Powrót byłej, czy mam się czego bać? - Netkobiety.pl

Nikt nie wie, jak to sie skończy, na pewno nie był uczciwy wobec niej i Ciebie, a 6 lat związku, to sporo.

niemampomyslu05 napisał/a:

Żeby było jeszcze lepiej wynajmuje mieszkanie wspólnie z siostrą swojej byłej i chłopakiem tej siostry.
...Chłopak ma pokój przechodni połączony z kuchnią, przez jego pokój idzie się też do łazienki i wyjścia, więc myślę że dość często będą się na siebie napotykać i będą okazje do rozmów.

Krótko mówiąc, Twój chłopak mieszka w przedpokoju, dziwne, że mu to nie przeszkadza. Myślę, że powinien pomyśleć o zmianie mieszkania, a tym samym odizolowałby się od swojej byłej i jej rodziny , jeśli naprawdę tego pragnie.
Tymczasem nie pozostaje Ci nic innego, jak czekać i obserwować i nie podniecać się zandto, bo to dopiero 3 m-ce.

Nikt nie wie, jak to sie skończy, na pewno nie był uczciwy wobec niej i Ciebie, a 6 lat związku, to sporo.

niemampomyslu05 napisał/a:

Żeby było jeszcze lepiej wynajmuje mieszkanie wspólnie z siostrą swojej byłej i chłopakiem tej siostry.
...Chłopak ma pokój przechodni połączony z kuchnią, przez jego pokój idzie się też do łazienki i wyjścia, więc myślę że dość często będą się na siebie napotykać i będą okazje do rozmów.

Krótko mówiąc, Twój chłopak mieszka w przedpokoju, dziwne, że mu to nie przeszkadza. Myślę, że powinien pomyśleć o zmianie mieszkania, a tym samym odizolowałby się od swojej byłej i jej rodziny , jeśli naprawdę tego pragnie.
Tymczasem nie pozostaje Ci nic innego, jak czekać i obserwować i nie podniecać się zandto, bo to dopiero 3 m-ce.

Dziś powiedział, że kończy mu się cierpliwość i czasem ma dość jakichkolwiek związków.
Wrócił tu do miasta, proponuje mi dzisiaj wyjście tak nagle w trakcie rozmowy o sytuacji, kiedy byłam na niego zła, więc było do przewidzenia, że nie polecę w podskokach na wezwanie. A kiedy wczoraj ja pytałam dwa razy kiedy się zobaczymy - cisza w temacie... Minutę po tym jak mu odpowiedziałam, co nawet nie było jednoznaczna odmową tylko kąśliwym tekstem, już proponuje wyjście znajomym na grupowej konwersacji... Chociaż może jestem przewrażliwiona.
Boli mnie, że tak łatwo, ostatnio bardzo mało czasu ze sobą spędzamy.
Mówi, że póki co ta była wpadła tu na chwilę spotkać się ze znajomymi i pojechali do jeszcze innego miasta i dopiero jutro wraca. Pytam się czy mogę wpaść, początkowa odpowiedź "pewnie, zawsze możesz", a kiedy zaczęłam na serio konkrety omawiać to wykręty pracą, a potem mówi wprost, że chce się wyspać, a nie kłócić. Nie ufa mi, że byłoby spokojnie, kiedy właśnie mi jest to potrzebne do spokoju. Oboje sobie nie ufamy, bo chciałam z nim spędzić czas, zasnąć przy nim, po prostu bliskości chciałam, bo już prawie dwa tygodnie nikt do nikogo nie wpadał, ale oczywiście chciałam też sprawdzić czy jest szczery i faktycznie jej tam dziś nie ma. Nie wiem co tym myśleć. Zachowuje się tak jakby ona tam jednak była, tak jakby miał coś do ukrycia czy mi się wydaje?
Zaczął mi nagle dziś wytykać wszystkie moje zachowania, które mu się nie podobały, a wcześniej zawsze głupio zapewnia że "nic się nie stało, jest dobrze". Jest do mnie nastawiony z takim dystansem, zniechęceniem, nieufnością - ostatnio mamy podwójny kryzys, bo nie dość, że ta sytuacja z byłą to jeszcze w tym samym czasie wyszło, że jego rodzice nie akceptują tego iż jestem niewierząca, a ja nie chcę się narzucać i wpadać do jego rodzinnego domu, o to też ma do mnie żal.

ZnakZapytania7 napisał/a:

Nie liczy się ilość, ale jakość, niby byli ze sobą 6 lat, ale od dawna ten związek mógł być tylko formalnością, przyzwyczajeniem, rutyną, a nawet wygodą - której postanowił się uwolnić poznając Ciebie. Można być razem, a jednak osobno już w szczególności, że ona mieszkała w innym mieście i nie mieli ze sobą tak bliskiego kontaktu już...Niepokojące jest jedynie Twoje użalanie się, że będziesz płakać, nie przesypiać nocy itp...poprzez takie zachowania marniejesz w jego oczach, stajesz się mniej atrakcyjna, zakompleksioną a ponad to pokazujesz, że mu nie ufasz. Może on nie chce uciekać przed byłą, chce pokazać, że potrafi żyć bez niej i utwierdzić się w przekonaniu, że to już zamknięty rozdział w jego życiu. A nawet jeśli do niej wróci i ulegnie to będzie oznaka, że to po prostu nie ten i lepiej ulokować uczucia gdzieś indziej, w szczególności ze 3 miesiące to krótki okres związku. Nie dramatyzuj, zamień najlepiej sytuacje w ten sposób, żeby to on martwił się o stratę Ciebie a nie odwrotnie...

Nawet jeśli to przyzwyczajenie czy strach przed samotnością to nie rozumiem ciągnięcia tego przez tyle lat. To jest bardzo towarzyski człowiek, nie miałby problemów znaleźć kogoś, raczej postrzegam to jako słabość i sentyment do tej byłej.
Wiem, że niepotrzebnie pokazuję słabość tym gadaniem, ale mam niestety tak, że nie potrafię niczego w sobie dusić.
Bardzo racjonalnie mówisz, ale w praktyce to nie jest takie łatwe.
Nie mam pojęcia co robić, żeby martwił się, że też mnie może stracić.
Umówiłam się w tym tygodniu z jednym kolegą, normalnie to mieliśmy takie założenie, że sam na am nie spotykamy się z nikim płci przeciwnej, ale uznałam, że w obecnej sytuacji, kiedy ona przyjeżdża to już nie ma powodów sobie tego zabraniać, ale chyba słaba zagrywka i ewidentnie widać co ma na celu.

Sheisbad napisał/a:

Aż się zaśniałam "krótko mówiąc mieszka w przedpokoju" sorki ale tak to śmiesznie zabrzmiało
No a wracając do tematu to to jest chore nie ma on możliwości gdzieś indziej wynająć przedpokoju?

Chyba chodzi o zobowiązania, kiedyś mieszkał tu z synem właściciela, przyjaźnią się, pewnie z tego powodu nie chce zmieniać.

Autorko, masz prawo czuc sie niekomfortowo w tej sytuacji.
Dodatkowo  pomimo Twoich wyjasnien jak zle czujesz sié z tym....chopak nie próbuje w zaden sposob zlagodzic  Twoje obawy .. ignoruje Ciebie i Twoje uczucia .. a w tak modym zwiázku raczej powinien dbac by Ci bylo z nim bardzo dobrze .

To szybkie wejscie w zwiázek i pokazywanie Ciebie wsród znajomych ..hmmm to taki manifest dla ex... zobacz jak szybko Cié wymienilem  ... jaka jestes niewazna....i niestety ... zrobil z ciebie narzedzie do swoich celów. ... plaster
Nie pisze tego by Ci sprawi ból, choc pewnie nie poczujesz sie za fajnie czytajác to....

Jak to mówia - traktuja nas tak jak im pozwalamy .

Już po jej wizycie, a ja nie wiem czego się spodziewać w dalszych konsekwencjach.
Jest w okropnym humorze, w sumie to cała nasza trójka myślę jest...
Pogadali sobie po kilka godzin przez dwa dni, sami w mieszkaniu w godzinach przed-popołudniowych, a dopiero później wyjścia do ludzi.
Pierwszego dnia wymiana informacji z przeciągu tych 3 miesięcy bez kontaktu i jakieś zabawy typu walka spojrzeń - czyli wpatrywali się doć długo sobie w oczy, jej pomysł.
Drugiego dnia rozmawiali o okolicznościach rozstania, o tym jakie to bolesne, był jej płacz, było jego pocieszanie - trzymanie za rękę i "będzie dobrze". Zapiera się, że nic więcej, że nawet się nie przytulili. Niby w końcu ze mną rozmawia, w końcu odpowiada na pytania, ale czy ja mam wierzyć, że nic więcej się nie wydarzyło? Bardzo chcę, ale nie wiem.
Strasznie się teraz obwinia za to, że skrzywdził dwie osoby, w końcu to widzi, teraz znowu przesada w drugą stronę, mówi że jest złym człowiekiem.
Twierdzi, że chce być dalej ze mną, a jednocześnie mówi "pamiętaj, że jesteś dobry człowiekiem i nie ma w tym Twojej winy"  - wygląda mi to na sprzeczność trochę i inne zamiary...
Spóźnił się wczoraj na spotkanie ze mną, zasiedział się z nią... W głowie od razu czarne scenariusze, popłakałam się czekając na niego.
Chciałby dla każdego dobrze, ma straszne wyrzuty sumienia.
Wczoraj będąc u mnie najpierw ja płakałam, później on też, widać, że strasznie go to męczy, przyznał że jednak nie radzi sobie ze wspomnieniami i jest rozdarty emocjonalnie, mówi że chyba z nim coś nie tak. Nie wiem... rzadko kiedy widzi się łzy u facetów, nasuwają się wątpliwości czy ma coś więcej na sumieniu.
Powiedział, że na początku był pewny, że dobrze robi rozstając się z nią, a po czasie to wszystko zaczęło wracać.
Tak jakby złe wspomnienia się zatarły, robiła mu wiele przykrych rzeczy, a teraz zaczyna ją usprawiedliwiać i bardziej obwiniać siebie...

Zastanawiam się czy są jakieś szanse, aby się uleczył z tych wspomnień, czy też jestem na przegranej pozycji i to uczucie znowu się odradza. Chcę walczyć o ten związek, bo czuję że bardzo mocno mi na nim zależy, ale nie wiem nawet jak się zachowywać...