Czy źle zrobiłem? wsparcie dla kobiety wbrew rozsądkowi? - Netkobiety.pl

Na logikę, przestałeś dawać jej to, czego potrzebowała, zastosowałeś gierkę i chociaż wyszlo jej na plus, to pokazałeś jej, że właściwie ona wcale Cię nie potrzebuje.

Nie zawsze narzekanie czy potrzeba wygadania się i przytulenia oznacza od razu to, że chce się koniecznie zmieniać swoje życie. Ty tego nie zrozumiałeś i tu jest Twój błąd.

Niektórzy narzekają  by sobie ponarzekać. Ale nie każdy musi to kochać. 
Dla mnie to nie jest szukanie wsparcia tylko umywalki do wyrzygania się. Oczywiście jeśli to jest stała poza a nie chwilowa załamka.

Tylko ile razy można słuchać do spania się partnera o te same rzeczy w pracy tej samej od 20  lat z górą.  I to nie w atmosferze przytualsow bynajmniej.  W pewnym momencie się wylaczasz. I moim zdaniem ma się prawo do tego wyłączenia.

Czy Ty masz jakies problemy z empatia i z zachowaniami spolecznymi?
Serio pytam.

Ty nie jestes po to w zwiazku, zeby stosowac gierki, zeby partnerce bylo gorzej i zeby zmienila prace. W koncu sama doszlaby pewnie do etapu, w ktorym by ja zmienila. Zajeloby jej to dluzej, ale mialaby przy okazji wsparcie faceta, a nie buca, ktory jeszcze olal jej problemy, traktujac ja jak dziecko. To po prostu nie jest partnerstwo tylko wychowanie. A Ty nie od wychowywania jestes.

Zeusmode, nagminnie i uporczywie łamiesz regulamin forum w wielu punktach.
Jesteś nowym użytkownikiem, więc wychodzę z założenia, że jesteś świeżo po lekturze naszych zasad. Tymczasem w co drugim Twoim poście mamy kłopoty typu wulgaryzmy, wklejanie niedozwolonych linków, lub też nieregulaminowe pisanie kolejnych postów, pod Twoimi poprzednimi wpisami.
Masz już na swoim koncie jedno ostrzeżenie i chciałabym Cię uprzedzić, że dalsze lekceważenie naszych zasad skończy się blokadą Twojego konta.
Moderator IsaBella77

Ja nie pytam czy masz kłopoty z empatią i byciem z ludźmi, bo to widać na kilometr. W Twoich wypowiedziach brakuje zwyczajnego brania pod uwagę tego, że ta druga osoba, wobec której coś robisz, to człowiek. Który ma uczucia, myśli, podejmuje własne decyzje. W tym wszyskim nie widzisz jej: że ona chciała narzekać, chciała, żeby ktoś ją słuchał, wybrała taką pracę, zdecydowała zmienić pracę, polepszyła swoją sytuację.
Jedyne co widzisz to: ja mówiłem, ja doradzałem, ja przestałem, dzięki mnie zmieniła, bez mojego wsparcia. Mam alergię na taką postawę, która odbiera innym sprawstwo.

Też uważam to co zrobiłeś za gierkę. To dorosła kobieta, o ile nie prosiła Cię wprost o radę albo "kopa w tyłek" to nie powinieneś był jej go dawać. Ona powinna była sama dojrzeć do swojej decyzji. Ja być może ja nawet rozumiem, sama mam np tak że jak coś mi w życiu nie leży to nie zawsze od razu sobie myślę "okej, muszę to zmienić, zrobię to i to". Czasem mam tak że się waham, nie wiem co robić, mam trochę doła i wtedy musi mi się wszystkiego nazbierać aż w końcu coś pęka i jestem w stanie podjąć nowe kroki. Miałam tak przykładowo ze swoim zwiazkiem, wiedziałam że coś mi nie leży, cześć moich bliskich również ale z perspektywy czasu cieszę się ze nie zerwalam od razu jak tylko poczułam że może coś jest nie halo a dałam sobie czas aż temat trochę polezal w mojej głowie, coś pękło i zyskałam pewność. Gdybym od razu podjęła kroki to pewnie bym miała wątpliwości, może po czasie bym myślała czy dobrze zrobiłam a tak odeszłam na etapie gdzie wiedziałam na 100% i szybko stanelam na nogi. Z innymi sprawami w życiu też widziałam podobny schemat, może ona miała podobnie?

Inna sprawa że Tobie nie musi odpowiadać ciągle słuchanie tego samego i klepanie po plecach, jestem absolutnie w stanie to zrozumieć, ale wtedy po prostu widzisz że do siebie pod tym względem nie pasujecie

Dziękuję za Twój wpis. Ja myślałem, że się poświęcam, ponoszę koszt aby było dla niej lepiej. Ale z tego co piszecie to nie miało sensu. Trzeba być aroganckim chamem i myśleć tylko o sobie. Dziękuję.

Niekoniecznie to tak działa. Wsparcie może też pomóc poradzić sobie z problemem, czy podjąć nową pracę. Rada też może pomóc. Trzebe działać z wyczuciem sytuacji. Poza tym rozumiem, że nadmiar narzekania może być zwyczajnie wkurzający. I nie ma też jednej instrukcji obsługi kobiety. Kobiet jest miliony i nie mają wszystkie tak samo.

To co napisała Rita mi się podoba o tym pytaniu czego druga osoba potrzebuje.

Elu tak to prawda, ile można słuchać. Raz, nie zawsze- wiadomo, ale jeżeli ma to miejsce nagminnie, a osoba nic nie zamierza z tym zrobić i ma taką naturę, to nie dziwię się irytacji czy "wyłączaniu" na to. Ciężko to wszystko zmierzyć, każdy ma inny poziom wyrozumiałości, wrażliwości, cierpliwości, zainteresowania danym aspektem. A jeszcze czym innym jest (dla mnie) wygadanie, narzekanie a marudzenie.

Aniuu wydaje mi się Aniu, że to dobra metoda, bo przecież nie siedzimy w głowie drugiej osoby i jeżeli nie zapytamy czego potrzebuje/oczekuje, to skąd mamy to wiedzieć? Tym bardziej, że okoliczności bywają różne i problemy bywają różnego kalibru, a potrzeby się zmieniają, więc uważam, że takie ustalenie jest dobre dla dwóch stron, by się nie frustrować... no i jak tylko o ponarzekanie chodzi to w najgorszym wypadku można wpuszczać jednym uchem, a drugim wypuszczać : D