Czy to jest znęcanie psychiczne - Netkobiety.pl

To podlega jedynie pod bycie meska pipka. Zona skrzywila sie na propozycje wyjazdu do Twojej rodziny a Ty juz sam od razu zarzuciles ten pomysl. Sporbowales chociaz powiedziec "tak chcialbym jechac w tym tygodniu"? Bo zakladam ze tak sie wystraszyles miny zony ze nawet nie przyszlo Ci to do glowy. A niewykluczone ze moze nie bylaby zachwycona  tym wyjazdem (co nie jest dziwne skoro srednio ich lubi) ale normalnie by wsiadla z Toba do auta i pojechala.
Przemoc psychiczna moj drogi to by byla jakby ona nie chciala jezdzic i Tobie przy okazji zabraniala, szantazujac Cie przy tym emocjonalnie, obrazajac itp. Jak rozumiem do krzesla Cie nie przywiazala, kluczykow od auta nie schowala ani nozem nie grozila. Mogles nalegac na ten wyjazd albo sam pojechac do brata, a skoro skapitulowales  przy pierwszej krzywej minie zony to dlatego ze: patrz wyzej-jestes miekka fajeczka:) Gdybym ja miala przezywac kazde krzywe spojrzenie meza gdy mu proponuje wyjscie na zakupy do galerii handlowej i calkiem je odpuszczala (sama lub z nim) to juz od lat bym gola chodzila bo nie mialabym sie w co ubrac

Dokładnie. Problemy z du... Ogarnij się bo w następstwie przyjdą takie problemy że będziesz płakał.

Zona ma prawo nie lubic Twojej rodziny. Tyle w temacie.

No i taki niby ustaliliśmy układ ale zawsze jak przychodzi ze ja chce jechać to kręci nosem, narzeka, że musi sama w domu siedzieć, będzie jej smutno i pierdu pierdu.

Moja ma to samo i też zawsze kosztuje ją to nerwów a przy okazji i mnie. Dlatego się ciesze jak ze mną nie jedzie , bo po takiej wizycie mam kolejny tydzień od rana do nocy narzekania jaka to moja rodzina jest beznadziejna i patologiczna .

Jedz do rodziny i olej te jej zle nastroje.
Ja bym sie cieszyla gdyby maz do rodziny jechal Nie lubie jego rodziny mimo, ze sa super mili i mnie kochaja.

Amerykanie mają takie słuszne powiedzenie: love me, love my dog. Nie wyobrażam sobie, żeby moja kobieta nie kochała moich bliskich a nawet mojego... psa. Na polski bym to przetłumaczył tak: to, co ja kocham ona musi pokochać, to, co ona kocha ja muszę pokochać (poza rzeczami abstrakcyjnymi takimi jak zainteresowania). Niezdolność do pokochania rodziny(bliskich) danej osoby świadczy o niezdolności do kochania w ogóle i stawia każdą tego typu relację pod znakiem zapytania. Czy aby to co nas łączy to miłość czy jakiś wspólny interes?

Każdy ma prawo do swoich poglądów ale trudno się z tym zgodzić w rozumieniu szerokim. Są różne sytuacje i okoliczności, obiektywnie i subiektywnie uzasadniające, aby mieć powody do własnego zdania i nieutrzymywania kontaktów w wybranymi osobami. Stawianie tego, jako być albo nie być związku też nie jest w porządku w stosunku do partnera i przekłada się na okazywanie braku szacunku i zaufania. To też jakieś ograniczanie wolności wyboru.

No to przytaczam sytuacje dosłownie z przed 5 min.

Zjedliśmy obiad . Powiedziałem, że jednak mam ochotę się wybrać w ten weekend do rodziców.
No to zona od razu ze nie chce z nią spędzać czasu, ze do rodziców to co chwila bym jeździł a jej nigdzie na wycieczkę nie zabieram tylko albo bym siedział w domu albo do rodziców.
Ze znowu chce ja zostawić w 4 ścianach samą, co ona ma tu sama robić itd itp
Oczywiście szloch i płacz przy tym.
No i nie obyło się tez że mam ja w 4 literach ze zawsze robię to co mi się podoba a nie co ona chce i chce bym w ten weekend został w domu.
No to zaproponowałem że skoro nigdzie jej nie zabieram to niech sobie zaplanuje gdzie chce jechać w ten weekend a w następny że pojadę sobie do rodziców.
To nie bo ona ma się w ten weekend uczyć bo ma w poniedziałek rekrutacje. A w przyszłym tygodniu mam urodziny to chce być ze mną.
Więc ja na to wtf skoro masz się uczyć to chyba lepiej ci będzie jak mnie nie będzie,w ten weekend i będziesz mieć czas się skupić itd
No to ta dalej ze mam ją gdzieś, że nie liczę się z jej zdaniem, że nigdzie jej nie zabieram itp
Fakt ostatnio na jakiejś wspólnej wycieczce byliśmy z 2 - 3 miesiące temu o to morze mieć pretensje .
W końcu pękłem dla świętego spokoju powiedziałem ze w takim razie to już za te 3 tyg sobie pojadę.

I dalej czuje się w czarnej dupie , czuje się manipulowany i ta kobieta zaczyna mnie wkur...

Otóz to nie jest kwestia poglądów tylko logiki. Miłość(częściowo zauroczenie) powoduje, że nie tylko akceptujemy ukochaną osobę ze względu na zalety, ale również pomimo licznych wad. (teściowa to też wada:D) Zaczynamy również stopniowo akceptować jej nawet najbardziej w przeszłości dla nas abstrakcyjne zainteresowania a takie rzeczy, których kiedyś nienawidzilismy robić stają się dla nas akceptowalne a nawet przyjemne. Świat jawi się nam w różowych kolorach. Miłość nie jest wybiórcza w tym sensie, że kochamy męża a jego rodzinę możemy mieć w dupie. Jeżeli tak jest to nie mamy tu do czynienia z miłością tylko z jakimś konkretnym układem, interesem. To analogia. Podobnie nie kochamy jeśli nie akceptujemy wady partnera, zainteresowania konkretnego, psa czy jego matki. To są tylko objawy świadczące o braku zdolności do pokochania i niestety nie posiada jej jakieś 90% ludzi. Najczęstszym powodem istnienia związków jest nie miłość tylko przywiązanie emocjonalne - to taka forma instynktu zwierzęcego. Najbardziej jaskrawą postać tego widać u kobiet, które nie są w stanie "kochać" bez chemii czyli nie są w stanie podjąć decyzji logicznie tylko na podstawie tego co czują czyli tego, że facet do nich ładnie się uśmiecha i opowiada fałszywe komplementy powodując określone uczucia czyli chemię.

No jasne! Z psem ślubu nie brałaś a pewnie lepiej go traktujesz niż teściową :D. Poza tym teściowa i twój mąż maja o wiele więcej wspólnego niż ci się wydaje i nie tylko nazwisko. Jeśli jej nie akceptujesz to nie akceptujesz kobiety, która go wychowała, której ma większość cech(geny), która jest jakimś jego odzwierciedleniem. Jeśli ktoś nie jest w stanie pojąć tego, że jest obrazem swoich rodziców to przykre.

Tak jak mowilam powyzej. Nie kocham tesciowej, lubie ja. Poniewaz ja lubie to ja akceptuje.
Moj maz nie mieszka z matka od kiedy mial lat 10.
Ludzie nie sa koniecznie obrazem swoich rodzicow, sa zwykle obrazem tego co kontakt z rodzicami z nim zrobil. Przykre jest myslenie, ze czlowiek sprowadza sie do rodzicow. Bo wtedy nigdy nie bedzie soba.
Nie wiemy jak rodzina autora zachowuje sie w stosunku do jego zony. Moze sa wkurzajacy jak diabli. Problem tutaj jest taki, ze zona nie chce by on samodzielnie z rodzina sie widywal i wymusza to manipulacja. Problem prosty do rozwiazania, bo wystarczy pojechac i sie nie tlumaczyc.
Powiedziec 'Jade dzis do rodziny', a kiedy zacznie marudzic to powiedziec 'Ja sie ciebie nie pytam, tylko ci oznajmiam' i koniec dyskusji. Nie wazne jakie miny i jakie teksty bedzie rzucac.

Nie ma czegos takiego jak 'powinno sie'. Stwarzanie pozorow jest moim zdaniem brakiem szacunku do tych ludzi. Nie uwazam, ze wkurzajacy ludzie zasluguja na to by ich oklamywac.
Wiec jak sama widzisz, wszystko jest kwestia osobistych pogladow i kodu moralnego. Wszyscy mamy kod moralny inny w takich kwestiach. I zaden z tych kodow nie jest zly.
Jezeli zona autora tak bardzo nienawidzi jego rodziny to musialaby miec ostra nerwice by sie do nich wybierac. To co robi teraz nie jest zdrowe, a gdyby jeszcze do nich jezdzila to byloby to objawem zaburzenia.

Nie ma absolutnie żadnego sensu udawać, że się kogoś kocha, kiedy się za nim, delikatnie mówiac, nie przepada. Prędzej powiedziałbym o wytworzeniu sobie takiego płaszcza tolerancji, które pozwala znosić/tolerować obecność lub pewne zachowania, szczególnie właśnie członków rodziny, którzy bywają nieznośni. Akurat tak mam, że muszę z przymróżeniem oka/ucha słychać wywodów niektórych moich wujków czy cioć na rozmaite tematy, choćby ppolityczne czy ideologiczne. Co gorsza, kiedy dotykają mojej osoby czy mojej pracy, tolerancja jeszcze mi się podonosi, bo to właśnie rodzina, ale nie taka, z którą się chętnie przebywa. Większe zrozumienie, tolerancję i otwartośc na innych obserwuję wsród przyjaciół i znajomych niż wśród rodziny. Tym bardziej, rozumie kobietę, kiedy mówi, że męczy ją wizyta u Twojej rodziny.

Nie, to podlega, jak ktoś wcześniej zauważył, pod twoją dupowatość. Nie ma obowiązku lubienia się z rodziną jedną czy drugą, ale sam też nie możesz czuć się uwiązany przez kogokolwiek, gdy chcesz się spotykać ze swoimi. Po prostu musisz się kobiecie postawić. Masz do nich jechać, to po prostu jedziesz i nie oglądasz się na nikogo.