Czy po tej sytuacji zerwać z partnerem? - Netkobiety.pl

Nigdy nie miałaś gorszego dnia?
Sama napisałaś, że normalnie jest spokojny więc pewnie coś ma na głowie a może był zmęczony.
Jeżeli będziesz z takich powodów skreślać partnerów to może ci długo zająć znalezienie Mr Perfect.

Szał świąteczny itp robi swoje. Sam czasami już nie wytrzymuje ale to się wszystko w człowieku kumuluje. Skoro na co dzień jest ogarnięty, a taki wybryk jest jednorazowy to raczej nie masz powodów by się martwić.

No i dość nieprzyjemny ton tej pani w zupełności wystarczył, aby usłyszała odpowiedź w takim samym tonie. Czasami człowiekowi puszczają nerwy. Może był zmęczony, może zirytowany zakupami,albo poirytowała go sama pani, która mogła przecież grzecznie zapytać, czy jest ostatni w ogonku do kasy, zamiast na niego naskakiwać bo stał w "złym" miejscu.
Ja bym się bardziej martwiła o to, gdyby on zachowywał się tak jak ta pani w stosunku do niego.

Urabiać? Jeżeli drze się na obcą kobietę to jaka mam mieć pewność ze nie będzie darł się na mnie? Poza tym to był totalny wstyd, dla mnie.

Chciał koniecznie kupić jedna rzecz wiec pojechaliśmy. Ja z niego nie zrobiłam dupy wołowej. On zawsze taki cichy i spokojny a tu nagle wielka niespodzianka. Ja nie wyobrażam sobie sytuacji żeby na mnie tak się facet darł. Jeżeli tutaj pokazał na co go stać to aż się boje przyszłości dlatego ta sytuacja dała mi do myślenia. Ja jego na żadne zakupy nie ciagnęłam.

Czyli Waszym zdaniem to nie jest problem i warto narazie to zbagatelizować? Jeżeli dużo ludzi tak pisze to może coś w tym jest, może jestem przewrażliwiona

Autorki przesadzasz. Jak pisał wzl, gorszy dzień, irytacja w kolejkach i zdarzyło się. Jeśli każde zachowanie faceta tak surowo oceniasz, to mu współczuję.

A na Ciebie kiedykolwiek tak huknął?

Obserwuj go - może zwyczajnie puściły mu nerwy. A może jest jak ktoś wyżej pisał z tym upychaniem śmieci pod dywan. Widzisz go jako flegmatyka, a może jeszcze mało o nim wiesz, może on flegmatykiem wcale nie jest? Może ta baba trafiła na jego gorszy humor. Wolałabyś, by pozwolił by jakieś obce babsko w kolejce sie na niego darło, a on nie reagował? Bardziej by Ci się to podobało?

Moim zdaniem absolutnie nie zrywać po takiej jednostkowej sytuacji, ale obserwować. Jeśli taki ma charakter to prędzej czy później będzie się on ujawniał. A wtedy jeśli zerwiesz, to będziesz miała pewność, że postąpiłaś słusznie. Mi też zaświeciłaby się lampka, nie wyobrażam sobie, żeby mój facet darł się na ludzi w sklepie. To brak kultury i źle świadczy o osobie, która tak się zachowuje. Dobrze, że wyjaśniłaś mu jak widzisz tę sytuację.

A bywaliście często w obcym dla niego towarzystwie? Twoja rodzina, znajomi, jakieś wydarzenia z obcymi ludźmi? W takich sytuacjach można zaobserwować, czy ktoś umie się zachować.

Mnie by też się zapaliła lampka, co więcej kiedyś odrzuciłam faceta przez takie zachowanie, ale właśnie po pierwszej takiej sytuacji byłam uważna. Zaczęło się ich robić co raz więcej i wiedziałam, że to tylko kwestia czasu jak wybuchnie na mnie. Oczywiście nie zrywaj od raz, ale jak też mówią poprzednicy - obserwuj i staraj się też być z nim w sytuacji gdzie jest więcej ludzi

Ja też tak mam czasami. Zazwyczaj jestem spokojny ale czasami chodze jak bomba zegarowa. Wystarczy taki tekst  jak ta klientka rzuciła i równam ludzi z ziemią.
Chyba każdy ma czasem taki dzień.

Moim zdaniem to ty masz  problem bo robisz mu jazdy o to że ma gorszy dzień.
Osobiście mi by się twoje zachowanie nie spodobało gdybyś się do mnie przyczepiła.

1 Nie kastruj swojego faceta. 2 Nie gań go przy obcych ludziach. 3 Zostaw go, skoro go nie szanujesz i masz ochotę odejść, bo narobił Ci "siary" przy obcych.

Przy tej dozie empatii wątpliwe, by było ją na to stać.

Co jest dla Ciebie ważniejsze @wielkieoczy: Twój partner, czyli jedna z najbliższych Ci osób, czy fakt, że jakiś obcy człowiek skojarzy Cię z osoba, która na niego wrzeszczy (pewnie w dodatku całkiem słusznie). Temu kolesiowi powinna się zapalić lampka w głowie i to taka pomarańczowa co najmniej.

Dyskutowałabym
Dla rodziny, znajomych owszem. Obcych - jak pani w sklepie czy klient - ma w głębokim poważaniu. Ale, żeby nie myśleć stereotypowo, pytałam już Autorkę, jak to wygląda na co dzień...

Może teraz ja się wypowiem. Najpierw odnośnie tej przebojowości mojej. Ja jestem osobą żywą, przebojową ale nie mylić tego z wybuchowością czy byciem emocjonalnym. On od samego początku widać było ze jest taki spokojniejszy. Tutaj fajnie się dopełnialiśmy. Zawsze taki miły, wesoły. Wszyscy są zdziwieni ze ja mam wątpliwości. Bo przy tej kasie jakby zobaczyłam kogoś innego niż mojego dotychczas faceta. Stanęłam jak słup soli bo myślałam ze zapadnę się pod ziemie. Mam prawo wyrażać swoje zdanie. Ja tez czasem mam zły dzień ale nigdy bym bie kłóciła się tak w miejscu publicznym z kimś. Od razu do głowy wpadła mi myśl, ze jeżeli on się tak drze na obcych to co będzie za kilka lat kiedy coś jemu nie podpasuje i wydrze tak się na mnie? Dla mnie od razu byłby to koniec bo każdy oczekuje szacunku. Teraz jak rozmawialiśmy to powiedział ze faktycznie zrobił wiochę i mnie przeprosił. Tak jak piszą tu niektórzy trzeba obserwować bo może to być wierzchołek góry lodowej

moim zdaniem też robisz z igły widły.
i co? jak któregoś dnia ty zrobisz coś głupiego i on na ciebie wrzaśnie to będzie "oho, bo w 2018 nakrzyczałeś na babę w sklepie, a dziś na mnie, wiedziałam, że jesteś psychopatycznym agresorem!"
jakby każdy miał się rozstawać przez takie pojedyncze akcje gdy komuś puszczą nerwy to by połowy zwiazków nie było.
nie mówie, że codzienne czy regularne kłótnie są ok, bo nie są, ale nie róbmy dramatu, że ktoś w nerwach czasem podniósł ton.

Autorko, przestań kontrolowac innych ludzi. Nikt nie bedzie taki jak Ty chcesz i gwarantuje Ci, ze nikt z Toba nie wytrzyma przy takiej postawie.

Więc znakomita większość forumowiczów Ci napisała, że przesadzasz.

Dla mnie w ogóle nie ma znaczenie to, kto i z czym, czy z kim mnie skojarzy, co o mnie pomyśli i jak oceni (poza nielicznymi, oczywistymi sytuacjami). Ale ma dla mnie znaczenie co ja myśle, co czuje, jak się czuje i jakie mam wartości. Z postu autorki wynika, ze gość zachował się bardzo niekulturalnie a ja tego nie toleruje. Powiem więcej, bardzo dziwi mnie to, ze w obecnych czasach panuje takie niepisane przyzwolenie na bycie chamem. W niektórych kręgach jest to nawet wyjątkowo dobrze widziane. Cóż, takie czasy

Tutaj mamy dysonans między obrazem w głowie Autorki, a rzeczywistością. Na wybuch chłopaka, powinno paść pytanie: dlaczego tak się zachowujesz? A jak zareagowała Autorka. Zapytała. Co robisz? Autorka nie rozumie tego zachowania i nie chce zrozumieć. Chce zachować obraz. Sam chłopak jako taki nie bardzo ją interesuje.

Bo się skasowali z zakupami i poszli  wyobraż sobie, że stoją tam 7 godzin  w tej kolejce.

No szkoda że Mistrz nie dokręcił nowelki o zakupach przedświątecznych.

Hah, to faktycznie mogłoby być dobre
A wracając do tematu, nie napisałam, ze powinna zerwać za to z facetem, bo to oczywiście byłoby dziwne. Napisałam jedynie, ze ja neguje takie zachowania i mnie zapaliłaby się czerwona lampka. Sama miewam zle dni i potrafię się odezwać raczej mało przyjemnym w odbiorze tonem ale takie akcje to przegięcie. A to, ze było jej wstyd za faceta, również w pełni rozumiem, mnie tez by było.

W którym miejscu to wyczytałeś?

Nigdzie, bo to nie było do Ciebie. Jeżeli jesteś wesoła, to coś mi tu nie gra w tym temacie, gdzie robisz aferkę z czegoś, o czym powinnaś zapomnieć w kilka minut. Pytanie w temacie jest trochę źle postawione, bo nikt dokładnie nie wie jak to wygląda. Aczkolwiek mi się wydaje, że po prostu nie pasujecie do siebie i tyle. Ten chłopak może chcieć być po prostu sobą, a nie tytanem bez wad. Tylko tyle i aż tyle. Powodzenia w przyszłości.

Opisana w pierwszym poście sytuacja jest też pretekstem do zastanowienia się przez Ciebie, Autorko, nad Twym zachowaniem wobec 'pewnego faceta'.

Twoim, bo dorosłą osobę łajałaś, pouczałaś i uznałaś, że jego - niezależnego człowieka - zachowanie świadczy o... Tobie.
Postanowiłaś obserwować bohatera opowieści. Nie poprzestań na tym, zajmij się sobą i przyczyną, tkwiącą w Tobie, takiej, nie innej reakcji.

Twa opinia

dotyczy też Ciebie, nie tylko jego.

Miałam kiedyś podobnego faceta. Też wybuchnął w sklepie w kolejce. Wcześniej mial inny agresywny epizod z nowo poznanymi dopiero osobami. BARDZO mocno zapaliły mi się wtedy lampki - z czasem okazał się on wyjątkowym frustratem, chamem i po prostu burakiem do potęgi. Próbował maskować te cechy pod płaszczykiem wesołka, chłopa "do tańca i różanca", którego wszyscy lubili. Jakże to złudne... Zakompleksiony typ, od którego należało trzymać się jak najdalej. To była jego prawdziwa twarz, jaką za wszelką cenę próbował ukryć.
Oczywiście w swoich oczach był - i jest - ideałem. Nigdy nie przepraszał ani nie przyznawał się do winy / błędów. Koszmar!
Radziłabym Ci się ewakuować.