niska samoocena czy powód do zerwania? - Netkobiety.pl

wadera17, powodów takiego stanu rzeczy może być wiele, ale zachowanie Twojego faceta jest poniekąd zrozumiałe i dość często spotykane w podobnych sytuacjach. Pomijając jakieś wyjątki, facet zawsze będzie czuł się niepewnie przy młodszej, wykształconej czy bogatszej kobiecie bo to wbrew jego naturze. Oczywiście mu się podobasz i imponuje mu, że zwróciłaś na niego uwagę, ale podświadomie czuje, że z czasem zmienisz zdanie ponieważ on nie jest wystarczająco dobry dla Ciebie. To tylko kwestia czasu nim znajdziesz innego albo zwyczajnie stracisz do niego szacunek. Nawet jeśli będzie ci na nim zależało, będziesz musiała być bardzo delikatna, bo każda Twoja uwaga poruszająca kwestie  statusu, kariery (nawet będąca komentarzem do tego co obejrzeliście w tv) on odbierze personalnie. Teraz to z jego ust płyną tego typu komentarze ale one są tylko i wyłącznie spowodowane chęcią wprowadzenia Cię w zakłopotanie by samemu choć troszkę poczuć lepiej i pewniej. Tak jak w tej sytuacji w której mija was super auto:
On: ’’Patrz, twój przyszły mąż ci takie kupi, mnie nigdy nie będzie stać’’. Wtedy to Tobie robi się przykro i głupio i w ogóle masz jeszcze wyrzuty sumienia, jeśli się za tym autem obejrzałaś).
A co byłoby gdyś Ty (czy inna) nagle powiedziała: "wow, spójrz jaki super samochód, ciebie nigdy nie będzie na takie stać!"? To niemal jak policzek, wręcz kastracja dla faceta!
Ciężko będzie to zmienić. Zależy też jak wielka jest różnica między wami, ale jeżeli np Ty masz wysoki status materialny, prestiżową pracę i na dodatek kierownicze stanowisko a on pracuje fizycznie i niewiele w swoim życiu się dorobił mimo iż 10l starszy, to na 99% się to nie uda. Ale jeżeli ta różnica jest mniejsza i jest szansa by on choć trochę ten swój status podwyższył, to próbujcie! Bo tu też chodzi chociażby o kwestie sposobu spędzania wolnego czasu i wyczucie. Wiadomo zawsze można wybrać kino albo film w domu niż teatr, spędzić weekend mieszkając gdzieś w agroturystyce a nie w hotelu SPA z co najmniej 4*. Albo pojechać na rowery na Mazury a nie od razu na narty w Alpy. Jeżeli wcześniej mówiłaś mu co lubiłaś robić, gdzie jeździć itd. a on wie, że to nie na jego portfel, to nie dziw się, że on się czuje nieswojo, że rezygnujesz z tego co sprawiało Ci przyjemność przez niego a przecież sponsorować go nie będziesz. A facet jak widać ma honor, więc by nawet do tego nie dopuścił, szybciej pozwolił Ci odejść.

Z jakiego powodu związałaś się z facetem, o którym piszesz?
I jak myślisz z jakiego powodu on związał się z Tobą?
Czy Wasze powody nagle zniknęły?

Może chłopak ma jakieś przykre doświadczenia. Mógł też wynieść jakieś wzorce, niekoniecznie ze swojego własnego dzieciństwa, choćby z obserwowanego otovczenia. Ważne też, czy to jaką prezetuje posytawę, wynika ze świadomego wyboru drogi życiowej czy może miał większe ambicje a musiał zatrzymać się na tym etapie, na jakim jest..? Jeśli nie ma między Wami aż tak dużej różnicy, to tym bardziej dziwne wydaje się jego podejśćie. Mam wrażenie, że cały czas dąży do jakijś doskonałości, próbuje wyobrazić sobie swój idealny obraz, taki jaki jego zdaniem wywarłby na Tobie najlepsze wrażenie. Na przekór wszystkiemu co się dzieję między Wami i uczuć jakie do niego żywisz, on jest przekonany, że zawsze mu będzie czegoś brakować. Pokaż mu jak bardzo się myli

Przyszło mi do głowy, że nieraz człowiek stawia mury wokół siebie, aby zobaczyć kto je zburzy. Kto o niego zawalczy. W taki sposób sprawdza ile jest wart? A im cudowniejsza i bardziej wartościowa osoba te mury zburzy i dostanie się do jego wnętrza, tym on poczuje się lepszy.

Ja osobiście nie wytrzymałabym trwać w związku z takim typem człowieka. Non stop wymagającego ode mnie walidacji, pochwał, zapewnień o uczuciu. On  ma mega wielkie kompleksy i z czasem będzie tylko gorzej, na pewno dojdzie zaborczość i zazdrość o każdego mężczyznę, na jakiego spojrzysz, użalanie się nad sobą że nie jest taki czy owaki..... Na Twoim miejscu dałabym sobie z nim spokój. Wydaje się, że nie pasujecie do siebie, najlepiej wiązać się z kimś na podobnym poziomie materialnym / duchowym / mentalnym. Teraz tego nie widzisz, ale taka jest prawda.

Kochana, ja wycofuję się ze swojego pierwszego postu, bo myślałam że jesteś znacznie starsza. Twój i jego wiek i to co potem dodałaś całkowicie zmienia sytuację.
Jeżeli Twoje wnioski rzeczywiście są takie:

To kompletnie nic nie rozumiesz. I tak jak pisze Ela:

Jesteś bardzo młodziutka, a ten facet ma już 30l. W tym wielu różnica jest ogromna. Pod każdym względem.

Różnica wieku między Wami jest spora. Również inne decydujące przymioty, mogące wpływac na Waszą relację są dośc rozbieżne. Nie to jednak jest najwazniejsze. Istotne jest to, żę on nie może zaakceptować sibie, popada w kompleksy i frustracje, które moga przynieść przykre konsekwencje. Jego wspomnienia czy przeżycia sprawiają, że nie może się przełamać, oczekujac wiecznej atencji i uwielbienia. Sama przyznałaś, że bywa to męczące. Dlatego się zastanawiam, czy takie działanie na dłuższą metę ma sens. Pomimo tego, że między Wami niby się wszystko świetnie układa, ale z czasem te jego frustracje mogą się pogłębić. Przy tego typu wynuszeniach i "samobiczowaniu się" pomyślałbym nawet o jakiejś terapii, bo to nie jest normalne, kiedy człowiek w ten sposób o sobie myśli.
Wszystko byłoby dobrze, gdyby on w końcu zaakceptował taki stan rzeczy i dzielące Was różnice. Nie widzę  problemu w wiązaniu się z osobą młodszą czy o innym statusie materialnym lub intelektualnym, pod warunkiem, że oboje w pełni akceptują siebie.

No nie wiem. Jak dla mnie śliski koleś. Gdyby chciał z nią być na "poważnie" co biorąc pod uwagę jej wiek i różnicę między nimi jest no powiedzmy sobie szczerze mało realne ale możliwe. A kiedy możliwe? Kiedy facet stara zaimponować dojrzałością, odpowiedzialnością itd. a nie czymś wręcz przeciwnym.
Sorry wadera17, że to napiszę, ale o tym co potem napisałaś, uważam, że facet chce się tylko zabawić. Ty jako 20-stolatka łykasz wszystko. A on skoro wie, że nie zaimponuje ci kasą, dojrzałością itd. to bierze na "kocham", "nie jestem Ciebie wart" itd.

Kiedy mialam 20 lat bylam z facetem 31 letnim. On mial straszne przezycia, traumatyczne dziecinstwo i uwazal siebie ogolnie za smiecia. Mial tez depresje.
Nigdy nie uwazal, ze zasluguje na mnie i zawsze byl zdania, ze moje zycie bedzie lepsze bez niego. Roznica jest jednak ogromna, bo nie nie gadal o tym ciagle. Nigdy sie nie uzalal nad soba, nie biadolil i nie marudzil. Zachowywal sie normalnie i wychodzil z zalozenia, ze bedzie ze mna jak dlugo moze.
Wydaje mi sie, ze jego wiek mial cos wspolnego z poczuciem beznadziei.
Nie powiedzialabym, ze on sie Toba bawi tylko z powodu roznicy wieku.

To co opowiadasz przypomina mi innego faceta. On ciagle wymuszal na wszystkich zeby mu dawali walidacje, ciagle sie uzalal, ciagle mowil takie rzeczy. Wszystko dlatego, ze lubowal sie w byciu ofiara. Od takiego czegos to lepiej uciekac, bo jest to bardzo meczace.

post przeniesiony

To normalne, że nie zawsze ma się czas żeby w pracy od razu odpisać.

Zamiast pisać może lepiej zadzwonić na przerwie?
5-10 minutowa rozmowa daje więcej niż 50 sms'ów.

To glupota zakladac cos z powodu plci. Juz calkiem bez sensu jest zakladanie, ze czlowiek jest:
1 Logiczny
2 Samoswiadomy.
Jezeli ktos siebie uwaza za calkiem logicznego i samoswiadomego...od razu wiadomo, ze ma problemy.

Co do tych smsow... Jak jest w pracy to wiadomo, ze moze odpisac pozniej. Czy raczej chodzi o to, ze odpisuje w czacie grupowym w tym czasie?
Ja tez duzo z mezem wypisuje, ale czasem ktores nie odpisuje od razu bo cos robi. Czyta czy pisze, czy pracuje czy rozmawia.