Chce mnie zostawić po 15 latach ....co robić dalej? - Netkobiety.pl

nie da się go przekonać i raczej nie warto. Zdrady są różne i to czy da się uratować związek po zdradzie zależy głównie od podejścia osoby zdradzającej. Gdy zdrada wychodzi na jaw, przez przypadek, albo zdradzacz sam się przyznaje, kluczowe są pierwsze decyzje i zachowania zdradzacza. Z tego co czytałam i przeżyłam, to jest cień szansy na ratowanie związku, gdy zdradzający wie, ze zrobił źle i żałuje, gdy zrywa wszelkie kontakty z kochankiem/ kochanką i wraca do rodziny, walczy i się stara. Gdy widać, ze mu źle i smutno bo zawiódł osobe, którą kocha (chociaż ja nie wierze, ze ten co zdradza kocha swojego stałego partnera- ale to moje zdanie).
Natomiast gdy rozmowa i zachowania wyglądają, jak w Waszym przypadku, gdy zdradzający przedkłada życie z kochanką nad zycie rodzinne i jeszcze odsuwa się od dziecka (NIEWYBACZALNE), gdy śmieje sie w twarz żonie/ mężowi, albo twierdzi, ze musi to przemyśleć. To nie ma szans na zbudowanie nowego dającego satysfakcję związku.
Wiesz, jak się skończy Twoja historia? Tak, jak większość tego typu zdrad. Mąż pożyje sobie z kochanką jakieś 2-6 miesięcy, aż odkryje, ze mieszkanie z nią niczym się nie różni od mieszkania z żoną, ona też zacznie mu jęczeć, zeby wyniósł śmieci, odebrał dywan z pralni, czy będzie strzelała fochy, dlaczego on pije w piątek 3 piwo zamiast iść znią na miasto. Jednym słowem zapanuje u nich rutyna, a wtedy mężuś bedzie chciał wrócić do Ciebie. I co będzie dalej? Dasz się podejść i żyć z nim w obawie, ze gdy znowu pojawi się jakaś chętna laseczka to kopnie Cię w dupę, czy sama pierwsza go kopniesz tak, zeby zakretu nie złapał? tutaj decyzja nalezy już tylko do Ciebie.

Problem w tym że dziecko jest strasznie związane z ojcem, który od kilku tygodni udaje najtroskliwszego weekendowego tatusia....Mała widzi co się dzieje ale powiedziała że tatuś ma z nami mieszkać i tyle...:(

Ja chce być z nim bo to kocham. Biegalismy za sobą jeszcze od podstawówki. Długi czas był dla mnie dobry i kochany, ale praca, stres, presja i obowiązki  zmieniły wszystko....Ja pewnie naiwnie chcialabym ostatniej szansy  bo kiedyś był cudownym człowiekiem i chciałabym nowego związku bo stary i tak już umarł....

ja kiedyś też tak myślałam jak Ty. Prosiłam, błagałam, poniżałam się. Mój mąż był dla mnie ideałem, nieskazitelnym człowiekiem. Teraz z perspektywy czasu widzę jak bardzo się myliłam i jaką krzywdę wyrządził mi mój mąż.
Prawda jest taka, że nikogo do kochania nie zmusisz. To może tylko pogorszyć sytuacje.
Z dzieckiem musisz porozmawiać. Ono wielu rzeczy nie rozumie, ale można to wyjaśnić, tak jak ktoś Ci tu już radził.

Tak, to prawda kocham przeszłość:(:(:( ale jestem na tyle głupia ze wierzę że zaczynając od nowa wrócimy do tych dawnych uczuć. Jestem naiwna frajerka, wiem to dobrze, ale ból jest nie do opisania. Tym bardziej że cała rodzina mieszka 500 km od Warszawy i zostałam z dnia na dzień sama.

O.. jesteś w szoku.. Gdybyś nie była, to na pewno nie wyskakiwałabyś z tekstem o wybaczeniu, zanim przejdziesz cały proces i przeanalizujesz małżeństwo. Wiem, że to trudne, ale dopuść do siebie wszystkie emocje- zobaczysz, że tam nie tylko strach i rozpacz jest, ale wiele innych rzeczy też. I złość i siła i spokój.
Skupiasz sie teraz na mężu- ale życie pokazało Ci inny kierunek- Siebie.. Coś straciłaś, coś zyskasz. Po ludzku współczuję- ale plusy dodatnie też będą, chociaż trudno w to uwierzyć. Trzeba to przejść, taka życiowa lekcja.Poczujesz i złość i rozpacz i ulgę i spokój. Może nawet będziecie razem. Może. A moze przeanalizujesz wszystko i uznasz, że dzień który pewnie uznałaś za najgorszy w życiu przyniósł coś dobrego.
Zróbcie wszystko by dziecko to jak najmniej odczuło- ponad waszymi sprawami.

Dziękuję też Wam za wsparcie!!!

W momencie w którym powiedziałaś mężowi , że mu wybaczysz zdradę - straciłaś jakikolwiek szacunek.
Ty sama siebie nie szanujesz, a on wie , że co by teraz nie zrobił - to Ty jak taki potulny baranek przybiegniesz.

A wiesz co powinnaś zrobić ?

Na spokojnie - odpowiedzieć ok, zawiodłam się na Tobie- masz kilka godzin na spakowanie się do swojej kochanki. Poinformować o założeniu sprawy rozwodowej z jego winy.
Zacząć spotykać się z kim chcesz, wychodzić z koleżankami na drinki wieczorem do pubu - facet by szybko biegał za Tobą, a wtedy Ty byś mu powiedziała , że zdrajców nie przyjmujesz-  i , że teraz poszukasz sobie godnego siebie !

Ale płaszczenie się i informacje o wybaczaniu... no wybacz.

Nie zrozumiałaś..

Chodzi o to żebyś pokazała mu , że jesteś twarda i dasz sobie świetnie radę.
A Ty go wiecznie tłumaczysz? co ma teraz kredyt itd ?

On myślisz , że myślał o mieszkaniu, kredycie jak pieprzył się z inną ? NIE
Więc, niech teraz się martwi gdzie będzie mieszkał.

Kobiety ! OGARNIJCIE SIĘ. facet pieprzy inne , przyznaje się do tego - wy mu chcecie wybaczać, dalej go trzymacie pod dachem ( no bo on kocha córkę, no i mieszkanie ) serio ?! On ma to totalnie w tyłku.

Moim zdaniem nie masz szans na nic. On jest teraz zaslepiony i nic z tym nie zrobisz.

Przepraszam, ale właśnie takie są skutki związków, które są zawierane wcześnie ( w liceum). Jeden partner przez lata młodzieńcze, dorastanie, dojrzewanie. Potem ślub, dzieci i nagle to wszystko jest nie tak jak powinno być.  Wielka miłość uleciała, marzenia o jednym jedynym do śmierci też. Ludzie się zmieniają, to że byliście razem tyle lat, nie oznacza że nadal jesteście tacy sami. 

Masz przed sobą całe życie. Mąż zrobił Ci świństwo zdradzając i to jest niewybaczalne, bo powinien najpierw przyznać się przed samym sobą i Tobą, że jego uczucie się wypaliło. Postąpił jak tchórz, poszedł na skróty i należy mu się kara. Zbieraj dowody i składaj pozew  o rozwód z jego winy.
Nie płacz, nie proś bo w jego oczach sie pogrążasz, niech nie zobaczy już ani jednej łzy w Twoim oku. Dasz radę.

Wszyscy Ci mówią dobrze, co powinnaś robić.
I nie - wcale nie jesteś twarda- a wiesz dlaczego ? Bo trzymasz zdrajcę pod jednym dachem i nie potrafisz go wyrzucić. Zasłanianie się dobrem dziecka jest słabe.

Gdybyś to Ty go zdradziła - pewnie wylądowałabyś już na bruku.

Otrząśnij się ! Jak możesz mu w ogóle proponować warunki na których może do Ciebie wrócić ?
Nie czujesz upokorzenia ?

Wiem, że na pewno czekasz aż kochany mąż się nawróci i wróci do Ciebie- nie masz siły pokazać mu , że już wszystko stracone ( tłumaczenie bo córka jest w niego wpatrzona ).

Zaciśnij zęby- nie pokazuj mu , że Cię zranił i wykop go z mieskzania i swojego zycia.
Co Cię w ogóle interesuje, że on nie ma gdzie pójść ? KOBIETO !

...ale po za weekendami ma gdzie mieszkać, więc nie jest szczery (co nie jest niespodzianką), albo coś kombinuje. Właściwie mogłabyś już w tej chwili ustalić z nim terminy kontaktów z dzieckiem, bo same weekendy, to jednak za mało. W tej sytuacji jesteś uwiązana przy dziecku od pon - pt. Po za tym, nie dopuszczaj do sytuacji, gdy weekendowy tatuś będzie kojarzył się dziecku tylko z przyjemnościami, a od "czarnej roboty" będziesz Ty. Nie przyzwyczajaj do tego ani dziecka, ani jego.
Postaraj się swoją stanowczość wyrażać nie poprzez teatralne gesty, bo oddanie mu obrączki i pierścionka było zupełnie bez sensu, w końcu były
Twoją własnością, (po rozwodzie mogłabyś je sprzedać i pieniądze przeznaczyć na coś fajnego, tymczasem bez sensu zrobiłaś prezent jemu, a być może też jego kochance), a raczej na kokretnych działaniach.
Zebezpiecz finanse i bardziej sensowne kontakty z dzieckiem, wyprowadź go z mieszkania, zdobądź dowody zdrady (mogą się przydać), udaj się do prawnika żeby przynajmniej zorientować się w kwestiach rozwodowych (co chciałabyś uzyskać) i w sprawie spłaty kredytu.
To przykre, ale im szybciej pogodzisz się z tym, że Twoje małżeństwo dobiegło końca, tym szybciej staniesz na nogi.
Nie czekaj i nie licz na jego cudowną przemianę, on nie daje Ci żadnej nadzieji, więc nie marnuj czasu.

Dawno mnie nie tu nie było, ale duzo sie działo...Stalo się, po kolejnych jego kłamstwach i szarpaninach udalo mi sie zmusić Ex do wyprowadzki. Chociaż jak stwierdził robi to tylko po to żeby mnie nie drażnić...a na szukanie nowego lokum nie mial czasu....Wiem że nadal spotyka się z kochanka, ale nie mam pojecia gdzie sypia. Jest ciężko, ale nie dałam rady dłużej tolerować takiej sytuacji. Teraz tylko toczy ze mną batalię o dziecko i wpada po nią jak gdyby nigdy nic bo mu się należy...
Kontakt z prawnikiem też już jest za mną. Gdy uslyszala moja historie powiedziała że argumentacja ex zrzucanie winy na mnie, tłumaczenie ze nam po prostu nie wyszło i że lepiej mieć 2 szczesliwych rodzicow oddzielnie to standardowa obrona zdradzajacych:( Jest ciężko...

I_see domyślam się że z kochanka, ale lepsze to niż jego zadowolona mina po powrocie od niej...Znalazłam rachunek za krem damski za 100 zł, a dzieckundodaje 15 zł na ciastoline która kosztuje 40....wiec jasno pokazuje priorytety...
Wszyscy mówią że będzie ok, na razie tego nie czuję.. czas pokaże....

dokładnie, życie weryfikuje nasze jakieś wydumane wcześniejsze założenia. Po prostu w każdej sytuacji trzeba być silnym i podejmować racjonalne decyzje dla swojego dobra, a przede wszystkim dla dobra dzieci- jezeli sie je posiada

Tak czytam te wszystkie tematy i ten marzec to jakiś wybuch testosteronu u tych facetów.
"Na pytanie co miałam robić nie odpowiada " - a co ma Ci powiedzieć, skoro on sam nie wie.
To jest nie wyobrażalne jak można się zmienić dla kochanki/kochanka dla kilku chwil uniesień krzywdzić kochająca Cie osobę.
Oczywiście, że ona go rozumie jest szczęśliwy i zakochany bo jak by miała inaczej go omamić musi go rozumieć i szeptać w uszko jakie on miał nieszczęśliwe życie.
Rozumiem, że go kochasz i chcesz być z nim dalej naprawdę to rozumem tylko widzisz on nie chce Ciebie, i tu już nie ma szans na odzyskanie go bo skoro on nie chce walki to ty nie zawalczysz za dwoje
Tak tak zazwyczaj w domu liczą każdy grosz,a  na prawo i lewo rozwalają kasę ale jeżeli szkoda mu na własne dziecko to zaraz i kochance się skończy bo ile można.

Mam nadzieję, że małymi kroczkami nauczysz się żyć od nowa sama, uczę się razem z Tobą

To zycze nam wytrwałości i siły:)

To ja poproszę o jakieś namiary:)