Pisanie do eks - wasze opinie. - Netkobiety.pl

Lepiej się odciąć niż utrzymywać kontakty takie jest moje zdanie .

Zdaje sobie sprawę jak to brzmi. Celowo nie opisywałem w szczegółach naszego związku bo i po co? Dla jasności dorzucę jednak pare rzeczy.
Dziewczyna jest typem "księżniczki" - ma bardzo wysokie wymagania w stosunku do facetów. Otwieranie drzwi w samochodzie, noszenie siatek (to akurat normalne), sposób wysławiania się, traktowanie innych.
I teraz jak to zwykle bywa, sama wcale takim wzorem do naśladowania nie jest - klnie jak szewc, lubi popić, odwala akcje na imprezach etc..
Uważam, że byłem święty bo naprawdę ona czepiała się o pierdoły. Raz, że lubi koszule i perfumy, kupiłem więc lepsze, to też źle bo "zmieniam się dla niej".
Kiedyś wymienialiśmy się poglądami na jakiś temat. Dostałem po głowie, za rozpoczęcie zdania od " a nie pomyślałaś, że?" Bo takie wypowiedzi są "podszyte oceną" i nie należy tak mówić.
Nigdy jej nie skrzyczałem, głos podniosłem może pare razy kiedy mnie zdenerwowała, ale nauczony swoim poprzednim burzliwym związkiem, próbowałem raczej rozmawiać, wyjaśniać.
Ona często się wkurzała. Na moje próby dialogu i o to dlaczego się wkurza o pierdoły odpowiadała "wkurzyłam się to napisałam"...
Ostatecznie uznała, że nie może się we mnie zakochać, a te wszystkie próby, sugestie dotyczące ubrania to tylko potwierdzenie na to, że nigdy nie kochała, choć próbowała.
Sorry, za ten opis, ale naprawdę niewiele mam sobie do zarzucenia. Może po drodze zdarzyły się błędy, ale kto ich nie popełnia? Na pewno nie było to nic poważnego, i zawsze po namyśle padało z moich ust "przepraszam".
W tym związku to ja byłem tą częścią która chciała lepiej. Czasami tak bywa, że pewne rzeczy i wady tej drugiej strony widzi się dopiero jak kurz opadnie.
Wracając do przyjaźni. Zastanowię się nad tym czy ma ona sens.  Jestem pogodzony z tym, ze to koniec, ale cenie sobie ją jako osobę.
Na koniec dałem jej do zrozumienia, że jeśli chce przyjaźni powinna przeprosić za swoje zachowanie; uznała, że nie będzie tego robić teraz bo mogłem reagować na bieżąco kiedy był na to czas.
Mierze ludzi własną miarą i dlatego ja bym przeprosił jeśli zależałoby mi na przyjaźni. Czasami trzeba schować dumę do kieszeni; tego nauczyło mnie życie.
To co opisałem wyżej hamuje mnie przed zrobieniem tego kroku. Nie chce tracić do siebie szacunku...

Zastanowię się nad tym. Cała sprawa miała dziwny przebieg: Po końcówce napisałem w mailu, że brak miłości nie tłumaczy braku szacunku.
Podziękowałem za otwarte przyznanie się do tego, że nic nie czuje, ale zaznaczyłem też, że czułem się pomiatany i dlatego nie odezwę się jako pierwszy.
Mail pozostał bez odpowiedzi, dlatego nie wiem czy ona chce tej przyjaźni. W środę ma urodziny. Jeśli zdecyduje, że coś robie to wtedy napiszę życzenia smsem.
Zobaczymy.... nic na siłę..

Wiesz, ja bardzo dobrze ją poznałem - znam jej dzieciństwo, stosunki z ojcem, znam jej wszystkie związki.
Ona też dużo o mnie wie. Jesteśmy z 2 różnych światów - ja wychowany w przeciętnej rodzinie, gdzie się nie przelewało, ona z lepszego domu, ale z mocno zaburzonym ojcem etc...
Nigdy nie byłem z nikim tak blisko, w dodatku tak innym. Dzieli nas podejście do związku, jej wymagania co do zachowania, ja jestem tolerancyjny, ona bardziej wymagająca.
Dużo rozmawialiśmy o świecie, muzyce, książkach, ludziach, filmach. Nie z każdym jej poglądem się zgadzam, ale każda opinia uczy czegoś nowego.
Najzabawniejsze jest to, że mówiła, że ze mną ma to czego nie miała z nikim innym - bo może porozmawiać swobodnie o swoich emocjach i ja jej za to nie wyśmieje.
Myślę, że gdybyśmy się spotkali w innym momencie życia, może coś by z tego było, ale ona jest dziś totalnie rozpieszczona przez byłego męża i kolejnych facetów.
Liznęła innego życia i niżej już nie zejdzie. Tak to bywa.
Pamiętam strasznie przykry tekst którym mnie kiedyś obdarowała : "to, że mi opowiesz o książce czy filmie życia mi nie zapewni"...dzida w serducho jakich mało.

Zgadzam się. Sam też wychowałem się w rodzinie dysfunkcyjnej. Bo "dysfunkcja" to nie tylko alkohol.
Ona ma 30 lat. Zawsze kręcą się wokół niej faceci - taka dziewczyna raczej nie poczuje straty bo zaraz szybko ją zapełni.
Obraca się w towarzystwie gości którzy przychylają jej nieba a to trudny kontekst do autorefleksji.
W dzieciństwie zaburzony tata bardzo obdarowywał ją prezentami. Ma wokół siebie facetów więc więc szuka modelu gościa który zapewni jej życie na odpowiednim poziomie materialne.
Z mężem nie wyszło, choć się starał, ale że chłopaczyna szukał przygód na boku, sprawa się rypła.
A zresztą. Niech sobie ona sobie żyje jak chce - jej życie - nie moja sprawa. Czas wszystko weryfikuje, mnie też nauczył on pokory, no ale - ja mam pare wiosenek więcej .

Stary... po mojemu to wygląda tak...

Przeszedłeś z koleżanki do dziewczyny a taka sytuacja rzadko kiedy idzie gładko i się udaje(chyba że jest to komedia romantyczna). O ile w miarę łatwo być dobrymi kumplami jeśli wcześniej się było parą czy kochankami, o tyle sytuacja w drugą stronę jest dużo bardziej skomplikowana. Namiętność,  pożądanie, miłość to uczucia o dużo mocniejszej i intensywniejszej wibracji niż koleżeństwo czy normalna przyjaźń.

Już na samym początku założyłeś, że w tej relacji ona ma większą wartość niż Ty(w tej sytuacji ona stała się podażą w relacji a Ty popytem). Może zrobiłeś to nieświadomie, może uważałeś ze to szarmanckie i tak wypada?? - To nieistotne, ale nieskuteczne. Ty byłeś stroną rycerską, starałeś i dużo dawałeś z siebie a ona myślała o sobie....  Twoje podejście jest OK, ale w stosunku do kobiety z którą, jesteś długo macie już ułożony plan na wspólne życie i rodzinę. Czyli reasumując to sprawdza się w przypadku kobiety u której, masz wysoką wartość i jest do Ciebie przekonana. Na początku znajomości to strzał w kolano.....

                     
Typ księżniczki, noszenie siatek z zakupami, otwieranie drzwi, awantury na imprezach, mówienie o koszulach i perfumach twoje kupowanie ich. To tylko testy z jej strony - Ona sprawdzała czy ty masz jaja. O ile wniesienie kobiecie lodówki na piętro jest OK (bo jesteś fizycznie silniejszy) o tyle noszenie siatek z zakupami (jeszcze po sklepach odzieżowych) to lekka przesada.....  Jeśli kobieta ma osobowość księżniczki, to ostatnie co powinieneś zrobić to traktować ją jak księżniczkę! Podobają się jej koszule i perfumy.. Oki.. Jeśli chce mieć faceta który pachnie jej ulubionym perfumę niech sama kupi - fajny prezent.. Widzi koszule w której będziesz super wyglądać... Oki niech Cie zabierze na zakupy albo sprezentuje Ci ja z okazji rocznicy, walentynek, dnia faceta czy dobrego orgazmu który jej dałeś. Jesteście równi i żeby znajomość miała sens ona musi w nią inwestować tyle samo co Ty. (Dotyczy to także typu księżniczki i każdej innej kobiety)

Zastanów się nad nad jedną rzeczą?? Czy Tobie podobała by się potulna kobieta która nie ma własnego zdania, życia, zawsze jest na tak? Cokolwiek powiesz jej jedyną odpowiedzią będzie "Tak Jest Kochanie"??

Przyznałeś że czułeś się pomiatany... Ale dlaczego nic nie zrobiłeś z tym wtedy kiedy tak się czułeś?? Dałeś sobą pomiatać i pozwoliłeś żeby nie szanowała Ciebie ... Szacunek przede wszystkim do samego siebie!!!!!!!!

"Ostatecznie uznała, że nie może się we mnie zakochać, a te wszystkie próby, sugestie dotyczące ubrania to tylko potwierdzenie na to, że nigdy nie kochała, choć próbowała" - Oto efekt. To nie znaczy nic innego. Całkiem ok z Ciebie facet, ale nie masz cech, których szukam w kandydacie na mojego chłopaka, kochanka, przyszłego męża etc. Potrzymam Cię blisko możesz mi się do czegoś przydać (podrzuci z imprezy, naprawi laptop za dziękuje itp itp)

ZAPAMIĘTAJ!!!!! jedną z cech której szuka kobieta w potencjalnym partnerze jest poczucie bezpieczeństwa, które on ma jej dać(to podświadome). Jeśli nie jesteś silny, męski, zdecydowany jeśli nie potrafisz zapanować nad jej humorami - odpadasz. Jeśli nie spodoba się jej to co robisz, ona tupnie nogą a Ty z miejsca przestajesz i tłumaczysz się to sorry Winetou nie tędy droga(ale nie przesadzaj drugą stronę). Jak ona po czymś takim ma pomyśleć że ty będziesz dla niej oparciem w trudnych chwilach i zadbasz za kilka lat o dom i wasze życie? - zastanów się nad tym

"Sorry, za ten opis, ale naprawdę niewiele mam sobie do zarzucenia. Może po drodze zdarzyły się błędy, ale kto ich nie popełnia? Na pewno nie było to nic poważnego, i zawsze po namyśle padało z moich ust "przepraszam"."

A ja uważam że powinieneś sobie wiele zarzucić. Zawsze przepraszałeś??? Jesteś pewien, że zawsze była twoja Wina ??? - Może z jej ust też często powinno padać to słowo. Błędów było wiele i dość poważnych

WYSTARCZY

Przeczytałem twoją historię kilka razy myślę że jesteś fajnym młodym człowiekiem, który chce w życiu stworzyć naprawdę cudowny związek z wartościową osobą. Trochę źle się do tego zabrałeś. Dałeś sobie od razu wejść na głowę i straciłeś wartość w oczach tej dziewczyny (może jeszcze jako kolega).

Ona Cie nie wykopie ze swojego życia bo po co?? Może z Ciebie mieć pożytek. Ty zauroczony nią będziesz robił dla niej różne rzeczy(laptop, podwózka) w nadzieję że ona będzie twoja ale nocami będziesz się bawił swoją ręka. Zaryzykuje stwierdzenie że w związek z Tobą weszła bo nie miała lepszej opcji  na tą chwilę ( Nie wiń jej za to. Gdyby z Tobą chciały codziennie umawiać nowe dziewczyny i miał ich wiele. Też byś je segregował).

NAJWAŻNIEJSZE - Co możesz zrobić

Zakładam że chciałbyś zmienić sposób postrzegania swojej osoby w jej głowie - Czyli żeby ona postrzegała Cie jako atrakcyjnego faceta, którego warto mieć jako swojego faceta

Z Twoich postów wywnioskowałem że wspólnych znajomych, wspólne imprezy, macie stały kontakt ze sobą i nawet jeśli zdecydujesz się, że nie chcesz tego ciągnąć to i tak jakiś kontakt zostanie. Jeśli tak

SMS na urodziny sobie odpuść - jeśli będzie rozczarowana że go nie dostała i upomni się o niego.. napisz jej po tym powiedz że byłeś zajęty tego dnia i nic więcej. - możesz życzyć jej wszystkiego najlepszego i podziękować za fajne wspólne chwile

Przede wszystkim zepchnij ją na dalszy plan w życiu... Zajmij się sobą.

Jeśli masz hobby rozwijaj je... jeśli nie znajdź jakieś.. przede wszystkim nie siedź w domu przed komputerem i nie rozmyślaj.. pomysłów jest wiele - siłownia, sztuki walki, baseny, bieganie, tańce - mocne ciało to mocny umysł. Możesz też rozwijać umysł jak nauka języków, lingwistyka, literatura itp - Rób co lubisz i znajduj nowe rzeczy które Cie cieszą niech to wyznacza rytm twojego życia:)

Towarzystwo -jeśli spotykacie się w gronie znajomych - bądź zawsze wesoły i uśmiechnięty. Macie wspólne koleżanki - rozmawiaj z nimi(ogólnie rozmawiaj z ludźmi). Nie muszą to być fascynujące rozmowy, ale spraw żeby te dziewczyny (faceci też) były wyluzowane przy tobie i uśmiechnięte. (to tzw zasada dowodu społecznego - Jeśli coś się podoba masie ludzi to i my to postrzegamy jako atrakcyjne... Czyli jeśli ktoś z boku patrzy i widzi że ludzie są weseli i uśmiechnięci w Twoim towarzystwie to - zgadnij co pomyślą:D)

Nigdy nie mów o niej źle w gronie twoich, jej i waszych wspólnych znajomych - w zasadzie niewiele mów.. Zawsze podkreślaj ze to był fajny czas wasz wspólny dużo z masz fajnych wspomnień ale waszą wspólną decyzją było się rozstać a powody są wasze prywatne i uzgodniliście ze zachowasz je dla siebie. I tego się trzymaj...

To samo żadnego rozpuszczania plotek prawdziwych czy nieprawdziwych o niej wśród kumpli... Zwłaszcza o jej umiejętnościach w łóżku.. Zawsze powtarzaj że to wasza prywatna sprawa - i tego też się trzymaj

Może Cie o coś poprosić to jest ok ale nie bądź na jej zawołanie - od teraz twoje plany nad jej życzenia od Ciebie

Rzecz ważna - Zazdrość nigdy jej nie okazuj i nigdy nie daj się nabrać na jej zazdrość - ZAPISZ ZAKUJ ZAPAMIETAJ

JESZCZE WAŻNIEJSZE - Co chcesz zrobić??? - to już wiesz tylko TY

Taka moja opinia i tak to widzę - Ale pamiętaj decyzja jest Twoja i to Ty masz podjąć ją przede wszystkim w ZGODZIE Z SAMYM SOBĄ

Życzę Ci wszystkiego dobrego.. Liczę że podejmiesz dobre kroki a na końcu będziesz zadowolony i uznasz że wszystko co zrobiłeś zakończyło się sukcesem

Ps. jakbyś chciał konkretniejszych info napisz na priv w miarę możliwości i czasu postaram się odpowiedzi

POZDRAWIAM

Zacząłem pisać posta zanim przeczytałem cześć dyskusji na dole faktycznie sporo się zmieniło i jak Gabriela uważam że powinieneś olać  sprawę.... Niech inny facet poświęca energię na to żeby jej życie zapewnić skoro ona nie ma dwóch rąk, nóg i mózgu żeby zapewnić je sobie sama... Niby da się to odwrócić ale szkoda na to czasu i energii

Dzięki Saturn za obszerne wyjaśnienie. Masz dużo racji, ale to nie tak do końca było - potrafiłem też tupnąć nogą, ale stawiałem głównie na dialog.
Mój poprzedni związek był bardzo nerwowy i skończył się rękoczynem; dlatego w tym chciałem być opanowany i nie dać się ponosić emocjom.
Zresztą. Nadal uważam, że ciągłe wkurzanie się na kogoś zamiast poważnej rozmowy co nie gra, do niczego nie prowadzi.
Nie, nie chce jej odzyskiwać, ani za nią latać. Nie uważam żeby na mnie zasłużyła. Nie mamy zbyt wielu wspólnych znajomych.
Ona nie mieszka już od ponad roku w moim mieście, choć często tu bywa z różnych powodów.
Nie mam zamiaru niczego udawać ani się kruszyć. Cenie ją jako osobę i ten ewentualny sms (jeśli go wyślę), będzie tylko sygnałem - jak ona to odbierze, to już jej sprawa.
Radze sobie ze swoim życiem. Nie ślęcze przed komputerem. Mam pracę etc... siłka też się zdarza. Miałem kryzys, ale się ogarnąłem.

Ja uważam, że warto trochę poczekać, zobaczyć, co ona rozumie pod pojęciem przyjaźni i jeśli się okaże, że to ma być czerpanie korzyści, wtedy można zerwać kontakt. W tym kontakcie już nie chodzi o uczucia, ale to wszystko 'poza', odrębne od emocji i jej wad które objawiły się w związku. Dlatego niekoniecznie uważam za oczywiste, że taka znajomość nie ma sensu. Autor pisze, że ceni pewne cechy tej dziewczyny. W jakiś sposób może ich potrzebuje. Choć to ona proponowała przyjaźń. Zerwać znajomość zawsze się zdąży. A lepiej żałować, że trwała trochę zq długo niż że została ucięta, a być może miałaby wartość.

Widać, że bardzo chcesz złożyć jej życzenia na te urodziny, bo może w ten sposób chcesz pokazać jej, że masz klasę w przeciwieństwie do niej. Zrobisz więc jak zechcesz, ale ja uważam, że to niepotrzebna strata energii. Taka roszczeniowa księżniczka i tak tego nie doceni, a jedynie napompujesz jej ego, bo proszę bardzo jaka to ona warta była świeczki, skoro ktoś tak uważnie słuchał każdego wypowiadanego przez nią słowa, że aż zapamiętał kiedy ona ma urodziny.
Może nawet nie podziękuje ci za te życzenia, a jeśli nawet, to co z tego dla ciebie miałoby wyniknąć?
Będziesz miał niesmak, że złożyłeś jej zyczenis.
Z chamem rozmawia się po chamsku, a nie kulturalnie, bo cham kulturę odczytuje jako czyjąś slabosc.
Nie pisz do niej w żadnej sprawie, nie dzwoń i nie próbuj kontaktować się, bo nic dobrego z tej znajomości dla ciebie nie wyniknie, tak jak nie wynikło i do tej pory.
Napisałeś, że życie nauczyło cię pokory. To dobrze, ale pokora to nie głupota, więc nie podkladaj się byle komu. Niech inni zabiegają o nią i niech ich traktuje jak podnóżki.

Sam sobie odpowiedz czy chcesz w swoim życiu otaczać się toksycznymi i egocentrycznymi osobami.

He he, jasne, akurat ...
Wiesz co mówią na mieście? Że przyjaźń pomiędzy chłopakiem i dziewczyną istnieje do momentu, gdy ktoś wyzna drugiemu co naprawdę czuje.
I ja się z tym zgadzam i od kiedy trafiłem na to forum, każdemu to samo tłukę do łba - przyjaźń męsko damska w przyrodzie nie występuje.
A w przypadku byłych partnerów, to już w ogóle te wszystkie pseudo tłumaczenia "no bo ale dlaczego nie jak tak" są tak naiwne i karkołomne,
że po prostu nie wiem, nie jest dorosłym ludziom wstyd? Przecież ta druga osoba DOSKONALE ZDAJE SOBIE SPRAWĘ o co w tym chodzi
i tylko dlatego bierze w tym udział (dla beki lub własnych korzyści) a nie w imię jakiejś mitycznej bezinteresownej przyjaźni i bajek z mchu i paproci.

P.S.
Nie wysłałeś jej żadnych życzeń, tylko skamlącą prośbę o poświęcenie ci jeszcze odrobiny uwagi, zanim o tobie zapomni na dobre.
Ja to wiem i ty to wiesz.

Dobrze, darujmy sobie w takim razie zbędne ozdobniki i popierdółki i weź mi wytłumacz proszę jeśli możesz
co w niej cenisz konkretnie i dlaczego aż tak ci zależy na tym kontakcie, bo aż mi zaraz oczy pękną chyba z ciekawości...

Sam sobie zaprzeczasz.
Nie był dla Ciebie dobry związek, to po co podtrzymujesz tą znajomość?
Co było złego w tym "związku" a co ma być dobrego w tej "przyjaźni".
Nie odpowiadała Tobie jako kobieta a ma odpowiadać jako przyjaciel?
Przecież to się gryzie.

No jak to co? Wykorzystywanie bez skrupułów Autora.

Anderstud. Radę przyjąłem. Jej chłopaka nie poznam bo najprościej w świecie się z nią nie spotkam w takich okolicznościach
Nie chce powrotu. Wyraźnie to napisałem. Nie chce też przyjaźni, jeśli będzie ona polegać tylko na jej korzyści.
Coż. Jeśli napompowałem jej ego....trudno. Chciałem złożyć tylko życzenia.
Tak jak pisałem - czas pokaże. Nie odezwie się, to kontakt umrze - proste jak drut.

A ja się przyjaźnię z byłym - zgrroza!
A co pewnie jeszcze gorsze, wynika z tego sporo dobrego dla obu stron : )
Żadne z nas nie jest masochistą i nie brnie w coś, co przynosi szkodę.
Żadne też nie dąży do powrotu - powiedzieliśmy to sobie bardzo jasno, ale właściwie nie było trzeba mówić, bo tego rodzaju uczuć, emocji już po prostu nie ma.
Co z tego wynika? Że każdy mierzy własną miarą?

pkamiski98 . Masz racje w tym co piszesz. Dzięki
Tylko, że ja nie chce do niej wracać. Napisałem życzenia, podziękowała i tyle.
Przyjaźń, tak jak wszystko nie może być jednostronna. Jak się rozstawiliśmy, to ona jej chciała bardziej niż ja.
Jak byliśmy razem, nie raz słyszała ode mnie, że jest egoistką. Mówiłem, że to widzę i pytałem czy kiedykolwiek się to zmieni.
Kiedy rozmawialiśmy o jej znajomych, twierdziła, że dla przyjaciół jest inna.
Dlatego zostawiłem jej otwarte drzwi i na pewno więcej sam do niej pisał nie będę.
Jeśli nie będzie z jej strony kontaktu, to sprawa umrze śmiercią naturalną i po jakimś czasie wywale ją ze znajomych; tak jak robię z ludźmi z którymi kontaktu nie mam a tylko  "wiszą" na liście.

Niepodobna a kto był bardziej inicjatorem waszej przyjaźni po rozstaniu?
Uważam, że to tej drugiej stronie powinno zależeć bardziej bo to ona porzuciła.
Nie ma już uczuć, emocji, ale ktoś musi się wykazać.
Ja zrobiłem pierwszy krok. Teraz jej kolej

Wiesz, to trudno powiedzieć, kto był inicjatorem, bo spotkaliśmy się przypadkiem po długim okresie zupełnego braku kontaktu. Od tego czasu ten kontakt zaczął się odnawiać, ale nie był intensywny, pojawiał się i zanikał i z początku nie wyglądało to zbyt dobrze. Z czasem jednak było coraz lepiej. Cieszę się, że z sobą rozmawiamy - a rozmawiamy teraz często i regularnie. Jesteśmy dla siebie wsparciem, mamy wspólne tematy, podobnie patrzymy na wiele spraw, dobrze się rozumiemy, a nie jest o to łatwo w przypadku takich osób jak my (kwestia szukania "niebanalnych znajomości", o której wspominałeś, jest mi jakoś bliska).

Zgadzam się, że to ta strona, która bardziej zawiniła, porzuciła albo zawiodła, powinna starać się bardziej i pokazać byłemu partnerowi, że jest kimś istotnym.
Z drugiej strony nie można też cały czas kogoś zmuszać do wynagradzania nam jakichś dawniejszych strat, bo na tym niczego nie da się zbudować.
Potrzebna jest jakaś równowaga, ale ja nie mam na to recepty, bo każda znajomość jest inna.

Edit: myślę, że robisz dobrze, nie podejmując dalszych kroków i czekając na jej działanie.

Andertud. Co rozumiesz przez to, że nie "przyjaźń nie byłaby szczera" ?
Podświadomie chciałbyś powrotu i dlatego nie chcesz z nią utrzymywać kontaktu czy to ona by chciała, ale ty nie wiesz bo motasz się między uczuciem do niej a jakąś decyzją która sprawiła, że was już nie ma?
Może masz racje, że musi upłynąć trochę czasu żeby coś co było zamieniło się w coś innego, bo kurz musi opaść.
Tylko widzisz. Ja z taką kobietą jak ona nie wyobrażam sobie życia.
Związek jest formą przyjaźni tylko okraszaną innymi elementami. Czy bez nich to wszystko inne musi zniknąć?
W swoim życiu miewałem różne związki. Nie zawsze zaczynały się od przyjaźni - czasami wszystko działo się szybko i szybko kończyło.
Ten był inny, ale czy to pozbawia go wartości?

To co anderstud napisał potwierdza moje doświadczenia. Tekst o przyjaźni, jest tak samo fajny jak tekst mówiący o przejściu do przyjaźni, że np. że zasługuję na kogoś lepszego od niej, od kogo dostanę to wszystko czego ona nie umie mi dać, ale przecież obiecałem być na zawsze jej przyjacielem pomagać itp itd. a i jeszcze tekst że ona nie wyobraża sobie życia beze mnie, ale...

Kobiety zawsze uderzają w nutę przyjaźni kiedy jest to dla nich wygodne. W moim przypadku wtedy jak to ja odchodziłem.

Podpisuję się pod tym.

Byłam osobą inicjującą rozstanie i na koniec przebąknęłam coś o tym, że możemy pozostać na przyjacielskiej stopie, ale w ogóle nie miałam na to najmniejszej ochoty i traktowałam to jako tekst osładzajacy trochę gorycz całej sytuacji. Zresztą z dzisiejszej perspektywy uważam, że to niefortunne sformułowanie pozostawiło niepotrzebny cień nadziei, że coś jeszcze można uratować i być może przyczyniło się do niepotrzebnych działań z jego strony, następnie moich reakcji ucieczkowych. Bez sensu to było.
W każdym bądź razie minęły ponad 2 lata, już nie robi mi się niedobrze, gdy dostaję życzenia i odpisuje coś grzecznościowo, ale w jakąkolwiek relację kumpelsko-przyjacielską nie weszłabym.

Właśnie. Podobnie o tym myślę. Przecież to ten sam człowiek. Nie wyszło nam razem, ale przecież nadal jest tą samą osobą i nadal dużo rzeczy nas łączy.

Nie ma sensu wartościować związków na podstawie tego, od czego się zaczęły i czy się szybciej, czy wolniej rozwijały.
Pytanie nie było do mnie, ale uważam, że to, że związek zaczyna się przyjaźni, nie tylko niczego go nie pozbawia, ale daje większe szanse, że będzie trwały. O ile nie był jedynie "z rozsądku"...

I co do lipca będziesz tkwił w takim zawieszeniu? Przedziwny pomysł.

He he, no tu kolegę to już zdecydowanie poniosło
Ledwo przeszła połowa lutego, a on już w lipcu myślami, nie wiem doprawdy jak to można skomentować...
Chłopaku, do lipca to wy oboje już dla siebie będziecie tylko jakimś tam mglistym wspomnieniem czegoś tam kiedyś tam.
Śmiem przypuszczać, że nawet znacznie wcześniej, niech tylko trochę cieplej na podwórku się zrobi.
Ech, ci młodzi, czasami aż im zazdroszczę tego naiwnego myślenia, bo potem już nic nie będzie takie jak kiedyś

mnie kobobita zostawiła po wielu latach w jeden dzień bez słowa odeszła a jak zadzwoniłem do niej odebrał jakiś gośc i powiedział spieerd.... a planowaliśmy ślub i nic nie wskazywało na jakikoliwek kryzys. Do dzisiaj nie wiem jaki był powód ale raczej romans ukryty romans jej nie mój

Podzielę się z wami zakończeniem tej wspaniałej historii. Otóż, zdarzyło nam się spisać bo postanowiłem jednak wyrzucić ją ze znajomych.
Przed tym wyjaśniłem swoje motywacje na co padła odpowiedź, że  i tak już jest z innym którego nigdy by tak jak mnie nie potraktowała bo go kocha i akceptuje, więc przyjaźni jej nie potrzeba.
A to że mnie tak traktowała to tylko dowód na to, że między nami nie grało. Dodała, iż jest traktowana tak jak sobie wymarzyła a jej "bajka istnieje"
Zabawne jak to niektórzy ludzie potrafią zrzucić winę na to że nie grało, byleby tylko uniknąć odpowiedzialność za swoje zachowanie. Brak słów.
Wywaliłem z fejsa i telefonu, smsy i kontakt wylądował w koszu i jest super . Przyjaźni ani bombek nie będzie. Czuje się wyzwolony.

Ku przestrodze - nie, nie przyjaźnimy się z ex. i nie wsłuchujemy się w to co Kobiety mówią kiedy odchodzą - to tylko puste słowa, wywołane emocjami.
Trochę się wk... ,ale coż - mam za swoje i lekcję na przyszłość .

P.S. Anderstud - dzięki za kubeł zimnej wody na łeb .
Niepodobna - wasz przypadek to faktycznie wyjątek

Nie czytałem wszystkiego. Wypowiem się tylko na temat pisania do eks. Sam mam na to wielką ochotę. Nie rozmawiam z nią od sierpnia/września ubiegłego roku, kontakt zakonczyl sie z mojej inicjatywy. I powiem Wam, że nie ma dnia, żebym nie chciał napisać, ale pewnie tak będzie się to ciągnąć aż to pragnienie wygaśnie.

Pozdrawiam.

Niby Wszyscy wiemy jaka jest prawda o byłych, ale szczerze mówiąc zycie pisze swoje. Walcze sam ze sobą, ale raczej sie nie odezwe. Mam za to konto na Instagramie anonimowe, które ona sledzila swego czasu i raczej wie, ze to ja. A staje sie co raz bardziej "popularne". Najgorsze jest to, że inne kobiety serio mnie srednio interesują, a nie narzekam na brak zainteresowania mimo wszystko...