Partner mi nie ufa - mieszkanie - Netkobiety.pl

jedna kwestia -on ma prawo chcieć kupić mieszkanie samemu, nie powinnaś mieć do niego o to pretensji. twój wkład: 40 tyś w sumie 300 tysięcy jest niewielki, co innego gdyby to było 50:50.
druga kwestia- w tematyce darmowego żarcia u was i słoików- masz faceta buraka, ale to inna historia, nie wstyd mu przed twoimi rodzicami tak was objadać?

Chodziło też o to, że do zamieszkania zostało mniej więcej 2 lata, dlatego oprócz tych 40 tysięcy chciałam przez cały czas zapewniać to jedzenie i "życie", żeby on mógł na spokojnie skupić się na zarabianiu, bo myślałam że kiedy mówił "nasze" to faktycznie miał to na myśli.

przestancie pasozyta utrzymywac przez czas, kiedy on zarabia na swoje mieszkanie, to mu sie zaraz ta " milość" skończy.      pewnie liczyl na wieksze oszczednosci z " seksownym" bonusem,  uwazaj , bo zostaniesz  sama, bez kasy,  a mieszkanie będzie tylko jego.

To znaczy, że powinnam go utrzymywać przez ponad 2 lata, jak jest w Polsce, gotować, robić słoiki itd. żeby mógł urządzić swoje mieszkanie? Łącznie już ponad 3 lata. Jeśli tak jest to faktycznie może ja źle myślę. Tu nawet nie chodzi o kasę tylko o fakt, że on mówi "nasze" mieszkanie i moim rodzicom też mówił "nasze".

A kto napisał tu, że powinnaś go utrzymywać? To Ty uznałaś to za rzecz oczywistą.

"Nasze", bo wspólnie mieszkać będziecie. On nie powiedział nic, co świadczyłoby o wspólnym prawie własności, wręcz przeciwnie, poinformował, że to on będzie właścicielem.

Jeśli już teraz macie zupełnie różne oczekiwania wobec siebie, jeśli zamiast rozmawiać i ustalać ze sobą, poprzestajecie na swych wyobrażeniach (i to sprzecznych z rzeczywistością), to przyszłość obojga was i waszego związku rysuje się w czarnych barwach.

To kim jesteś w tym związku?
Wyobraź sobie siebie za rok, za pięć lat, za dziesięć.

To mi wygląda na związek z rozsądku z jego strony. Nie wydaje mi się żeby był bardzo zakochany.

Często mi powtarza, że boi się że mnie straci, bo widzi jakąś tam konkurencję. Jest też zazdrosny i próbuje nawet zaglądać mi w telefon. Praktycznie nie odstępuje mnie na krok kiedy jesteśmy razem, ale niestety mam wrażenie, że pieniądze będą grały jednak najważniejszą rolę w jego życiu, bo ma na tym punkcie obsesję i kompleksy.

On:
- od roku (a planuje jeszcze dwa lata) jest na Twoim i Twych rodziców utrzymaniu podczas pobytu w Polsce
- dba o własne pieniądze, ma na tym punkcie obsesję
- jest zazdrosny, bo "widzi" konkurencję
- chce kontrolować Cię
- ma kompleksy
- chce sam kupić mieszkanie i być jego jedynym właścicielem
- podejmuje decyzje bez wspólnych ustaleń
- wypomina Twe wykształcenie.

Dla jakich jeszcze innych jego zalet jesteś z nim?

Podejdź do sprawy nieco inaczej...  "Misiu,  jedzenie jak wiesz kosztuje,  ja płacę,  przez co mniej odkładam na Nasze gniazdko. Zatem od teraz koszty jedzenia idą po połowie.  Chcesz żeby mieszkanie było ma Ciebie? Zatem sporządzamy u notariusza dokument,  gdzie jest napisane ile włożyłam i po rozstaniu zobowiązujesz mi oddać moją część"

Z drugiej strony,  za słuszne uważam,  że jeśli ktoś włożył zdecydowanie więcej w mieszkanie to druga strona nie powinna oczekiwać że będzie widniala po równo.  Natomiast  kwestię jedzenia za darmo,  zerowania na drugiej stronie to uważam za buractwo...  Brak słów.  Gdzie on ma honor....

Opiszę Ci autorko temat z innej perspektywy .
Sąsiad moich rodziców kupił fajne duże mieszkanie za 450 000 , sprzedając własną  działkę pod miastem i i dokładając oszczędności z pracy za granicą . Razem z  żoną "kupili" , jak sam mówił jej wkład to 60tys . Nie mam powodu aby mu nie wieżyc tym bardziej ,że człowiek uprzejmy , pomocny i honorowy czego dał dowody mieszkając 4 lata po sąsiedzku.
Po 2,5r urodził mu się syn i przestał wyjeżdżać za granicę . Po 1,5 r związku jego małżeństwo się skończyło. Nie wiem jak potoczyły się rozprawy ale faktem jest że jego była mieszka z dzieckiem w "ich" mieszkaniu i ma już nawet nowego tatę ....( chama i prostaka , typ wyrzuca pety i zużyte gumki  przez okno na ogródek ..ale to inny temat) . Bohater tej historii jest totalnie zniszczony finansowo i psychicznie , nie pracuje już za granicą ,a ma wysokie alimenty do płacenia ... Wynajmuje pokój w starym bloku , zapewne o niskim standardzie. Sądy w Polsce orzekające w sprawach rozwodowych są zwykle sfeminizowane  i Panie statystycznie znacznie lepiej wychodzą na rozwodach. Gość był właścicielem mieszkanie a teraz nie ma nic , poza depresją . Zapewne chodzi o dobro dziecka , stad mieszkanie nie zostało po prostu sprzedane ...

To co robi Twój partner jest oczywiście nieeleganckie  (  mieszkanie u Ciebie i źerowanie na Tobie ) , ale jego obawy też mają pokrycie w rzeczywistości .

Rozumiem że czujesz się oszukana i każdy zapewne na Twoim miejscu czułby  się podobnie. Jednak każdy uczciwy prawnik powie Twojemu partnerowi że ten układ jest szalenie niekorzystny dla niego i jeśli wasza miłosc wygaśnie to może skończyć z niczym.
Napisałaś że jest zazdrosny o Ciebie i to również jest istotny argument , on tym działaniem ma niejako polisę że go nie zostawisz . Sytuacja patowa , ale mężczyźni działają logicznie i potrafią liczyć , więc przelicz sobie ile kosztuje jego życie u ciebie , policz swoją obecność i pomoc przy finalizowaniu kupna/dogladanie/umawianie sie z ekipa itp , zastanów się ile możesz zgromadzić gotówki i czy masz szanse na kredyt , jeśli nie to może rodzice aby zapełnić te nie wiem zależy jak sie dogadacie 50/50 , 45/55 i wtedy może dojdziecie do porozumienia o ile uczucia i wzajemna podejrzliwość pozwoli .

Wziął ode mnie 2 tysiące na rezerwację i zaśmiał się , że pierwszy wkład już mam. Pytał czy na pewno mam te 40 tysięcy (zdecydował się na większe mieszkanie i chciał być pewny, że w razie czego od razu będę mogła mu je dać). Powiedział też, że skoro mam tylko tyle to właśnie będę też pomagała tym jedzeniem itd. Przeprowadzał też rozmowę z moimi rodzicami mówiąc, że zdecydowaliśmy się kupić mieszkanie. Zawsze MY. Ja też miałam w głównej mierze wybierać, jak to mieszkanie będzie wyglądało. Kiedy zapytałam czy to mieszkanie będzie jego to powiedział, że będzie nasze. Moi rodzice chcieli też dołożyć jeszcze jakieś pieniądze. Może jestem naiwna, ale to wszystko dla mnie wskazywało, że rzeczywiście będzie nasze. Gdyby postawił sprawę jasno to wolałabym nawet coś wynająć i zbierać w między czasie na swój wkład, ale mam wrażenie że on i tak chce mieć tylko "swoje", niezależnie od moich środków.
Powiedział dopiero wczoraj, że to dla niego logiczne, że akt własności będzie na niego. Dla mnie po tym wszystkim nie było.

No właśnie, to on zdecydował sobie, że nie będzie robił zakupów, niczego płacił bo musi oszczędzać na NASZE mieszkanie. Po czym stwierdza, że będzie nasze ale jednak na papierze jego. Mi chodzi już nie o samo mieszkanie, ale też kwestie formalne. Jeśli on będzie wyjeżdżał do pracy to ja w tym mieszkaniu będę nikim. Gdyby pojawiło się dziecko to również taka sama sytuacja - dziecko będzie tam zameldowane, a mnie bez ostrzeżenia będzie mógł wyprosić z mieszkania. Jestem trochę inaczej wychowana, bo moi rodzice nigdy nie liczyli sobie 1:1. Zabolało mnie chyba najbardziej to, że uważa mnie za osobę, która rzuciłaby się na jego pieniądze. On ma z 20 razy tyle co ja. Chwali się, że dostał dobrą pensję i jeszcze mówi do mnie, że cieszy się że nie jestem wymagająca. A potem mi mówi, że rzuciłabym się na jego kasę. Rozumiem, że pieniądze są ważne i ciężko na nie zarabia, ale jeśli on mi w ogóle nie ufa to zawsze wszystko będzie "jego".

No dobra, ale po co Ty się zgadzałaś na to, żeby on nie robił zakupów i niczego nie płacił. Naprawdę naiwnie myślałaś, że bez wspólnoty majątkowej wniesiesz facetowi do mieszkania 40k i on będzie z tego zadowolony? Ja bym w życiu nie kupiła mieszkania na pół z partnerem. Z mężem tak, z partnerem nie. Taka jest różnica. A jakbym chciała realnie myśleć o tym, co jak pojawi się dziecko, co jak zamieszkamy razem i on wyjedzie i to wszystko inne, to bym z nim ślub wzięła i założyła rodzinę.
U Was każde jest sobie i żadne nie myśli o tym, jak chcecie spędzać razem życie, a to Wam dobrze nie wróży na przyszłość. Liczycie się co on, co Ty, ile on, ile Ty. Macie idealną okazję, żeby zastanowić się i porozmawiać o tym, jak Wy właściwie widzicie siebie za 5-10 lat.

A co do rachunków i opłat na jedzenie to ja bym powiedziała, że jedzenie od tej pory kupujemy na pół. Co do rachunków, to pytanie co jaki czas on realnie do Ciebie przyjeżdża. Bo jak to jest raz na miesiąc na weekend to też te kwoty są śmieszne, a jak to jest raz na tydzień czy raz na kilka dni, to zaproponowałabym panu wynajem pokoju w mieszkaniu w kraju. Nawet jeżeli ten pokój mielibyście wynajmować razem i on by się odpowiednio dokładał do czynszu.

Facet ma swoją rację, jeśli chodzi o to, że chce być jedynym właścicielem mieszkania. On po prostu zabezpiecza się na wypadek gdyby.
Ty też masz swoją rację, jeśli chodzi o warunki, jakie praktycznie, w białych rękawiczkach,  wymusił na tobie w kwestii utrzymywania go w roli trutnia, podczas gdy on spokojnie będzie zbierał pieniądze na mieszkanie, niby dla was, ale przecież byłoby tylko jego.
Mnie jednak nasuwa się jeszcze inna myśl. Chodzi mianowicie o to, że średnio wyobrażam sobie dalsze wasze życie razem. Facet jest zaborczym kontrolerem i centusiem. Będzie więc zawsze dążył do tego, by mieć pełna władze w kwestiach finansowych, a ciebie będzie blokował w różnych aspektach twojego życia. To typowe zachowania takich ludzi, jak on. Bardzo szybko twoja rola sprowadzi się do tego, że będziesz matka, oczywiście matka tylko jego dzieci, zostaniesz typowa kura domowa bez prawa głosu i decyzji w ważnych sprawach życiowych. Nie wiadomo czy nie będzie wydzielał ci pieniędzy na utrzymanie domu i surowo rozliczał z każdej złotówki. On będzie się dorabiał na waszym związku, ale ty ciągle będziesz uboga.
Ten facet na pewno jest bardzo chytry, a może nawet i skąpy albo jedno i drugie. Życie z takim człowiekiem jest niezwykle trudne.
Bez oporów zeruje na tobie, na pracy twojej mamy, która naprawdę  niczego nie musi dla niego robić i jednocześnie myśli tylko o sobie. To nie jest w porządku, bo skoro tak, to niech obowiązuje u was zasada, że owszem kochajmy się jak bracia, ale liczmy się jak Żydzi. Nie wiem dlaczego ty miałabyś występować w tym związku jako osoba bezinteresowna, a on miałby tylko korzystać?
Przemyśl to.
Ja np nie zdecydowałam się na związek z pewnym panem, ponieważ był to człowiek bardzo podobny do tego twojego, na dodatek bardzo zamozny, a ja przy nim to uboga krewna. Doszłam do wniosku, że układając sobie życie z kimś takim zawsze byłabym ubogim pariasem bez prawa do niczego i robiłam za niewolnika na co dzień, w jego domu, by zaspokoić potrzeby jakiegoś cwaniaka. To ja już wolę domek ciasny, ale własny i wolę być panią swojego życia. Też miał zapędy kontrolerskie i apodyktyczne.
Przemysł sobie to wszystko, bo tu nie chodzi tylko o to, że nie będziesz mieszkała u siebie, lecz także o to, że byłabyś nikim w tym związku.

Gdy powiedziałam o swoich wątpliwościach to on powiedział, że on nie widzi jaki tu jest problem. Mieszkanie będzie jego na papierze, ale przecież nasze. Zapytałam też jak on sobie to wyobraża, że teraz moi rodzice będą dokładać, ja również kupować jedzenie, płacić rachunki itd., a on będzie z tego korzystał i odkładał pieniądze tylko na swoje potrzeby. To się obraził i powiedział, że mam wystawić mu rachunek. Dla niego to nie jest nic dziwnego. On zarobił, więc mieszkanie jest jego. A to jedzenie i że my też musimy płacić za prąd, gaz itd.to dla niego jakby się nie liczy, bo mamy "chociaż tak pomagać".
Co do kredytów to on jest ich totalnym wrogiem.

zgadzam się z ulle. dodam jeszcze, jakkolwiek podtrzymując swoje zdanie, że chłop ma prawo kupić mieszkanie tylko na siebie, to to, że na podstawie tego co piszesz - on jedno mówił, a drugie planuje zrobić. to jak opisywał "wasze mieszkanie" rzeczywiście mogło dać ci poczucie, że będzie wasze (choc naiwnym było z twojej strony myślenie, że 40 koła są do tego wystarczającym środkiem ale twoja naiwność to inna kwestia). czyli najzwyczajniej w świecie kłamał cię w żywe oczy (prawdopodobnie po to żeby sobie pożerować na tobie). to przykre ale taka prawda. chcesz być z kimś kto  cię robi w konia w tak fundamentalnych sprawach? bardzo podoba mi się zdanie ulle "On będzie się dorabiał na waszym związku, ale ty ciągle będziesz uboga." i myślę, że tak się to może skończyc dla ciebie.

Autorko, jeszcze jedno.
On powiedział do ciebie, że jesteś mało wymagająca i że to mu się w tobie podoba, jednak gdyby przyszło co do czego, to będziesz pierwsza, która rzuci się na jego pieniądze.
Wiesz, dla mnie to jest szok, że on śmie mówić ci takie rzeczy prosto w oczy, a jeszcze większym szokiem jest fakt, że nie pogoniłas go po czymś takim.
Ludzie często doznając jakiegoś zawodu mówią  "skąd mogłam wiedzieć, że to taki człowiek? Wydawał się kimś zupełnie innym, a tu proszę, okazał się zwykła szuja", ja nie przyjmuje takich tłumaczeń, ponieważ nie ma takiej możliwości, by szuja gdzieś po drodze nie powiedziała czegoś za dużo, czegoś co daje mocno do myślenia, trzeba tylko słuchać uważnie co mówi drugi człowiek i patrzeć jak się zachowuje. Różne rzeczy widać jak na patelni, jednak aby to dostrzec nie można patrzeć przez roxowe okulary, tylko być do bólu realistą. Ludzie naorwde się odkrywają.
Tak więc wracając do jego slow- to co on powiedział, to jest, wypisz, wymaluj jego zdanie na Twój temat. On uważa, że to dobrze, iż nie jesteś wymagająca, czyli że on ma ciebie za frajerke, która w razie czego łatwo da się oskubac. Ty nie będziesz wymagała dla siebie niczego, bo Ty jesteś z tych, co zadowolą się miska ryżu za swoją ciężka pracę.
Mało wymagający nauczyciel, mało wymagający rodzic, mało wymagający pracownik, mało wymagający pracodawca itd czy takie określenia brzmią jak słowa uznania dla kogoś, czy wprost przeciwnie?
Moim zdaniem powiedzieć o kimś, że jest mało wymagający to zwykła obelga.
Napisałaś, że rozmawiałaś z nim o tych sprawach, ale on nie zgodxil się z tobą. No wiesz? A co ty sobie myślisz, że on odda ci wszystko na co zapracował? On nawet złotówki, która będzie jego tobie nie da. To po prostu taki człowiek. Ktoś powie, a co miałby robić za świętego Franciszka i rozdawać swoją kasę? Nikt tego od niego nie oczekuje, ale skoro tak pilnuje swojej kieszeni, to dlaczego inni ludzie mieliby dawać mu coś swojego?
To nie może być tak, że to co twoje, to wasze, a to co jego, jest jego.
Jestem pewna, że w przyszłości twoja mama dalej będzie robiła dla was sloiki z żarciem, nosiła wam wszystko w zębach prosto pod drzwi, a dla tego człowieka będzie to czymś zupełnie normalnym i naturalnym.
Ja od takiego właśnie człowieka uciekłam, chociaż były też i inne powody.
Z niektórymi ludźmi nie da się po prostu żyć normalnie i spokojnie.

nic dodać, nic ująć, zwłaszcza, że z życia wzięte.

Wiesz co? pomyśl czy na pewno chcesz z takim gostkiem budować przyszłość. Rozumiem, można zrezygnować z wielu rzeczy, w imię nadrzędnego celu.
Pytanie: co jest tym celem? Mieszkanie? Wasza wspólna przyszłość?
a może on taki ma charakter, będzie kolekcjonował pieniążki na koncie, wypłakując każdą złotówkę, którą będzie musiał wydać.
Na pewno chcesz być przez resztę życia, niemiłym wydatkiem, który niezależnie ile włoży serca, pracy, chęci to będzie zawsze w kategorii zbędny wydatek?
Czy w tych bajkach o wspólnym mieszkaniu, wspominał rodzicom o małżeństwie? oświadczył ci się? czy to jest tylko "wspólnota" zbierania na jego mieszkanie?
Jeśli gostek nie poczuwa się do "wspólnoty" z tobą, a mieszka, obżera się u ciebie, i w in. sposób pod pretekstem waszej przyszłości, próbuje ciągnąć kasę od ciebie, to nad czym się zastanawiasz?

Niech sobie znajdzie kredyt w miejsce Twojego udziału i ma "swoje" mieszkanie.

Nie mamy ślubu. On mi też powiedział, że nie lubi spółek. Czyli wszystko chce sam, tylko tak jak piszecie... Co to będzie za związek, gdzie wszystko jest moje i Twoje, a nigdy nie nasze?

Jeden z wielu. Ważne, czy Ty decydujesz się w takim związku być.

Sam fakt, że gość chce sobie załatwić mieszkanie na własność za swoje pieniądze jeszcze nie powinien dziwić. Dziwi mnie natomiast jego postawa względem Ciebie i Twojej rodziny a raczej chyba w ogóle wizja, jak on sobie związek wyobraża. Facet zdaje się traktować całość relacji międzyludzkich, jak swoisty kontrakt biznesowy, gdzie podkreśla cały czas co mu się opłaca a co nie. Na dalszy plan schodzą czy tez w ogóle nie istotne stają się uczucia czy nawet zwykłe zasady, powiedzmy, dobrego wychowania, cały czas się przewija chłodna kalkulacja. W kwestii tych zaręczyn: przecież ciężko od razu brać ślub, kiedy samą salę rezerwuje się nieraz 2-3 lata do przodu..

Nie swoje, tylko „nasze”, czytaj wspólne ;-)
Dla mnie też pretensje autorki są nieuzasadnione. Pojawiło się kilka tu sensownych wypowiedzi, w jaki sposób można to załatwić tak, żeby nikt nie czuł się poszkodowany i wykorzystywany, ale jakoś zniknęły niezauważone w stosie narzekań autorki.

A może to tak, że jak facet przyjeżdża słyszy : Andrzejku  może byś coś zjadł,  Andrzejki zrobię Ci na jutro kanapki na podroz,  to jest traktowane jako normalna troska, a tu nagle okazuje się,  że on wymaga karmienia,  równie dobrze można iść do znajomych,  oni poczęstują  kolacją,  potem zaś będą rozpowiadac,  że rossanka przyszła do nich do domu i oni MUSIELI ja karmić.  Poza tym co w tym wszystkim robią rodzice autorki? Dlaczego mama robi słoiki, karmi go.
Tam jest taki trójkąt,  rodzice, córka i niedoszły mąż.  Rodzina będzie go urabrać,  my Ci kanapki robimy, te nieszczęsne słoiki  ale w zamian za to zarabiaj na mieszkanie dla córki też.
Ja rozumiem, nie zawsze wkład jest równy.  Ale jakby to było powiedzmy on daje 200 ona 100 tys. Ale 50? 50 to jest nowe auto i to nie najwyższej klasy.
A w razie rozwodu to jaki podział,  po polowie, czy ona bierze 50 tys?
Z resztą jak to wygląda,  on ma zarobić niemal calą  sumę,  rodzice mają pomagać,  czemu te słoiki mama robi nie autorka, autorka póki co mieszka u rodziców,  więc wygląda na to, że obstawion a  jest że wszystkich stron. A tu nagle najazd na faceta.
On zarabia, jak wraca do kraju, je u niej, bierze to za gościne, a okazuje się,  że jest to inwestycja.  Jakby w planie nie było kupna mieszkania to też by był zawsze tak karmiony i dostawał wikt na wyjazd? Pewnie nie, ale ze w planie jest mieszkanie, to każdy siedzi cicho w nadziei, że za jedzenie on to mieszkanie kupi i będzie na dwie osoby.
Autorko odwrotnie,  masz te 300 tys, a facet mówi,  że on może dać tylko 40-50 tys, godzina się na to, że mieszkanie będzie po polowie wasze?

Bo pieniądze są ważne na wesele. Sala kosztuje, suknia,  garnitur, jedzenie, zespół muzyczny, czasem nocleg dla gości,  wystrój sali, opłata za obsługę.  Za co to wszystko? Bez pieniędzy nie da rady.  I nadalnie wiem, co do tej sprawy mają Twoim rodzice, że daliby wszystko. A może jego rodzice nic by nie dali i on musi sam na to zarobić.  A Ty liczysz na jego zarobki i na to, co dadzą Twoim rodzice. Za darmo nic nie ma. Sama sobie musisz zarobić a nie patrzeć na rodziców czy faceta.

Na początku w ogóle nie było mowy o zamieszkaniu gdzieś. Byliśmy zawsze u mnie i nikt nigdy nie oczekiwał, że będzie coś za coś. To on nagle narzucił, że mam tak pomagać bo on zarabia.
Chciałam wynająć - nie zgodził się. Chciałam na kredyt wspólny - nie zgodził się. Chciałam dozbierać - nie zgodził się, bo on nie wchodzi w spółki. Powiedział, że on będzie zarabiał, a ja mam tak pomagać że on nie kupuje jedzenia i nie płaci za mieszkanie. Nie mam takiej kwoty w tym momencie, żeby dać mu połowę. Ja rozumiem, że mój wkład jest niewielki. Tylko, że ja nawet na dwóch etatach nie dałabym rady zarobić tyle, co on. To nigdy nie będziemy równi.

Cóż, a on jest z rodziny, w której nauczył się dbać o siebie. Taki jest i albo go akceptujesz i „bierzesz” z wszystkimi zaletami i wadami, albo się będziesz miotać i dążyć, żeby się domyślił, docenił, a najlepiej zmienił.

Zbieraj po prostu kasę i zainwestuj w swoje mieszkanie zamiast w jego. Jeśli uważasz, że jesteś wykorzystywana w kwestii mieszkania i żywienia, to mu to powiedz wprost i poszukajcie rozwiązania, które Wam obojgu będzie odpowiadało.

Dla mnie to tutaj filozofii zadnej niema.
NIGDY, NIGDY w zyciu nie wylozylabym 50 tysiecy w cos co jest moje tylko na czas trwania jakiegos zwiazku. Zwyczajnie NIE.
Wydaj na cos lepszego.

Nie rozumiem w takim razie, skoro tyle was dzieli, dlaczego chcesz być z nim? top raz.
Dwa, za dużo w tej historii Twoich rodziców: mama robi słoiki, rodzice się dołożą, rodzice sądzili, ze w zamian za wałówkę i utrzymanie on uzbiera na wasze wspólne mieszkanie i tak dalej
Trzy: patrz na siebie a nie co dadzą rodzice, niech mama nie robi już tych słoików, jeśli chcesz sama je zrób
Po czwarte piszesz, że dla niego liczą się tylko pieniądze. Ale Ty też przeliczasz, przeliczasz jego wyżywienie, pewnie jak jest w kraju to się kąpie, zużywa wode co kosztuje - sorry ale z boku to tak wygląda jakbyś mówiła : ja cię karmie i tak dalej ale w zamian za to spodziewam się, że to mieszkanie będzie też moje. To sorry ale tak to wygląda.
Za dużo się oglądasz na rodziców i na tego faceta.
Poza tym znamy jedną wersję, może on jest faktycznie kawał skąpca i wygodnisia cwaniaka, a może jego wersja byłaby: mam dziewczynę, ale nie jestem jasnowidzem, mam kłopot, chcemy kupić mieszkanie za 300 tys, a jej wkład będzie 50. Martwie się, że (bo różnie w życiu bywa), w czasie ewentualnego rozejścia się, nie dostanę całej swojej sumy, ale ona wezmie dokładnie połowę. Na dodatek jej rodzina oczekuje, ze to ja zarobię na większość, mama robi mi kanapki i wyprawkę w podróż, moja kobieta mieszka z rodzicami, więc prywatności też nie mamy. Od najmłodszych lat nie mogłem liczyć na pomoc rodziny, bo u nas się nie przelewało, dlatego naucziny zostałem ciężkiej pracy i polegania na sobie. Moja kobieta jest całkiem inna, ona jest nauczona, ze jakby co rodzice dadzą, będzie miała dach nad głową  u niech w razie czego. A ja się boję bo 300 tys trudno było uzbierać, zajęło mi to lata, a w razie czego połowa sumy przypadnie mojej dziewczynie (różnie w życiu bywa, niby nikt z góry nie zakłada rozwodu, ale bywa jak bywa). Na dodatek ona ma bardzo ingerujących rodziców, omawia z nimi nasze sprawy, czuje że oni mają duży pływ na jej decyzje. Przez to mam wątpliwości co do naszego związku i o dwlekam temat małżeństwa i ślubu. Wesele też generuje koszty, na razie zbieram na mieszkanie, wiadomo, ze kwota włożona na wesele uszczupliła by kwotę przeznaczoną na mieszkanie, ale moja dziewczyna jakby tego nie rozumiała, mówi, że pieniądze nie są tak ważne, ze za bardzo się na nich skupiam, a ja nie mam z nikąd pomocy, sam radzę sobie od lat. Ona mieszka u rodziców, obecnie nie pracuje, a w razie czego liczy, ze rodzice wyłożą część kasy na ślub...... - tak by mogła wyglądać hipotetycznie jego internetowa wersja/
A nadal się zastanawiam, dlaczego chcesz wyjśc za niego za mąż, skoro się ewidentnie nie dogadujecie. A to wszystko przypomina kontrakt: ty zarabiasz na nasze mieszkanie, ja Cię będę karmić i opierać abyś uzbierał więcej pieniędzy. A nie karm go tak i nie utrzymuj jak jest w kraju zamioast tego idz do pracy i odkładaj te pieniądze.