Facet z wymaganiami. - Netkobiety.pl

j.w.
Poniedziałkowa wpadłaś w kolejny przemocowy związek, choć ta przemoc jest na razie w białych rękawiczkach.

Popełniasz błąd, od początku podejrzewam, wchodząc z nim w dyskusje, starając się udowadniać, starając się rozmawiać.
Potraktuj "nie chcę mieć z Tobą nic wspólnego" poważnie i na wszelkie dalsze próby kontaktu (a będą takie) nie reaguj, nie tłumacz się, nie udowadniaj, nie pokazuj, nie rób już żadnych edukacyjnych eksperymentów. Jego niczego nie nauczą, a ranisz nimi tylko siebie. Skończ to i kontynuuj terapię bo nadal wchodzisz w przemocowe związki i nadal jesteś kkzb.

Macie racje. Ostatnio gdy napisałam mu że to już koniec bo gnębi mnie, męczy o byłych, szczuje matką i tak dalej, nie odezwał się. Myślałam, że to koniec. A tego samego dnia po południu spotkał mnie na ulicy, uśmiechnął się, złapał za rękę i odprowadził do domu jakby nigdy nic a ja głupia na to przystałam.

Prawdą jest to co Klio mówisz - ja w tych mężczyznach chyba aktywuję tą przemoc wchodząć w związek z pozycji podłogi. Tłumacząc się ze wszystkiego, sama stawiając się w roli tej gorszej. Pewnie to nie ich wina do końca, że tacy są w stosunku do mnie. Powinnam skupić się na terapii i na sobie. Nie nadaję się teraz do związku. Moje życie kręci się wokół leżenia w łóżku bo nie mam na nic siły a on sobie po tym skacze.

Amen! Dołączam się do głosów powyżej - pożegnaj tego psychola! na zawsze!

dziewczyno - po takim tekście można się tylko wyrzygać. Jasne najwinniejsze są ofiary przemocy! ... zupa była zasłona, itd

Dziękuję Wam bardzo drogie Panie.
Ja przyznaję, ideałem nie jestem. Mam problemy z chorobą, doszedł alkohol ale staram się, leczę się - to kolejna terapia. Jeśli chodzi o związki to prócz tych negatwnych rzeczy o których wspomniałam, mam do zaoferowania siebie, swoje uczucia, czas, czułość, swoje pasje, stabilność finansową, własny kąt, swojego psiaka i wiele wiele więcej więc nie jest ze mną aż tak tragicznie. Co prawda myślałam, że trafił mi się rodzynek wśród mężczyzn - mongamista bez nałogów, zaangażowany, chcący założyć rodzinę (on jest po 40stce, coś mi się źle napisało, że jest dwa lata starszy - szybko pisałam). No i pomyśałam, ze on chce dla mnie tylko dobrze. Nic dziwnego, że nie podoba mu się że lecą u mnie 2-3 butelki wina tygodniowo więc postanowiłam to zmienić. Gotować nie mam mu jak bo nie mam kuchni w mieszkaniu ale zawsze coś "na sucho" zrobiłam i głodny nie był. Ale zdążył w kłótni powiedzieć, że "gdybym nie wziąl do ciebie skibki chleba to bym z głodu umarł". A już najgorsze bylo to męczenie mnie o byłych. Mówił, że przeze mnie nabawił się nerwicy i musiał po lekarzach chodzić. Był wtedy problem z jego wzwodem, nie wiedziałam o co chodzi. Chodził wtedy po lekarzach i wyszło, że to na tle emocjonalnym przez te zdjęcia na ściania o których mi nie powiedział, że tak na niego zadziałały kastrująco. Dla niego nawet poszłam na mszę do kościoła, zaczęłam czytać książki teologiczne by poznać w czym on siedzi, kim jest ten Bóg. Owszem, po kościele powiedział, że dla niego to najszczęśliwszy dzień w tym związku i już wie, że ja chcę dobrze. Ale niewiele się zmieniło.

_v_ to że się leczę nie znaczy, że powinnam tłumić w sobie chęci bycia w związku. Ale racją jest, że nie nadaję się teraz do związku.

Już nie marudzę. Zostaję sama i walczę dalej o siebie.

Tak Klio, było dokładnie tak jak mówisz. Jedno wielkie poczucie winy i brak akceptacji. Ale już koniec z tym. Nie mam siły na więcej.

Zajmę się sobą i odpocznę od związków, mężczyzn. Jeszcze dużo roboty na terapii przede mną.

_v_ owszem, prawda to, że wpadam w schemat. Kończyłam już jedną terapię, czułam że wyszłam na prostą, skończyłam nawet terapię pod kątem kobiet kochających za bardzo. Jednak za pewnie się poczułam. Wpadłam znów i wylądowałam na terapii. Cóż pomyliłam się.

Wiesz, poznając go byłam pewna i radosna, że wyszłam ze schematu. Facet mądry, zaangażowany, bez nałogów, zdrowy psychicznie itp. więc wpadłam w poczucie winy, że znów się coś psuje, że to on jest normalny więc powinnam się dostosować wbrew sobie. Nie chciałam dopuścić do siebie, że facet jednak taki normalny nie jest. Za to jest apodyktyczny, traktujący mnie przedmiotowo, narzucający swoją wizję świata, nie elastyczny umysłowo.

Nic no, walczę dalej. Dam znać jak uda mi się wyjść z depresji. Już bardzo bym chciała stanąć na nogi.

Dziękuję wszystkim za pomoc.

Każdy ma swoje schematy.
Jak zauważyłaś -> pan szukał ideału pod swój obrazek.
Każdy niemal ma swoje wady, naleciałości itp.
I o ile osoba jest elastyczna i rozumiejąca drugą to nie będzie robić cyrku - inna już będzie.

Swój schemat znasz.Ta pierwsza pewność siebie po terapii potrafi zgubić bo jest nietrwała,do tego opiera się na Twoim postrzeganiu.Takie Eureka! Już wiem i pooooszla w świat.;-)
2-3 butelki wina o ile nie są przymusem wewnętrznym to nic złego.Sam w ostatnich miesiącach wypiłem morze piwa i wina.Tyle że kiedy chciałem to nie piłem tego.Papierosy poszły do szuflady.To nie swiadczy o nalogach.
Jak sama napisałaś - szukalas chwili odcięcia od emocji i bólu.Poki umiesz nad tym zapanować jest ok.Tak samo jak kiedy widzisz problem i go rozwiazujesz.

Słuchaj - nie tyle co poglądy tego faceta są chore a jego postępowanie.I nie ma żadnego wytłumaczenia dla niego. Inne jest poczucie winy kiedy faktycznie coś się nabroiło a inne kiedy ktoś Ci coś wmawia.
On niech znajdzie.sobie kogoś o podobnych poglądach - dobrze będzie im się wiodło.
Mnie od początku próbowano wmówić że coś jest nie tak.Zbyt normalny byłem.I to było nienormalne dla danej osoby.Na każdym kroku doszukiwała się przemocy.
Tak jak Ty na dzień dobry szukałem winy w sobie,chociaż też byłem mega optymistyczny i pełny wiary w siebie ;-)

To trochę tak jak w seksie.Mozna mieć rozne podejścia ale narzucanie ich lub ocenianie na ich podstawie oraz wpędzanie w poczucie winy jest już absurdem.Wiec zostaje dobrać osobę o podobnym podejściu lub otwarta na nowe doświadczenia.

Zakończ to mówiąc wprost i jeśli musisz mieć kontakt biznesowy to wyraźnie określ że tylko taki będziecie utrzymywać.

no i ?

On nie toleruje podniesionego głosu bo to SPRZECIW dla jego zdania ;-)
Typowe dla 'nich'.Stąd ataki na Ciebie.I niech zgadnę.Tłumaczyłaś mu jak komuś 'dobremu'? ;-)
Takim osobom się nie tłumaczy nic.Przedstawiasz swoje zdanie, opinię i koniec. I ignorujesz zaczepki.

Wsciskanie w swoje ramy jest częste.Terapia Ci pomogła ale nie ugruntowałaś się w swoich odkryciach.Tak jak i ja.Czułem że mam mocny charakter,'męski' ale balem się go pokazywać.Poczucie winy.Wbijane przez matkę. Dłuugo mi zajęło wyzbycie się tego.I zyje mi się lżej.

Zobacz: afera za wino, afera za kawki ze znajomymi itp. Typowe 'psycholskie' zagrywki przemocowca. Możliwe że w przyszłości się uodpornisz, natomiast na razie wiesz że to jest OK, tylko jeszcze podważasz to,prawda? ;-)
Wtedy jesteś podatna na ataki.Niech chodzi abyś TY wciskałaś kogoś w schematy ale żeby wciskanie w schematy po Tobie spływało.Przyjdzie z czasem.Zobaczysz :-)

Z seksem miałem to samo. Teraz kończę 'rekonwalescencję' po nieudanej 'relacji' ale wiele rzeczy jednak się utrwaliło.

Tak, trzy lata temu skończyłem terapię.Zaczęło się od objawów PTSD a potem poszło po reszcie.W trakcie rozwodu.
Potem wpadłem w zwiazek z osobą z BPD, kilka sesji znów. A potem...ostatni 'związek'.Byłem samoświadomy ale nie utrwalony.
Dziś taka osoba nie byłaby w stanie poruszyć. Owszem ,zostały pewne kwestie to przepracowania ale idzie szybko.
Pomogli mi znajomi,dwie przyjaciółki Harpie.W zasadzie one mi uświadomiły jak sie mnie odbiera,nawet czasem 'cwiczyliśmy' I za każdym razem. kiedy nie dobierałem słów, nie tłumiłem emocji, itd. byłem sobą - wychodziło 'najlepiej'.Zero Misia, czysty facet ;-)

Ty też może spróbuj? Chrzań co wypada.Jak Cię ocenią.Pij wino, baw się ,mów co lubisz, także w łózku ,złap kochanka ,nie twórz zwiazku-> i pobądź taka. :-)

I nie tłumacz się z tego :-) Jak ktoś zapyta czemu? "Bo tak lubię " :-)
Pomyśl o czymś na co masz ochotę.Ale ktoś mógłby ocenić. U mnie to były np.zakupy ciuchów, drobne przyjemności.Mam jeszcze kłopoty finansowe i każdy zakup itp był komentowany.
A teraz, brakuje mi pieniedzy ale zamiast ciągle 'skąpić' na sobie, chromolę.Nawet jak mam jeść ryż przez dwa tygodnie.Zamiast martwić czy mi wystarczy: szukam sposobu na zdobycie pieniędzy.Jak znajduję : od razu kupuję. I zacząłem się świetnie czuć .Coraz lepiej ;-)
Kurtka skórzana, dobry zegarek, wyjście do teatru czy weekend gdzieś tam. Powoli się uwolnisz w ten sposób .Poćwicz takie rzeczy :-)

Chodzi o to że to siedzi w głowie :-)
Musisz powalczyć z oceną wewnętrzną i zewnętrznęgo tego co robisz itp.Inaczej możęsz spędzić LATA na analizowaniu .

Trochę Cie zrugam teraz ;-)
CHRZAŃ to skąd on pochodzi.Nie tłumacz go!

A zanim wypijesz, rozbierz się, zrób sobie nagie selfie i sama namaluj swoją kobiecość ;-)

I Ty się zastanawiasz? weź, przeczytaj to raz jeszcze.

Nie będzie kłótni? Bo jako pierwsza będziesz musiała się zamknąć?
A pracować Ci pozwoli, czy w domu zamknie, byś tworzyła mu ognisko domowe?
Co to znaczy "być za swoim mężczyzną"? W ustach takich jak on to zazwyczaj oznacza wieczne przytakiwanie - patrz punk o niekłóceniu się.
Mamusią Cię straszy... no czyż to nie urocze... Jakby wiedziała jaka jesteś... - czyli jaka jesteś? To jest zakamuflowany przytyk.
Masz depresję i to, że w ogóle rozważasz tego pana jako kandydata jest efektem depresji i tego, że nie myślisz jasno.
Wypominanie ilości partnerów - poniżej krytyki...
Jak tak kiepsko wypadasz w porównaniu z eks, to po co się ugania za Tobą.

On desperat i Ty trochę też.

Wiej.

oprócz depresji masz problem z alkoholem. W tym układzie nawet związek z nieprzemocowcem miałby marne szanse powodzenia. Chyba, ze ta butelka wina to nie codziennie a od czasu do czasu...