Mój maz nie chce mieszkać w mieszkaniu kupionym przez moich rodziców - Netkobiety.pl

Ty kierujesz się emocjami, a on realnie patrzy na sytuację. To nie jest wasze mieszkanie, więc "Możemy mieć 52m mieszkanie" nie jest prawdą, dopóki to nie Ty widniejesz na akcie własności.

To akurat fakt, ze tagraja mną emocje, ale tez jestem zawiedziona, że dopiero teraz o tym słyszę, gdy mieliśmy plany związane z przeprowadzka tam ...potem miał być czas na dzidziusia...

Mąz madrze myśli.

A co stoi na przeszkodzie, by mama zapisala Ci to mieszkanie już teraz?

Generalnie moja mama nie jest zbyt ufna osoba w stosunku do ludzi. Jest bardzo dobra kobieta, która kocha swoja rodzinę, ale jej drugą strona to właśnie - charakrer wszechwiedzący. Sama dopiero teraz, w życiu dorosłym ucze się z nią rozmawiać, a przynajmniej brać ja jakimś sposobem. Dlatego tez nic nie stoi na przeszkodzie... Tylko właśnie to, ze nikt nie będzie nią rządził. Ona się chyba boi, ze roztrwonimy majatek albo dopiszemy do niego naszych mężów. Mlodsza siostra ma w testamencie zapisany dom, ja mieszkanie i siostra starsza działkę.

hmmm.. Biorąc pod uwagę obecne ceny nowych mieszkań, to wasz wspólny wkład na wykończenie byłby tylko ułamkiem ceny mieszkania. Można zbierać wszystkie rachunki, w ten sposób formalnie mąż miałby w razie czego zabezpieczenie swoich pieniędzy, więc to nie jest problem. Kupowanie mieszkania na hipotekę byłoby bez sensu.
Czy do tej pory mama się wtrącała i wpływała na wasze życie?

Najwaznejszy jest oczywiście dla mnie maz. Co do wtracania się... Była jedna taka sytuacja grubsza, przed ślubem - w jego organizacji. Chodziło o menu. Trochę się o nie wyklocala, ale kto się nie wykloca przy takiej okazji... Ja tez wcześniej nie potrafilam jej dosadnie powiedzieć, co myślę o jej zachowaniu. Teraz się to zmieniło... Z jednej strony chciałabym tym pieprznac, ale moze powinnam dac zdecydować mężowi? I nie zmuszać go...

45 tys to kwota dla młodego malzenstwa na dorobku pewnie dosyć spora - nieważne, jaki to procentowo wkład w mieszkanie. Jak dla mnie Twoja propozycja to niepotrzebne pakowanie się w zaleznosci z mamą autorki, i szarpanina w razie "jak się nie ulozy".

Moja mama nie da sobą rządzić, poza tym za kazdym razem, gdy podejmuję z nią rozmowę to ona negatywnie ja odbiera. Nie słucha mnie i myśli, ze kazdy chce ja "ogolocic".

To zaproponuj jej umowę, że wykończycie mieszkanie ale za zobowiązanie do wynajmu na okres np. 5 lat. A w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy zwróci koszty wykończenia. Powiedz, że też boisz się być "ogolona".....
W sumie szkoda by było rezygnować z mieszkania.....

W tym momencie ja bym na Twoim miejscu podziękował mamie za jakąkolwiek darowiznę. Lepiej mieć nawet mniejsze i się trochę pomeczyc, ale wiedzieć że nikt Ci nie wypomni za chwilę tego.

nie obrażałabym się na mamę i brała, co daje. Czy mama przepisze na Ciebie czy nie, dla meza nie robi różnicy bo dalej nie ma żadnych praw do tego mieszkania, więc nie wiem w czym rzecz? Chodzi o te 40 tysięcy na wykończenie, które nawet nie jest w całości jego, tylko wasze wspólne? To żadne pieniądze w dzisiejszych czasach gdy weźmie się pod uwagę ceny mieszkań. Gdybyście chcieli wynajmować to starczyłoby na 2 lata. Brać kredyt w sytuacji, gdy planujecie dziecko i jednak macie gdzie mieszkać bo matka Ci kupiła też bez sensu. Znasz swoją matkę najlepiej i chyba wiesz czego się po niej spodziewać. Wyrzucii Cię na ulicę z tego mieszkania, gdy się "nie będzie układać"? Watpie. Chyba nie po to je w trosce o Twój byt  kupiła teraz.
Ja swojej córce też oddalam mieszkanie do dyspozycji, bez przepisywania na nia. Mieszka w nim od 2 lat z chłopakiem. Zrobili remont za swoje pieniądze choć na papierze jest moje. Sprzedać go nie mogą i na tym głównie mi zależy. Bo sprzedać najłatwiej, są szybkie pieniądze, a jednak taka nieruchomość to lokata kapitału. Nigdy nie wiadomo co przyszłość  przyniesie a młodzi  żyją główni  terazniejszoscia. Z tym, że ja im daje wolną rękę - chcą, mogą je wynająć i znaleźć sobie większe, albo wziąć kredyt, kupić własne a te wynajmować i mieć na ratę kredytu. Mogą sobie z nim robić co chcą poza sprzedażą.
Proponuję więc przyjąć te mieszkanie od mamy, podziękować i sobie mieszkać.  My, gdy byliśmy młodzi  marzyliśmy, by  nam  spadło  z nieba  jakiekolwiek, po dziadku, ciotce, wujku z Ameryki .  Niestety, musieliśmy parę lat  wynajmować, z dwójką dzieci na karku...

Nie chciałabym brać nic od kogoś, kto wyraźnie tą "darowizną" chce mnie szantażować. Jak będę grzeczna to dostanę, a jak mamusi coś się ubzdura, to won na ulicę... Nie jesteś jakąś 19-nastoletnią podfruwają, żeby matka musiała się martwić, że coś głupiego z tym mieszkaniem zrobisz. Jakby jej motywy były czyste, a nie podszyte chęcią uzależnienia was od niej, to już dawno miałabyś prawo własności.

Zgadzam się z Twoim mężem.

Zmienia wiele, bo jest własnością przynajmniej jednego z małżonków, a nie mamusi i nie muszą się oglądać na jej szantaże i kombinacje. Na miejscu Twojego męża zrobiłbym dokładnie to samo albo mieszkanie jest Twoje także w sensie prawnym albo szukacie innego rozwiązania.