Dlaczego wybieram wciąż ten sam typ dziewczyn - Netkobiety.pl

Są teorie że wszystko zależy od naszego dzieciństwa. Pomyśl jaka twoja mama była pewnie też była silną emocjonalnie kobietą która nie okazywała za wiele uczuć. Jako dziecko wiedziałeś że mama Cie kocha, więc jak ktoś teraz zachowuje się podobnie do niej czyli jest dominujący i oschły w uczuciach to podświadomie bierzesz to za kochanie Ciebie.

Może też tak być że wmawiasz sobie że jesteś romantykiem i szukasz ciepłej dziewczyny. A tak naprawdę zwracasz uwagę tylko na te twoim zdaniem bardzo atrakcyjne fizycznie czyli takie zapatrzone w siebie i poświęcające swojemu wyglądowi znaczną część swego czasu. Jak ktoś ma na portalu mnóstwo swoich zdjęć, wszystkie odpowiednio dobrane dopieszczone aby cieszyć oczy to można się domyśleć że poświęcił temu wiele czasu i energii. Ktoś kto nie jest lekko narcystyczny/egoistyczny raczej takich rzeczy nie robi. I tak oto wybierasz taką co spędza wiele godzin przed lustrem i potem się dziwisz że nie ma już czasu aby Tobie okazywać ciepło.

Dokładnie jak burzowy.
Moja pierwsza dziewczyna nie była dokładnym określeniem typu dziewczyny, które teraz mnie pociągają. Nie skupiala się na wyglądzie a bardziej na sferze intelektualnej, no i była to kochająca dziewczyna. Po rozstaniu z nią wszedłem w 2 związki z typowymi dziewczynami, które mnie dzisiaj interesują. Z wyglądu powalające ale po bliższym poznaniu nie mamy zbyt wiele wspólnego. Ale, że ja im się podobam a one mi to wchodzę w związek, na początku jest nawet fajnie, sex super, wszyscy zadowoleni. Ale zawsze dochodzi do momentu kiedy związek się kończy. I zawsze był ten sam powód. Ja myślę o nas, o przyszłości, a one myślały tylko i wyłącznie o sobie a w swoich planach na przyszłość nigdy nie zawierały mnie. A najlepsze jet to, że ja dalej poszukuje takich dziewczyn. Poznałem ostatnio blondynkę. Z wyglądu po prostu szczęka opada, nie widziałem tak pięknej dziewczyny wcześniej. Ja spodobałem się jej i bardzo często gdzieś mnie zaprasza itd. Niestety jak można się domyśleć rozmowa się kompletnie nie klei bo dziewczynie brak jakichkolwiek zainteresowań poza robieniem fotek na insta. I ponownie marnuje czas na spotkania z dziewczyną, z którą nie mam kompletnie żadnej przyszłości a gdzieś obok prawdopodobnie nie zauważam miłej i kochającej dziewczyny.
Tak więc burzowy. Ja doszedłem do wniosku, że chyba jestem pusty i patrzę tylko na wygląd. Jestem ciekaw jak to w twoim przypadku wygląda.

O! Mi też zawsze mówią, że ja taki inteligentny i przystojny chłopak to muszę sobie znaleźć śliczną brunetkę, mądrą, kochająca i nie wiadomo co jeszcze. Ale takich dziewczyn:
a) jest bardzo mało (które spełniają wszystkie te kryteria),
b) jest ich na tyle mało, że lista chętnych jest dłuższa niż kolejka w supermarkecie w święta.
Ale co ciekawe to mi na tyle weszło do głowy, to gadanie innych, że ja taki typ dziewczyn zawsze szukałem.
Moja pierwsza dziewczyna była właśnie brunetką i zawsze czułem pociąg do tego typu dziewczyn. Zawsze mnie zastanawia, czy to, że zawsze preferowałem ciemnowłose dziewczyny od blondynek to wpływ społeczny na mnie, czy jakaś wewnętrzna siła mówi mi, że mam sobie znaleźć brunetkę/szatynkę.
Ja w sobie zauważyłem dziwną zależność. Im dziewczyna jest bardziej butna, niedostępna, zimna tym większą chęć mam jej zdobycia. Moją ostatnią byłą dziewczynę spotkałem w autobusie. Była na tyle niezainteresowana ludźmi dookoła (poczucie wyższości nad innymi, które się później potwierdziło), że ja w swojej chorej głowie uznałem to za wyzwanie, że ja muszę tą dziewczynę zdobyć. No i co? Zdobyłem, było fajnie, a potem zostałem ze złamanym sercem. Nie ma co, logika działania najwyższego poziomu. I po tym związku obiecałem sobie, że koniec z tego typu dziewczynami, koniec z dziewczynami, które bawią się uczuciami i które po prostu nie są jeszcze gotowe, nie dojrzały(?) do związku. I co? I w moim kręgu zainteresowań pojawiła się zjawiskowa blondynka, najpiękniejsza dziewczyna jaką w życiu widziałem. I pal licho, że nie mamy żadnej możliwości by stworzyć udany związek, ja lecę do tego jak ćma do ognia. To jest chore. Całe moje życie wmawiałem sobie, że chce miłości jak z bajki, jak z tych wszystkich seriali, a tak naprawdę wychodzi, że jedyne czym się w życiu kieruje to wygląd. Bo innego wytłumaczenia mojego zachowania nie mam.

Wybaczcie offtop, ale nawet na tym forum jest pełno kochających, ciepłych kobiet. Skad zatem w was przekonanie, ze jesteśmy wymarłym gatunkiem?

Lubicie kobiety o określonych cechach fizycznych, nic w tym dziwnego, większość ludzi ma jakis swój „typ”. Bardziej martwiłoby mnie to Twoje lgnięcie do niedostępnych, zimnych kobiet. Czy Twoja Mama nie była przypadkiem niespecjalnie wylewna osoba?

Może Ty ich nie wybierasz, tylko one Ciebie. a że mężczyzni nie są w stanie przejść obojętnie wobec zainteresowanej nimi kobiety która nie odstrasza ich wyglądem, bo tak są skonstruowani, to wpadają w te sidła. Może warto już na początku sprawdzić, czy to ktoś, kto tylko bierze i wymaga? Nie  ma to nic wspólnego z wyglądem- niepiękna dziewczyna może mieć też niefajny charakter.

W sumie fajnie wyszło, bo obaj jesteśmy w podobnej sytuacji i może dzięki temu łatwiej coś będzie wyciągnąć z tego wszystkiego. No to lecimy.

Na pewno jest Was coraz mniej. A wolnych to już w ogóle. Nie jestem w stanie powiedzieć, że nie ma żadnej takiej, wydaje mi się, że te dziewczyny mają takie branie, że w wieku 16 lat są już zaklepane przez starszych, fajnych facetów i ja im się nie dziwię. Mówię wydaje mi się, bo nie umiem zweryfikować tego do końca, gdyż: Nie spotkałem takiej nigdy osobiście na drodze randkowej. A randek mam za sobą kilkanaście. I problem jest taki, że nawet Wy jako kobiety byście o nich dobrego słowa nie powiedziały. Mam za sobą tak naprawdę JEDEN UDANY związek, który zakończył się zdradą. A kobieta wydawała się delikatna i kochająca, no ideał. To co było przed i później jest poniżej wszelkiej krytyki. Założyłbym o tym swój temat, ale moderatorki mi tego nie przepuszczą.

Ciekawe jest to, że mam trochę to samo co pkamiski98. Wydaje mi się, że to kobiety częściej podrywały mnie, niż ja je. Nie zawsze, ale częściej. No i różne one były, raz super atrakcyjne, raz trochę mniej.

Jako, że lubię ten klimat, to uczęszczam psychoterapię grupową. I tam każdy opowiadał o swoim życiu, relacjach itd. I jak ja opowiedziałem z kim się spotykałem, na kogo trafiałem to dosłownie wszyscy byli poruszeni i w szoku. Tylko z drugiej strony jak reszta opowiadała o tym samym, to mam wrażenie, że wcale nie było lepiej. Tylko chyba mnie po prostu uznali za kogoś bardziej ułożonego od siebie i kontrast wydał im się większy.

A co do Matek, to jest to ciekawy temat. Tylko widzicie autor i ja zapewne zauważamy to samo. To nie jest tak, że my przyciągamy jakieś tam kobiety mające cechy naszych Mam, a resztę odrzucamy. Problem jest taki, że tu nie widać tej odrzucanej reszty, bo tak jakby te kobiety to są jedyne, na które trafiamy.

Ja od jakiegoś czasu non stop szukam wad w sobie i staram się nad tym zapanować, bo tylko o siebie mogę zawalczyć.

@pkamiski98 Mam nadzieję, że nie przeszkadza Ci moje podłączenie się pod wątek, ale wydaje mi się to korzystne dla nas obu.

Te nieśmiałe bardzo szybko stają się śmiałe podczas trwania związku. I niestety postanawiają z tej śmiałości skorzystać bardzo często. To jest śmieszne, bo wpierw mi mówiono, że zadaje się ze zbyt śmiałymi albo ładnymi. Jak wziąłem się za inne, takie mniej śmielsze, to wyszło na to samo, tylko dało się pożyć iluzją. Teraz mi wmawiają, że muszę wyjechać z Pomorza w góry i tam znaleźć taką, która jest silna, zdecydowana i lubi spędzać czas na łonie natury (rekomendacja koleżanki psycholog). No uśmiałem się jak to usłyszałem. Bo te nieśmiałe są zakompleksione na pewno i ukrywają problemy. Kurde, każdy ma wady i problemy, no bez jajec. U znajomych też bez rewelki. Też to wszystko znam z opowiadań. No dobra, przeżyłem 3 lata w tym, ale skończyło się więcej niż źle. Nawet koleżanki, które łączą w sobie wszystko co najgorsze uważają się za takie skromne, wspaniałe i uczuciowe kobiety. No i oczywiście ich wszystkie koleżanki takie są. A jak mówię pokaż, to się robi "eee". To się robi powoli zbyt trudne!

Przykład: Ostatnia poznana przeze mnie dziewczyna. Przypadek z tego weekendu. Laska chwali się, że ten rok to był dla niej maraton ćpania i r***ania. Po czym po wypiciu 2 piw rozbiera się i chodzi w staniku i majtkach po mieszkaniu. Przy ludziach, tak. A potem opowiada jaka to z niej artystka jest, bo ona gdzieś tam chce występować, czy coś, już ciężko było tego słuchać. Znajomi chcieli mnie z nią spiknąć, bo wolna. Dość mocny przypadek, ale bywało o wiele gorzej.

U mnie o aspekt finansowy się nie rozchodzi, chociaż bym chciał! Zarobki bez rewelacji, więc tutaj nie powiem jak to wygląda u mnie. Raczej młodsze, starsza była jedna, ale tylko o rok.

Wiek nic nie da, przy tej dysproporcji płciowej nie ma szans, by to wypaliło. Po prostu zbyt wielu facetów będzie wokół takiej latało. I to takich bardziej zaradnych, doświadczonych. To by musiał być jakiś cud.

Panowie powtarzacie tutaj jakieś prawdy ludowe, które nie mają wiele wspólnego z rzeczywistością. Takie myślenie nie wyprowadzi Was ze schematów, które ciągle powtarzacie.

To jaką dziewczyna ma aparycje, czy też jaka jest na zewnątrz w żaden sposób nie odzwierciedla jej gustów dotyczących mężczyzn. Śmiała i szalona kobieta równie dobrze może chcieć wariata takiego jak ona, albo kogoś spokojnego i wycofanego. To czego chcą w dużej mierze zależy od wzorców wyciągniętych z domu rodzinnego, relacji z rodzicami, doświadczeń tych z dzieciństwa i czasu wchodzenia w dorosłość oraz wielu innych  czynników.

Nieśmiała dziewczyna wcale nie musi mieć kompleksów. Wręcz przeciwnie, może doskonale znać swoją wartość i być pewna siebie, tylko otwiera się z tym dopiero w trakcie związku. Tak samo ze śmiałymi dziewczynami. Narkotyki, seks bez zobowiązań, wariowanie - to wszystko może być fasada, która skrywa niepewną siebie i zakompleksioną kobietę.

pkamiski98 - skoro lgną do Ciebie kobiety zainteresowane Twoim statusem, to przestań go eksponować i mówić o nim. Może robisz to podświadomie. To o czym wspomniałeś, że rodzice nie okazywali Ci uczucia może mieć bardzo istotny wpływ, ze wybierasz takie chłodne kobiety.

Teeom. Ale ja nie eksponuję moim statusem na prawo i lewo. Nie jestem gościem typu "patrzcie, kupiłem zegarek za więcej niż wy wasze auta". Zresztą mój status nie jest też aż tak wysoki żebym był jakimś burżujem.
Ja jestem tym samym kolesiem co w szkole, co jeszcze kilka lat temu. Nie zmieniłem swoich znajomych, otoczenia, nie wyrzekłem się rodziny bo mi się polepszyło.
Nie wrzucam na instagrama miliarda fotek z dopiskiem "patrzcie dziewczyny, mam kasę i chętnie wydam ją na was". Ja nic takiego nie robię. Tak jak pisałem wcześniej, jestem nadal szarakiem. Tylko z jakiegoś powodu od kilku miesięcy jest mi dużo łatwiej zdobyć dziewczynę, niż w czasach szkolnych. Nie wiem, czy to po prostu ja się tak zmieniłem, że jestem bardziej śmiały i widzę to, że się komuś podobam.
Mi nie chodzi o to czy ładna dziewczyna musi być głupia, bogata pusta a brzydka mądra. Bo to są jakieś stereotypy. Mi oraz Burzowemu chodzi o to, że MY ciągle na takie dziewczyny wpadamy. Na te stereotypowe kobiety. Więc jak jest ładna to jest głupia. I przynajmniej w moim przypadku to jest 10/10 przypadków. 100% pewności, że tak się zadzieje. I zastanawia mnie to dlaczego tak się dzieje. Jak to jest możliwe, że jeszcze kilka lat temu dziewczyny się mną nie interesowały, a teraz nagle mam powodzenie i to u tej grupy, u której w czasach szkolnych mogłem tylko pomarzyć, że się ze mną umówi? Pomińmy kwestię finansową, bo jeśli mnie ktoś nie zna to nie jest w stanie dostrzec tego. Ubieram się normalnie, jeżdżę tanim autem itd. Nie da się tego dostrzec. A mimo to przyciągam jeden i ten sam typ dziewczyn.

Ja to pisałem. Na pierwszy rzut oka? Niczym.
Ale znam go na tyle, że wiem z jaką kobietą by nie był, a są wiele lat razem. Znam ją też na tyle żeby wiedzieć jaką jest osobą.
Moi znajomi nie znali mojej poprzedniej partnerki tak dobrze jak ja a mimo to mówili mi, że to nie jest osoba dla mnie.
To jest ta różnica.

W sumie jeden z moich kumpli też ma taką kobietę, ale w czym tkwi szkopuł to nie wiem. Miała przed nim kilku facetów już i związki się rozpadały. Sama trzyma się z bardzo nieciekawymi laskami. A mimo to wydaje się fajna i on raczej nie narzeka. Chociaż przez nią swoje przeszedł też. On jest z bardzo bogatej rodziny (sam bieduje, ale rodzice ustawią życie) i kobiety gdy się o tym dowiadywały, stawały się dla niego miłe. Może ona po ślubie też pokaże swe oblicze? Ale to raczej czarnowidztwo i wciąż aż jeden przypadek. A czym by się miała różnić od reszty? Pochodzeniem, bo jest z rosyjskiej rodziny. To może sporo zmieniać. Tak to ciężko powiedzieć, ponieważ tych dziewczyn było już zbyt dużo i między sobą się już same różniły, jeszcze przed tym jak mi się wykrystalizował "mój typ" opisany wyżej. Chyba się będę tego trzymał, bo i tak te opisane były lepsze od reszty...

Gdyby to miało działać, to by działało w dwie strony.

Burzowy skąd sie wziął u Ciebie „James” podczas cytowania mojego postu? Az sprawdziłam czy na pewno nie zmienił mi nikt nicku

Cieżko mi cokolwiek stwierdzić, bo mam właściwie podobnie. Zauważyłam pewna zależność: dobre kobiety trafiają na dupkow, dobrzy mężczyźni na suki. Tez jestem ciekawa z czego to moze wynikać, wiec podłączę sie pod ten wątek jesli moge

Ah te moje skróty myślowe. Chodzi mi o to, że skoro w jakimś miejscu mają być określone kobiety, to czemu my przebywając w miejscach X, Y, Z stanowczo się od nich różnimy? I w zasadzie skąd ta pewność, że w jakimś miejscu będzie ktoś ogarnięty. Jak dla mnie na tańcach będą ludzie, którzy lubią tańczyć i tyle. Szczerze mówiąc, czy poznawałem kogoś przez koło naukowe, imprezę, czy to forum, to nie było żadnej różnicy.

@Jazzmine

Haha, nie mam pojęcia skąd ten James! Użyłem opcji cytuj, a potem skasowałem tylko kawałek posta. Forum w jakiś sposób przemieniło Twój nick . Magia, pierwszy raz coś takiego widzę.

Mam pewne ryzykowne teorie, które wzięły się z obserwacji i intensywnego poznawania kobiet. Jak dla mnie to kobiety mają bardziej jednolite spojrzenie na facetów. Mianowicie ten co je kręci, to tego bierze do związku (nie każda oczywiście). Stąd są Wasze problemy, bo bierzecie tych, którzy są największymi babiarzami, najszybciej robią na Was wrażenie swoją odwagą i pewnością siebie. I liczycie naiwnie, że przy Was zostaną. Tak to widzę, bo gdy myślę o dwóch największych kobieciarzach jakich znam, to oni W OGÓLE nie kryją się z tym jacy są. Nawet potrafią o tym mówić otwarcie.  A jednak te dziewczyny do nich lecą i liczą na śluby. Co z tego, że miał 20 przed nią i każdą zaraz wyrzucał. ONA GO ZMIENI:). Do tego... Wy czytacie Greya. Z tego nie może być nic dobrego;). Może to to?

@Monoceros U mnie problemem jest to, że te kobiety, które spotykam są zakłamane, zdradzają i bardzo często mają wręcz niesamowicie odpychającą przeszłość. Wiem, że to zabrzmi niewiarygodnie, ale potrafiłem po kolei umówić się z 6 dziewczynami i K A Ż D A z nich okazywało się, że ma męża/chłopaka lub więcej niż jednego. Czujecie to? Potrafiły to ukrywać w jakiś sposób, a same naciskały potem na spotkanie. Do tego wcale nie zachowywały się jak gdyby chciały zrobić coś za jego plecami, tylko jak gdyby go zupełnie nie było. Moja Matka jest zimna i nigdy nie okazuje pozytywnych emocji, ale moi rodzice nigdy nie mieli nikogo poza sobą i są ze sobą nieprzerwanie od 37 lat. Dla niej największą perwersją jest powiedzenie o innym facecie, że jest całkiem przystojny.

Mi osobiście ciężko jest nawet powiedzieć, że gdzieś kiedyś zrąbałem i nie podbiłem do jakiejś, bo coś tam, a ona mogła być fajna. Denerwujące jest to, że brak tu jakiegokolwiek punktu zaczepienia. A najgorsze, że ja mam już 26 lat i trochę mnie to przeraża, ale nie ma co się tym katować.

teeom
Dzięki, serio. Właśnie coś do mnie dotarło. Tu nie chodzi o fakt tego, że kasa dodała mi pewności siebie.
Bo to nie w tym kwestia, no może też, ale to się zaczęło wcześniej.
Takie trochę back-story. Byłem w bardzo długim związku przez całe technikum. Związek ten był bardzo toksyczny, moje poczucie własnej wartości polegało na tym, że jak mi dziewczyna powiedziała, że jestem super to czułem się super, jak powiedziała, że jestem do niczego to czułem się do niczego.
I tak to wyglądało przez 4 lata, nie znałem innego życia. W momencie zerwania z nią w marcu i związania się z nową dziewczyną w kwietniu (tak wiem, za szybko) dotarło do mnie, że jestem czegoś wart. Że dziewczyna, którą kiedyś widziałem w autobusie i myślałem sobie (Boże, jaka piękna dziewczyna) zainteresowała się mną, mimo tego, że byłem w najgorszym okresie swojego życia. Poczułem, że jestem coś wart. Następnie pojawiła się 3 dziewczyna, jeszcze wyższe progi niż poprzednia. Inteligentna, piękna, oczytana. No po prostu cud dziewczę. W swoich działaniach kieruję się tylko i wyłącznie tym czy dam radę "poderwać" daną dziewczynę. Przez tyle lat nie wierzyłem w samego siebie, że teraz moje poczucie własnej wartości wyleciało gdzieś do góry. I nic dziwnego, że skoro kieruję się tylko i wyłącznie wyglądem to spotykam takie, a nie inne kobiety. Wybieram te partnerki, które emanują seksapilem, a nie wewnętrznym ciepłem i tym czego oczekuję.
Myślałem też nad tym dlaczego w moim otoczeniu są same takie dziewczyny. I zrozumiałem jak się zachowuję. Stałem się taki jak te dziewczyny.
Byłem ostatnio w McDonaldzie. Kiedyś przechodząc rozejrzałbym się po pomieszczeniu, teraz jestem tak zadufany w sobie, że nie jestem w stanie spojrzeć na innych. Po prostu idę jakbym był tam sam. To okropne, wiem. Ale taki się stałem po tych związkach. I dopiero teraz to zrozumiałem. Wszystkie czułe dziewczyny odrzucam bo ich nawet nie dostrzegam. Stałem się płytki i jednowarstwowy. Pragnę tylko jednego - wyglądu.
Nie wiem, czy wam jakoś pomogę tym co napisałem Burzowy i Jazzmine. Ale myślę, że warto też spojrzeć na samego siebie. Bo to zawsze w nas samych jest rozwiązanie.

Dzień dobry. Sz.P. BURZOWY cieszę się widząc odmienny styl publicystyki, nie wszystkie listy zawierają teraz nieprawdziwe teorie dotyczące ogółu kobiet, dzięki czemu czytanie jest interesujące. Chciałbym Państwu zaproponować pogląd, iż moim zdaniem nie jest zgodne z rzeczywistością tak znaczące rozróżnianie płci jakby były to odrębne gatunki. W swoim tekście wolałbym pisać o nas jako o ludziach, i wskazać zachowania mogące pojawiać się u obydwu płci, które mogą być przyczyną nieudanych związków. Nieraz brakuje empatii i szacunku wobec innych, nieumiejętność lub niechęć zrozumienia punktu widzenia, uczuć drugiej osoby może być przyczyną niepowodzeń wszystkich relacji międzyludzkich (służbowych, koleżeńskich - nie tylko związków). Chociaż zanim wskażę taką cechę jako negatywną u innych, zadam sobie pytanie jak wygląda moje własne zachowanie, wynik niekoniecznie będzie zgodny ze wzorcami do których wolałbym dążyć - niemniej, moim zdaniem umiejętność przezwyciężenia różnic w celu znalezienia wspólnego rozwiązania jest cechą dzięki której wszystkie relacje są bardziej udane, nie tylko związki.

Szanowni Państwo zamieścili słowo narcyzm, wolałbym przeformułować to jako wysoka samoocena - jest to przeciwieństwo niskiego poczucia własnej wartości, które jest przykrym uczuciem, a pomoc w jego przezwyciężeniu może być niełatwym zadaniem. Zadałbym inne pytanie: czy wysoka samoocena danej osoby nie ma wpływu na zbyt krytyczne ocenianie innych, w tym m.in. potencjalnych kandydatów na partnerów, lub aktualnych partnerów, czy nie prowadzi to do stawiania zbyt wysokich wymagań niemożliwych do spełnienia. Pojawia się też pojęcie uczuciowej dziewczyny, uniknę rozwijania zakładając że każdy czytelnik ma własne wyobrażenie. Nie mam danych liczbowych, dzięki którym mógłbym zaproponować wiarygodną hipotezę dotyczącą ilości. W swoich doświadczeniach nie spotykałem takich dziewczyn często, ale mogę napisać że starszy wiek bardzo temu sprzyjał. W grupie wiekowej 18-22 częściej spotykałem osoby nastawione na dużą liczbę mało zażyłych znajomości, bez konkretnego wyróżniania nikogo. Nie określę tego jako negatywną cechę, ponieważ sposób zachowania się jest indywidualną sprawą każdej osoby, ale tak samo moim indywidualnym wyborem jest że cenię bardziej długotrwałe perspektywy, które częściej spotykałem u starszych dziewczyn. Pisałem już kiedyś list z dalszymi szczegółami. Sz.P. pkamiski98 słusznie może zainteresować się starszymi dziewczynami. Warto oczywiście pamiętać, że klasyfikowanie ze względu na wiek nie byłoby sprawiedliwe, piszę tylko o moich doświadczeniach. Przykro jest widzieć, że dziewczyny określane w Państwa listach jako uczuciowe, niejednokrotnie mają traumatyczne doświadczenia związane z przemocą domową, zdradami, czego skutkiem może być np. że nie wierzą już w możliwość udanego związku. Dlatego zawsze spotykając taką dziewczynę konfrontuję swoje wyobrażenia z tym, jaką osobą sam jestem - wynik niekoniecznie jest pozytywny. Jest to spora odpowiedzialność, aby nie być kolejnym toksycznym partnerem dla takiej dziewczyny, tylko odwzajemnić szczere uczucia jakie ktoś ma wobec nas. Życzę Państwu powodzenia.

@swampboy93 Nie do końca odnajduję się w Twojej wypowiedzi, ale narcyzm a wysoka samoocena to duża różnica. Osoba, która jest pewna i ma wysoką samoocenę właśnie raczej nie będzie samolubna. A narcyzm nie musi być wcale pozytywny, bo może prowadzić do użalania się nad sobą i utratą wartości we własnych oczach.

@Jazzmine Nie wiem jak było, bo nie widziałem. Jednak umawianie się z jakimiś bad boyami, to jak umawianie się z karynami. Każdy wie, że to się źle skończy, ale niektórzy w to brną. Ileż to było takich przypadków. Nawet na tym forum są tematy, które dotyczą takich relacji. Masz takich związków za sobą już kilka i sama widzisz jak to się kończy. Emocje trzeba dostarczać sobie sobie samemu, chyba że mówimy o sypialni. Bo skoro kogoś ciągnie do gości, którzy mają kobietę gdzieś albo dadzą jej czasem w pysk i zwyzywają (nie mówię, że Ty, ale to standardowy problem takich relacji), to ta osoba ma problem. I niekoniecznie da się go rozwiązać, bo gdy zacznie umawiać się z kimś innym, to ciągle jej będzie brakować tego co miała wcześniej. Inna sprawa, że jak grałem c**ja przez jakiś czas, to wcale nie spotykałem delikatnych dziewic .

To ja, ale z pozoru. Bo kto normalny chce być nieczuły dla kogoś, kogo kocha i zamiar spędzić z nim resztę życia.

Dobra, wdrażam plan B, bo raczej nic z tego nie będzie. Idziemy w ilość i olewamy związki. Część potrzeb się w ten sposób zaspokoi.

No to nie brzmi mi jak bad-boy specjalnie. Faceci nie zawsze chcą się przytulać. Albo chcą, ale boją się to pokazać. Szczególnie, że gdy facet mięknie, to kobieta się często odsuwa od niego. To też jest klasyka. Zmieniłam go i już go nie chcę. Dla mnie to wszystko to i tak jest jakaś taka durna fasada. Bo kurna, gdybym swoją ostatnią relację opisał, to by każdy zazdrościł. A skończyło się pisałem jak. No cóż, róbmy to w czym jesteśmy dobrzy. Jak widać mi wychodziło mi to co wychodziło, także na tym poprzestanę.

@pkamiski98 Można by pomyśleć, że pod wieloma względami jesteś dla tych Pań super, ale gdzieś coś kuleje i dlatego takie się stają, ale nie biczuj się aż tak. Jeżeli kobieta jest nienormalna, BO JEST ŁADNA, to nie jest to problem z Tobą. Ja sam umawiałem się z kobietami z przedziału 5-9/10. Jedna 3 i jedna 10 dla odmiany. Bez różnicy praktycznie z tym, że ta 10/10 traktowała mnie jako opcję B, poszła do kogoś innego, on ją olał i wtedy sama wyszła z inicjatywą, ale wtedy to już pokazujemy środkowy paluszek, bo jakąś godność wypada zachować. Ahh, jedyny kosz, cóż za rozczarowanie.

Co za logika? To musisz koleżanek zapytać. Albo użyj google, przykładów znajdziesz sporo. Ja mam 26 lat i problem jest nie w jednej relacji, a w ogóle napotykanych kobiet na przestrzeni lat. Nie spychaj winy na mnie za czyjeś zachowanie droga koleżanko:)

Tu nie chodzi o alkoholizm. Tu chodzi o sytuację, ze kobieta wybiera jakiegos wlasnie bad-boya, czy zbyt towarzyskiego gościa. Po czym probuje go usidlic i wymusza na nim zmiany. Po czym go rzuca, bo koles przestal byc tak interesujący. Ilez to bylo takich przypadków? Ba nawet sam tego doswiadczylem co ciekawe. Stalem sie za dobry i elo, ale jak mi rok niemal plakala w ramie to co mialem zrobic? Teraz juz bym oczywiscie postawił granice albo sam uciekl.

Wierze w to co tam wypisuje. Ba dodam nawet, ze nauczylem sie tego na psychoterapii.

Za duzo tego bylo bym mógł teraz to opisac. Glownie relacje, ktore ucinalem zaraz zanim sie rozpoczely. Mógłbym założyć wątek autorski, ale nie wiem, czy aby na pewno to dobre miejsce.

Widzę, że fajnie się tu rozwinął temat pod moją nie obecność. Super
Sorry, że się wtrące bo widzę, że rozmawiacie o mega ciekawych rzeczach.
Ale potrzebuje porady. No bo piszemy tu o tym, że wciąż trafiamy na ten sam typ dziewczyn, a raczej wybieramy ten sam typ.
Czuje, że jestem już gotów wejść w związek. Taki prawdziwy. I tu rodzi się pytanie. Jak postępować żeby następna partnerkę wybrać taka, z którą będę mógł spędzić szczęśliwie przyszłość. Jakich czynów unikać.

Jak szukasz kogoś na stałe, to odkryj trochę swoją duszę, a nie myśl o tym, jaki powinieneś jej się wydawać.
Wtedy jest szansa, że przyciągniesz taką, jaka pasuje do Ciebie. A tak w ogóle jeśli 98 to rocznik, to Ty jeszcze baaardzo młody jesteś

No jestem bardzo młody Od tego roku 21 lat, czyli całe życie przede mną. Ale w sumie nigdy nie byłem w fajnym zwiazku, takim którego byłbym pewny. No i byłbym pewny, że partnerka na pewno mnie kocha. Tego mi brakuje w życiu. Szczęśliwego związku z osobą, która kocham a ona kocha mnie.
Najgorsze, że żadnej takiej osoby nie widać na horyzoncie. Bo wszystkie moje znajome są takie same. Nie wiem jak wyrwać się z tego i przenieść do "obozu" dobrych dziewczyn. Szczerze to boję się, że nie dam rady i będę spisany na takie związki. Ja nie jestem złym człowiekiem, chyba nie jestem. Ja się za takiego nie uważam, moi znajomi też nie. I wiem, że to głupie zamartwiać się tym w wieku jaki mam. Ale to mi tak bardzo przeszkadza, że nie potrafię przestać o tym myśleć.

Widziałam post, w którym tak twierdził.
Doszłam do wniosku, że to już głębszy problem i autor ma ugruntowaną opinię i wizję kobiety i w każdej napotkanej tylko szuka potwierdzenia dla swoich przekonań.

To raczej kwestia wynoszenia ich na piedestał w społeczeństwie. Po prostu czują się lepsze. A my tych gorszych się zazwyczaj brzydzimy;).

Dolacze sie do dyskusji.
Problem jest taki,ze nawet jesli zdecydujecie sie nie wybierav egoistycznych dzoewczyn, wasza podswiadomosc moze zrobic cos gorszego - bedziecie wmawiac i widziec w egoistycznej dziewczynie skormna i ciepla. Juz pisze na jakiej zasadzie to dziala - mianowicie sama czesto spotykam sie z sytuacja,ze facet , ktoremu sie podobam zacheyca sie moja osobowoscia i troche wmawia mi ze mam jakies cechy (ktorych on pragnie). A wiadomo czlowiek lubi,gdy prawi mu sie komplementy,wiec dziewczyna (ja) w jakis stopniu "podciaga" te cechy pod siebie i stwierdza,ze w sumie to faktycznej taka jest.

I tak dla jednego bylam romantyczna, ulozona, enigmatycza kobieta.
Dla innego zadziornym diabelkiem.
Dla jeszcze innego intelogentna i niedostepna.
I tak mozna wymieniac
Jedna osoba -tyle twarzy.

Kazdy z nich w pewien sposob opisywal cechy kobiety, ktora mu sie podoba i "podciagal" to pode mnie, czasami nawet zwracalm uwage,ze nie do konca tak jest, ale on i tak " wiedzial swoje".

Zmierzam do tego,ze nasz podsowadomosc niezle figle plecie i chyba jezeli wiecie do jakich kobiet was ciagnie moze lepiej zastanowic sie czeso w was samych jest brak,ze rekompensujecie sobie to pratnerem. Albo zaakceptowac ten swoj brak, ale nie probowac na sile go wlasnie rekompensowac. To samo tyczy nas kobiet. Moze te, ktore lubia niedostepnych w gruncie rzeczy sama boja sie zwiazku?moze tak naprawde nie lubia typowych relacji,gdzie przebywacie ze soba mnostwo czasu,moze same chca "weekndowego zwiazku" tylko trudno jest sie im samej przed soba do tego przyznac? Wiedza,ze taki bad boy zawsze ja oleje nie bedzie mial dla niej tyle czasu ale dzieki temu ona tez ma wiecej wolnosci? Ale lepiej zdac sobie z tego sprawe i pozniiej stworzyc zdrowa relacje w ktorej po prostu oznajmimy,ze po prostu nie lubimy tak duzego natezenia spotkan itp.?

Masz rację Alexis- ale to dotyczy początku relacji- i tu jest ważna rzecz- czy człowiek popłynie na tej fali wzajemnych zachwytów, czy mają odwagę wzajemnie  się odkryć bardziej i zobaczyć realniej siebie- ryzykując brak akceptacji lub wygrywając głębszą relację i trwalszą. Inaczej pływają przy brzegu..

Dodam parę swoich przemyśleń, sam narzekam na to, że wybieram kobiety za pomocą oczu, nosa i inteligencji. Niestety jeśli któraś z tych trzech rzeczy nie zadziała ... friend zone.

Jak do tej pory nie udało mi się załamać klątwy i poznać pięknej (dla mnie)  i inteligentnej kobiety która dałaby mi ciepły związek w którym chciałbym mieć dzieci i się zestarzeć.
Moja matka była skoncentrowaną na sobie zimną kobietą, dla której byłem zerem, ale niebyła nigdy piękną kobietą.

W dużym stopniu my sami oddziałując na tą drugą stronę budujemy jakiś związek, ale z mojego doświadczenia kobiety z którymi byłem potrafiły się świetnie maskować, udawać kogoś kim nie były i dopiero po czasie wychodził egoizm i chęć do bycia najważniejszą we wszystkim. Przykładem może być moja żona która oczywiście "chciała" dzieci, ale najpierw po ślubie. Po ślubie było jak coś osiągnie, potem stwierdzenie że w ogóle nie chce, no i gotowość do dzieci żebym tylko nie odchodził. Kolejna kobieta która była idealna do momentu kiedy zamieszkaliśmy i okazało się, że jedyne co chce robić to leżeć i pachnieć.
Niezależnie od tego gdzie poznawałem dziewczyny, ich wieku, doświadczeń itp itd były zaskakująco podobne.

Bardzo bym chciał założyć normalną ciepłą rodzinę, ale ... jakoś, coś nie wychodzi i zawsze jest tak samo ...

To może być proste. Dziewczynom, które mają pożądane przez was cechy np. fizyczne, ale nie tylko, możecie przypisywać też cały zestaw innych, które "powinny" się z tamtymi wiązać, a które te dziewczyny niekoniecznie posiadają. Mamy tendencje do tworzenia sobie takich amatorskich teorii osobowości, pewne skojarzenia niełatwo wykorzenić, a potem jest rozczarowanie, że to tak nie działa.
Chodzi nie tylko o wygląd. Na przykład, z jakimi cechami, preferencjami kojarzy się osoba, która ma spokojny sposób bycia? Od razu pojawia się ich cały szereg, a nie musi występować żadna...

Oby dla Ciebie okazało się to rozwiązaniem. Ja niestety działam na zasadzie tzw "chemii", jeśli jej nie ma to koniec. Chcę też powiedzieć, że uroda to też kwestia "chemii", lubię kobiety wysportowane i zadbane co nie znaczy, że plastikowe i zawsze pachnące. Raz w życiu zafascynowała mnie dziewczyna o wyglądzie nie w moim guście... i niestety friend zone, nawet po alko nie mogło do niczego dojść. Tak że bez chemii... w moim przypadku nic z tego nie będzie.

Powiem więcej za każdym razem jak jest to coś to ja sam wmawiam sobie że one mają te cechy i że są dla mnie idealne.

Tak szczerze, szczerze bez fałszywej skromności, od zawsze to kobiety zwracały na mnie uwagę, ja tylko wybierałem tą z którą chciałem być. Chyba nigdy nie miałem tak, no może poza wczesnym liceum, że podobała mi się jakaś dziewczyna i nic z tego nie było. I też chcę uściślić, że to nie jest tak, że ja nigdy pierwszy nie podrywałem i że z uwagi na to że to zawsze mnie kobiety podrywały to był to jeden typ. Bardziej mam na myśli, że jeśli jakaś dziewczyna była w moim guście podchodziłem rozmawiałem i kobieta miała ochotę kontynuować znajomość... być ze mną.