Zostawiła mnie dla innego w piekielnym czasie - Netkobiety.pl

Skoro ona cię już nie kocha, to po co w ogóle chcieć wracać do niej? Jeszcze gdyby z jej strony było uczucie to może moglibyście zacząć budować związek od nowa, ale jeśli z jej strony miłość się wypaliła to raczej nie ma sensu walczyć o coś co nie działa i nie zadziała.

Po co Ci taka kobieta co w gorszych czasach Cię  zostawia? Uciekles spod  topora...

Czasem jedyne rozwiazanie, to odciac sie gruba kreska od tego co bylo, i zaczac wszystko od nowa.

Mało kto przechodzi tak wiele w tak krótkim czasie... Rozumiem ją, że była nieszczęśliwa i wiem, że nie dawałem jej wsparcia. Wiem też jednak, że moja sytuacja była znacznie trudniejsza... Wiele zmieniłem w swoim życiu po rozstaniu, uspokoiłem je, znalazłem stabilną, dobrą pracę i o siebie dbam. Łudzę się, że ona przejrzy na oczy i w normalnych warunkach będę dla niej zdecydowanie atrakcyjniejszy niż tamten. Cholernie jej potrzebuje, ona przez pierwsze 4 lata była dla mnie tak ważną osobą, że teraz czuje się nic nie warty. Nikt nigdy nie okazywał mi większej miłości, wsparcia i nie wierzył we mnie tak jak ona przez pierwsze 4 lata. Czasami byłem dla niej oschły i miałem pretensje, że zostawia mnie z problemami, ale kochałem i kocham ją nad życie... Znałem wiele kobiet wcześniej i nigdy nie poznałem tak bratniej duszy, ona wtedy mówiła to samo, rozumieliśmy się bez słów... Inne kobiety aktualnie wydają się od niej gorsze pod każdym względem... Jedyne wady jakie mogę w niej zauważyć to ta ucieczka od problemów i skłonności do zdrady emocjonalnej, innych nie miała... Ja miałem ich zdecydowanie więcej.

Nie umiem wypchać z głowy tego jaka była przez te lata i rozpoczynać życie na podstawie tego, że postąpiła tak podle. Taki jestem, tak zostałem wychowany, dla ojca też się poświęciłem przez te miesiące, pomimo, że on nie był dla mnie zbyt dobry. Często mam wrażenie, że jestem zawsze fair dla innych, nie oszukuje, nie krzywdzę a inni często tylko z tego korzystają jak mają potrzebę nie oferując nic w zamian. Ludzie są na prawdę tacy podli...?

Odetnij się od niej i skup na swoim życiu. Co do jej propozycji dalszej znajomości to nie radzę. Nie daj sobą manipulować i się wykorzystywać tylko dlatego, że mieliście te 4 fajne lata. Zostawiła Cię w słabym momencie dla facetą, który sypia z żonami kolegów :-/

Skoro miałeś ojca furiata, jesteś skłonny do nadmiernych poświęceń, pojawiły się oskarżenia, że terroryzowałeś (ile w tym prawdy, co faktycznie było nie tak), kuleje twoje poczucie wartości to masz rzeczy nad którymi warto się zastanowić i popracować.

Autorze, przestań się upadlać! Nie daj sobie wmówić, że ona i jej potrzebby są wązniejsze od Twoich. Spotkało Cię wiele złego i jeśli takie przeszkody, jakie Ci się przytrafiły sprawiają, żę ktoś odchodzi, to nie warto nawet się za nim oglądać. Dawno takiego skrqajnego egoizmu nie widziałem. Podporządkowałes jej swoje życie, bo zawsze najistotniejsze było to, co Ty jej mogłeś zaofiarować czy zapewniać. A co z Tobą? Nie liczyła się z Tobą i Twoimi potrzebami, masz zatem idealny obraz tego, kim dla niej byłeś. Postaraj sie dostrzec w sobie wartość, bez konieczności żebrania o czyjeś uczucia czy uwagę.

nie terroryzowałem jej. Miałem czasami pretensje, że ze wszystkimi problemami zostaje sam. Ona wyciszała mnie wtedy, a problemy dalej zostawały nierozwiązane do póki nie rozwiązałem ich ja... Czasami impulsywnie reagowałem np. na popsute auto, awarię itd. Nigdy jej nie obraziłem i moja nerwowość nie była kierowana bezpośrednio na nią. Nie mam z nią żadnego kontaktu, odciąłem się od niej całkowicie. Ale nie mogę przestać o niej myśleć. Mam już 30 lat, wraz z nią straciłem część znajomych, którzy byli jej znajomymi. Moi mają w większości dzieci, rodziny. Jedyne co mam aktualnie to ta praca, wylądowałem na wsi u rodziców. Planuję przeprowadzkę do Wrocławia, ona teraz też tam niestety będzie mieszkała... Rzuciłem się w sport ale mam straszne huśtawki nastroju, budzę się codziennie o 4 rano. Próbuję to w głowie poukładać, ale nie potrafię jej znienawidzić...

Zazwyczaj tak jest, bo to nie jest miłość tylko zakochanie oparte na przyjemnych emocjach. Kiedy jest fajnie, jest zabawa, jest miło - to jesteś atrakcyjnym partnerem, bo dostarczasz przyjemnych emocji. Natomiast kiedy pojawiają się problemy - stajesz się nieatrakcyjnym partnerem, bo w tym momencie Ty potrzebujesz wsparcia, Ty potrzebujesz pocieszenia, Ty dostarczasz nieprzyjemnych emocji. Zrozum, to nie była prawdziwa miłość, która w trudnym okresie umacnia partnerów tylko krótkotrwałe zakochanie, którego termin ważności wygasa w okresie 2- 6 lat jak mówią psychologowie.
Jeśli chodzi o wyrzuty sumienia, to raczej nie sądzę aby one wystąpiły u niej kiedykolwiek, dla niej coś po prosty było minęło i nadszedł czas na nowe. Gdyby to była prawdziwa miłość wyrzuty sumienia na pewno by się pojawiły ale to niestety nie ten przypadek, kto kocha naprawdę tak się nie zachowuje. Przetrzyj oczy i spójrz realnie na nią, czas zdjąć różowe okulary i zadbać o siebie.

Wrocław to duże miasto wcale nie musisz się na nią  natykac  co krok.
Są ludzie tacy jak Twoja dziewczyna czy mój EX czy wiele innych osób partnerów ludzi z forum. Nie nadają się na wspólne życie i o miłości nie mają  pojęcia. Robią tylko takie wrażenie jak jest wszystko ok A raczej dopóki sami nie muszą  czegoś z siebie dać. 
Za jakiś czas spotkasz tę  dziewczynę na ulicy i pomyślisz Boże dzięki Ci.

Mam straszny problem z tym, że ja chyba się całkowicie uzależniłem od jej dotyku, seksu z nią... Nie jestem w stanie spojrzeć na inną kobietę, bo myślę o mojej byłej. Gdy do tego dochodzi świadomość, że ona sypia z gościem, który w końcu się ze mną kumplował i jest jej dobrze... eh Pod tym względem było mi i jej chyba idealnie... przynajmniej tak wtedy mówiła... To blokuje mnie przed nawiązywaniem kontaktu z innymi kobietami.

Jak piszesz uzależnilem się to wiesz co się robi z uzależnieniem.
Jak ja kochalaes to jaką by nie była żyć z jej szczęścia bo tego chcemy dla osób które kochalismy  prawda?
Męczy Cię zazdrość więc. Tu nie pomogę.

Nie tylko o obracanie w łóżku mi chodzi, brakuje mi jej spojrzeń, wspólnego picia kawy, rozmów, eh szkoda wymieniać. Po prostu byliśmy bardzo blisko cały czas. Jak na to co się dzieje nie mam w sobie dużych pokładów zazdrości, to raczej jest poczucie niesprawiedliwości... Ten koleś odbił mi ją w najgorszym momencie życia i na tym budują swoje szczęście... Jestem pewien, że gdyby on nie zaczął do niej pisać nie szukałaby kogoś innego, bardzo mieszał jej wtedy w głowie, ale za późno to zobaczyłem, a ona się wtedy zauroczyła bo była łatwym celem... Ona z tym walczyła, na chwilę go olewała a później znowu do tego wracała... On nie odpuszczał. Później zrobiłem kilka scen zazdrości i w najgorszym momencie chyba pojawiło się u niej silne zauroczenie... Tym samym ostatecznie oddalając się ode mnie...

Wartościowej kobiety nikt Ci nie odbierze, miernotę szukająca nowych wrażeń i emocji z całą pewnością tak, a takiej osoby nie masz co żałować. Zrozum, to była tylko jej decyzja, nikt jej do niczego nie zmuszał, nikt jej gwałtem nie brał, chciała tego to w to weszła, a Ty przestałeś dla niej istnieć zupełnie. Lecz się z tego uzależnienia, odetnij się emocjonalnie, rozpocznij w końcu detoks od tej osoby, jej już dla Ciebie nie ma!

Chłopie nawet nie zdajesz sobie sprawy jakie masz szczęście, BÓG nad tobą czuwa. Powinieneś temu kolesiowi postawić (przesłać ) flaszkę dobrej wódki z podziękowaniem za pokazanie jaką kobietą ona jest. Coś takiego zrobiło 2 zdradzonych co opisali na forach. Ona nie jest ciebie warta, to próżna zadufana zdradliwa kobieta bez empatii. Ma pretensje że ją nie wspierałeś ? ale jaja to ci bezczelność. Tobie interes pada ( ona się tym nie zajmowała) , ojciec umiera, żywioł niszczy dobytek i ty jeszcze masz ją wspierać , chyba do bzykania z kochasiem. Ona powinna być w tamtym czasie cały czas, to ona powinna ciebie pocieszać , motywować i wspierać. To przykład wzorcowy małpki, zobaczyła nową gałąż i wskoczyła. Tak go pocieszała olewając ciebie ? już wtenczas w główce roił się jej romans a ty powinieneś po takim już drugim numerze na imprezie podziękować i wykopać z życia !!! To szon. Zreszta prawdopodobnie i nowego pewnie potraktuje tak samo albo będzie mu przyprawiać rogi. Co do twojego stanu jesteś w pierwszej fazie : niedowierzanie, tłumaczenie zdradzacza, szukanie w sobie winy itp. Prawdopodobnie jakby do ciebie wróciła to byście mieli 2 fazę = miesiąć miodowy (seks i seks) ale trzecie to zorientowanie się z kim mamy do czynienia i w tę fazę ,,po" powinieneś wejść. Wyniosłeś ją na piedestał , nie widzisz wad (raczej całej encyklopedii wad) i teraz cierpisz , dla kogo ??? (raczej czego). To pasożyt życiowy i samolub za jakiś czas byś padł. Poczytaj fora o takich ludziach. Weż sobie kartkę i na jednej stronie spisz jej zalety (prawdziwe nie wymyślone) a na drugiej jej wady. Przyjmij do wiadomości że skoro w tak ważnej sprawie życiowej nie tylko Ciebie spierała ale puszczała się z bolcem to co sobą reprezentuje, jak w małżeństwie by postępowała gdy ty byś jej ufał ??? SZCZĘŚCIARZ jesteś , wielu facetów ci zazdrości tak szybkiego rozpoznania szona. I pamiętaj nigdy ale to nigdy już nie miej z nią nic wspólnego bo zawsze będzie oszukiwała, kłamała, zdradzała nawet jako przyjaciel, kolega, znajomy. Ona dla ciebie powinna przestać istnieć, kasuj fora, telefony, maile, zdjęcia. Wstań z kolan, są inne bardzo wartościowe kobiety!

Normalnyjestem Pięknie, w samo sedno

Kurcze, naprawdę ciężko mieć jakikolwiek szacunek do osoby, która opuszcza partnera w chwili, kiedy jeg dotyka tragedia rodzinna lub traci pracę. To najlepszy sposób, aby przekonać się jaka jest różnica między wartościowym człowiekiem a nadętym i próżnym bufonem, który uważa, że życie składa się z samych przyjemności, które to przyjemnośći powinien dostarczać partner.

Dziewczyna jest zwyczajnie niepoważna, bo życie, o jakim ona marzy, istnieje tylko w bajkach albo filmach. Oczekiwanie nieustających przyjemności i samych pozytywnych emocji jest zwyczajnie dziecinne, nie wspominając o tym, że krzywdzi się ludzi naokoło, bo nie widzi się niczego oprócz czubka własnego nosa..

To pobądź trochę sam, aż wspomnienia trochę stracą kolor a emocje się uspokoją. Skup się na czymś innym. Nie zastanawiaj się jak jej jest.

Jest taka tendencja u zdradzonych na forum którym zależy że chcą  koniecznie usprawiedliwić  tego kto im niż wbija w plecy: że miał powody. I swoje winy się wyobrzymia.
Też bym to wzięła pod uwagę. 
Chyba że dajemy jakieś specjalne prawa tej Pani do ochrony by nie poczuła się niekomfortowo że ma takie kłopoty.
Sama po zamknięciu firmy czułam się winna i czułam wstyd że biorę  kartę  do bankomatu swojego małżonka na zakupy bo wcześniej tak nie mieliśmy.
2 lata  to trwało zanim wymyśliłam coś nowego  i znowu miałam kasę.  I mimo ze  miałam z nim dzieci, wspieralismy zawsze jego karierę  nie moją i on w końcu po latach miał pieniądze  to czułam się winna za te 2 lata a on mnie w tym utwierdzal. Teraz uważam to za idiotyczne.
Więc ostrożnie bym do tego wszystkiego podchodzila .
Raczej wydaje mi się że koleżanka narzeczoną była w friendzonie  u tamtego Pana bo mało atrakcyjna mu się wydawała , a po tuningu zaczęła mieć szansę  tym bardziej że jak widać  kręcą go zajęte:)
Wg mnie jest spore zagrożenie że ona kopnieta  w tyłek wróci  przed upływem roku. A autor popełni błąd życiowy przyjmując ją. 
Oby różowe okulary spadły mu wcześniej  niż tamten się znudzi.
On autorze jej nie odbił.On sobie po nią  sięgnął.:)

Ludzie różnie reagują na stratę w życiu, tym bardziej mogło być różnie skoro ten ojciec nie był dla autora jakiś specjalnie super. Serio, nie trzeba leżeć i zanosić się płaczem w niebogłosy. Jak mi umarła mama taty czyli osoba, którą kochałam chyba najbardziej na świecie chciałam być z tym bólem i osamotnieniem sama i pojechałam sobie na Mazury bo kocham wodę i mnie uspokaja, a wszyscy uznali, że mam w dupie żałobę po babci bo przecież powinnam się teraz biczować czy coś. Także ludzie są różni.

Jak to mówią, kij zawsze ma dwa końce:

Ja do Zakopanego chciałem zabrać przede wszystkim ją... Oderwać się od tego wszystkiego i dać jej trochę szczęścia... Samemu nie chciało mi się żyć a ona dawała pierwsze oznaki chęci zerwania... Nie robiłem tego dla siebie. Byłem znerwicowany, sam o tym napisałem, z każdej strony coś w nas waliło i zostawałem z tym często sam. Gdy przy wybuchu pandemii miałem duże objawy nerwicy- zaczynałem lekko chorować, udałem się od razu do psychoga i po chwili było lepiej... Jak zrywała wtedy pierwszy raz umierał mi ojciec i byłem w fatalnym stanie psychicznym.. Ja też na niej nie wieszam psów, nie chce z siebie robić ofiary, tak po prostu było. Z resztą w tych rozmowach na facebooku pisała, że to był jedyny moment gdy się o nią starałem, bo widziałem, że jest źle... Tyle, że tu cały czas mówimy o tym najgorszym okresie, wcześniej co chwilę gdzieś wychodziliśmy i miło spędzaliśmy czas.

Albo to ona jego... Bo wyładniała niedługo po tym jak zaczęliśmy być razem a z nim zaczęła tak się zbliżać po 3/4 roku. Jak z nim pisywała to długo to było na stopie koleżeńskiej, wtedy pozwalaliśmy sobie zaglądać w nasze rozmowy, dopiero pod koniec chyba im się to odmieniło, gdy spotkało nas (bardziej mnie) największe piekło. Ignorowałem to, bo przecież znała go dłużej ode mnie... On jej raczej nie zostawi... To te co do niego odchodziły po jakimś czasie go zostawiały i wracały do swoich chłopaków... Tyle, że tamte nie zrywały definitywnie tylko tak jakby miały z nim romanse... W ten sposób postąpiły już dwie inne dziewczyny... które pobrały śluby i mają dzieci... Nie rozumiem tego, cały czas podobne schematy... Tak jakby silnie zauraczał kobiety, które  po czasie wolą swoich normalnych facetów... Moja była zawsze to krytykowała, te ich zdrady i powroty i nim na początku też była zniesmaczona... Z resztą nawet teraz mówi, że nie wie czy go kocha. Zachowuje się natomiast jak tamte poprzednie, wylała na mnie wiadro pomyj i jego idealizuje... Tamtym to po czasie minęło i wróciły do swoich facetów, tyle, że tamci o niczym do dzisiaj nie wiedzą... Generalnie jakaś masakra... Z jedną z tych dziewczyn mam kontakt i pytałem o to- powiedziała, że wtedy miała straszny kryzys życiowy, nie do końca z winy swojego chłopaka i on ją wysłuchiwał i pocieszał, ale nie umiała odejść od swojego i postanowiła wrócić a tamten robił się bardzo natarczywy, ciągle do niej pisał i ją osaczał... Mówi, że wykorzystywał bardzo słaby moment. Teraz ta dziewczyna szykuje się do ślubu ze swoim i kupili mieszkanie, z tego co widzę, są szczęśliwi... Moja była twierdzi jednak, że u niej to jest coś silniejszego niż u tamtej dziewczyny ale nie wie czy to miłość...

A nie wydaje się Tobie nieco przesadzone, że „wali się Tobie świat”, bo upada biznes, umiera Twój ojciec, a Ty tylko chcesz zadowolić swoją dziewczynę?
Straszna desperacja od tego bije. Uwiesiłeś się na tej dziewczynie jakby była Twoją ostatnią deską ratunku, a Twoja obecna rozpacz też wydaje się trochę na wyrost, nieadekwatna do sytuacji. Bo o ile zrozumiale jest Twoje rozgoryczenie i ból, który przeżywasz, to zamykanie oczu na pewne wcześniejsze sygnały i pomijanie faktów, jakbyś zaklinał rzeczywistość już nie.

OK, starałeś się dla tej dziewczyny, ale starania są warte coś wtedy, gdy pochodzą od osoby, od której tych starań się oczekuje. A ta dziewczyna już wcześniej dawała Tobie wprost i mniej bezpośrednio znać, że jej na Tobie już nie zależy tak, jak Tobie na niej. Tak więc nie kochała Ciebie i może nawet było jej z tego powodu „głupio”, bo nie wiedziała, że ma do tego prawo, dlatego też uległa Twoim błaganiom i nie odeszła już wcześniej. Ale wreszcie to zrozumiała. A Twoje przekupywanie jej wycieczkami i innymi atrakcjami na nic się zdało. Życzę Tobie, abyś pokochał z wzajemnością kogoś, dla kogo nie będziesz musiał skakać przez płonące obręcze, a teraz puść tę dziewczynę ze swojej głowy i emocji, niech idzie swoją drogą, bo miłości możesz wymagać od rodziców, a każda inna osoba może (nie musi) Tobie ją dać. I w sumie nie wiadomo za co konkretnie się ją dostaje (raczej nie za wycieczki), a czasem się ją traci, ale niewiele da się z tym zrobić.

Nie chciałem nikogo przekupywać, tylko spędzić czas we dwoje i ratować związek. Jak tylko chce zadowolić dziewczynę..? Zajmowałem się wszystkim po kolei, nie pozostawiłem firm ani ojca, próbowałem uratować wszystko. Kochałem ją po prostu bardzo a ona nie mówiła czego oczekuje od związku tylko w najgorszym momencie mojego życia powiedziała, że mnie nie kocha i odeszła do innego. Ona nawet nie mówiła że kocha lub nie kocha tylko, że jest bardzo nieszczęśliwa... Ja byłem jeszcze bardziej ale z przyczyn niezależnych. Dopóki nie działo się źle to uczucie kwitło i byliśmy szczęśliwi oboje.

Napiszę Tobie wprost:
Postawiłeś na nieodpowiedniego konia. Zdarza się. Ta dziewczyna nie odwzajemnia Twoich uczuć i ma do tego prawo. Przykro mi, że Ciebie to spotkało. Wiem, że cierpisz. Rozumiem, że miałeś w niej oparcie i teraz tracisz grunt pod nogami. Jednak lepiej dla Ciebie będzie, jak zaakceptujesz fakty, a sytuacja jest taka, że ten związek się zakończył i trzeba żyć dalej. Musisz poszukać oparcia w sobie.
Już tak jest, że czasem zauroczenie, zakochanie zmienia się w długotrwały związek, a czasami nie :-( Rozpad relacji zdarza się większości :-( Odpowiedzialność za to nie leży ani w Tobie, ani w niej. Zrozum jednak, że złożyłeś na jej barkach ciężar, którego ona nie była w stanie udźwignąć. Tak naprawdę tylko Ty sam możesz to udźwignąć.

Autorze, jesłi już kogoś kochać to za coś, a ta kobieta Ciebie nie kocha i raczej nie kochała przez długi czas. Zatem nie da się dalej obdarzyć kogoś uczuciem, jeśli ten ktoś tego nie odwzajemnia, mając nas gdzieś..

No widzisz Beka, tak samo dla mnie jest absurdem kochanie "za nic" Bezinteresownie, tak po prostu.. Bo to raczej kojarzy się z miłością rodzica do dziecka..

Choćbym i zdobył, to najwidoczniej mamy inne spojrzenie na ten temat Przyjmij to po prostu do wiadomości..Poza tym byłbym wdzięczny, jakbyś się mnie nie czepiał prawie w każdym wątku..

Kiedy wszystko się dobrze układa, czy nawet niekoniecznie, ale jeśli nie ma w nim żadnych przykrych spraw, to taka zasada się może i sprawdza..tylko tutaj ma miejsce wręcz przeciwna sytuacja: ktoś doświadcza upokorzenia a dalej próbuje utrzymać kontakt za wszleką cenę.