Związek na odległość, problemy z zaakceptowaniem przeszłości - Netkobiety.pl

Mam 21 lat i w  lutym poznałam przez internet chłopaka (26 lat), który jak później się okazało pracuje w Anglii. Na początku nie chciałam się z nim spotkać, bo bardzo nie lubiłam tego typu znajomości i raczej tego unikałam, ale przez pół roku bardzo się starał i stwierdziłam, że co mi szkodzi. W sierpniu spotkaliśmy się pierwszy raz, od razu było to coś wyjątkowego, co czuje się tylko przy odpowiedniej osobie. Oboje czulismy jakbyśmy znali się już od dawna. Później wrócił do Anglii, związek na odległość - dla obojga coś totalnie nowego. Wiadomo zdarzały się jakieś spięcia, ale raczej wszystko rozwiązywaliśmy wspólną rozmową. W październiku znowu się widzieliśmy. Cały tydzień spędziliśmy razem, wszystko super, najlepszy czas w życiu. Wrócił do Anglii i musiał przebywać dwa tygodnie na kwarantannie, a jest typem osoby, która bardzo rozmyśla i roztrząsa niektóre sytuacje (często niepotrzebnie), więc na tej kwarantannie wymyślił sobie problem, którego wcześniej nie było - moją przeszłość. A dokładniej chodzi o to, że pierwszy chłopak z którym spałam był moim owczensnym chłopakiem, drugi natomiast to była jednorazowa sytuacja z moim przyjacielem. Oczywiście nie wiem nawet jak do tego doszło, nie umiem tego wytłumaczyć, bardzo żałuję, ale to stało się raz i po prostu zaakceptowałam to, że popełniłam błąd. On wiedział o tym przyjacielu od samego początku i nigdy nic nie mówił na ten temat, a teraz nagle zaczęło mu to przeszkadzać i twierdzi, że ciągle o tym myśli, że wymyśla sobie różne scenariusze na ten temat, że ciągle ma to w głowie itd. Była dziewczyna zdradziła go po 4 latach związku i rozumiem, że na pewno ma pewne obawy z tym związane, ale nie daje mu kompletnie żadnych powodów do tego, żeby tak uważał. Tłumaczenie, że to tylko myślenie i że to da się zmienić nic nie daje. Przy okazji oczywiście mówi, że naprawdę nawet przy tej byłej dziewczynie nie czuł się tak wyjątkowo jak przy mnie, wie że jestem tą jedyną i że albo nigdy po mnie już nie będzie miał nikogo albo po prostu będzie z kimś z rozsądku, ale to nie zmienia faktu, że on sam uważa, że ma takie zasady i że widocznie potrzebował tylu miesięcy, żeby do niego dotarło jak bardzo mu to przeszkadza. Oczywiście w momencie gdy zapytał o moich byłych partnerów seksualnych nie zamierzałam go oklamywac i po prostu powiedziałam prawdę. Nie potrafi zrozumieć tego, że inna dziewczyna po prostu by go okłamała, bo tak byłoby dla niej wygodnie. On nie rozumie też tego, że praca nad samym sobą to praca przez całe życie i że to nie przyjdzie od tak w pięć minut. Stąd moje pytanie jak przetłumaczyć takiej osobie, że ma w sobie siłę na zmianę takiego myślenia? Ewentualnie może faktycznie ma rację i to moja przeszłość jest na tyle niefajna, że nikt nie chciałby mieć do czynienia z taką osobą?