Drogie Panie proszę o poradę w bardzo trudnej sytuacji malzenskiej - Netkobiety.pl

Sytuacja trwa kilka lat, przez cały ten czas lekceważysz jej potrzeby, lekceważszysz wasz związek, rodzinę, którą założyłeś.... a teraz chciałbyś magiczny środek, który spawi, że będzie sielanka?
Zejdź na ziemię, skoro przez lata okazywałeś swojej żonie, że matka, siostry, inni są ważniejsi od niej, to nie oczekuj od niej, że ona zauważy, że teraz masz ''5 min'' starania się o rodzinę. Nastaw się, że przez kolejne lata czeka ciężka praca, by naprawić błędy, by okazać, że żona jest najważniejszą kobietą.
.... i nie oczekuj, że uda się to szybko i bezboleśnie - umiałbyś posklejać rozbitą szklankę, tak by nie widać było zniszczenia?

Czuje sie tak, jakbym czytala o swoim pierwszym malzenstwie. Ja tez mieszkalam z mezem i moja mama. Ale maz byl sterowany przez swoja mame. Mieszkalismy z moja mama, ktora sie raczej nei wtracala za mocno, za to o tym, co mysli tesciowa mieszkajaca w innym miescie, slyszalam codziennie. Tylko u Was jeszcze jest szansa na uratowanie tego.

Ja blagalam meza ze lzami w oczach, by cos wynajac, poltora roku, bo chcialam sprawdzic nasze malzenstwo, gdy bedziemy mieszkac sami. A on nie nie i nie, odklladamy na kupno mieszkania. Mnie wiecznie maz pouczal i tesciowa, jaka mam byc matka i zona. U nas to sie skonczylo tragicznie- pewnego dnia zabraklo lez, znalazl sie ktos inny, kto zaczal mi poswiecal uwage pozbawiona awantur, wpadlam w romans, ktory trwal krotko, a potem zazadalam rozwodu. A potem sie wyprowadzilam, a moj byly kupil SOBIE mieszkanie za pieniadze, ktore RAZEM oszczedzalismy. Teraz juz mi to zwisa, bo mam wlasny dom z ogrodkiem, a to jego mieszkanie jest w bloku, wiec dla mnie juz to nie jest obiekt zazdrosci, bo ja mam lepiej.

Ale wracajac do Twojej historii- pokazuj zonie non stop, ze Ci na niej zalezy, poki jeszcze jestescie razem, by nie doszlo do czegos podobnego, jak w mojej historii. Ja sobie piotrafie wyobrazic, co ona czula. Poi jest szansa, ze mozesz jej pokazac, ze chcecie byc razem i ze macie mozliwosc rozwiniecia skrzydel w malzenstwie, gdy tylko skonczycie budowe domu, to rob to. Zamiast pozwalac jej gadac o tym, co zrobic z kredytem, jesli odejdzie, angazuj ja w te plany budowy i wystroju domu. Zabieraj raz na weekend na kolacje, do kina, niech mama jeden wieczor posiedzi z Wasza coreczka. Skoro Twojej zonie brakowalo Twojej uwagi, to rob jej romantyczne niespodzianki, niekoniecznie drogie.

Wstan rano, przed nia, zrob jej kawe, poloz karteczke na spodeczku z milymi slowami, zaproponuj wypad do sklepu budowlanego/ ogrodowego, a potem pizze cala rodzina..... jesli przestaniesz walczyc, to ona odejdzie. Moj byly przestal walczyc, gdy zazadalam rozwodu, ja go nie blagalam, bo nie czulam, ze jestem w takiej pozycji, skoro ja chce odejsc, robil mi tylko awantury, ze go zdradzilam, wiec skoro nie walczyl, tylko robil awantury, to odeszlam. Mialam dosc. Twoja zona jest poteznie zmeczona dyrygowaniem nia, wiec trzeba o nia zadbac. Ma hustawke emocjonalna, bo jest zagubiona i zmeczona. Musisz ja przekonac, ze macie szanse, rozkochac ja w sobie, byc tym silniejszym, na ktorym sie oprze dla odmiany. Ty masz byc oparciem, a nie pokazywac jej, ze wszyscy moga robic z nia, co chca, a potem Ty jeszcze bedziesz sie zachowywac jak zbity pies,, ktory nie wie, co ze soba zrobic. Jak Twoja zona ma miec oparcie w kims, kto nie ma jasnej wizji i jakiegos celu, do ktorego mozecie razem dazyc? Ty masz byc dla zony mocnym drzewem, na ktorym bedzie sie chciala oprzec, a nie trzcina na wietrze, ktora nie wie, co robic. Na trzcinie sie nie da oprzec- mozna ja tylko zlamac.... na to tez nie pozwol, ani sobie, ani jej.

Twoja zona jest najwazniejsza osoba na swiecie dla Ciebie, a przynajmnie powinna taka byc. Tego przekonania jej zabraklo, gdy Towja mama zaczela na nia wplywac, Twoje siostry i kazdy byl madrzejszy od niej, a Ty nie widziales nic w tym zlego. Moj drogi, ozeniles sie, wiec zona ma byc najwazniejsza dla Ciebie. To ona Ci, z przeproszeniem, lozko grzeje, nie mama, nie siostra..... To Twoje zadanie odbudowac w niej to przekonanie, ze liczy sie ona i tylko ona.

Nie mowie Ci, ze masz byc dla rodziny niemily, nie. Ale bedziesz musial dac rodzinie do zrozumienia, ze Wasza rodzina dziala na wlasnych zasadach, nie jestes juz trzylatkiem, Twoja mama sobie ulozyla malzenstwo tak, jak chcesz i Ty masz do tego takie samo prawo. A siostry beda musialy zrozumiec rowniez to samo- owszem, nadal sa dla Ciebie wazne, ale maja sie nie wtracac do tego, jak zona wychowuje Twoja corke ani do Waszego malzenstwa. Badz mily, ale stanowczy w stosunku do wlasnej rodziny. Po prostu musisz jasno wyznaczyc pewne granice, bo jesli ich nadal nie bedzie, zona odejdzie. Ja zostalam zahukana przez meza i tesciowa i skonczylo sie tak, ze mam drugiego meza.... Nie pozwol na to, wyznacz granice. Odwiedzaj sobie rodzine, kontaktuj sie z nimi, ale najbardziej obecnie skup sie na zonie, bo ona tego potrzebuje.

A dom skoncz, chocby caly swiat sie walil. Jesli zona sie na nowo zakocha w Tobie, bedziecie miec wlasne gniazdko i szanse na nowe zycie. Jesli odejdzie, to bedziesz miec wlasny dom i prywatnosc, miejsce, gdzie bedziesz mogl zabierac corke, jesli cos pojdzie nie tak, jak myslales. Dom skoncz, chocby nie wiem, co. Pokaz, ze konczysz to, co zaczynasz. Ze nie marnotrawisz niczego i potrafisz cos zrobic konstruktywnego. Skoncz ten dom dla siebie, by byc z niego i siebie dumnym. No i powodzenia w odzyskaniu zony. Jesli chcesz- dasz rade. Jesli nie- znajdziesz wymowke.....

Mama Emigrantka, mam pytanie, taki mały offtop, ale chyba nikt się nie pogniewa. Dlaczego nie rozwiodłaś się ze swoim przed pójściem w tango z innym. Cholernie mnie to interesuje, bo dla mnie zdrada nie jest konsekwencją czegoś, tylko świadomym wyborem osoby zdradzającej. Ja wiem, mówiłaś mu, płakałaś, on miał Cię gdzieś. Dlaczego wtedy nie zażądałaś rozwodu?

Gary - ona zaczęła brać życie w swoje ręce i podejmować decyzję - przeprowadziła się do swojej matki, (ale ma jeszcze trochę nadziei, bo zabrała również męża. )

jak powyżej ani tak, ani nie

... bo ma nadzieję, bo trochę łudzi się, że jeszcze da się uratować rodzinę.

Z drugiej strony - po co kobiecie kolejny dzieciak! Lata całe ją olewa, a gdy poczuł, że wygodny układ się kończy, to zaczyna płakać, by się  ulitować nad biednym misiem. Raz walnie scenkę rodzajową - że mu zależy i wszystko ma być po staremu? Czemu podpowiadasz mu takie bzdury, że postawi warunek, a ta biedna kobieta, będzie tańczyć jak jej zagra? będzie biegać i załatwiać rozwód, odkręcać kredyt, szukać kupca na ziemię, by mężusio napawał się satysfakcją, że rozpiep*** związek, a głupia baba ponosi konsekwencję.

Jak dla mnie to autor powinien się przemyśleć, co on chce od życia! Rodziny? to niech się zajmie rodziną naprawdę! chcę dobrej relacji z żoną, to niech się teraz stara, naprawić to co rozwalił (to jest dużo trudniejsze niż znaleźć nowego partnera) i niech się nie nastawia, że odegra dramat i wszyscy będą się nad nim litować! Niech on dorośnie i zacznie brać odpowiedzialność za swoje czyny!

To jest wybór, ale każdego  wyboru dokonujemy z jakichś powodów. To nie jest tak, że ktoś mówi "w tym tygodniu zdradzę męża". To jest wybór na skutek emocji, sytuacji między ludźmi - mówię tu o sytuacji jak u Mamy Emigrantki, nie o chronicznych zdradzaczach. To jest wybór, który jest konsekwencją czegoś.

tak, to też jest decyzja, ale nie doprowadzi ich do happy endu, pozwoli im trwać - dziecko będzie rosło, być może dom również, problemy będą narastać...  wcześniej czy później jedno znajdzie sobie kogoś, tak ja napisała Mama Emigrantka, kto porozmawia, przytuli... może będą prowadzić podwójne życie, a może właśnie wtedy któreś z nich dorośnie do decyzji o rozwodzie.
Nie wierzę, że tylko dzięki nic nie robieniu, czekaniu, aż życie samo napisze ciąg dalszy historii będą szczęśliwi, będą się dogadywać, będą mieć udane życie seksualne, itd

Myślę, że chłopak powinien zastanowić się nad swoim życiem. Upierał się, by zamieszkać w domu rodzinnym (wbrew stanowisku narzeczonej, później żony), a potem zamiast zachować się jak facet z prawdziwego zdarzenia, to jak rozumiem, albo patrzył biernie na konflikty żony i teściowej, albo nawet stawał po stronie swojej matki. Od samego początku wbijał gwoździe do trumny ich związku. To nie jest problem tylko braku rozmowy, przytulenia, zrozumienia, to jest problem również jego podejścia do rodziny.

Jak ja słyszę ze ktoś w sytuacji konfliktu matka żona. Jest między młotem a kowadlem to myślę że w ogóle nie powinien się żenić.
OPUŚCI OJCA I MATKĘ SWOJĄ. - tak jest w Ewangelii a większość ma ślub kościelny.
To nawet jest powód do kościelnego unieważnienie małżeństwa z powodu niedojrzałości. Znajomy ksiądz zawsze grzmial na swoje pobożne rzekomo parafianki wtrącajace się w młode małżeństwa.
Co do Twojej żony myślę że ma coś w rodzaju. Depresji po latach spinania się w Twoim domu. I choć porada Garego nie ma nic wspólnego z empatią to może skutecznie z depresji ją wyrwać. Druga sprawa to Twój brak czułości tu dostałeś porady od dziewczyn co zrobić. Pewnie to nie będzie łatwe dla Ciebie ale skoro sam dostrzegasz juz swoje błędy to może dasz radę z

Patryk, nie odpuszczaj, nie poddawaj się. Rozmawiaj, pokazuj, że Ci zależy. Może ona potrzebuje czasu na to, żeby ponownie Ci zaufać? Rozumiem Twoje  przygnębienie, czasami brak nadziei, ale może lepsze jutro nadejdzie.
Oczywiście, taka sytuacja nie może trwać wiecznie i faktycznie nie ma sensu męczyć się z sobą dla dziecka, ale tymczasem wykrzesaj z siebie siły i cierpliwość. Mimo wszystko, uważam, że Twoja żona powinna ważyć słowa, bo ewidentnie Cię rani i nie wiem, czy robi to celowo (w ramach zemsty), czy generalnie ma tak, że co w głowie, to na języku.
Wiadomo, że nie będziesz skamlał u jej stóp do końca swoich dni, ale daj sobie i jej czas, bo faktycznie w dużej mierze przyczyniłeś się do tego kryzysu.

Dziękuję za odpowiedzi. Niestety ostatnie dni mimo moich prob nic nie poprawiły. Dodatkowo zona zarzuca mi ze nie czuje się jak kobieta przy mnie. Ze ja zaniedbalem. Proszę wyjaśnijcie mi co to znaczy czuć się jak kobieta . Ze mam kucharke I sprzataczke I opiekunke do dziecka choć nigdy jej tak nie traktowalem.
A sam no cóż.  Chodze do pracy a po pracy prosto do domu. Nie mam kumpli ani nalogów, nie pale nie pije, nie uprawiam sportów nie mam żadnego hobby takiego które by zabieralo mi czas który mógłbym poświęcić dla rodziny. Na kazda okazje staram sie cos jej podarowac pomagam jej w domu a mimo to słucham ze zaniedbalem żonę. Ze nie czuje się jak kobieta przy mnie. Powiedzcie mi prosze konkretnie co robić żeby ona czuła się jak kobieta przy mnie. Ona sama się trochę zaniedbala. Nie chodzi do fryzjera do kosmetyczki. Trochę jakby się rozleniwila lekko przybrala na wadze choc nigdy a przenigdy jej nic takiego nie powiedzialek zeby jej nie urazic a ma jakby pretensje do mnie ze nie czuje się jak kobieta. Co ja konkretnie powinienem robić żeby ona się tak czuła.  Może to ze mną mimo to jaki jestem jest jeszcze coś nie tak. Proszę podpowiedzcie mi konkrety.
Niestety zona zarzuca mi ze zaniedbalem ja kompletnie w łóżku.  Fakt nie kochamy się za dużo ale inicjatywa zawsze wychodzi ode mnie. Zona nigdy nie rozpocznie. Nigdy nie przejmie inicjatywy. Marzę o fantazjach z nią ale ona jest tak nieładnie mówiąc leniwa w łóżku ze masakra. Nie proponuje ona seksu a później słucham ze się z nią nie kocham. Niestety jak kochamy sie bardzo rzadko ja mam juz w sobie takie napiecie ze wiele mi nie potrzeba i zona powiedziała mi ze gdyby kogoś poznała to by mnie zdradzila:( ale sama nie wyjdzie do mnie z propozycją.Wiem ze nie jestem idealnym kochankiem ale takich przykrych dla mnie sytuacji o których mówiłem nie byłoby gdybyśmy się częściej kochali. Jestem w stanie zrobić w łóżku wszystko żeby bylo jej dobrze. Niestety tego nie mogę powiedzieć o niej. Nie wiem czy się wstydzi czy brzydzi ale jest bardzo klasyczna w łóżku.  A gdy powiedziałem jej o tym ze jest pasywna w łóżku stwierdzila ze nawet jak ona proponuje to ja się migam ze jestem zmęczony.  Fakt parę razy zdarzyło mi się.  Po pracy nie raz padam na pysk, po nockach w pracy chodze w domu jak nemo ale nie odmawialem żonie seksu.  Problem w tym ze ona nie proponowała. Jeszcze inaczej byłoby gdybym naprawdę padnięty po pracy nie miał siły na seks ale wiedziałbym ze ona się zaangazuje i poprowadzi nasz stosunek ale ja wiem ze to ja mam zacząć ja prowadzić a ona...leży. niestety chyba ja tak nauczyłem.
Jak ja zachęcić do przejęcia inicjatywy i do eksperymentowania w łóżku? (Pytanie przyszłościowe bo teraz o seksie mogę zapomniec). Pytaniem priorytetowym jest jak konkretnie traktować żonę żeby czuła się jak kobieta. Dziekuje wam ze mogę z siebie wyrzucić co mnie gnebi naprawdę nie mam nikogo z kim mógłbym o tym pogadac:(

Ja chciałem żeby poszła do pracy w dziecko np do żłobka ale ona twierdzi jako pedagog ze żłobek to przechowalnia dzieci i ze nasza corka potrzebuje teraz rodziców i zrezygnowałem z tego tematu tym bardziej słysząc ze chce ja wygonic do pracy. Temat powrotu do pracy jest aktualny od przyszłego września kiedy to Mała będzie mogą pójść do przedszkola ale wiem ze zona chce mieć drugie dziecko wiec z automatu kolejne 2-3 lata w domu. Chciałem żeby wyszła z domu żeby spełniała się zawodowo a wiem ze jest dobra w tym co robi a wyszło na to ze chce ka wygonic do roboty.
Jeśli chodzi o jej ciało to fakt kompletnie siebie nie akceptuje choć ja uważam że naprawdę wygląda bardzo dobrze. Ale ona ma bardzo niska samoocenę. Wszelkie zbliżenia w dzień lub przy świetle odpadaly a dodatkowo rodzice pod nami i spontanicznosc padła.
Jeśli chodzi o seks ja nie miałem do niej pretensji. Probowalem spokojnie rozmawiać sam z reszta nie jestem bez winy ale te rozmowy nic nie zmieniły.