Co o tym sądzicie? - Netkobiety.pl

Cześć, to mój pierwszy post na tym forum. Chciałabym poznać Wasze subiektywne zdanie o sytuacji, która przydarzyła mi się wczoraj, ponieważ sama już nie wiem, co powinnam o tym myśleć.
Zacznijmy od początku - jestem ze swoim mężczyzną od 2,5 roku, ja  mam 25 lat, on jest 2 lata starszy. Wiadomo, było u nas raz lepiej, raz gorzej, jak w każdym związku. Generalnie się kochamy, traktujemy siebie nawzajem poważnie, mieszkamy ze sobą od roku i dążymy do tego, żeby przenieść nasz związek na "dalsze szczeble". Problemów z zaufaniem czy zazdrością nie było, a przynajmniej nie z jego strony - spotykałam się z kolegami, miałam z różnymi facetami kontakt, ale to nigdy nie wywoływało jakichś spin czy kłótni, a wręcz przeciwnie - mój chłopak mówił, że oczywiście jest zazdrosny, bo to normalne, ale mi bezgranicznie ufa i wie, że te spotkania to tylko spotkania. Do wczoraj. Oboje jesteśmy prawnikami, jednak on pracuje w korporacji i w związku z tym w pracy jest można powiedzieć ciągle. W ciągu ostatniego tygodnia wracał codziennie po godzinie 22, co ogólnie byłoby sytuacją przeze mnie akceptowalną (warto zaznaczyć, że jest to praca stricte projektowa, dlatego taki tryb siedzenia nie jest stały - czasem wychodzi o 18/19, a czasem, kiedy ma dużo projektów godziny wyjścia są znacznie późniejsze i doskonale to rozumiem, ponieważ sama wcześniej w takiej firmie pracowałam), gdyby nie to, że w sobotę zdaję egzamin wstępny na aplikację i nie ukrywam, że bardzo mocno potrzebuję jego wsparcia. Niestety w tym ostatnim tygodniu, czyli tygodniu przed samym egzaminem, kiedy stres i presja są największe, mój chłopak nie ma czasu, żeby ze mną chwilę popisać na facebooku czy odebrać telefon. Wczoraj miała miejsce kulminacja naszych złych emocji - zadzwoniłam do niego około 15, nie odebrał, oddzwonił po ponad 4 h. Nie ukrywam, że musiałam z kimś porozmawiać, więc napisałam do swojego kolegi (X), który do egzaminu już podchodził (nawet więcej niż raz) i mi pomógł trochę wyluzować. Kiedy moj chłopak oddzwonił po tych 4 h odebrałam telefon i na pytanie co tam powiedziałam, że okej. Chciał pogadać o tym, o czym napisałam mu kilka godzin wcześniej, jednak ja już nie miałam ochoty i powiedziałam mu wprost, że z kimś innym już na ten temat porozmawiałam. On się zdenerwował, powiedział, żebym sobie w takim razie z innymi osobami o tym rozmawiała, na co ja rzuciłam tekstem, który spowodował awanturę - "dobrze, zadzwonię sobie do X". Mój chłopak wpadł w szał. Powiedział, że stracił do mnie zaufanie, że stawiam X w takiej samej pozycji jak mojego faceta, z którym jestem tyle czasu, że nigdy go tak nie uraziłam, że się czuje zdradzony przeze mnie… Powiedział, że nie ma ochoty ze mną rozmawiać, że wróci dzisiaj późno, więc "mogę sobie X zaprosić do domu", że jeśli jest on dla mnie takim wsparciem, to mogę z nim pojechać w sobotę na ten egzamin (kiedy od 2 miesięcy byliśmy z chłopakiem umówieni, że jedziemy razem, że będzie ze mną przed i po, a potem pójdziemy gdzieś wyluzować)… Rzucił, że nie wie, czy mogę jeszcze coś gorszego zrobić, że to jest niewybaczalne. Na koniec (dla mnie to był koniec rozmowy na fb, przestalam odpisywać) ja spytałam, czy widzi sens naszego związku, a on odpisał, cytuję: "a co tak Ci się do X śpieszy
że zadajesz cały czas takie pytania? miej odwagę i powiedz mi wprost, a nie rzucasz takie smęty". Byłam w szoku, realnie w szoku, że coś takiego napisał. Potem jeszcze sobie pisał sam wiadomości, że pytał swoich kolegów, czy kiedyś którykolwiek coś takiego od swojej dziewczyny usłyszał, że jak on nie miał czasu pogadać, to dziewczyna zadzwoni do kogoś innego, oczywiście podobno same negatywne odpowiedzi, potem przestał pisać. Wrócił do domu o 6 (!), wstałam wtedy, próbowałam go mimo wszystko przytulić, ale powiedział, żebym się położyła spać i dała mu spokój. Jak rano wstawał do pracy to udawałam, że śpię.
Dziewczyny, co teraz? Rozumiem, że nie powinnam była mówić mu, że ktoś inny mnie wspiera, kiedy on był zawsze dla mnie ogromnym wsparciem. Ale z drugiej strony czy jego reakcja nie była przesadna? Czy rozmowa z kimś innym na temat problemu, kiedy partner nie ma na to czasu, to już zdrada? Wiem, że gdyby ten czas realnie miał, to by zadzwonił, ale ja też nie mogłam czekać, bo bym się zamartwiała jeszcze przez x czasu… Jestem w kropce, jutro egzamin, a ja nie mogę się na nim skupić tylko myślę o problemach w związku.