Brak wiary i nadziei, że to wszystko się jeszcze ułoży :( - Netkobiety.pl

Drodzy.
Od szkoły średniej cierpię z powodu nawracającej depresji. Mam lepsze i gorsze dni, z tym, że tych drugich jest więcej. Powiem szczerze, że nie pamiętam jak to jest być całkowicie zrelaksowanym/wyluzowanym. Często byle pierdoła jest mnie w stanie wyprowadzić z równowagi. Czasem bardzo cierpię, bo nie potrafię powiedzieć co mi jest, zakomunikować, że coś jest nie tak. Czuje, że się pogubiłam w tym wszystkim. Najgorsze, że nie potrafię sobie pomóc. Ja się po prostu ogarniam z dnia na dzień, mam coraz mniej marzeń i planów. Mam też bliskich których kocham, i dla nich staram się trzymać. Ale ja już czasem nie mam siły, boje się przyszłości, kupiłam sobie gąbkę z napisem : jeszcze będzie fajnie, ale jakoś w to nie wierze, przestaje mieć nadzieje, że jeszcze się wszystko ułoży