Czytanie prywatnych wiadomości - Netkobiety.pl

Po prostu nic mu nie mów, tylko się wycofaj z tego związku.
Żyjesz z obłudnikiem, manipulantem i zwyczajnym kłamcą. Naprawdę wierzysz, że on cię kocha? Jesli tak, przeczytaj raz jeszcze jego teksty z początku waszej znajomości. I nie kupię  wstawek, że gościu jeszcze nie wiedzial co do ciebie czuje, dopiero się rozkręcał, a teraz juz wie i będzie szczery, prawdomówny, wierny i nigdy ale to nigdy się za inną nie będzie uganiał.

Ty już wiesz jaki on jest. Masz przewagę nad nim, bo on nie wie że ty wiesz.. wciąż gra i czuje się panem sytuacji. Daj sobie spokój z nim, szkoda życia.

Jest z Tobą na zasadzie "lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu". Jak tylko jakiś "gołąbek" wyrazi nim zainteresowanie bez żalu zostaniesz kopnięta w zadek i wymieniona na lepszy model. Na początku znajomości to powinien fascynować się twoim ciałem a nie koleżanek. Wiem że jest to dla Ciebie szok ale żyjesz w wielkim kłamstwie. Uciekaj, mimo że zdaje sobie sprawę że będzie Ci żal spędzonych z tym typkiem lat.

Sprawa pierwsza (mniej ważna, bo oczywista) - podpisuję się pod opiniami moich przedmówczyń. Planowanie jakiejkolwiek przyszłości z tym chłopakiem to idiotyzm. Zresztą - sądzę, że chyba i tak przeszła Ci już na to ochota.
Sprawa druga (ważniejsza) właśnie zrobiłaś sobie krzywdę. Tylko jeszcze o tym nie wiesz. Od teraz będziesz mierzyć tą samą miarką każdego swojego potencjalnego partnera. Będziesz miała potrzebę kontrolować prywatne wiadomości/SMSy/maile, co więcej - nie będziesz widziała w tym niczego złego. Będziesz widziała uzasadnienie takiej inwigilacji (i trudno się temu dziwić), ale jeśli nie zwalczysz u siebie tej skłonności - będzie to problem w Twoich przyszłych związkach.

Osobiście jestem bardzo, bardzo przeciwny grzebaniu w cudzej prywatności. Nawet jeśli to prywatność bliskiej Ci osoby. I nie chodzi o to, że usprawiedliwiam idiotę będącego bohaterem opowieści. Bo tu nie ma czego usprawiedliwiać. Ale prawda jest taka, że jeśli jest takim idiotą i ma takie skłonności o jakich tu czytamy - zorientowałabyś się w temacie bez przeglądania jego komputera/telefonu. Jak nie teraz, to za kilka dni/tygodni.

Nie pomogę ale zupełnie szczerze - nie wiem, co kieruje człowiekiem, żeby pisać takie rzeczy. Naprawdę, za grosz dobrego smaku, taktu, szacunku, wierności. Nie wiem, czy dałabym szansę takiemu związkowi, gdzie okazuje się, że przez pierwsze miesiące, kiedy powinny mu latać motylki w brzuchu, on myślał o wymianie na lepszy model. Klasyczny przykład z braku  laku z kimś będę, bo lepiej być z kimkolwiek niż z nikim. On może naprawdę Cię lubi, może nawet kocha. A może czeka na lepszy model?

A ja jestem ciekawa, dlaczego zdecydowałaś się przeczytać całą jego korespondecję? Miałaś jakieś przeczucia?

Sama nie wiem, czemu przeczytałam te wiadomości. Chyba z głupiej ciekawości. Chciałam wiedzieć, co mój chłopak mówił o mnie swojemu najlepszemu koledze. Po prostu w wyszukiwarce konwersacji wpisałam swoje imię i wyskoczyły mi takie kwiatki sprzed takiego czasu. Potem już takich wiadomości nie było. Te wszystkie teksty były wypisywane przed wakacjami w 2018 roku. Potem ewentualnie, jak jechał do mnie pociągiem w styczniu 2019 napisał, że jedzie jakaś fajna dziewczyna w pociągu, to ten kumpel do niego, żeby wysiadł razem z nią, a mój chłopak, że no przecież takich rzeczy się nie robi. Innym razem też mój chłopak napisał koledze, że jakaś koleżanka chciała u niego przenocować, na co ten kolega, żeby się zgodził, a mój chłopak powiedział, że ma dziewczynę i nie powinien. Nie pisał też wtedy, na początku związku samych negatywów na mój temat. Pisał też, że mnie kocha, że mu ze mną dobrze, że jest zazdrosny bardzo o moich kolegów, że za mną tęskni. Więc to wszystko nie jest takie czarno-białe... Teraz on częściej mówi mi, że mnie kocha, pokazuje mi to bardzo często w czynach, nie tylko słowach. Jak była pandemia specjalnie przyjechał po mnie samochodem ponad 200 km, żeby nie musiała jechać pociągiem i komunikacją miejską. Nie wstydzi się okazywać mi czułości przy innych, przy tym koledze też.

I tu się z toba zgodzę Winter. A nasza autorka już szuka pozytywów, zaraz też  popadnie w poczucie winy i będzie się tak toczyć ta ruletka, aż facet znajdzie sobie ciekawszy obiekt do adorowania, bo tak naprawdę nigdy nie przestał szukać. Nawet w czasie jazdy pociągiem do naszej autorki jedyne co zauważa to to, że jedzie z nim fajna dziewczyna która mu się podoba.

Facet ma swoją mroczną stronę i kiedyś ta gra skończy się dla autorki nieciekawie, ale podobno najlepsza nauka wynika z praktyki i własnych doświadczeń.

Tak się właśnie kończy czytanie wiadomości nie przeznaczonych dla nas, gdzie potem całej reszty trzeba się domyślać...

Swoją drogą ciekawi mnie to - jak pojawia się temat że ktoś się "pogubił i zdradził" - to często ponad połowa głosów jest tego typu: nie mów - jeżeli żałujesz to oszukuj partnera bo możecie jeszcze być szczęśliwi jeżeli go kochasz, etc..

A tutaj mamy trochę prostackich wiadomości z przed 2 lat, napisanych najprawdopodobniej w celu utrzymania wizerunku "playboya" w oczach kolegi. Wiadomości które były rzucane w rozmowie o pierdołach z kumplem. Rozumiem że facet pisał takie teksty tylko na początku. Przytaczane rozmowy w kolejnym poście autorki wyraźnie wskazują też że to tylko gadka - bo w realnych działaniach chłopak był ok ("...że jakaś koleżanka chciała u niego przenocować, na co ten kolega, żeby się zgodził, a mój chłopak powiedział, że ma dziewczynę i nie powinien").
Dodatkowo w ich relacji nic złego się nie dzieje, przed przeczytaniem wiadomości dziewczyna czuła się szczęśliwa, kochana etc., co więcej - w rzeczywistym świecie (a nie w wiadomościach pisanych do kolegi) dzięki niemu wzrosła samoocena autorki.
Wiadomości te były pisane na początku związku (nikt z Was w sytuacji kiedy relacja robi się poważniejsza - nie zastanawia się czy angażując się w nią bardziej wybiera najlepszą możliwą opcję dla siebie?), ich kontekst wskazuje raczej na szczeniacką chęć zbudowania wizerunku faceta co to przebiera w kobietach - taki wizerunek imponuje kolegom. I, co najważniejsze, czyny (nie słowa) - autorka nie napisała nic nigdzie o tym by chłopak zachowywał się wobec niej źle, dawał jej odczuć że jej czegoś brakuje - wręcz przeciwnie.

A większość pisze o tym, tak jakby autorka odkryła dwuletni romans. Dobrze że swoich myśli nie umiemy wzajemnie czytać - wtedy już żadnych związków by nie było.

Wiadomości są sprzed dwóch lat, ale co to ma za znaczenie? Pisał je nieprzerwanie kilka miesięcy, (tyle tylko wie autorka) w czasie gdy  podobnie jak dziś, niczego nie podejrzewała. Dla niej miał inną twarz, a w tym czasie pisał, że chętnie by ją wymienił, bo podoba mu się ktoś zupełnie inny. Obłuda, to chyba za małe słowo aby określić to jego zachowanie. Ciekawe w czym jeszcze tak doskonale potrafi oszukiwać.
Czasem los podsuwa nam znaki i po prostu ostrzega, od nas zależy co z tymi ostrzeżeniami zrobimy.

Ogolnie nie ukrywam na początku rzeczywiście sam mi powiedział  że nie jestem najpiękniejsza i że mogłabym zrzucić ,,brzuszek". Powiedziałam mu wtedy, że nie powinien mi mówić takich rzeczy, bo sprawia, że mi z tym źle. Przestał. Sam też na początku przyznal, że nie brał mnie do końca na powaznie, ale chciał sprawdzić, jak mu że mną bedzie,  bo w jakiś sposób go przekonywałam i był mna zaintrygowyany. tak jak pisałam, byłam z nim szczęśliwa i dodawał mi tych skrzydeł, wszyscy naokoło mi mówili, że dzięki niemu promieję. Teraz też tak jest.  Częściej niż ja mówi mi, że mnie kocha, i to pokazuje w czynach. I ja mu wierzę. Może trochę przez te wiadomości mam wątpliwości, przez to, że trzymam w sobie tę wiedzę, robię mu jakieś afery z zazdrości, dlatego chce mu o tym powiedzieć, żeby wytłumaczył, dlaczego wtedy tak myślał. Boje się tylko, że powie, że wyciągam brudy z przeszłości i w sumie sam już nie pamięta, co wtedy wypisywał, bo może teraz nie ma to dla niego znaczenia. Ale we mnie to będzie siedziało.Teraz też bardzo często słyszę od niego komplementy.

Nawet to forum pełne jest przypadków, gdy facet nosił na rękach, kupował kwiaty, dbał, czarował i niczego nie można było mu zarzucić, do czasu aż wyszlo szydło z worka i okazalo się, że od dawna prowadzi podwójne życie. Jeśli już mamy faceta autorki oceniać po czynach, to chyba wszystko co pisal na temat swojej dziewczyny, też można do tych czynów zaliczyć?
Człowiek albo umie kłamać i to robi, albo nie. Nie zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Facet autorki kłamał gdy mowił do niej miłe słówka, a potem pisał w smsa-ach , ze chętnie wymieniłby ją na inny model.
Jak dla mnie szkoda życia na tego faceta, ale to moje zdanie ktore wyrobiłam sobie na podstawie moich doświadczeń. Autorka zrobi co zechce, w końcu to jej życie.

Ale skąd Ty niby wiesz że on pisząc to - okłamywał partnerkę że mu się podoba - a nie kumpla, że co to on za macho jest?
Czyny - czyli to jak się zachowuje, jaki jest na co dzień dla dziewczyny, a nie to co napisał w prywatnych wiadomościach do kolegi 2 lata temu.

Nie znasz się na facetach....nie wiesz jak i o czym rozmawiają ze sobą.
Kiedyś był taki film. "Porozmawiajmy o kobietach"....warto obejrzeć.

Pisał źle o swojej dziewczynie - tylko to się liczy. Dlaczego tak robił jest mniej ważne. Może mówił serio, że wolałby ładniejszą - to czyni go dupkiem jak stąd do nowego Jorku. Może chciał zaimponować koledze - to czyni go zdziecinniałym idiotą. Tak czy inaczej nic nie warty taki facet. Ale to tylko moja opinia. Jakbym ja coś takiego o sobie przeczytała, poczułabym się koszmarnie.

On przy niej odgrywał zakochanego, tak że nic nie podejrzewała, a do kumpla jej tyłek obrabiał. Słów brak. Poniżej wszelkiej krytyki.

Powiem tak: mimo, że facet zachował się podle i niedojrzale i nawet to, że zrobił to jakiś czas temu, nie jest powodem do dumy, to jednak jestem osobiście uczulony na ferowanie wyroków i ocenianie człowieka po JEDNYM incydencie, tudzież po czymś, o czym tak naprawdę mało wiemy, bo nie znamy prawdziwych intencji. Jeśli dziewczynie ściemniał i odgrywał rolę zakochanego, podczas gdy to, co o niej mówił do kumpla było prawdą - to się absolutnie zgadzam! - ciężko dawać komuś takiemu szansę. Tylko właśnie nie wiadomo, czy nie jest odwrotnie, ale nie ma jak tego zweryfikować, więc wycofanie się z takiej relacji jest chyba niejako swego rodzaju zabezpieczeniem, działaniem prewencyjnym.
Miejmy nadzieję, że Autorka rozważy dokładnie, czy warto dalej z nim być, NIE na podstawie TYLKO i WYŁĄCZNIE samego pisania, ale również po tym, jak obecnie dziewczynę traktuje,jak swoimi czynami wyraża swoje uczucia( jeśli je rzeczywiście w ogóle ma). Fakt, faktem, że teraz to będzie loteria.

A skąd wiesz że te dwa lata temu nie byl z nią na poważnie? Autorka nic takiego nie napisała. Napisała tylko, że znalazła jego sms-y sprzed dwóch lat. Poźniejszych nie znalazła, co nie znaczy, że takich nie było.. I to są właśnie te fakty o których raczyłeś wspomnieć,  że jest w związku z kimś, komu nie może zaufać, bo jak sama się przekonała, facet słodzi w oczy a za tyłkiem robi gówniarskie podchody. Czy dojrzały człowiek się tak zachowuje? Dojrzały facet ktoremu można/trzeba ufać? W takim razie kiedy jest sobą? Kiedy autorka może przyjąć, że nie gra? Przecież wtedy gdy pisał o tym, że chętnie by ją wymienił na inny model także niczego nie podejrzewała, było sielankowo. Ja podobno nie znam się na facetach (nieźle się uśmiałam), ale znam się na ludziach ogółem i dwulicowców, ludzi niestabilnych emocjonalnie ktorzy muszą się dowartościowywać moim kosztem, po prostu skreślam Naprawdę czuję się pewniej bez ich obecności w zyciu, przynajmniej nie musze się przekonywać, że znowu miałam co do nich rację

A skąd wiesz że te dwa lata temu nie był z nią na poważnie? Autorka nic takiego nie napisała. Napisała tylko, że znalazła jego sms-y sprzed dwóch lat. Późniejszych nie znalazła, co nie znaczy, że takich nie było.. (..)

Abstrahując trochę od tego przypadku, to akurat ten sposób wnioskowania i niejako projekcji pewnych zachowań na kogoś, na podstawie powierzchownych sygnałów, jest zwyczajnie płytkie, bo tak by chyba o wiele więcej związków się rozpadało dużo szybciej. Przecież równie dobrze można zdać pytanie: skoro ich nie ma teraz, to jaki ma powód, żeby przypuszczać, że są? Tylko to, że kiedyś facet coś tam wypisywał? Poza tym, było chyba zaznaczone, że to sam początek związku czy jeszcze faza przedzwiązkowa?
Więc mamy zatem pytanie, czy rozstać się z facetem na podstawie jakiś jego durnych wygłupów, z przed lat, gdzie właśnie może facet robił sobie jaja z kumpla a nie z partnerki, czy też obecnego stosunku do partnerki. Następuje od razu jednoznaczne osądzenie, że na pewno obrania tyłek dziewczynie a względem kumpla jest szczery, nie przyjmując w ogóle do wiadomości sytuacji odwrotnej. Zatem tu raczej nie rozchodzi się o to, czy i jak bardzo durne były jego żarty, tylko czy one w jakikolwiek sposób o czymkolwiek świadczą? Bo raczej nie jest to 100 % dowód na nieszczere intencje faceta, kiedy TERAZ zachowuje się prawidłowo. Sytuacja wydaje się po prostu 50:50, jeśli to już jest dla Autorki za mało, to jak najbardziej może odejść.
Zatem prawdziwe intencje i myśli zna tylko facet i nikt więcej.

Można się zastanowić, czy w takich sytuacjach nigdy nie pozwalaliśmy sobie na tego typu teksty, niekoniecznie obrażające kogoś, ale takie właśnie, jak to mówią "przy wódeczce" w wąskim i zamkniętym gronie? Poza tym, czy w dalszym ciągu tak wielką wagę będziemy przywiązywać do słów, zamiast do czynów? Do czynów zamiast dziwnych i durnych, ale tylko pisanych przechwałek?

Fakty są takie, że póki co, są jakieś dziwne, prostackie wiadomości, będące efektem rozmowy z kumplem, z których właściwie mało wynika, bo obecnie nie ma żadnych sygnałów, które by świadczyły, że coś jest nie tak..

Myślę, że czasami naprawdę warto nie szaleć z wyciąganiem pochopnych i powierzchownych wniosków. Jeśli naprawdę mamy się oglądać za każdym razem na to, co ktoś głupiego zrobił raz w życiu i na tej podstawie wydawać takie osądy, że "ktoś się do czegoś nie nadaje i kropka!" Patrząc na rzeczywistość i fakty a nie na emocjonalne wrażenia, które mogą się okazać całkowicie błędne. Zastanawiam się gdzie leży granica tolerancji i co można mówić o drugiej osobie, żeby nie wyjść na "prostaka i buraka", oczywiście wyłącznie kontekście obecnego momentu a nie przeszłości. Tak duża różnica jest między przeszłością a teraźniejszością, że nie rozumiem czasami, jak można wiecznie coś rozpamiętywać, nie zwracając w ogóle uwagi na to, co jest teraz. Osąd typu zero - jeden i do widzenia!
Ale to tylko moje zdanie.

Właśnie, przede wszystkim nie rozumiem kierowania się poszlakami, przeczuciem( często fałszywym), nic nie mówiącymi "dowodami", które niekoniecznie świadczą o takim przebiegu wydarzeń, jak się "nam wydaje".
Nie rozumiem, że można kompletnie ignorować fakty i czyny a podążać za czymś, co może okazać się fałszywe. Zatem Autorka zdecyduje ostatecznie co jest dla niej ważniejsze: durne przechwałki, które o niczym nie świadczą czy też postępowanie i fakty, mówiące jak rzeczywiście jest. No, ale jeśli kierujemy się "faktami", które były zwyczajnym szczeniackim wygłupem i mogą nie mieć żadnego wpływu na to, jak facet rzeczywiście traktuje swoją partnerkę, bo może właśnie tylko przed kumplem udawał samca alfa, to rzeczywiście nie rozumiem. I póki co jest mi z tym dobrze, bo argumenty typu koniec kropka to jakoś mi nigdy przez gardło nie przechodzą, za to już takie, jakie podaje Kolega wyżej: konkretne, rzeczowe i rzeczywiste - jak najbardziej!

Ciekawe rzeczy by człowiek odkrył, jakby się kierował takim wnioskowaniem: " Coś tam o mnie napisał złego=> ostatni buc i cham: odchodzę!

Autorko, jesteś w stanie z nim na spokojnie pogadać, czy to, o czym pisał, to tylko zwykłe szczeniackie wybryki, niemające znaczenia dla Waszego związku? Wybacz, ale jeśli kobieta powie facetowi, żeby brzuszek zrzucił, to gdy ten delikatnie odmówi, kobieta się wręcz oburzy, że musi znosić to jego "sadełko"..Czy jest sens, żeby brać takie docinki na poważnie?

Nikogo takiego, póki co nie spotkałem ,ale zgodzę się z Tobą, że jeśli w końcu dostrzegamy czyjąś fałszywość, to należy się ewakuować. Tylko pytanie brzmi: kiedy i na jakiej podstawie mogę sobie pozwolić na takie wnioski? Jak bardzo dobitne muszę mieć przed sobą dowody, aby w końcu pójść po rozum do głowy i podziękować takiej osobie? Może niektórzy nie uważają pewnych zachowań za zwykłe środki do podnoszenia swojej wartości i to jakoś tolerują a potem budzą się nagle z krzykiem, że zmarnowali sobie życie...Tutaj akurat, jedyne, na co zwróciłem uwagę, to fakt, że OBECNIE (podobno?) im się świetnie układa, zatem gdyby do czegoś takiego teraz doszło, to bym na pewno pewno radził Autorce się ewakuować, zaś wymieniona akcja miała miejsce jakiś czas temu i w zupełnie innym etapie. Swoją drogą, jeśli to było coś w rodzaju tego "sugerowania zrzucenia brzuszka" to nie wiem, czy jest to powód do aż takiego niepokoju..
Niech lepiej Autorka jeszcze coś więcej powie.

Mam taki zamiar, tylko wiem, że ciężko będzie mi się przemóc, tym bardziej, że w sumie od kwietnia żyję z tą informacją. Do tej pory nie powiedziałam mu o tym, co wiem, bo tchórzyłam. Na pewno nie chcę tak po prostu zostawić tej sytuacji niewyjaśnionej i odejść, bo jednak ciężko zostawić kogoś, z kim tyle się przeżyło i do kogo tak się przywiązało. Chcę dać mu szansę wytłumaczenia. Boję się tylko, że moją głupią ciekawość i wścibskość odwróci na swoją korzyść i to w końcu ja wyjdę na ,,tą złą", nie próbując nawet wytłumaczyć mi, dlaczego tak wtedy pisał ze swoim kolegą. Na pewno wiem, że ma prawo porządnie się wkurzyć, jeśli jednak mu na mnie zależy, myślę, że da nam szansę na rozmowę. Na pewno jeśli będzie to koniec, czy to z jego czy mojej strony, to nie chcę tego zostawić bez wyjaśnień.

Co do posiadania kogoś na boku, na spokojnie zostawia włączonego facebooka/komputer przy mnie, gdy wtedy czytalam te wiadomości, też nic podejrzanego nie zauważyłam. Tym bardziej mi głupio, że naruszyłam jego prywatność... Jedyne, co sama mogę postanowić, to nie szperać w cudzych wiadomościach.

Jeszcze co  do tekstu, że mogłabym zrzucić brzuszek. No chłopak miał rację, ale to chyba bardziej przeszkadzalo jemu niż mi. Teraz już nawet w sumie od dłuższego czasu w ogóle nie słyszałam takich tekstów. Gdy mówiłam mu, że nikt nie jest idealny, on sam to przyznał, że wie, że on też taki nie jest i gdybym mu powiedziała, żeby zrobił lepszą klatę i by mi na tym zależalo, to po prostu zacząłby coś z tym robić. Tutaj widzę takie proste myślenie faceta, które w sumie ma sens. Gdyby zaczął mnie na siłę zmieniać, bez mojej ochoty na te zmiany, to rzeczywiście wtedy mogloby mi sie to nie spodobać i poważnie bym sie zastanawiała, czy to ma sens, skoro aż tak mnie nie akceptuje.

Ok, a tu parę kwestii o które stoją w opozycji do głównych zarzutów. Też pisane do kolegi. Więc jedno albo drugie to zwykłe gadanie, bez pokrycia w rzeczywistości... Które? To o chęci zmiany partnerki na "lepszy" model czy o miłości, tęsknocie i zasadach których nie złamie? Wie to tylko autorka, bo go zna, widzi jego czyny...
Ale może jej chłopak to faktycznie psychopata, który mimo bycia z dziewczyną "z braku laku", nie korzysta z opcji zmiany na inną, a nawet bardziej okazuje uczucia partnerce uczucia niż ona jemu.. Maniak dosłownie.

PS. Nie chcę gadać o Twoich sprawach Salomonko, tylko zwrócić Ci uwagę że przez swoje doświadczenia możesz być nieobiektywna w ocenie tej sytuacji...

On z nią wtedy może nie był na poważnie, ale ona z nim była...

Po jego zachowaniu też ciężko coś wywnioskować, bo nawet w czasie, gdy ja paskudnie odgadywał do kumpla, to traktował ją dobrze, tak, że pojęcia nie miała, że coś jest nie tak, że jest zapchajdziurą z nadwagą.

Ten facet co innego mówi, co innego robi. Ja bym nie mogła być z kimś takim i stale się zastanawiać co jest prawdą.

Kolejna dobra rada - mi się coś tam kiedyś zdarzyło więc Twój facet to na pewno czyste zło.

Może jakieś argumenty na to że jest oszustem czy manipulantem? Takie, wiesz, rzeczowe...

Do mnie pisał kiedyś serdeczny kolega, pierwszego dnia, kiedy jego ówczesna dziewczyna wprowadziła się do niego, że ma wątpliwości czy dobrze robi. Nie był przekonany czy chce, aby z nim mieszkała, że może za szybko, może to nie ta. Ja go przekonywałem, że nie ma co się bać iść dalej, skoro ja kocha.  Dziś są małżeństwem z trójką dzieci.
Chcecie mi powiedzieć, że gdyby jego żona przeczytała naszą rozmowę, to miałaby teraz rzucić go w diabły, bo miał wątpliwości?
Chłopak Autorki, wtedy widocznie miał wątpliwości, co wyraził w gowniarski i niedojrzały sposób. Jeśli przez ten cały czas nie dał poczuć autorce, że jest niekochana, nie pożądana, nie olewał ją, a stara się, to taki wybryk chyba można wybaczyć? A przynajmniej wyjaśnić jeśli Autorce to wadzi na sercu.
Chociaż ja się domyślam jak on by zareagował.

Nie da sie oddzielic czlowieka od jego bliskiej przeszlosci. To dlaczego on tak pisal, czemu z nia byl jednoczesnie tak myslac, dlatego on w taki sposob ogolnie sie wypowiadal to jest czesc jego osobowosci i czesc tego co tworzy jego profil jako czlowieka.
Autorka moze to albo zaakceptowac, albo nie. Udawanie, ze to nie jest czesc tego kim on jest jest naiwne.
Prawda jest taka, ze malo kto zna swojego partnera bardzo dobrze. Kazdy ma brzydka strone.
Jednak nie spodziewalabym sie zerwania tutaj, poniewaz autorka ma bardzo niskie standardy.
Dla mnie facet, ktory mi by mowil, ze nie jestem najpiekniejsza i mam zrzucic brzuszek (od razu na poczatku zwiazku) nadawalby sie do smieci co najwyzej.

Kazdy ma swoje granice. Dla mnie brak klasy, brak silnego charakteru i brak zdecydowania sa slabymi cechami.

Trudno się nie zgodzić, że jego opisy były szczeniackie i mogą podważyć jego wiarygodność jako partnera. Jednak tutaj zachodzi problem "grubej krechy" o czym pisałem wielokrotnie w innych wątkach. Autorka poznała ciemną stronę jego osobowości z wpisów z przeszłości. Od niej zależy czy się z tym pogodzi i będzie miała na uwadze nie tamte słowa, a jego dotychczasowe czyny, czy przyjmie, że kop w zad i do widzenia, boś mnie słowem pisanym skrzywdził i nie chcę Cię takiego znać. Za to wiem, że jeśli prawdziwie ją kocha, to będzie się tłumaczył, że to było kiedyś, wypił, albo i nie, takie szczeniackie pogadanki z kumplem, i czy chce zrywać chociaż się zmienił (czego domyślam się po tym, że zakończył takie głupie gadki i stara się w związku) i szczerze kocha. Z drugiej strony może cenić sobie prywatność i wkurzyć się, że grzebie mu w telefonie i sam zakończy związek. Nie znamy go, nie wiemy jak zareaguje. Autorka wie.

To, jak luby traktuje ciebie nie ma znaczenia, bo i tak będziesz miała do niego różne obiekcje. Na twoim miejscu nic bym mu nie powiedziała, tylko zerwała. Zresztą co on tobie mógłby powiedzieć oprócz tego, że komentował kogoś dawno temu?
Pewnie jest z tobą z braku innych możliwości i o takich komentowanych znajomych może sobie tylko śnić. Przykre, ale pewnie prawdziwe.

Co jest zatem pewne?

Facet dwa lata(?) temu pisał i rozmawiał z kumplem na temat swojej dziewczyny, używając niewybrednych słów, zachowując się niewątpliwie szczeniacko. Wyszło to po jakimś czasie i teraz zasiało( słuszny bądź nie) niepokój w sercu i umyśle dziewczyny. Cała akcja być może prowadzona po pijaku - choć tego się raczej nie dowiemy.
Obecnie, niemal wzorowe zachowanie faceta, angażującego się w związek, który nie ma nic do ukrycia i nie widać po nim TERAZ ŻADNYCH sygnałów, aby coś miało być nie tak. Gość deklaruje wręcz swoje uczucie do Autorki, ale jeszcze chyba nie miał okazji się tłumaczyć z tego swojego poprzedniego występku.

Zatem, patrząc z boku, możemy oceniać faceta na podstawie tego, że coś tam sobie skrobnął jakiś czas temu, podczas gdy obecnie nie ma żadnych wyraźnych sygnałów, że postępuje zgodnie z tym, o czym pisał.
Ale...Przeczucie, intuicja, los - zwał, jak zwał- kładzie nam na drodze coś takiego. Rozumiem, że to jest coś, co burzy całościowe, budowane cierpliwie i starannie, wyobrażenie idealnego faceta? Coś w tym jest, bo człowiek chce dla siebie jak najlepiej i jak wyczuwa choc odrobinę zagrożenia czy czegoś podejrzanego to stara się to wyjaśnić czy się w ostateczności wycofuje.
Zatem nie ma realnych i rzeczywistych przesłanek, że coś jest nie tak, ale troska o swoje szczęście nie pozwala wchodzić w relację, której jesteśmy niepewni, z uwagi na pojawiające się wątpliwości..
To coś w rodzaju reakcji obronnej: jak nie wiem, czy jest dobrze, pomimo, że wiem, że nie jest źle, to się wycofuję - powiem szczerze, że chyba naprawdę być w skórze Autorki, żeby poczuć te wątpliwości, bo kiedy coś dotyczy nas, to stajemy się nad wyraz ostrożni..

Jego stosunek do mnie rzeczywiście się nie zmienił, wtedy jak i teraz czułam, że mu zależy i że mnie kocha. Tylko, że wtedy pisał takie rzeczy o mnie, co jest głównym problemem ...
Natomiast jak już wspominałam, ponieważ przesledzilam tę rozmowę, oczywiście nie jakoś dokładnie, ale pobieżnie do teraz (w sensie do dnia, kiedy to przeczytałam) i takie teksty nie miały już miejsca.
Rowniez jego słowa kierowane do mnie na temat mojego wyglądu nie są w ogole przykre, tak jak byly na początku związku czasem wypowiedziane , czyli takie, gdy mówił, że nie jestem najpiękniejsza lub ze mogłabym zrzucić parę kg.Teraz naprawdę potrafi sprawić, że czuje się jedyną i najlepsza kobieta na świecie.
Nie można więc tak do końca stwierdzić, że zachowuje się tak samo jak kiedyś...

Nic nie jest pewne. Nawet obecne wzorcowe zachowanie faceta. To, że TERAZ ŻADNYCH niewłaściwych sygnałów nie ma nic nie znaczy, bo WTEDY, gdy pisał do kumpla te obrzydliwości na jej temat też ŻADNYCH sygnałów n nie było i zachowywał się wzorowo. Facet dobrze grał i może nadal gra.

Po drugie, to nie jest jednorazowe, że coś tam głupiego palnął tylko pisał o niej tygodniami, albo i dłużej. Nie widzisz różnicy?

Dla mnie to by były przesłanki, by zakończyć związek. Facet obgaduje w paskudny sposób, jest że mną, bo żadna ładniejsza go nie chce, przez ten czas dobrze gra kochającego chłopaka. Skąd mam wiedzieć że teraz nie gra? Nie lubię kłamców ano ludzi niedojrzałych.

Ty zwyczajnie nie rozumiesz tych zagadnien. Tutaj nie trzeba zadnego powierzchownego oceniania.
Jak pisze sie profil osoby to taka informacja z tak bardzo, bardzo bliskiej przeszlosci ma znaczenie.
On pisal te wiadomosci przez dluzszy okres czasu. Tak wiec mamy osobe, ktora z jakiegos powodu jest w zwiazku z druga osoba i jednoczesnie wypowiada sie w sposob przedmiotowy i niepochlebny o tej osobie za plecami. Mamy osobe, ktora mowi w sposob przedmiotowy o czlowieku z ktorym jest w bliskiej relacji.
Nie wiemy czy on to mowil dlatego, ze to prawda. Dlatego, ze chcial sie przypodobac kumplowi. Moze wstydzil sie takiej laski przed kumplem i chcial pokazac, ze to nie jest wazny zwiazek.
Mozemy z doza prawdopodobienstwa zalozyc, ze on naprawde tak myslal. Dlaczego? Bo mowil do autorki, ze nie jest najpiekniejsza.
Jak na to patrze to wiem, ze w kazdej konfiguracji i kazdy z mozliwych powodow z jakich on mogl to mowic... Dla mnie go by skreslalo jako partnera.
Tutaj dochodzimy do rzeczy, ktorej Ty nie rozumiesz.
Kazde zachowanie wynika z czegos. To, ze on to wtedy mowil i dlaczego mowil i jak dlugo mowil swiadczy o cechach jego osobowosci.
To, ze on moze nie robic konkretnie tego  w tej chwili to nie znaczy, ze jego osobowosc sie zmienila. Osobowosc osoby doroslej praktycznie sie nie zmienia, niezaleznie od tego jak bardzo duze zmiany zachodza w otoczeniu.
On nadal ma taki sam charakter, ktory w tamtym momencie sprawil, ze on wypowiadal sie jak o rzeczy na temat drugiego czlowieka.
To nie jest plytka ocena, a wrecz przeciwnie.
Ty nie widzisz tego co widza inni, ale to nie znaczy, ze tego nie ma. Dla mnie to jest automatyczne jak dla kierowcy prowadzenie samochodu.
Nie moge stwierdzic, ze on ja zdradzi, ani nawet czy on ja oszukuje w tej chwili. W tym celu musialabym znac wiecej jego przeszlosci. TAK, przeszlosci bo wprew pozorom i temu w co mamy ochote wierzyc to przeszle zachowanie swiadcza o nas i o naszym przyszlym postepowaniu.
Wiem jednak, ze cechy jego charakteru (a to jest stale) uwazam za nie atrakcyjne i nie warte zwiazku.