Friendzone - jak z tego wyjść - Netkobiety.pl

Witajcie!

Jestem przed 40-tką. Rok temu poznałem dziewczynę kilka lat młodszą od siebie z dzieckiem.
Poznałem ją w sytuacji, kiedy zostawił ją partner po kilku latach (nie ojciec dziecka). Wiadomo, rozmawialiśmy godzinami, pisaliśmy do siebie bez przerwy, spędzaliśmy ze sobą każdą wolną chwilę. Pomagałem jej jak mogłem, by mogła się pozbierać po rozstaniu. Wiem, że byłem plasterkiem na jej rany. Podobała mi się od samego początku, bezinteresownie. Nie czułem do niej nic, czysta chęć pomocy. Z dzieckiem mam kontakt bardzo dobry, zaakceptowało mnie gdy przebywałem u niej w domu lub gdy zostawałem kilka razy na noc. Sytuacja się zmieniła ze cztery miesiące temu. Zaczęło mi na niej coraz bardziej zależeć. Była już inną osobą niż na początku. Uśmiechnięta, pewna siebie, momentami szalona. Gdy bardziej mi zależało na niej i o tym jej powiedziałem, zaczęło mi coraz więcej u niej przeszkadzać  - jeszcze do tego ten koronawirus. Odkładanie spotkań, mniej rozmów niż na początku itd. Zdystansowała się.
Ale do sedna.

Powiedziałem jej, że coś do niej czuję i chciałbym czegoś więcej niż tylko kilku spotkań w tygodniu i za każdym razem powrotu na noc do siebie.
Powiedziała mi, że nie chce na razie wchodzić w nowy związek bo dopiero emocjonalnie wyszła z poprzedniego. Że jest jej dobrze samej, że jak wraca po pracy do domu w końcu ma ciszę i spokój, więcej czasu dla dziecka itd.
Ok, jesteśmy dorośli,- rozumię to. Zawsze mówiliśmy sobie prawdę i chciałem uszanować jej decyzję. I tak zrobiłem.
Nie ma chyba nic gorszego dla faceta, który staje się przyjacielem dla dziewczyny, którą pokochał bez wzajemności.

Założyłem ten wątek z jednego powodu. Nie wiem jak z tego wyjść. Zasada zero kontaktu nie pomoże. Widzimy się raz w tygodniu ze względu na pracę. Gdy ja się nie odzywam, pierwsza pisze. Gdy nie odpisuję dzwoni na drugi dzień i rozmawiamy. Utrzymuje mnie przy sobie bo widzę, że boi się mnie całkowicie stracić. Mówiła, że jestem ważny w jej życiu ale ona na tą chwilę nie może mi nic obiecać. Najgorsze jest, że ja czekam na te wiadomości i po cichu liczę na telefon. Na te ochłapy, którymi mnie karmi. Wczoraj zadzwoniła i przyjechała do mnie na kawę. Rozmawialiśmy z godzinę. Powiedziałem jeszcze raz co do niej czuję, a ona mi tą samą śpiewkę, że nie jest gotowa, że jest jej przykro, że się zaangażowałem a jednocześnie ma żal do mnie, że się pierwszy nie odzywam i pierwszy nie napiszę. Wczoraj wstępnie umówiliśmy się na spotkanie ale jak milczy od spotkania cały dzień to nie wiem jak to będzie. Nie rozumię tego. Gdy milczy kilka dni jakoś sobie organizuję czas,- to nie jest tak że płaczę w poduszkę i nie chce mi się żyć. jednak gdy się odezwie lub się zobaczymy wszystko mi powraca.  Jak wyjść z tego friendzone?

Powiedziałem jej, że coś do niej czuję i chciałbym czegoś więcej niż tylko kilku spotkań w tygodniu i za każdym razem powrotu na noc do siebie.

Netania napisał/a:

Klapouchy napisał/a:

Powiedziałem jej, że coś do niej czuję i chciałbym czegoś więcej niż tylko kilku spotkań w tygodniu i za każdym razem powrotu na noc do siebie.

Ale to były tylko herbaciane spotkania czy herbata a potem seks? Bo jak się tu wplótł seks to to friends with benefits jest.
Podobno da się z tego wyjść. W sensie - z fwb w związek. Nawet film o tym nakręcili. Na żywo takich cudów nie spotkałam.
Raczej jesteś plastrem, psychologiem, pocieszaczem i lepszą opcją niż wibrator, ale jak się nie zakochała to się już nie zakocha. Skoro coś Cię parzy, to trzeba od tego uciekać, a nie przytulac się mocniej do tego czegoś. Zdystansuj się. Odpuść totalnie. Nie miej czasu dla niej. Niech wie, że nie jesteś na każde skinienie jak się jaśnie pani znudzi. Tupnij nogą. Fajnie jakby poczuła stratę.

Raczej herbaciane spotkania. Przez ten cały okres tylko raz zbliżyliśmy się do siebie. Ja bardzo nalegałem na czułości, dotyk, pocałuniki. Z jej strony raczej nie ma inicjowania tego. 
Wiem, że jestem dla niej plasterkiem i czasoumilaczem.
Dlatego się zdystansowałem. Na początku nie wiedziała co jest grane. Odebrała to, że się na nią obraziłem a cel mojej decyzji był zupełnie inny. Najdłuższe przerwy były trzy dniowe. To ona zawsze próbowała i próbuje ten kontakt utrzymywać a ja się męczę widząc to, że to nic tak na dobrą sprawę nie daje. Odnoszę takie wrażenie, że nie chce stracić tej relacji patrząc tylko na swoje samopoczucie. Przecież wie, że się męczę i nic z tym nie robi, dystansując się i odnawiając za chwilę kontakt

Patrzac na to z drugiej strony to strasznie jest to wkurzajace.
Strasznie mnie irytuje takie cos jak faceci z ktorymi chce tylko przyjazni leca na mnie i jecza za mna. Te ich uczucia sa irytujace i nic nie warte.
W kilku moich przyjazniach taki efekt zauroczenia przechodzil po jakim czasie i mozna bylo miec normalna przyjazn.

Netania napisał/a:

Klapouchy napisał/a:

Powiedziałem jej, że coś do niej czuję i chciałbym czegoś więcej niż tylko kilku spotkań w tygodniu i za każdym razem powrotu na noc do siebie.

Ale to były tylko herbaciane spotkania czy herbata a potem seks? Bo jak się tu wplótł seks to to friends with benefits jest.
Podobno da się z tego wyjść. W sensie - z fwb w związek. Nawet film o tym nakręcili. Na żywo takich cudów nie spotkałam.
Raczej jesteś plastrem, psychologiem, pocieszaczem i lepszą opcją niż wibrator, ale jak się nie zakochała to się już nie zakocha. Skoro coś Cię parzy, to trzeba od tego uciekać, a nie przytulac się mocniej do tego czegoś. Zdystansuj się. Odpuść totalnie. Nie miej czasu dla niej. Niech wie, że nie jesteś na każde skinienie jak się jaśnie pani znudzi. Tupnij nogą. Fajnie jakby poczuła stratę.

Raczej herbaciane spotkania. Przez ten cały okres tylko raz zbliżyliśmy się do siebie. Ja bardzo nalegałem na czułości, dotyk, pocałuniki. Z jej strony raczej nie ma inicjowania tego. 
Wiem, że jestem dla niej plasterkiem i czasoumilaczem.
Dlatego się zdystansowałem. Na początku nie wiedziała co jest grane. Odebrała to, że się na nią obraziłem a cel mojej decyzji był zupełnie inny. Najdłuższe przerwy były trzy dniowe. To ona zawsze próbowała i próbuje ten kontakt utrzymywać a ja się męczę widząc to, że to nic tak na dobrą sprawę nie daje. Odnoszę takie wrażenie, że nie chce stracić tej relacji patrząc tylko na swoje samopoczucie. Przecież wie, że się męczę i nic z tym nie robi, dystansując się i odnawiając za chwilę kontakt

Patrzac na to z drugiej strony to strasznie jest to wkurzajace.
Strasznie mnie irytuje takie cos jak faceci z ktorymi chce tylko przyjazni leca na mnie i jecza za mna. Te ich uczucia sa irytujace i nic nie warte.
W kilku moich przyjazniach taki efekt zauroczenia przechodzil po jakim czasie i mozna bylo miec normalna przyjazn.

W sumie żałuję, że się z nią spotkałem.

friendzone należy tylko ostro ucinać bo inaczej się umęczysz, jej uczucia do ciebie na pewno nie zmienią się w płomienny romans w momencie gdy pisze do ciebie z nudów i ignoruje wszelkie flirty.  w takiej sytuacji albo należy zagrać raz ostro i jednoznacznie, ale to juz zrobiłeś - ona zna twoje intencje i wie, ze chcesz z nią spędzić noc i nic z tym nie zrobiła, albo uciąć. parę/parenaście dni będziesz się męczył i chodził po ścianach, daj sobie na oczątek 10 dni bez żadnego kontaktu i reakcji na jej smsy. rozpłyn sie w powietrzu (ona juz dobrze wie czemu). a pozniej zobaczysz- moze nawet sam uznasz ze tak jest lepiej i juz nie ma co do tej znajomosci wracac.

sosenek napisał/a:

friendzone należy tylko ostro ucinać bo inaczej się umęczysz, jej uczucia do ciebie na pewno nie zmienią się w płomienny romans w momencie gdy pisze do ciebie z nudów i ignoruje wszelkie flirty.  w takiej sytuacji albo należy zagrać raz ostro i jednoznacznie, ale to juz zrobiłeś - ona zna twoje intencje i wie, ze chcesz z nią spędzić noc i nic z tym nie zrobiła, albo uciąć. parę/parenaście dni będziesz się męczył i chodził po ścianach, daj sobie na oczątek 10 dni bez żadnego kontaktu i reakcji na jej smsy. rozpłyn sie w powietrzu (ona juz dobrze wie czemu). a pozniej zobaczysz- moze nawet sam uznasz ze tak jest lepiej i juz nie ma co do tej znajomosci wracac.

Postanowiłem tak zrobić. Urwałem kontakt od ostatniego spotkania. Pisała do mnie wieczorami tylko po jednej wiadomości bo nic jej nie odpisałem. Z racji tego, że raz na kilkanaście dni widzimy się w pracy, do takiego spotkania doszło wczoraj. Pytała co u mnie, dlaczego się nie odzywam, że mnie nie rozumie dlaczego tak się zmieniłem itp. Ja jej nic o sobie nie mówiłem, krótkie "dobrz, ok". Strasznie się umęczyłem wczoraj. Myślałem, że będzie coś pisać wieczorem ale cisza z jej strony. Ja konsekwentnie milczę...