Jak odzyskać chęć do życia? - Netkobiety.pl

Nie widzę, też problemu, który chcesz rozwiązać. Nie masz celów, marzeń i nic nie chcesz zmieniać - tak napisałeś. Wiesz, czego chcesz, albo chociaż czego nie chcesz? Bo bez tego to nawet najlepszy psycholog czy terapeuta Ci nie pomoże.

Kilka wizyt i nie dostrzegasz korzyści brzmi jak "już od kilku dni jestem na diecie i nie widzę efektów". Zależy na jakie korzyści liczysz... czego chcesz...

"Nie widzę, też problemu, który chcesz rozwiązać. Nie masz celów, marzeń i nic nie chcesz zmieniać - tak napisałeś. Wiesz, czego chcesz, albo chociaż czego nie chcesz? Bo bez tego to nawet najlepszy psycholog czy terapeuta Ci nie pomoże."

Nie zgodzę się z tym. Uważam, że @Tomek_  określił zarówno problem (opisując swój obecny stan), jak i cel (jak odzyskać radość życia).
Na rozpoczęcie psychoterapii zdecydowanie to wystarczy. Psycholog-praktyk nie zajmuje się psychoterapią (a jak się zajmuje, to jest to nieuprawnione), raczej diagnozą czy poradnictwem, chyba że dodatkowo ukończy szkołę psychoterapii i jest też psychoterapeutą.

Moje doświadczenia są takie, że doradzam psychoterapię u dobrego specjalisty. Sama też korzystam z takiej i widzę efekty.

Psychoterapeuta tak, niekoniecznie ten, spróbuj u innego to tak jak fryzjer chodzisz do różnych ale nie ze wszystkich jesteś zadowolony, ja też po rozstaniu długoletniego związku, etap beznadziejności nadal trawa, tak jak piszesz wstaję, dziecko, zajęcia domowe wszystko robię odruchowo bez większego zaangażowania, czekam podobno będzie lepiej

Mnie to dopadło po zakończonym wieloletnim związku, kiedy poczułam że wszystko o co się starałam do czego dążyłam delikatnie mówiąc diabli wzięli. Przestało mi się do czegokolwiek spieszyć, bo przecież i tak zdążę.. wszystko spieprzyć. Ciągałam się całymi dniami w piżamie po domu i jeśli nie musiałam akurat iśc do pracy, to po prostu nie robiłam nic. Poza domem wszystko było o.k. w pracy, z rodziną itd, tylko sama nie mogłam zostawać. Długo to trwało, aż moja przyjaciółka zawlokła mnie do lekarza, dostałam leki na deprechę i kilka "wskazówek". Nie od razu, ale z czasem zaczęłam lepiej funkcjonować. Znajdowałam sobie mnóstwo takich zajęć które wymuszały na mnie aktywność. Np. stawianie się codziennie o określonej godzinie i nie ma że zmiłuj, że jestem zmęczona, albo w pracy mi coś nie wyszło. Skutkiem ubocznym tej "terapii" było ukończenie przeze mnie kilku dość trudnych kursów i dyplomów, podjęcie nowej, wymagającej więcej zaangażowania pracy, wyjazd za granicę i całkowita zmiana środowiska.   
Nie twierdzę, że tobie ma pomoc cokolwiek z tych rzeczy, ale nie możesz się poddawać i liczyć, że to samo przejdzie, bo nie przejdzie. Jesteś cały czas zdołowany rozwodem i zamiast budować od nowa swoją rzeczywistość "zawiesiłeś się"  w tematach, których już nie ma i nie wrócą. Stawiaj sobie jakieś cele do osiągnięcia i choćby małymi kroczkami do nich dąż. Nagradzaj się za wszystko, co uda ci się osiągnąć, bądź dla siebie dobry i wyrozumiały. Tylko się  nie zatrzymuj w połowie drogi ani tym bardziej nie cofaj.
Trzymaj się

Właśnie zrozumiałem, że samo nie przejdzie. Już prawie 3 lata, a u mnie coraz gorzej. Na pewno pandemia i często praca zdalna w domu nie pomagają.
Z tym zawieszeniem też jest sporo racji, chociaż koniec związku bez możliwości powrotu zaakceptowałem już dawno temu.

Brakuje mi celów. Czegoś na co czekam, do czego dążę. Nawet jak sobie jakiś cel wyznaczę nie potrafię być konsekwentny. Często rezygnuję, bo dochodzę do wniosku, że skoro nic mnie nie cieszy, to nawet osiągnięcie go nie da mi żadnej radości.
Wiem, że nie ma takich tabletek ale najchętniej zażył bym lek dzięki, któremu potrafiłbym cieszyć się z małych rzeczy.
Nawet dzieci zwracają uwagę gdy się z jakiegoś powodu zaśmieję, bo to dla nich taki nietypowy obrazek.

Witaj Tomku. Mam coś dla Ciebie :-) Trochę inną drogę. Zmiany są dobre, ale jeżeli na razie nie masz na nie siły, to nie zmuszaj się. Znajdź spokój, szczęście i zadowolenie w sytuacji, której obecnie się znajdujesz. Z całego serca polecam Ci wykłady pana, który nazywa się Ajahn Brahm. To mnich buddyjski, ale jego wykłady trafiają do ludzi różnych religii.  Są za darmo na Youtube. Na początek polecam ten o szczęściu :-)

Kilka wizyt u psychologa to mało. Zwykle nie jest łatwo się zmienić, zmiany dokonują się powoli. Wiele osób korzysta z pomocy psychologa latami. Natomiast jeśli chodzisz bez przekonania, to pewnie trudno o efekt.
Sama mam w pewnym sensie trochę podobnie jak Ty, tzn trudność z określeniem celów, marzeń, stagnacją.
Ostatnio próbuję pracować z afirmacjami na podstawie książki Joseph Murhy "Sztuka afirmacji. Uwolniona potęga podświadomości". Myślę, że sporo mądrego można z tej książki wyciągnąć. Pomaga odkleić się od negatywnego, lękowego myślenia, które zabiera energię.
Mogę też polecić moje hobby - taniec jako coś, co działa na mnie terapeutycznie.

Mój synek też nie umiał się odnależć po rozwodzie. Jest informatykiem, pracuje zdalnie. Od roku zamieszkał w kamperze, nawet w zimie podróżuje. Ma 14 letniego syna. Chętnie by z Tobą pogadał. Barbasia7

Tomku, a czy nie myślałeś o tym żeby zapisać się do jakiegoś stowarzyszenia albo klubu najlepiej związanego z twoimi zainteresowaniami? Może tam nawiązałbyś jakieś ciekawe znajomości?