Czy da się na nowo odbudować związek? - Netkobiety.pl

Troll.

Troll nie troll, sama sytuacja dość standardowa i niestety klasyczna.
Laska nie tyle potrzebowała partnera na życie, co szukała po prostu kogoś, kto by gdzieś tam był zawsze pod ręką,
taki dobry uczynny chłopak, co to kontakt wymieni, auto ogarnie, na wycieczkę gdzieś zabierze, bzyknie od czasu do czasu...
I na tym koniec. W męskiej nomenklaturze to się nazywa "frajer, orbiter, przudupas" oraz inne mniej lub bardziej wybredne epitety,
a w damskiej nowomowie to się nazywa "sama nie wiem, skoro dobrze jest tak jak jest, to po co to zmieniać" i tym podobne pierdy.

No i taki układzik sobie działa, dopóki oboje na nim korzystają. Sprawy zaczynają się komplikować, gdy wraz z upływem czasu
jednemu przestaje to wystarczać, a drugiemu przestaje zależeć, co zwykle następuje właśnie po około 1 roku w porywach do 2 lat.
Wówczas taką relację stopniowo się wychładza, przygotowując się powoli na rozstanie, które jest już tylko przykrą formalnością,
a odkładanie tego w czasie nie wynika z jakichś tam sentymentów, wątpliwości czy innych bzdur, tylko z zimnej kalkulacji, wyrachowania
i czekania na odpowiedni moment, jakim najczęściej bywa pojawienie się kogoś nowego na horyzoncie, a wtedy cyk i jest po zawodach.

Tak czy srak na chwilę obecną kurczowe trzymanie się sukienki i uporczywe próby ratowania związku... to jest tylko strata energii i czasu.
Nawet jeśli masz nadmiar jednego i drugiego, to lepiej go wykorzystać gdzie indziej, bo na tym można już spokojnie postawić krzyżyk.
Taka sytuacja...

Beckett?:)

Pani D. z mamusią na urlopie, to się Beckettowi nudzi

po co miałby ktoś pisać taki trollowy wątek? ani to prowokacyjny temat, ot jeden z wielu takich na forum, schematyczność aż z niego bije.

Beka życie nie zna próżni;)

Owszem, sytuacja kiedy jest samotna kobieta do tego dwoje dzieci wywoluje automatycznie skojarzenia,: oto, biedna, pokrzywdzona, I w jakims procencie to prawda, ale pamietaj istnieje spory odsetek kobiet, ktore taka sytuacja spotyka bo to zaptrzone w siebie, toksyczne egoistki, przy ktorych facet chcial, probowal, ale polegl I wlasnie dlatego teraz go przy niej nie ma, reakcje czysto ludzkie tej pani wobec ciebie to dla mnie akurat wyczerpuja opis takiej toksycznej pani. UCIEKAJ, to manipulantkazapatrzona w siebie egoistka, dla ktorej jedyna wartosc to gruby portfel, wysokie stanowisko, ciebie juz rozgryzla, ocenila na co cie stac, I poniewaz jestes daleki od jej idealu gardzi toba, ma w nosie czy masz do niej jakiekolwiek uczucia czy nie, jak nie wierzysz, zadzwon do niej powiedz ze wlasnie wychodzisz od adwokata, bo bogaty wujek z australii przepisal ci kilka milionow, I wierz mi ona w tym momencie zacznie cie niesamowicie kochac, bedziesz jej wymarzonym, wysnionym, posluchaj jej przez chwile a potem powiedz ze to byl zart

W cholerę duzo racji macie w tym ci piszecie. Gdy komuś jest dobrze, to nie ma za duzo tej drugiej osoby na co dzień, tyko sie cieszy każdą minutą. Ja sie cieszylem, ze ich widziałem i dzieci również, tylko ze ona już niekoniecznie.

Ale sam sobie odpowiedziałeś w  poście . Kobieta Ci powiedziała, że bluszczujesz, a Ty dalej pytasz o co chodzi, po czym ona stwierdza że brak Ci inteligencji i chce się Ciebie pozbyć. Thats all story..

Mnie sie podoba podejscie dziewczyn ze wschodu do takich ,,samotnych/nieszczesliwych" jak ona, sprowadza sie to do krotkiego: ,,skoro nikt cie chcial, to I ja ciebie nie chce"

A Ona oczekiwała tego malowania, wożenia? Czy Ty sam się upierałeś? Widzisz, ja bym nie oczekiwała.
a teraz doczytałam, że to 2 lata i może już od dłuższego czasu coś nie grało, tylko się nie wsłuchiwałeś?
Różne są kobiety. Na przyszłość nie oferuj czegoś, czego kobieta nie chce. I dbaj o równowagę w tym.

Chyba najkrótsze z możliwych podsumowanie tematu i całej tej znajomości.
Nie ma co rozpaczać i się zastanawiać co by było gdyby, bo jedno czego możesz być absolutnie pewien, to że byłoby tylko coraz gorzej,
a jak już koniecznie chcesz o czymś porozmyślać i się nad czymś zastanawiać, to spróbuj może dla odmiany nad tym, po cholerę ci taka baba.
Nie wolno ci u niej nocować, nie wolno ci do niej przychodzić, nie wolno ci się narzucać i męczyć jaśnie ku*wa pani swoją obecnością...
no więc do czego ci takie okropne babsko jest w ogóle potrzebne, pomyślałeś kiedyś przez chwilę? Co to w ogóle ma być? Związek?
Niech zgadnę jak ten wasz związek wygląda - ty siedzisz u siebie, ona u siebie i widzicie się tylko wtedy jak ona czegoś od ciebie chce,
pomalować sufit, wynieść starą pralkę, naprawić połamane łóżko albo wymienić dętkę w rowerze dziecka, którego tatuś ma dwie lewe ręce
i jak tylko zrobisz swoje, to słyszysz wynocha, bo teraz nagle wszyscy mają mnóstwo zajęć w których twoje siedzenie im przeszkadza...
Zgadłem?

Czy zgadłeś?  Jak byś czytał z kryształowej kuli. Tak było. Ojca tych dzieci tam nigdy nie było. Nie ma z nimi zadnego kontaktu, bo nie chce. I tak jak piszesz. Ogarnialem im rowery i wszystko inne. Traktowałem je tak samo jak moją córkę z poprzedniego zwiazku. A gdy zrobiłem swoje, to drzwi się zamykały i nikogo juz nie obchodzilem gdzie i jak będę spędzał resztę dnia. Człowiek jest jednak głupi jak się zakocha. Ja mam jeszcze na dodatek tak, ze zawsze w pierwszej kolejności dbam o innych, a później dopiero myślę o sobie.

odetnij totalnie kontakt, bo rozmowa czy pisanie to dla ciebie tylko powroty marzen a po co sie nakrecac, bedzie bolalo, ale dzien po dniu mniej

Ty masz 40 lat a ona ile?, była mężatką? – dlaczego się rozwiodła?

2 lata, jeśli ona do tej pory się nie ogarnęła to się nie ogarnie.

Istnieje pena szansa ze ta lekcja pozwoli ci w nastepnym zwiazku na racjonalna ocene sytuacji, bedziesz bardziej ostrozny I zaczniesz klasc na szale, z jednej strony co do zwiazku wnosisz, a z drugiej co fatycznie z tego masz

No popatrz Roxann, a ja myślałem, że związek to właśnie coś innego niż kalkulacja.
Dla mnie samo słowo, że ktoś jest do czegoś "potrzebny", jest już na wstępie odrzucające.
To tak jak powiedzieć, "potrzebuje kobiety do seksu". Wiadomo, że jest ważny, ale nie najważniejszy.
Może jest tak jak mówisz i Kobiety, szczególnie po 30+ to w większości egoistki, szukające pomagiera do czynności domowych.
Inna sprawa, że autor był zbyt do tej Pani zbyt przyklejony, no, ale przecież ona sama tego chciała skoro pozwoliła mu wejść w tą role.
Mnie to wygląda na wyrachowanie i wykorzystywanie zaangażowanego (może nazbyt) człowieka.
Gdyby jej na nim zależało, to nie zwracałaby się do niego w ten sposób i nie traktowała jak podnóżek.

I znowu jak boomerang, do mnie wraca to samo powiedzenie;  ,,skoro do tej pory nikt ciebie nie chcial, to I ja ciebie nie chce" - ludowa madrosc swoje zalety ma

Na miejscu Autora za takie traktowanie trzasnąłbym drzwiami i już nie wrócił..

Zastanawia mnie zawsze w takich przypadkach, co jeszcze facet musi zrobić żeby nie odstać kopa w d**ę? Co dla "światowej" i "nowoczesnej" kobiety oznacza brak rozmoju i ambicji? Czego( a raczej kogo?) ona potrzebuje, żeby czuć się w pełni usatysfakcjonowana? Czy facet jest bezrobotny i mieszka pod mostem? Przeszkadza jej to, że facet chciałby  być obok niej, gotów ja wspierać i jej pomagać, choćby z dziećmi? Chyba się zaangażował za bardzo w to wszystko..Pretensje do gościa że za mało osiągnął i zbyt mało widział..Nie wiem, czy jest w ogóle sens to komentować. Miałbym opóry, żeby do kumpla powiedzieć: "Stary, co Ty w życiu osiągnąłeś, co sobą reprezentujesz?" Zamiast spytać się zwyczajnie, czy mu odpowiada zaistniała sytuacja...
Jak za mało się stara to źle, jak za dużo to też niedobrze...To, że on stoi w miejscu i trzeba go popychać, to widocznie jej zdanie, bo facet chciał się poświęcić w zupełnie innej sferze niż zawodowa.. Robił co mógł i dostał odprawę..Ma facet lekcję na przyszłość, wdepnął na minę raz, to teraz będzie ostrożniej stawiał kroki
Mam wrażenie czasami(oby), że dzisiaj aby wejść i utrzymać związek, to trzeba większego wysiłku, poświęcenia i zdrowia psychicznego, niż się oczekuje od osób o niektórych stresujących zawodach..

To ja zapytam inaczej, ale też poważnie, jeśli taki facet, który ogarnia swoje życie sam, nawet mając dzieci... do czego babka mu jest potrzebna?
Do tego, żeby jej robić remonty, naprawiać samochód, pilnować dzieci? Pytanie numer jeden - a dlaczego w ogóle miałby chcieć to wszystko robić?
Przecież ona tego dla niego nie robi. Nie remontuje mu chaty, nie naprawia mu auta, nie pilnuje mu dzieci. Nie robi dla niego właściwie nic. No więc?
Pytanie numer dwa - co ona dla niego zrobi w zamian? No Roxann, nie jesteśmy dziećmi, skoro traktujemy relację jak swego rodzaju deal,
to co to jest za deal i dla kogo, gdzie facet ma sobie dupę rozrywać, żeby pańcię uszczęśliwiać, a ona ze swojej strony robi co? Nic?
Rozłoży nogi od wielkiego dzwonu jak akurat nie jest obrażona, że facet źle odstawił mleko do lodówki albo za długo u niej siedział we wtorek?
On ma wnosić wartość dodaną, żeby dostąpić łaski obcowania z jej wspaniałością... A ona co ma robić? Jaką funkcję ona pełni w układzie?
I nie chodzi mi o poświęcenie właśnie jemu swojego cennego czasu w którym mogłaby siedzieć na fejsbuku albo pudelku. Pytam konkretnie.
Jaką konkretnie wartość dodaną i jakie wymierne korzyści wnosi do układu kobieta, która już ma własne dzieci i kolejnych nie chce,
czasy świetności i blask dawnej urody przygasły i poza niekończącą się listą roszczeń, wymagań oraz pretensji... oferuje ona facetowi co?
Przeprowadźmy ten zwykły rachunek zysków i strat. Facet angażuje czas, energię i środki, które mógłby wykorzystać np. robiąc coś dla siebie.
Zamiast pilnować jej dzieci mógłby spędzać więcej czasu z własnymi. Zamiast robić jej remonty mógłby sobie polecieć do Canady łowić ryby.
Albo na koncert AC/DC do Australii. Albo robić cokolwiek innego, znacznie przyjemniejszego niż remontowanie cudzego mieszkania za frajer
w którym wszyscy dają mu odczuć, że jest tam niemile widziany i jeśli już skończył wykonywać swoje czynności, to czas najwyższy się zbierać.
Mógłby? Oczywiście że mógłby. Ale nie, bo przecież on jest facetem i w związku z tym on ciągle coś musi... Za to laska nie musi niczego,
bo ona urodziła się po to, żeby pachnieć, więc ona sama nie robi kompletnie nic, ani dla niego, ani wokół siebie, tylko sobie jest. I czeka.
No to sorry...

Widać po tym wszystkim, że facet najzwyczajniej w świecie się zaangażował, być może zbyt mocno. Chciał poświęcić kobiecie większość czasu, był na każde jej zawołanie to być możę poczuła się osaczona. Brak pewnej przestrzeni też może przytłaczać. Być może te niewybredne i denne teksty o braku ambicji czy wytykaniu innych "wad" zostały wypowiedziane pod wpływem bardzo silnych emocji.
Także z jednej strony dziewczyna nie doceniła tego, co dla niej gość robi a z drugiej on ją być moze za bardzo przytłoczył. Jeśli jednak jakikolwiek problem, który się pojawia, zamiata sie pod dywan i zamiast przegadać go na spokojnie, zaczynają się ujawniać skrajne emocje, co widać po efektach.

Czy ją przytloczylem?
Z dala byłem od zaręczyn, ślubu czy zamieszkania u niej. Zawsze był to odległy temat. Podkreślałem nie raz, ze nie musi się obawiać, ze przyjdę za chwile z walizkami do niej, bo to jeszcze dluuuugo nie nastąpi. Byly dni, ze ona miała prace od rana do wieczora, a ja od południa do nocy. Przez cztery dni nikt nikogo nie widział. Nigdy nie bylo sytuacji, ze siedzialem u niej o rana do nocy.
Do mnie nie chciała przyjeżdżać, bo paliwo kosztuje, a to bylo aż 7km od niej do mnie. I dlatego ja wpadalem. Poza tym nigdy z pustymi rękami. Zawsze owoce przywozilem dla dzieci lub jakies slodkosci do kawy. Byłem na siłowni z rana i konczylem o 11:00 to dzwonilem i pytalem, czy mogę po drodze wpaść na kawę. Posiedzialem z nia dwie godziny i jchalem dalej. Czasami pytalem, czy mogę u niej spac, bo brakuje mi twgoby przy niej zasnąć. Nie po to sie z kimś wiąże, by żyć dalej jak kawaler. Zwłaszcza, ze o tym na początku rozmawialiśmy. Chciała rodziny i robić wszystko razem jak jej brat z bratowa.

Zupełnie już nie rozumiem praw rządzących w relacjach. Ale widzę jedną prawidłowość. Im bardziej jedną ze stron jest roszczeniowa, pewna siebie i mniej jej zależy, tym większe ma branie i może kręcić i przebierać.
Ludzie chyba mają wrodzony system masochizmu a im więcej widzę wątków na tym forum, tym bardziej jestem o tym przekonana.
Czas na transformacje i czas na spróbowanie się w takiej postawie, ale po 30 ciężko zmienić charakter. Chociaż kto wie, może się uda.
Szacun Autorze za taką zawziętość. Przynajmniej masz jasność na czym stoisz, nie mydli ci oczu jak u kolegi na B.

Czy była światowa, a ja ją ograniczalem bo jestem domatorem?
Trzy razy pojechała na wakacje z biura podróży. Egipt, Grecja i wspólnie Bułgaria. Czyli widziała trzy lotniska i trzy plaże. No i transfer z lotniska do hotelu. To nie są argumenty, by kogoś ponizac, tylko raczej brak sensownych argumentów i dlatego nie bralem sobie tego do serca, bo wiedzialem, ze to bylo wg niej najostrzejsze działo jakie mogła wytoczyć, by mi dowalic. Zwiedzilem pol Europy na motorze. Miałem wydawać sie w potyczkę słowna i pisac co kto więcej zobaczył? Chcialem byc w tej sytuacji mądrzejszy.
Auto mam zwykle, bo zamiast sobie kupić inne, to kupilem jej nowsze, bo miała zdezelowanego grata, a ja nie chciałem by jeździła czymś takim z dziećmi. Takie błędy z mojej strony sprawiły chyba, ze miała mnie juz w garści i zaczęła zmieniać front. Z ugodowej na dominującą.
Ja jestem taką osoba, ze sam nie zjem, a drugiemu dam. Zwłaszcza w kontekście rodziny. A tak ich przecież postrzegalem. Jej dzieci tak sie ze mną dobrze rozumiały, ze byl to dla mnie sygnał, ze to co robię idzie w dobrą stronę.
Pokochalem ja za to jaka była, a nie za to co dla mnie zrobila
. byla dobrą matka i ratowała ludziom życie zawodowo. To mi imponowalo
Zapomnialem w tym wszystkim o sobie. Gdy juz sobie o tym przypomniałem, ze i ja tez potrzebuje jednak trochę szczęścia i wsparcia od niej, by móc naładować baterie do daleszego działania, to zaczęły sie schody i problemy.

Cos w tym systemie zwierciadelka jest. W psychologii nazywa się to "reguła wzajemności".
Niby wszytko wiedzialem,  a jednak dalej w to brnąłem. Dawalem cos z siebie (nie mowie tu o kasie) i nie czekając aż ona cos da, zaczynalem dawać po raz kolejny. Moze i w proporcjach 5/1. Nie wiem, ale sam sie przez to zapedzilem w kozi róg. Dlaczego Zastanawiam się czy jeszcze można to odbudować? Dostrzeglem tam cos, czego mi brakowało id dawna. Rodzina. Człowiek jest szczęśliwy wiedząc, ze jest potrzebny. Ze moze komuś pomoc, czy przekazać swa wiedzę dzieciom, a i przez to moze będą mieli z nią łatwiej w zyciu. Chyba tak to widziałem.

Zanim odpowiem Ci co zrobić z synem, odniosę się jeszcze do tego:

Jesteś typowym dawcą. Spełniasz się przez pomoc innym i to jest bardzo cenne, ale i niebiezpieczne.
Następnym razem, staraj się więcej skupić na sobie, zrozumieć czego oczekujesz od partnerki, od początku, jasno stawiać granice.
To 2 odzielne bieguny. Rodzina (dzieci i TY) i Wy (ona i TY). Nie można być podnóżkiem ze względu na rodzinę.
Rodzina to jedno, partnerstwo to drugie.

Powiem Ci co ja bym zrobił.
Do syna bym zadzwonił, złożył życzenia, krótko porozmawiał, bez wzmianek o matce i tym co zaszło.
Zanim to jednak zrobisz, zastanów się czy to nie będzie dla Ciebie  samego emocjonalna krzywda.
Mogą wrócić wspomnienia a z nimi ból.
Możesz też wysłać smsa lub napisać. To bardziej komunikat, ale może oszczędzić emocji.

Widziałeś tam COŚ czego ona nie widziała. Nie chciała tego, nie potrzebowała i miała to w tyłku, a że coś tam tobie mówiła... słowa to tylko słowa.
Jedyne na czym jej zależało w relacji z tobą, to żebyś odbierał telefon za każdym razem, gdy jest coś do zrobienia. To wszystko.

Moja była żona poznała przez internet typa z miejscowości oddalonej ponad 80km, do którego latała jak oszalała kiedy tylko mogła,
woziła mu obiadki jak skręcił nogę na nartach, doglądała jego córki, a po pół roku znajomości wzięła go na stałe do siebie.
Trzeci rok mija i są ze sobą do dzisiaj, ona w niego zapatrzona jak w obrazek, chociaż żaden z niego harpagan ani cud, ot zwykły koleś.   

W tym samym czasie moja ówczesna (dziś już była) partnerka, nie zrobiła nawet głupiej kanapki na drogę jak jeździłem do Niemiec na roboty,
a kiedy przyjeżdżałem na weekendy do Polski i chciałem z nią spędzić trochę czasu, to musiałem się ustawić w kolejce za jej znajomymi,
jej koleżankami, jej mamą, ojcem jej dzieci, innymi jej sprawami, a najlepiej gdybym siedział u siebie ze swoim bachorem i nie zawracał dupy.

Dostrzegasz subtelną różnicę czy mam wymieniać dalej?   

Ja z córką tej mojej królewny też miałem super kontakt. Spotkałem ją przypadkiem jakieś 2 miesiące po naszym definitywnym rozstaniu,
a że byłem akurat z moim synem, który w tym dniu obchodził urodziny, to odruchowo zaproponowałem, żeby poszła z nami na lody,
nie spodziewając się nawet, że w odpowiedzi usłyszę, iż jej mama sobie nie życzy, abyśmy utrzymywali ze sobą jakiekolwiek relacje.

Chciałbyś coś jeszcze wiedzieć o życiu?

No to może na koniec powiem ci tak, że minęło już chyba pół roku od zakończenia całkowicie znajomości z tą laską, po tym jak zasunęła mi kopa
z dnia na dzień bez żadnego powodu pod jakimś tam pretekstem z dupy, gdy tylko znalazła sobie innego, fajniejszego i lepszego ode mnie.
Podobnie jak ty próbowałem dociekać co poszło nie tak, analizowałem fakty i zdarzenia, ba, nawet była na ten temat dyskusja tutaj na forum...
aż któregoś dnia, nie pamiętam ale chyba to była niedziela, gdy nagle z nieba zstąpił na ziemię anioł, który mi wszystko objaśnił i wytłumaczył.
I nie, nie byłem naćpany, nie miałem halucynacji, ani nic mi się nie przyśniło. Anioł był realny i prawdziwy, ma imię, jest kobietą i spotykamy się
regularnie od jakichś dwóch miesięcy. Wiem to żaden wyczyn, chociaż jak na moje standardy, dwa miesiące od poznania, to już jest "długo"
ale kiedy dzisiaj spoglądam wstecz na tamten mój ekhm... przepraszam... związek... to po prostu przykro mi się robi, nie dlatego że się skończył,
tylko dlatego że tyle czasu to trwało i nie potrafiłem tego zakończyć tak jak należy i znacznie wcześniej, przynajmniej o rok, a może i półtora.

Nie bądź mną i nie marnuj swojego życia na kogoś, kto je ma głęboko w dupie i na ciebie nasra, gdy tylko pojawi się lepsza opcja na horyzoncie.

Z kobiecego na nasze:
zaradność - kasa
ambicja - stołek
rozwój - zagramaniczne wycieczki skutkujące fotkami na facebooku.

Otóż to.
A w tytule wątku - Czy da się na nowo odbudować związek? - zamiast "na nowo" wpisz "na siłę" i będziesz miał odpowiedź.