Czy to normalne, że ona o wszystkim mówi mamie? - Netkobiety.pl

Według mnie wyolbrzymiasz i szukasz dziury w całym.
Syt.1. Czy zawsze i w każdej sytuacji to Ty musisz być na pierwszym planie? Czy dziewczyna nie może z inną osobą wdać się w dyskusję? Jeśli sie nudziłeś, to przeciez też mogłes kogoś zagadnąć i porozmawiać, a nie czekać na dziewczynę.
Syt.2. Nie bardzo w ogóle rozumiem Twojego oburzenia. Czy to jakieś poufne, wstydliwe informacje, że piłeś piwo, albo że masz pęcherze na nogach? Co innego, jakby np. dziewczyna opowiadała jakiego masz ptaszka, albo co robicie w sypialni A tutaj - normalne rzeczy, nie wiem czego się wstydzić?
Moim zdaniem to sam sobie krzywdę robisz takim myśleniem. Masz fajny, udany związek, a wprowadzasz w niego bez sensu kwasy. Poza tym, jak coś rzeczywiście Ci sie nie podoba, to porozmawiaj z dziewczyną. Ona nie ma szklanej kuli, żeby się domyślić, że Ty się wstydzisz pęcherzów na nogach albo picia piwa. No, ja bym sie na jej miejscu nie domysliła...

Tak najlepiej się śmiać, ale mi tak do smiechu nie ma. Nie palę więc nikt mnie nie częstuje. Czy na prawdę dziewczyna która mieszka z rodzicami jeśli idzie na jakąś imprezę rodzinną ze mną i z nimi musi poświęcać im tyle czasu?

To jeszcze ostatnia rzecz. Ostatnio byliśmy u Jej znajomych. Było całkiem miło, pogadalismy, posmialismy się. Odwiozlem Ją do domu, weszlismy do środka a moja dziewczyna od razu do mamy zdawać relację z tego spotkania i gadają i gadają a ja stoję jak debil i czekam aż skończą. Przecież mają czas na te głupoty jak mnie nie ma. Widujemy się około dwa razy w tygodniu na mamę ma czas zawsze a na mnie nie.

A to musisz stać jak debil, nie możesz po prostu włączyć się do rozmowy? Przecież też tam byłeś, też mogłeś coś poopowiadać. Nie rozmawiasz wcale z jej matką czy jak?
Jak dla mnie, to Ty jakiegoś specjalnego traktowania wymagasz. Dziewczyna gada z matką, ojciec wyszedł, a Ty siedzisz i jojczysz potem, że nikt się Tobą nie zajmował - sami na tym weselu byliście czy co? Nie mogłeś z kimś innym porozmawiać? Przecież na pustyni Cię nie zostawili. 10 minut rozmowy telefonicznej na parę dni, co w tym jest złego? Akurat na opowiedzenie, co słychać na wycieczce... Dziewczyna po powrocie z imprezy opowiada, jak było, a Ty stoisz i przewracasz oczami... faktycznie trochę to debilne.

Jak już ktoś słusznie zaiważył, kobiety funkcjonują inaczej. Na weselu mogłeś jej powiedzieć, że trochę Ci głupio i źle się czujesz taki porzucony. Skąd ona ma wiedzieć, jeśli Ty jej nie mówisz. Jeśli chodzi o rozmowy telefoniczne i relację z grilla, to dowodzi to tylko, że tak dobrze się bawiła że chciała mamie od razu powiedzieć. Już kilka osób Ci tu napisało, że przesadzasz. I odpowiedź na Twoje pytanie: tak, to czasem u dziewczyn jest normalne. Zwłaszcza jeśli mają dobry kontakt z rodzicami/mamą. Czy mama Twojej dziewczyny ma wpływ na Wasz związek? Zniechęcz ją lub jej odradza? Jeśli nie, to daj spokój bo zagrożenia z jej strony tu nie widzę. Mieszkają razem i pewnie mama zawsze była jej bardzo bliska. Najlepiej powiedz dziewczynie, że Ci to trochę przeszkadza. A jeśli sytuacja jest dla Ciebie trudna do zaakceptowania, to zmień dziewczynę. Tylko pamiętaj na wstępie zapytać o jej relacje z mamą. Bo jeszcze przypadkiem znów trafi się taka, co to lubi z mamą pogadać.

A więc tak, sytuacja z majówki to akurat były dwa telefony dzień po naszym wyjeździe a nie kilka dni po. Raz dzwoniła po południu, a raz wieczorem.
Sytuacja z wesela mnie wkurzyła bo miesiąc później była impreza okolicznościowa z mojej strony i widziałem, że moja dziewczyna się trochę nudzi i wyszedłem z Nią, pogadaliśmy, poświęcałem Jej więcej czasu niż Ona mi miesiąc wcześniej.
Piszecie, że nie ma szklanej kuli, słyszałem, że jest zwykle odwrotnie i podobno faceci są niedomyślni.
Ja tutaj widzę podwójne standardy. Analogiczna sytuacji syna i mamy byłaby pewnie potępiana, ale nie kobiety z mamą, a podobno wszyscy jesteśmy równi, w związkach też ma panować równość, jak to jest?

W sumie to czego sie spodziewałem na forum kobiet.

To w sumie powiem ci jako facet - na weselu zachowała się nieco nieładnie, bo to była jej rodzina, więc powinna wziąć pod uwagę, że ich nie znasz. Ale... - do tego "ale" za chwilę przejdę.

Rozmowa telefoniczna 10 minut - nie znasz kobiet, 10 minut to pestka Tu naprawdę nie masz się czego czepiać.

I ostatnia sytuacja - jesteś z nią, a ona rozmawia z matką. I to jest wyżej wspomniane "ale" bo na weselu też tak było. Ty nie lubisz jej matki czy jakiś dziki jesteś? Co ci przeszkadza porozmawiać z nią i jej matką?

Jeśli dziewczyna jest lojalna - nie wynosi do matki spraw, które powinny zostać między wami i nie wysłuchuje poradnictwa matki w sprawach ciebie dotyczących - to włącz na luz.

Musisz przyjąć do wiadomości że to jest kobieta. Nie twój kumpel z którym chlaliscie od podstawówki, ale kobieta. Osobnik inny fizycznie ale i psychicznie. Po drugie ty masz 27 lat ona nieco więcej. Od 28 lat jedyne osoby ktore nigdy jej nie zawiodły to jej rodzice. Możesz być najważniejszym mężczyzna w jej życiu, ale oni i tak będą w nim obecni. A co zrobisz jak będziecie mieli dzieci? Wtedy nie ma zmiluj- nie wygrasz. Spadasz poza podium. Też będziesz jojczył na babskim forum?
Ogarnij się chłopie. Kobieta jest inna. Nie zrozumiesz jej, a mimo to musisz ją zaakceptować. Jak nad tym popracujesz, to ta inność może ci się nawet spodobać.

I tutaj widzę pierwszą osobę która stara się mnie zrozumieć. Ciekawe, że to akurat facet.
Do sytuacji z wesela dlatego się przyczepiam, bo tak jak wcześniej pisałem na przeciwko nas siedziała inna rodzina, ja z brzegu i na przeciwko mnie facet mniej więcej w moim wieku, obok mnie moja dziewczyna i obok niego jego dziewczyna i obok naszych dziewczyn ich matki. I... dziewczyna z naprzeciwka potrafiła się zająć chłopakiem, miała czas pogadać z nim, coś tam mu szepnąć do ucha, może też dlatego zwróciłem na to uwagę, było to po prostu dla mnie dziwne, że inna potrafi to pogodzić a moja nie.
Zastanawiam się co by było gdybym zatańczył z inną dziewczyną (była na weselu taka jedna, całkiem sama, moja dziewczyna jej nie znała) i momentami chciałem już podejść i zatańczyć, ciekawe jakby zareagowała.

Pomijając to, że na weselu mogłeś sie po prostu włączyć w rozmowę kobiety i jej matki, to co Ci przeszkadzało powiedzieć: "Ania/ Basia/ Kasia (czy jak tam tej Twojej na imię), może byśmy zatańczyli?" i ją porwać na parkiet?

Dla mnie to trochę taka doopa wołowa z Ciebie.

Nikomu nigdy nie stawiałem ultimatum, chodzi mi tylko o zdrowe relacje. Ale skoro Wy wszystkie takie jesteście i uważacie to za normalne, to albo muszę to zaakceptować, albo przynajmniej zrozumieć.

Rzucam się, bo nie zachowuję się tak. Myślę, że drugą połówkę trzeba mieć zawsze na 1 miejscu i nie mam na myśli tutaj niańczenia kogoś, tylko bardziej pomocy. To wesele widziałem tak: dziewczyna sobie przyprowadziła kogoś do tańca, a wszystko inne z mamuśką. Trzeba było sobie z nią jeszcze potańczyć, po co facet do tego.

Ja też trochę rozumiem Autora. Wyobraźmy sobie, że za kilka lat zamieszkają razem i jej matka będzie ich codziennym gościem. Sorry, ale ja bym tego nie wytrzymała. Rozumiem, że dziewczyna ma dobre kontakty z matką, ale zapraszając swojego chłopaka na wesele, powinna jednak wykazać minimum zainteresowania zamiast plotkować z mamą.
Autorze, nie zmienisz tych relacji, zawsze będzie obecna w jej życiu. Pytanie czy jesteś w stanie to zaakceptować?

Mam super hiper mega propozycję.
Ale nie wiem czy jesteś na nią gotowy.

Uwaga:
Porozmawiaj z NIĄ!

Obstawiam, że przynajmniej 50% problemów to rozwiąże.

I przestańcie demonizować. To, że dziewczyna ma dobry kontakt z matką, kiedy z nią mieszka wcale nie znaczy, że potem jak zamieszkają razem ta matka dalej będzie spędzać z nią cały możliwy czas.
A facet zamiast przeżywać tutaj mógłby albo pogadać z dziewczyną, albo po prostu do rozmów z matką się włączać.

Co zrobic?? Porormawiac z nia i jej powiedzieć, że masz z tym problem. Prawie wszyscy Ci to tutaj napisali, ale Ty tego nie widzisz. Zauważasz tylko wypowiedzi, które utwierdzają Cie w przekonaniu, że to ona jest dziwna i źle się  zachowuje. Nie szukasz rady, tylko pogłaskania po głowie, ze dobrze myslisz i masz racje. Po co pytasz, skoro sam wiesz najlepiej i nie przyjmujesz porad do wiadomosci???

Moja wypowiedź nie dotyczyła dziewczyny, tylko autora, że w jakimś sensie się z nim zgadzam pod względem jego poglądów, a nie pisałam nic o dziwności dziewczyny.

Dokładnie. Dopiero wtedy wyjdzie, jak sprawa wygląda.
Ale to musi być mieszkanie z usamodzielnieniem się całkowitym. Czyli zero ciągnięcia kasy od rodziców. No i na początku też może być różnie, bo w sumie nie wiem jak Wy, ale ja czasami dzwonię do mamy z pytaniem jak coś się robi, żeby nie zepsuć
ale z czasem powinno to naturalnie osłabnąć.

Ja się nie zgodzę z większością. Także uważam za niezdrowe takie zwierzanie się a nawet klepanie matce o wszystkim przez partnerkę lub partnera. Przez to jej matka będzie zawsze obecna w waszym związku a to da jej możliwość nieustannego wtrącania się i swoich mądrości. Nieuchronnym skutkiem takiego spowiadania się matce przez dziewczynę jest to że będzie próbować wtrącać swoje opinie w wasz związek. Ty jeśli będziesz stawiał granicę to będziesz ten zly który ogranicza im kontakt. Jeśli ty ja o to poprosisz a ona się zgodzi to też będziesz ten zly bo bez ciebie była inna. A jak się pokłócicie lub będziecie mieć problemy to takie matki wywierają wielka presję na swoje dzieci. Próbują na siłę ingerować w związek i doradzać a tak na prawdę to tylko sacza jad. Znam wiele przykładów zaborczych relacji rodziców z ich dorosłymi dziećmi i jeśli w porę się to nie ukróci to nawet mozna stracić przez czyjąś wścibskość związek.

Kamil, przestań tutaj teoretyzować na temat tego czy dasz radę to wytrzymać czy nie dasz rady, problem aktualnie w Twojej głowie ma rozmiary boiska, a w rzeczywistości to może z 25% tego.

Przede wszystkim najpierw porozmawiaj z dziewczyną.
Potem zacznij po prostu uczestniczyć w tych jej rozmowach z matką jak akurat jesteście gdzieś w trójkę. To nie dziewczyny wina, że Ty nie rozmawiasz.

Równie dobrze mogłaby teraz ona stworzyć temat, w którym będzie się zastanawiać, czemu jej facet jest takim bucem, że jak ona chce z matką porozmawiać, to on nie może też chociaż z grzeczności się odezwać, albo rzucić jakimś tematem tylko siedzi skwaszony jak królewicz.

Co to znaczy odezwać się z grzeczności? Pytam bo nie wiem. Sama zawsze siedzę cicho, jeśli ktoś rozmawia i nie prosi mnie o komentarz, bo moim zdaniem wtrącanie się nie jest grzecznością.

dubel

Nie zdarzyło nam się jeszcze poczuć się wykluczonym z rozmowy.
I żadne z nas nie robi min z tego powodu, że druga osoba chce porozmawiać z jakimś swoim znajomym/rodziną. Ja wręcz mojemu mówię jak jego mama dzwoni "gadaj sobie, ja zrobię coś innego teraz". Nie mam z tym żadnego problemu. Ale ja jestem w zdrowym związku i nie mam powodu do przeżywania takich głupot.

A powiedzenie "idę po kawę, chcesz?" nie jest dla mnie żadną ujmą na honorze.
Chodziło mi o to, żeby pokazać, że jakbyś chciał, to wcale byś nie musiał być wykluczonym z rozmowy. Ale Tobie widocznie tak wygodniej, bo masz co analizować i na co narzekać

powtórzę to, co powiedziałam wcześniej,
skoro tak Ci źle, to z nią zerwij. Plus dla niej.

Nie będę wydzwaniał do matki mojej dziewczyny, toż to absurd Postaram się delikatnie z Nią pogadać, na ten temat. Zobaczę jak to wyjdzie. Nie chcę żeby musiała wybierać, ale wizja Jej codziennych telefonów do mamy mnie przeraża.

Zdiagnozowałam cię! uwaga, to ja ci powiem, jak jest: jesteś mega egoistyczny i każde zachowanie dziewczyny interpretujesz w kontekście tego, co je zachowanie mówi o jej stosunku do ciebie. NAWET jeśli ona o tobie nie pomyślała. Non stop porównujesz ją do jakichś standardów - "ja tak nie mam", "ludzie tak nie robią", "nie wypada, powinno się, nie powinno się, to dziwne", a nawet "tamta dziewczyna potrafiła zająć się swoim chłopakiem, a ona nie".

Widzisz wszystko przez pryzmat siebie. Czy rzeczywiście każde zachowanie dziewczyny musi dotyczyć ciebie??
Rozmawia z matką na weselu a nie z tobą - oburzasz się
Rozmawia na wyjeździe z matką a nie z tobą - oburzasz się
Rozmawia w domu z matką a nie  z tobą - oburzasz się.
I w tym oburzeniu wyciągasz kosmiczny wniosek, że ona to robi, bo matka jest ważniejsza niż ty.

Dla mnie kosmiczny wniosek, dlatego że dzięki niemu widać twoje przewrażliwienie na swoim punkcie. Nie przyszło ci do głowy "ona chce porozmawiać z matką, może coś ważnego; ona ma ochotę trochę z nią pobyć bo babskie sprawy; ona ma ochotę podzielić się z matką radością". Co ci przyszło do głowy to JA, JA, JA: do MNIE stanęła tyłem, o MNIE zapomniała, ze MNĄ nie rozmawiała, JA stałem jak debil, MNĄ się nie zajęła, MNIE nie zapytała.

Wydaje ci się, że ona wszystko robi z tobą na uwadze. A tak nie jest. Nie jesteś pępkiem jej świata i twoje "partner powinien być na pierwszym miejscu" jest wyolbrzymione. Bo tak, partner powinien być na pierwszym miejscu i ZAWSZE się zgodzę, że np. przy wychowywaniu dzieci to rodzice muszą razem się zjednoczyć i trzymać swoją stronę, a nie ze swoimi mamusiami.
Ale u Ciebie to "na pierwszym miejscu" urosło do rangi problemu - jej nigdy nie wolno przy tobie rozmawiać z matką? jej nigdy nie wolno porozmawiać z matką we dwie, gdy jesteś w mieszkaniu? jej nigdy nie wolno dzwonić do matki, gdy jesteście razem? A do innych ludzi może mówić i dzwonić, czy to tylko z matką masz problem?

@Monoceros
Moze masz racje co do egoizmu tylko po co sprowadzasz rzeczy do absurdu pytajac czy dziewczyna ma nigdy nie rozmawiac z matka ? Zamykasz usta autorowi pokazujac ze jest jakims niedojrzalym chlopaczkiem ktory gada bzdury
Ja rozumiem troche autora bo dla mnie samopoczucie dziewczyny jest wazne i tez chcialbym zeby dzialalo to w druga strone. Tak samo lojalnosc. Dziewczyny opowiada osobiste matce,  matka przyjaciolkom i potem ja sie dowiaduje ze jakas sasiadka nie ma pokarmu albo komus nie staje i nie sa to wymyslone przyklady

Akurat to nie trwało 10 minut tylko znacznie dłużej. Ale nie chcę już wyolbrzymiac, zostawię to.
Ogólnie to dziękuję za diagnozę. Nikt mi nigdy nie powiedział, że jestem egoista ale cóż skoro mówią tak ludzie którzy mnie na oczy nie widzieli.

Akurat dołączyłem się do rozmowy.

Monoceros to co mam o sobie napisać?

Mówimy sobie bardzo dużo, raczej o wszystkim, ale nigdy nie wiadomo
Możliwe, że porównanie wielu sytuacji z przeszłości zaogniły tę sytuację. Inaczej to też wygląda na żywo, a inaczej się o tym pisze.
Nie chcę, żeby ktoś (Jej matka) kontorlowała mojego, naszego życia ani teraz ani w przyszłości. Na razie nic takiego nie zauważyłem, ale skoro są bardzo blisko to może tak kiedyś być. I może dla kobiet to dziwne, ale mówienie mamie o największych pierdołach mnie najzwyczajniej w świecie wkurza i nudzi.

Jeju to nie są podwójne standardy. Po prostu relacja matki z dorosłą córką jest inna od relacji matki z dorosłym synem. Biologia, psychologia. Logika nawet. Tak, w obu przypadkach nadmierna ingerencja matki może zatruć związek.
Co jednak nie zmienia tego, co napisałam wyżej.

Dla mnie to podwójne standardy. I syn, i córka to dziecko. Są mężczyźni, którzy lubią rozmawiać i istnieją kobiety, które nie lubią rozmawiać. Ja też uważam, że to kwestia wychowania dziecka.