gdzie jest granica - Netkobiety.pl

Za mało szczegolow - w pracy raczej powinno się pracować.

sms z kolegą z pracy- zwykła sprawa- zależy co w tym sms.
potajemne spotkanie? Czyli jakie? Przekazać dokumenty w kawiarni, ale mężowi powiedzieć że idziesz do sklepu, bo się wkurzy, czy trzymać się za rączki?
pocałunek w policzek- ok , jak się dobrze znają.

Jeżeli jesteś w związku małżeńskim lub partnerskim....to już ten fakt sam w sobie stanowi granicę.
A "głupiec"nieopatrznie brnie dalej sądząc, że się nie sparzy.

już prawie 10 lat w związku 2 małych dzieci
sms - po 4 miesiącach już nie można pitolić normalnie tylko większość z podtekstami
a ich spotkanie które wypłynęło - miała jechać w jedno miejsce na 2 godziny a była tam 1 godzinę a drugą z nim (spędziła na rozmowie)

Podstawa zaufania to dobra kontrola

nie wiem dlaczego ale połowę posta mi zżarło
nie mam zamiaru przynudzać co jaki i dlaczego bo to naprawdę dłuuuuga historia, gdybym nie miał powodów to bym tego nie robił......
chodzi mi o Wasze zdanie tak jak pisała Marata (dziękuję)

Popieram wszystko z wyjątkiem tego, że dla świętego spokoju wolałabym skłamać, niż się z mężem zazdrośnikiem użerać o zwykłą kawę w sprawach pracy

ja niemiłe doświadczenia mam z taką szczerością.

Ja osobiście nie uznaje czegos takiego w związku, jak okłamywanie dla swietego spokoju - jeśli jeden z partnerow uważa, ze jest zmuszony oklamywac, to moim zdaniem taki związek ma gliniany fundament, a na tym się wiele (emocjonalnie oczywiście) nie zbuduje.

Oczywiście, ze można trwac w takim związku z roznych przyczyn, ale - czy daje on satysfakcję obu stronom? Wątpię. Raczej jest to zamiatanie pod dywan poważniejszych problemów.

Jeśli ja wiem, że to tylko spotkanie, a mąż usiłuje mi wmówić, że go zdradzam, to jest to chorobliwa zazdrość i taki związek na dłuższą metę sensu nie ma, bo obie strony się wykończą - jedna swoimi chorymi podejrzeniami, a druga brakiem zaufania, to jest męczarnia dla obydwóch. Bo wieczne tłumaczenie się, że się czegoś nie robi czy rezygnowanie z czegoś, co się lubi tylko dlatego, że partner ma niską samoocenę sensu nie ma. O tym kłamaniu dla świętego spokoju nie wspomnę nawet. Po co tkwić w związku, w którym ktoś Ci totalnie nie ufa?
Nie mówiłam o sytuacji, kiedy faktycznie ktoś zaczyna kręcić na boku... mówię z punktu widzenia osoby inwigilowanej i której wmawiano, że jak wzięła dzieci i poszła latem nad rzekę, to na pewno spotkać się z jakimś fagasem.

I otóż to.

Nie bardzo rozumiem, o co Ci właściwie chodzi. W przypadku osoby  - bo to nie tylko mężom się zdarza - chorobliwie zazdrosnej problem polega właśnie na tym, że chce mieć drugą osobę na własność i wszystko wydaje jej się zagrożeniem, potrafi dopatrzyć się podtekstów w smsie z życzeniami na święta... Normalna osoba, ufająca drugiej, nie ma z tym problemu, jeśli ktoś jej mówi, że to kolacja i nie ma innych podstaw do tego, żeby w to nie wierzyć, po prostu przyjmuje do wiadomości, że to tylko kolacja, a nie robi aferę o każdą możliwą kolację.

Co do tamtego wątku, to nie wiem, jaki ma związek z tym tematem, tam kobieta wprost przyznała, że kręci na boku... to zupełnie inna sytuacja. Zresztą - co by to dało, nawet gdyby mąż domyślił się wcześniej? Zakułby ją w kajdanki? Nic by to nie zmieniło. Skoro chciała iść, to i tak by sobie poszła.

Nie zatrzymasz przy sobie drugiej osoby zakazami i nakazami i tak. Nie na tym polega związek. Jak mężowi się nie podoba, że żona idzie na kolację ze znajomym, bo "to może do czegoś doprowadzić", to niech sobie zmieni żonę na taką, która nie będzie chodziła na kolacje. Nie da się zbudować dobrego związku bez zaufania.

A co do pytania zawartego w temacie - zawsze można powiedzieć, że przeszkadza Ci coś, co Twoim zdaniem już jest oznaką zdrady. I to już od drugiej osoby zależy, co z tą informacją zrobi. Ale i tak nie możesz jej zabronić. Nie, nie nazwałabym takiego męża zazdrośnikiem, nie mając innych ku temu danych. Ale zakaz na zasadzie "bo to może do czegoś doprowadzić" jest bezsensowny. Równie dobrze na tej zasadzie można by zakazać żonie wychodzić z domu ze śmieciami, bo na klatce schodowej może poznać sąsiada i to też do czegoś może doprowadzić przecież.

Ja tylko nie zgadzam się z pooglądem, że jak ma zdradzić to zdradzi a jak nie, bo jest szczęśliwy,  to nic go nie ruszy i żadne zewnętrzne bodźce nie mają na to wpływu.
Są miejsca i sytuacje,  które zwiększają ilość zdrad. Nie bez powodu np małżeństwa na odległość mają częściej problemy ze zdradą czy jak już kiedyś przytaczałem artykuł o zawodach "podatnych" na zdradę.
Czasami małżonek, któremu nie pasuje to, że żona zaczęła częściej wychodzić z kolegą,  może doprowadzić do tego, że zauroczenie będzie miało trudniej rozwinąć się w romans (podobnie w drugą stronę,  żona może doprowadzić do tego,  że mąż przestanie interesować się nową koleżanką)
Zdrada nie jest zapisana w gwiazdach i można ją powstrzymać zanim do niej dojdzie. Nie tylko zdradzający ma taka moc (oczywiście jak się uprze to nic go nie powstrzyma) .  Ludzie to tylko ludzie i zdarzają się im błędy. Unikając niektórych sytuacji zmniejszamy szanse na ich popełnienie.

Oczywiście, tutaj masz rację.
Czasami małżonek widzi więcej, zdaje sobie sprawę z niezdrowej chemii między partnerem a kimś trzecim i wkroczenie w odpowiednim momencie może pomóc.

Jeżeli o mnie chodzi,  to właśnie zaufanie mnie zgubiło. Gdybym wcześniej był podejrzliwy to wiedziałbym o niektórych sprawach wcześniej i wiele rzeczy można było powstrzymać.

Choćby w taki sposób,  że mówię i pokazuje,  że nie podoba mi się,  że tak często zaczęła spotykać się z nowym kolegą po pracy.
Między nimi może jeszcze nic wielkiego nie być ale zauroczenie pielegnowane wspólnymi wieczorami może rozwinąć się w coś więcej. Twarde cięcie może pomóc.

Tak jak pisałem jak ktoś się uprze to zdradzi ale zdrade da się powstrzymać zanim jest za późno.

Cały czas piszesz zero jedynkowo.  Pełna wolność a jak ma zdradzić to w domu zdradzi.
To bzdura.
W delegacjach ludzie częściej zdradzają nie dlatego,  że w delegacje jezdzi więcej nieszczęśliwych,  tylko bycie z dala od żony,  obok innej kobiety powoduje,  że zdradzić łatwiej niż pracując np w domu.

Taki wolnościowiec a a nie akceptuje trzymania za ręce z koleżanką?  Przecież to nie znaczy,  że mają romans, gdzieś to zaufanie i wolność?

Ale to jest właśnie zazdrość, którą też nazywasz chorobliwą a raz dopuszczasz.

ale żona może zrezygnować, bo mąż truje a ona na razie się jeszcze nie zaangażowała.

Jak nas końcu wyjdzie,  że jednak doszło do romansu to dalej oznacza, że byłem chorobliwie zazdrosny, bo nie uwierzyłem w jej tłumaczenia i robiłem cyrk?

To, co Ty piszesz o tych zdradach na delegacjach czy po kolacjach- to męski model zdrady. Tak naprawdę, kobieta która ocenia swój związek dobrze, nie jest specjalnie skłonna do zdrad- chyba że ma jakiś deficyty. Mężczyźni inaczej to mają ustawione, zależy im na seksie.

Genialne.  Kobiety zdradzają,  bo mają dosyć że facet podejrzewa o zdradę.
Sorry ale już dawno nic głupszego nie czytałem.

Dziękuję wszystkim za wnioski i uwagi
Widzę że zdania są podzielone ale ja też nie podałem całej historii do końca bo ciekawiło mnie wasze zdania
Zaczynając od początku było tak . za górami lasami......
żyło się ok przyszedł czas na dzieci. Po pierwszym postanowiliśmy że będziemy budować dom - ok.!
Pojawiło się drugie ok! Potem żonka poszła do pracy - ok! Z czasem dzieci zaczęły dawać w kość. Chyba normalne jak u wszystkich. A że kasy było jak było dużo pracy na budowie i w wykończeniach wykonywałem sam. Wracając z pracy a pracowałem w 4 brygadówce (święta weekendy itd) leciałem na budowę by wykończyć byśmy mieli coś wspólnego, nasze własne gniazdko. Nie inwigilowałem nie podejrzewałem ale przyszedł po roku dwóch taki czas że coś mnie tknęło
Seks był u nas rzadko 4 razy max w miesiącu ! Bo dzieci nie ma siły itd itp - OK. nagle seks co dziennie i rozmowy i ubranka chęć i namowy na trójkąt ! - WTF !!!
Coś mnie tknęło sprawdziłem - No tak kur..... mać jakiś się przypałętał. - Ok sms zboczone - potrafię tolerować. Potem chcieli się spotkać - ok nie pytałem nie mówiłem że wiem ale w końcu wygarnąłem. Dopiero po czasie przyznała że siedziała z nim w samochodzie i gadali zamiast być tam gdzie miała być.
Dobrze że facet ją olał bo znalazł inną to ona się na niego obraziła, mam z dupkiem spokój.
minęło pół roku drugi się przyplątał
rozumiem że w pracy się widzą, rozumiem sms - nawet zboczone, ale mnie osobiście wkur..... to że jak jedzie w jedno miejsce coś załatwić a okazuje się że siedzi na kawie w mc z nim. Kiedy ją pytam i mówię czy z nim nigdzie nie wychodzi to kłamie że nie absolutnie skończyła! Ale ja wiem! (ale nie mogę powiedzieć)
nie mam nic przeciwko gdyby powiedziała że po robocie jedzie na kawę na 2 godziny pogadać itd - normalne

O to mi mniej więcej chodziło
Dla mnie granica jest znowu przekroczona ale nie wiem czy to normalne. Wychowywałem się nie powiem jak więc normalne spojrzenie na tą sprawę jest dla mnie ważne

Oczywiście jest to moje zdanie z drugiej strony wygląda to zupełnie inaczej

widzisz całe życie byłem trzymany pod kloszem od małego wpajano mi dobre i złe zachowania ...... nigdy nie ciekawiły mnie tematy zdrad flirtów i takich tam - nie miałem takiej okazji i potrzeby. Kiedy ją poznałem byłem młody i zakochany po uszy i tak było do niedawna. Czuję się samotny nie mam z kim porozmawiać o takich sytuacjach a w internecie hmmm wiecie jak jest. Jestem w kropce!
Nie wiem czy to się zdarza rzadko czy to może normalne. Nie chce uczynić kroków których bym później żałował a których by się nie dało cofnąć

Na pewno by mnie to cisło gdzieś w środku. Dałbym to pewnie odczuć. Ale nie powiedziałbym jej że nie może. bo to tak jak pisaliście że przesada - rozumiem to

w dzisiejszych czasach mając internet nikt nie jest bezpieczny każdego można sprawdzić, a z resztą od 1 razu już się zmieniłem i nie wieże we wszystko co mi mówią wole sam sprawdzić (nie pochwalam tego ale to działa - tu możecie wylać na mnie wiadro zimnej wody)

No, ja nie pochwalam sprawdzania, ale rozumiem, dlaczego sprawdzałeś. Powiedz tylko, co Tobą kieruje, że zamiast rozmówić się z żoną na ten temat, zakładasz wątek na forum, żeby się dowiedzieć, czy to, co ona robi, jest normalne? Bo jeśli Ty nie czujesz się z tym dobrze, to w pierwszej kolejności powinieneś o tym powiedzieć jej, to nie ma znaczenia, czy to dla innych jest normalne, czy nie (i nie mam tu na myśli zakazów i nakazów, jak już wyżej pisałam, tylko rozmowę).
I dopiero od jej reakcji możesz się zastanawiać, co dalej. Tak uważam.

O rany, no jakże kobiety z forum mają Ci wywróżyć o co Twojej żonie biega ? Dlaczego mamy wiedzieć najlepiej ? - to niemożliwe, wiemy tyle ile napisałeś (nie za wiele przecież), wypowiedzi drugiej strony nie znamy... itd. Inaczej to wygląda w każdym przypadku.
Jeśli Cię męczy coraz bardziej to raczej coś z tym zrób bo Cię zamęczy do spodu.

Dzięki wszystkim za info.. Poczekam zobaczę co mi czas przyniesie.(nie będę interweniował)
Jeśli coś się wydarzy to dopiszę do tematu

Oj tam nie jestem z nikim powiązany
A  skąd wiem - żyjemy w XXI wieku jeśli czegoś nie ma w internecie (telefonie) to znaczy że nie istnieje. Możliwości są ogromne trzeba tylko pomyśleć !
Nie jest to dla mnie lekkie co przeżywam jestem raczej typem faceta który przeżywa to wszystko mocno ale tego nie pokazuje
Nie mam zamiaru pokazywać całej listy wiadomości itd itp

Postawiłem sprawę na ostrzu tzn że powiedziałem co o niej i tym 1 myślę że wiem do czego mogło by dojść że mnie okłamała - ogólnie że wbiła mi nóż w plecy i że już nigdy jej nie zaufam. miała wybrać on albo ja