ODCHODZĘ - TYLKO JAK SOBIE Z TYM PORADZIĆ? - Netkobiety.pl

Jestem mężatką od 13 lat - 3 dzieci i niby z zewnątrz ułożony świat na nawet dobrym poziomie dom, samochody, wyjazdy zagraniczne, dobre ciuchy biżutera - nie to nie tylko on za to płaci - ja również pracuję na 2 etatach by tyle mieć.
i teraz ktoś zapyta i co nie gra.... nie gra to że nie ma nas.... nie ma już uczucia troski, dbałości o to czy boli Cię głowa - albo czy już przestała. Jestem praczką, sprzątaczką, prasowaczką, opiekunką do dzieci, reprezentacyjną osobą obok gdy gdzieś trzeba wyjść, doradcą gdy trzeba z kimś pogadać i powiernicą gdy są problemy.
I ja wiem, że w rzeczywistości świat tak wygląda, że to nie bajka że książe codziennie nie jeżdzi na białyk koniu i że nie codzień motyle w brzuchu fruwają. Jestem 40 letnią całkiem dobrze wyglądającą kobietą która ma już odchowane dzieci i chciałby żyć a nie być a nie tylko jeść spać i pracować. Niestety mój mąż ma problem z alkoholem - tan nie pije codziennie ale na imprezie jak się już napije to na umór i wtedy mu odpala. Nie pójdzie spać i byłoby po sprawie tylko włącza się agresor i to co gorsza do mnie kiedyś mogłam powiedzieć że tylko do mnie teraz właściwie w sylwestra zaczął się rozkręcać i również do moich koleżanek, wyzywa, poniża po nocy chodzi po domu, straszy nigdy nie wiem czego mogę się spodziewać, muszę chować kluczyki, łagodzić atmosferę być jak na palcach bo nie wiem kiedy się obudzi i co zrobi. Już 2 razy wzywałam policję - prosił przepraszał i znów jak się napije wraca demon. Leczyć się nie chce bo przecież NIE MA PROBLEMU a ja przesadzam - ja go nakręcam ja prowokuję.
Wiem trzeba odejść ale jak to zrobić człowiek się przyzwyczasił dos tylu życia - dom w którym mieszkamy praktycznie to 2 lata mojego życia każdej ściany dopilnowywałam każda płytka w łazience była przeze mnie dopieszczona. On zajmuje się dziećmi - zawiezie z zajęć kupi co trzeba nie powiem choć ciężko pracuje na nas nie oszczędza ale czy tak uczuciowo jest dla nich wsparciem to nie powiem - dla niego wydaję mi się że można wszystko kupić. Sex nam się nie układa od lat - dla niego powinnam się pożożyć oddać się i nie jęczeć że przed chwilą mnie wyzywał a i tak sex ze mną to beznadzieja. Wiem o tym bo jeśli raz na miesiąc do tego dojdzie to zagryzam zęby i chcę mieć to już z głowy bo mi się żygać chce! nienawidzę gdy mnie dotyka gdy syczy za uszami przypomina mi się widok jego upitego i wyzywającego mnie.
Mieliśmy wspaniałego Sylwestra impreza był super wszyscy zadowoleni - do puki ok 2 się nie odpalił i rozwalił wszystko - spałam na podłodze w salonie bo bałam się iść na górę gdzie wolnych jest kilka łóżek - później cała byłam mokra gdy chodził po domu przekładał dzieci z łóżek
proszę o jakieś rady - wiem nikt mi życia nie ułoży to moja decyzja ale chcę się utwierdzić w przekonaniu że nie wariuję że nie czepiam się dupereli że to co teraz czuję toą rozpacz że muszę się wziąć w garść to ma podstawy że tak powinno się w tej sytuacji zrobić