Gdzie jest granica pomiedzy intensywnym zabieganiem a stalkingiem - Netkobiety.pl

Cześć.
Według mnie każdy z nas jest inny i każdy z nas inaczej odbiera taki nacisk od drugiej osoby. Jedna kobieta będzie specjalnie grać niedostępną żebyś się o nią długo starał, a druga po paru próbach uzna to za stalking. To nie jest łatwy temat i myślę, że trzeba poprostu spróbować wyczuć osobę o którą się zabiegamy. Według mnie jak nie trujesz tyłka komuś codziennie tylko z jakimś odstępem czasu to tych kilka prób można wykonać. Chyba, że już po pierwszej próbie był taki ostry/mocny sygnał, że nie to nie. Ja jestem generalnie typem wojownika i walcze długo. Jednak nie wszystkie kobiety to lubią. Pozdrawiam

w ogóle nie rozumiem idei zabiegania o kogoś, kto nas nie chce.
może ktoś mi wyjaśni to zjawisko?

w ogóle nie rozumiem idei zabiegania o kogoś, kto nas nie chce.
może ktoś mi wyjaśni to zjawisko?

Ta, mój błąd, bo najpierw chciałem odpowiedzieć autorowi tematu. Poprawione, przepraszam. Ale za to Twój post sobie forum zdublowało

nie, mój drogi
podrywac dalej mozesz, gdy podrywans osoba powie "tak, chce tego", anie gdy nie mowi "nie"

Nie. Stalking nie jest nowoczesnym wynalazkiem. Gender też nim nie jest.

Pewnie, jak wyżej napisano, każda osoba ma inną wrażliwość i gdzie indziej w kontaktach z innymi stawia granice.
Maksymalnie intensywne zabieganie o kogoś jest dla mnie brakiem jakiegokolwiek taktu, wyczucia i dobrego wychowania, jest  równoznaczne ze stalkingiem.
Wbrew opinii niektórych sporo jest osób (płci obojga), dla których "nie" oznacza "nie". Jeśli osoba, która jest obdarzana tym maksymalnym zainteresowaniem nie potrafi powiedzieć "nie", to ów sprzeciw można odczytać po jej zachowaniu. Jest tylko jeden tego warunek. Ów zabiegający używa rozumu zgodnie z przeznaczeniem, nie zaś ma zdanie tej drugiej osoby za nic.

Może i zdarzają, ale później i to 'później' jest kluczowym słowem. Po miesiącu, po roku, po latach dziesięciu. Jak dla mnie to zdarzania "losowe", a nie wynik ciągłego podrywania.

Jeśli 'nie' słyszysz pierwszy i drugi raz, to trzeci raz nie pytasz.
Przy piątym* zostaniesz uznany za namolnego gościa.

*wartość dla każdego może być różna. Zależy od cierpliwość, mocnych nerwów (itp.) ankietowanych

Stalking ma bardzo prosta definicje: jest to namolne nagabywanie osoby, ktora WYRAZNIE dala ci do zrozumienia, ze nie jest zainteresowana. I nie, to sie nie kwalifikuje jako "zabieganie", to jest upierdliwe naprzykrzanie sie.

To prawda, ale taka postawa wynika tylko i wyłącznie z faktu, iż niektóre kobiety otwarcie przyznają, że weszły w związek z mężczyzną początkowo zupełnie nieinteresującym, który swoją zabiegającą postawą najpierw doprowadził do spotkania, choćby na kawę, a potem dalej do związku. Naprawdę nie są to sytuacje niespotykane.

Wiele kobiet uważa również, zupełnie nie kryjąc się z tym, że to mężczyzna powinien starać się o kobietę. Nic dziwnego, że wobec takich postaw niektórzy bardziej zmotywowani panowie przesadzają w zachowaniu względem pań.

Uważam również, że choć jakieś orzecznictwo sądów dot. stalkingu istnieje i definiuje je konkretnie, to jak zwykle w życiu...wszystko zależy od okoliczności. Od osobowości, kultury i taktu mężczyzny, od wrażliwości kobiety. 10 smsów o treści "chcę Ciebie zerż...." będzie bliżej stalkingu niż 15 z eleganckim zaproszeniem nna kawę. Wiele zależy od tego, czy zachowanie mężczyzny, choć uporczywe, jest odbierane jako zagrożenie bezpieczeństwa kobiety.

Ja mam bardzo prostą zasadę: każdą odmowę ze strony kobiety traktuję dosłownie i ostatecznie. Po prostu nie to nie. Dzięki temu mam pewność, że nigdy żadnej kobiety do niczego nie zmusiłem i czuję się z tym komfortowo. Zapewne kilka razy ominęły mnie jakieś przyjemności w życiu z tego powodu, ale nie żałuję. Ominęło mnie zapewne również kilka przykrości, więc bilans wychodzi na zero. Jak to bilans ;-)

Dla Ciebie niezależnie jakim językiem 10 propozycji to za dużo i ja to rozumiem.

Ale po wpisaniu w google frazy "chodził, chodził aż wychodził" wyszukiwanie podało na pierwszym miejscu taki oto wpis z konkurencyjnego forum: " U mnie tak chodził aż wychodził... 3 lata dreptał aż się przełamałam .. A teraz szczególnie po jakiejś imprezie nakrapianej to wypomina mi że go nie chciałam tak w żartach oczywiście".

Jeden uzna to za stalking, inny za zabieganie mieszczące w granicach normy. Ale jak już pisałem, diabeł siedzi w szczegółach i zależy od okoliczności.

Lucky659 a ile masz lat ?
Bo ja jestem wolny

Być może tak, ale osobiście uważam, że wystarczy odrobina wyczucia, aby wiedzieć, że dana kobieta nie życzy już sobie dalszego narzucania się. Z kolei posiadanie choćby podstawowego taktu w kontaktach z innymi ludźmi nie pozwala na kontynuację takich działań.
Wspomniałeś o staraniu się o kobietę - owszem, panuje taki pogląd, ale uporczywe narzucanie się naprawdę niewiele ma wspólnego ze staraniem się. Zdaję sobie jednak sprawę, że niektórzy mogą mieć problem z określeniem tej granicy, niemniej powinno wystarczyć zwykłe "nie", "nie chcę", "nie życzę sobie", aby więcej tego nie robić. 

Myślę, że to nie musi być aż tak radykalne podejście, bo niektóre kobiety rzeczywiście lubią trochę się podroczyć (nie oceniam, po prostu stwierdzam fakt), jednak już kolejna odmowa na pewno jest na tyle wyraźnym sygnałem, że należy ją uszanować w każdym przypadku. Z drugiej strony są osoby, które mają ogromny problem z asertywnością i wysyłane przez nie sygnały bardzo długo mogą być niejednoznaczne. Spotykam się na przykład, nawet tu, na forum, z opisami sytuacji, kiedy kobieta nie chcąc mężczyzny urazić, przez dłuższy czas robi uniki, zwodzi go, ale nie określa się w sposób jednoznaczny. Pokrętna to logika, jednak niestety funkcjonuje relatywnie często.

Gdyby była tu funkcja "lubię to", to po przeczytaniu tego fragmentu wypowiedzi, niewątpliwie bym ją wcisnęła - to stwierdzenie świadczy nie tylko o szacunku do innych, ale również do samego siebie.

szaleju się najadles, czy jak

Napisze tak. Dawno, dawno temu poznalam na studiach takiego Macka. Niby fajny, niby nieglupi, ale zainteresowana nim kompletnie nie bylam. Zaczal zapraszac mnie na randki, na ktore to zaproszenia zawsze mial reakcje odmowna. Poniewaz byl w grupie moich kolegow, to bylam skazana na widzenie go niemal codziennie. Po jakims czasie stalo sie to nieznosne do tego stopnia, zeby sie od niego odizolowac, przestalam spedzac czas w towarzystwie. Jak mi przylazl na chate, w srodku nocy, zalany w trupa i belkoczac o wielkiej milosci, to mi wreszczcie popuscily hamulce i zadzwonilam po policje. Przestraszyl sie i od tego czasu mialam spokoj.

Ja też już rozumiem dlaczego nikt jej nie chce. ..

Ale to jest dokładnie także i o Tobie. Z tym,że ty masz jeszcze niczym nie uzasadnione poczucie wyższości. I żadni ludzie nie odpowiadają za to, w jakim miejscu życia jestes, tak bardzo jak ty. Ja też miałam depresję, poszłam do psychiatry i psychologa. A ty? Co robisz? Poza narzekaniem?

Też byłam u psychologa, ale co z tego skoro nikomu nie jestem potrzebna?

Oszukują, kłamią, obgadują i jak tu być szczęśliwym? Chciałabym się wyprowadzić z kraju, gdzie ludzie nie są tak podli. Przepraszam, że mam taką opinię o kraju w którym mieszkam.

Koleżanka ma już swój temat do użalania. Ale uważa,że osoby użalające się na forach są nieatrakcyjne. Z tym,że nie jej to chyba nie dotyczy

Moim zdaniem to kwestia atrakcyjności osoby zabiegającej , oraz stanu osoby która jest adresatem lub adresatką tych starań.

Jeżeli atrakcyjność =0 , to wiadomo stalking od pierwszego spojrzenia.
Jeżeli atrakcyjność 1-5 , zależy jak wiatr zawieje.
Jeżeli atrakcyjność 5-7 , troche dłużej niż wcześniej chociaż może być rożnie.
Jeżeli atrakcyjność 8-10 ,  może być rożnie ale dłużej niż wcześniej

Chyba cos w tym jest !

Kwadrad, generalnie to sie zgadzam, ale nie uznalabym nawet najbrzydszego Quasimodo za stalkera tylko dlatego, ze raz mnie zaprosil na kawe. Stalkerstwo to rozciagniete w czasie, upierdliwe, powtarzane, pomimo odmow, namolne nagabywanie.

Czyli ja dochodzę do wniosku, że trzeba przejść kilka związków zanim się dojrzeje do tego na całe zycie,
albo z drugiej strony nie ma żadnych reguł, jak w @$@#$ dziczy !!