Nowo poznany chłopak ma mnóstwo koleżanek - Netkobiety.pl

Jak dla mnie nie ma czegos takiego jak 'pozwalanie' w zwiazku. Traktuje druga osobe i jej zachowania jako calosc. Powiedzmy, ze jak danie w menu restauracji. Jak widze Soupe à l'oignon (sorry, ze taka nazwa, ale akurat ucze sie francuskiego) to nie mowie 'a moze zamiast czesci cebuli to dodac zaraz troche marchwi i smietany?
Nie, jezeli nie chce tego to tego nie biore.
Na podobnej zasadzie tylko reaguje na to co ktos robi, ale nigdy nie daje przyzwolen i zakazow. Jest to meczace, bez sensu i nic nie daje.

Teraz jednak konkretnie na temat Twojej sytuacji. Ten koles brzmi dokladnie tak jak moj szwagier i moj szwagier robi to samo. Ma kolezanki wszedzie, ciagle z nimi gada, a one o sobie wzajemnie nawet nie wiedza. Ma nawet kolezanki w roznych krajach, taki jest swiatowy.
Zawsze ma taki wianuszek kobiet wokolo siebie. Jego byla dziewczyna byla STRASZNIE zmeczona i zazdrosna o to i ciagle probowala go powstrzymac. Podczas gdy za jej plecami on sie obmacywal z jej kolezanka nawet i flirtowal ze mna tez.
Ona byla tak zazdrosna, ze wielka awanture zrobila nawet z biciem ludzi i rozwalaniem rzeczy. I po co?
Skoro i tak nie wazne co mowila, co zrobila to nawet nie wiedziala co on wyrabia. On mial kolezanki wszedzie i z kazdego miejsca.
Z lekcji tanca, z internetu, z metra nawet. Taki typ faceta.
Na Twoim miejscu bym nie wchodzila w ta znajomosc. Bo najwyzej to on to ukryje, ale nie przestanie. Nie badz naiwna.

To ja napiszę z perspektywy "koleżanki".
Dwóch panów tak się chciało ze mną "kolegować". Jeden żonaty, a drugi niby wolny, choć miałam co do tego ostatniego sporo wątpliwości.

Z pierwszym to już dawna historia, wtedy byłam singlem i wtedy były jeszcze dyskoteki Więc zaiskrzyło mocno podczas tańca i kilka razy namiętnie się całowalmy się, więc wróciłam do domu z motylami w brzuchu i pełna nadziei. SMSy dostawałam regularnie. Na drugim spotkaniu pan oznajmił, że jest żonaty i ma córkę i że on ma tylko koleżeńskie zamiary! Do całowanek i macanek jednak dalej się zabierał i gdybym nie uciekła, to na bank poszłoby dalej. Taki to kolega był .

Drugi też był bardzo kontaktowy i co rusz wspominał o "przyjaciółkach". Niby był singlem, ale miałam wrażenie, że jego życie polega na tym, że od każdej z tych przyjaciółek coś ma - jedna dobrze gotuje, druga ma mieszkanie, w którym można się zatrzymać, trzecia jest świetną słuchaczką i można jej się wygadać, czwarta załatwiła mu pracę, piąta jest otwarta na seks, więc może coś skapnie, szósta chętnie przypilnuje psa... Nie wiem, jakich korzyści oczekiwał ode mnie, ale już się nie dowiem, bo też zerwałam tą znajomość. Widać było, że ten pan wszędzie szukał okazji, żeby podbić swoje ego i w ten czy inny sposób dobrać się do cudzych zasobów.

Odradzam związki z tym typem mężczyzny, a jak jeszcze stosują porównania i szantaże, to już nie ma co zbierać .

Zacytuj wypowiedź o tym, że facet do babiarz, a kobieta spoko? Coś sobie dopowiadasz.

Problem autorki nie polega nie na tym, że jej facet ma koleżanki. Ale że stawia je jej za przykład ("zaczął mnie porównywać do innych, ta jest taka, a Ty nie, ta by to zrobiła, a Ty nie"), kontaktuje się z nimi ponadprzeciętnie często, ma ich ponadprzeciętnie dużo oraz jego dziewczyna nie jest dla niego numerem jeden, tylko właściwie chyba też taką.... koleżanką. Jedną z wielu po prostu.

Nie chodzi o to, że on czuje się dobrze z kobietami, bo ma taki charakter, że czuje się świetnie w każdym towarzystwie.
Przetrawiłabym te koleżanki, gdyby kontakty były mniej intensywne, sama bardzo lubię towarzystwo mężczyzn, ale zapytywanki czy może się spotkać z tą, albo pogadać przez 2 godziny przez telefon z tamtą, bo jest taka kochana, fajna itd., i jeszcze oczekiwanie durnej wdzięczności, że przecież mógł to ukryć, a powiedział.

Chyba macie rację, taki typ. Zdrady może i by nie było, ale taka otwartość na inne kobiety w związku też nie jest dobra. Ile można poznawać coraz to nowe dziewczyny i się nimi zachwycać..

Chyba tak. Skutecznie mnie do siebie zniechęcił, i to na tyle, że nawet nie chce mi się rozmawiać z nim przez telefon. Szkoda, bo zapowiadała się fajna znajomość. Teraz jak sobie pomyślę, że wcale nie byłam wyjątkiem, tylko to co do mnie, mówił 15 innym, bo mnie trafia, że na to pozwoliłam. A, że byłam nową zdobyczą, to poświęcał mi więcej czasu niż innym. Jeezuu, przykre jaką idiotką jestem

Trudna sytuacja, ale chyba czas odpuścić.
Nawet się nie spotykamy ostatnio, bo nagle nie ma czasu

Tu nie ma się co zastanawiać, odpuść sobie tego lovelasa.

Pogodziliśmy się, powiedział, że stopniowo będzie ukrócał te kontakty. Zaufałam i dałam drugą i ostatnią szansę. Zobaczymy.

Tak swoją drogą, od kiedy związek można zaliczyć do związku, tj skąd wiedzieć, że to już może być TO. Raczej nie pytamy się siebie "hej, będziesz ze mną chodzić ?"

A druga rzecz, też tak macie, że chwilę po tym jak stalyscie się singielkami, to nagle pojawił się wianuszek facetów w koło ?

Zadałam tyko pytanie, bo UWAGA - to on wyszedł z tematem związku, więc to nie moje przemyślenia
Uważam, że jeśli ludzie się dogadują, w każdym aspekcie i popełnia błąd, to należy się szansa

on wyszedł z takim tematem po to żebyś odpuściła mu gderanie o koleżankach.
OBYM się mylila (tego ci życzę) ale intuicję mam a i doświadczenie życiowe duże
dla mnie "dawanie szans" ma okropny wydzwięk.
mam pytanie- czy to on wyraźnie poprosił cię o szansę ? mam na myśli po prostu zdanie "proszę cię o jeszcze jedną szansę?"

Ja to widzę troszkę inaczej.
Jeżeli sytuacja jest jasna jak słońce, czyli ktoś w związku nie dość że rani, to jeszcze zupełnie nie obchodzą go uczucia innej osoby, to wiadomo, że osoba idzie do odstrzału bez żadnej dyskusji.
Jednak trzeba też uwzględnić, że na początku znajomości ludzie słabo się znają i siłą rzeczy  mogą po prostu wyrobić sobie błędne zdanie na czyjś temat na podstawie mylnego obrazu co do tego, co się tak naprawdę dzieje.
Moim zdaniem warto rozmawiać i dociekać, co stoi za pewnymi zachowaniami drugiej strony, bo druga strona może wcale nie zdawać sobie sprawy, że wywołuje w nas negatywne uczucia.
Mnie również zdarzyło się po kilku tygodniach związku absolutnie mylnie interpretować pewne zachowania  partnera i o mało nie puściłam w trąbę świetnego faceta. Ale porozmawialiśmy i wyjaśniliśmy sobie, czego ja oczekuję, a co on myśli zachowując się w określony sposób.
Okazało się, że mój partner absolutnie nie zdawał sobie sprawy, że pewne zachowania mogą być dla mnie raniące. Ale szybko je skorygował i problem się rozwiązał i nigdy już nie powrócił.
W opisanym przypadku naprawdę nie wiemy, czy to jest zwykły chamski babiarz, czy mężczyzna popularny, który jest przez kobiety rozchwytywany i lubiany i może i to na swój sposśb lubi, ale dla partnerki jest w stanie skorygować swoje postępowanie.
To nie jest "dawanie szansy" w nieuzasadnionym przypadku, na zasadzie: facet mi przywalił na drugiej randce i wybił dwa zęby, ale dobra, dam mu jeszcze jedną szansę i zobaczymy, co będzie . Tu mamy przypadek, gdzie działania nie są celowo czy złośliwie wycelowane w autorkę, tylko są konsekwencją pewnego stylu życia (kawalerskiego zapewne), który można łatwo skorygować przy odrobinie dobrej woli. Facet zgodził się na kompromis, więc dla mnie następnym krokiem jest baczne obserwowanie jego zachowań i sprawdzanie, czy się z obietnic wywiąże.

oooook, rozumiem trzymam kciuki.

Skończyło się. Wczoraj, telefonicznie. Argumenty jakieś z d**y, że brak czasu, że praca, że bym nie nadążyła za jego trybem, bo za delikatną bo coś tam.
Powiedziałam, że ok. W takim razie ma nie dzwonić i nie pisać. Chciał mieć jeszcze kontakt, ale ja tego nie uznaję, więc kategorycznie zabroniłam. Mielibyśmy zgrywać znajomych, jakby nigdy nic ?. Szkoda, bo miał nadzieję, że się ułoży..