Szczerość wobec kobiety - atrakcyjne czy lekkomyślne? - Netkobiety.pl

Kurczę, dla mnie bycie szczerym jest po prostu normalną sprawą... Chyba jestem jakaś inna.

Hm, może nie tyle mam na myśli szczerość, co okazywanie swoich uczuć, czy jest sens na coś takiego sobie pozwalać na tym etapie znajomości, czy zasygnalizować, że naprawdę mi się podoba.

Ela- właśnie o to mi chodzi. Serce tak bardzo chce wyjawić prawdę, a z drugiej strony chłodna kalkulacja... Tak, widujemy się na żywo bo pracujemy razem.

Jeśli widzisz, że w Twoim towarzystwie czuje się dobrze tzn. śmieje się, potraficie gadać o "niebieskich migdałkach" to jak najbardziej delikatnie (nie z grubej rury) można powiedzieć o własnej sympatii. Natomiast jeśli jesteście praktycznie obcymi ludźmi, a macie możliwość neutralnych spotkań to zasugerowałabym polepszyć relację przed wyznaniem. Albowiem jak mężczyzna mówi mi "podobasz mi się" to w krótkim czasie trzeba decydować się, czy chce się tego, czy nie. Jeśli się nie znacie, a Ty podkochujesz się "z czeluści korytarza" to jakie są argumenty za?

Natomiast rzeczywiście zatrzymywanie tego dla Siebie to typowe wprowadzanie relacji na poziom friendzone.

Jasne - zaproś.

Jeśli obije jesteście "mało inicjatywni", to odradzałabym nieśmiertelny klasyk typu kawiarnia/restauracja, bo może się skończyć niezręczną ciszą i wbijaniem wzroku w talerze/filiżanki Macie jakieś wspólne zainteresowania? Jest coś, co oboje lubicie robić? Standardem, który mógłby się u was sprawdzić jest kino + kawa/obiad/kolacja/spacer - wtedy macie gotowy przynajmniej jeden temat do rozmowy Inna rzecz, która mi do głowy przychodzi - ostatnio cały dzień spędziłam z moim lubym w Centrum Nauki Kopernik, robiliśmy eksperymenty, graliśmy w różne gry, gadaliśmy o eksponatach, o innych odwiedzających i o sobie, było dużo okazji, żeby być razem, ale też chwile, kiedy każdy mógł się zająć sobą i na chwilę odetchnąć (nie wiem, skąd jesteś, ale jak nie z Wawy, to może w okolicy masz jakieś podobne miejsce?).

Jak ją zaprosisz na wspólne wyjście we dwójkę, to nawet jeśli nie nazwiesz tego randką, ona powinna wyczuć, że to coś w tym klimacie. Jak się zgodzi - super Będziesz miał szansę poznać ją, a nie tylko swoje o niej wyobrażenia. Jak będzie chemia i chęć kolejnych spotkań, to dalej się potoczy.

Ja jestem prawie w Twoim wieku i cenię sobie szczerość i konkretnych, zdecydowanych facetów po co głupie dziecinne podchody? Ale każda kobieta może lubić co innego, jednak do odważnych świat należy

Każda kobieta jest inna i jest to kwestia indywidualna. Generalnie szczerość - najważniejsza, to się zgadza. Ale jeżeli jak piszesz - następuje niekiedy w rozmowie niezręczna cisza, to jeśli wyłożyłbyś od razu kawę na ławę to mogłaby ta cisza pojawiać się częściej. Jeżeli mówisz, że czujecie się ze sobą swobodnie, a okazałoby się, że w niej dopiero też coś kiełkuje, ale nie jest pewna - mogłaby przestać czuć tę swobodę. Po prostu ze względu na to, że nagle zaczęłaby uważać na słowa, na gesty... Jak dla mnie po prostu staraj się spędzać z nią więcej czasu, kup dwa bilety do kina i zaproponuj żeby z Tobą poszła. Albo na kawę Ja osobiście wolałabym żeby facet się nie odkrywał tak od razu i nie mówił wprost. Niech to wychodzi naturalnie, najlepiej w gestach niż w słowach.

A co będzie wtedy, jeśli dajmy na to nie będzie mogła bo jej nie będzie pasować np. termin itp? Rzucić jakąś inną propozycję, zaoferować inny termin, czy zakończyć temat? Bo mam parę miejsc w zanadrzu ale nie chcę też tak rzucać tych zaproszeń na raz, bo wyjdę na desperata

Mówienie wprost, nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Często lepiej po prostu gdzieś zaprosić. I powoli robić kolejne kroki. Choć dużo zależy od sytuacji i osób.
Sam sobie odpowiedz czy wolałbyś żeby kobieta powiedziała, że coś czuje lub jej się podobasz czy może żebyś gdzieś z nią wyszedł, złapał za dłoń ect.  bez jakiś wcześniejszych deklaracji. Nie ma zawsze idealnych rozwiązań.

Niestety, strasznie ciężko mi znaleźć okazję, by z nią pogadać. Generalnie koncentrujemy się na pracy, jedynie gdzie mogę ją spotkać to przechodząc od czasu do czasu na korytarzu albo czasami w kuchni. Tylko co mam jej, wypalić ni z gruchy ni z pietruchy, przy ludziach, w tym jej koleżankach, że ją zapraszam tu i tu? Nie potrafię znaleźć odpowiedniej okazji a naprawdę chciałbym już to zrobić by mieć całkowitą jasność, bo takie tkwienie w niepewności mnie męczy. Wiedziałbym czy jest zainteresowana, czy nie. Najgorsze że do tej pory nie wiem, czy nie jest mną zainteresowana, czy po prostu się wstydzi, strasznie ciężko mi to rozróżnić

zawsze trzeba mieć takie zdanie że jak to twoje to będzie z tobą.

Zawsze możesz zagadnąć o ten pierścionek. W stylu np. "Ładny pierścionek. Zaręczynowy?". Normalne pytanie. Ewentualnie, skoro rozmawiasz czasem z jej bliskimi znajomymi, to ich możesz zapytać (ale miej na uwadze, że na bank jej to powtórzą, że pytałeś Do tego, już nie tylko ona, ale one też, będą wiedziały, ze coś do niej masz. Wiec to mi sie wydaje jednak tą słabsza opcją )
Ja bym na Twoim miejscu wybrała opcję nr 1. Tj. spytać samemu.

ps
Jak będziesz za długo rozmyślał, zamiast działać, to Ci ja inny sprzed nosa sprzatnie... O ile już nie ma kogoś.