... gdy ona nie chce seksu - Netkobiety.pl

Jesteśmy od 1roku razem seks chyba od 8miesiecy. Jestem jej trzecim partnerem. Raczej nie ma złych doświadczeń na pewno nie ode mnie. Seks nie sprawia jej bólu. Następne pytania spytam ją, także i tak fajny komentarz dał trochę do myślenia.

Ja bym chcial co 3 dzien minimum a ty mowisz kilka tygodni czekac. Raz w tygodniu to za malo dla mnie.

Czy ona o tym wie? Czułam się w jednym związku bardzo podobnie do Twojej dziewczyny. Widzieliśmy się z chłopakiem tak 2 razy w tygodniu na dłużej (w sensie że w czyimś domu) i on za każdym razem próbował inicjować seks. Mnie akurat nie przeszkadzało zająć się nim, żeby on się rozładował, jak ja nie miałam ochoty, ale on i tak próbował się do mnie dobierać w ramach jakiejś głupiej rekompensaty.
Problem polegał na tym, że ja po prostu w tamtym momencie dużo bardziej potrzebowałam tego, żeby mnie przez 30min poprzytulał, niż seksu, bo akurat tego mi brakowało. I też doszliśmy do etapu, w którym ja czułam się jakby to był związek tylko dla seksu. U nas w efekcie się rozsypało. I jak spotkałam chłopaka, który potrafił zaspokoić w pierwszej kolejności moją potrzebę bliskości emocjonalnej, okazało się, że moje libido wcale nie umarło. A strasznie się wcześniej spinałam, że skoro nie chcę, to jest coś ze mną nie tak.
Porozmawiaj z nią. Może ona w tym momencie potrzebuje czegoś innego? Może przeżywa ciężkie chwile i potrzebuje więcej wsparcia emocjonalnego, może dawno nie spędzaliście czasu leżąc przytulani i oglądając jakiś badziewny film?

Przede wszystkim trzeba przedefiniować to, co się chce. Mężczyźni mają swoje potrzeby i kobiety też mają swoje potrzeby. Kluczem do udanego związku jest pogodzenie jednego z drugim. Jeżeli przykładowo za kilka lat ona urodzi dziecko i przez pierwsze tygodnie po porodzie nie będzie miała na nic siły, to też będziesz jej wmawiał, że musi Ci ulżyć bo Ty potrzebujesz raz na 3 dni?

Są dwa wyjścia:

1. przestań ją męczyć "tym sekem" i daj spokój, bądźcie razem, będziesz nieszczęśliwy
2. zmień dziewczynę

Bardzo podobnie miałam w małżeństwie.
Potrzebowałam bliskości emocjonalnej, a dopiero w konsekwencji - seksu. Bardzo potrzebowałam i do dziś nic się w tej kwestii nie zmieniło, żeby czasem przytulenie było dla samego przytulenia, pocałunek dla samego pocałunku itd., a nie po to, by mnie zaciągnąć do łóżka. By sobie posiedzieć razem gdzieś razem i po prostu ze sobą być.
Kiedyś, w krakowskim tramwaju widziałam, jak chłopak wskazał miejsce do siedzenia swojej dziewczynie, a zanim usiadła, pocałował ją we włosy. Jak ja jej zazdrościłam!
Narastał we mnie żal, że jestem "tylko do jednego" (tak się czułam), narastała niechęć do zbliżeń. Podobnie jak autorka cytowanego postu, obwiniałam się, że to ze mną coś nie tak. Moje ciało zupełnie się zamknęło na seks z mężem, cała ta sfera stała się męcząca i przykra. W ogóle małżeństwo mieliśmy toksyczne, czułam się takim życiem wyczerpana, wykończona, a w nocy największą rozkoszą było dla mnie zamknąć oczy i odpocząć. Na dodatek mąż nie grzeszył delikatnością i wracał do nieprzyjemnych zachowań, mimo iż nieraz mu zwracałam uwagę.
Do dziś obawiam się, że może to ja jestem "nie tego", ale wyniosłam jedną wielką nauczkę, że nie wolno gwałcić własnej natury. Nie będę z facetem, który coś na mnie wymusza.
U mnie seks i emocje to naczynia połączone i nic na to nie poradzę, tak jestem skonstruowana.

Dziwię się ludziom którzy na siłę ciągną takie związki.
Nie ma seksu,  nie ma bliskości,  nie ma pocałunków...
To po cholerę w tym trwać?

Wiesz, u nas wojsku to było takie powiedzenie: "Młody to zawsze zdziwiony".

A tak poważnie. Związek to nie tylko seks, bliskość, pocałunki.

Ale bez nich to nie związek,  to tylko koleżeństwo.
Mieszkać z koleżanką?
Po co?

Ja na obecnym etapie życia bardzo szybko bym zwinęła manatki.
Żałuję czasem, że męczyłam się przez 8 lat bez seksu.
Potem doszłam do wniosku, że gdybym chciała mieszkać ze współlokatorem, to przecież wcale nie jestem mu winna wierności.
Bo czy jak ludzie mieszkają razem np. wynajmują mieszkanie na studiach, to są sobie wzajemnie wierni?
No raczej nie.
A ode mnie wierność była wymagana, choć mieszkałam jak z bratem.
Jaki w tym jest sens?

To działaj,  nie czekaj.
Życie jest krótkie...

I wierz mi - gdyby z żoną łączyło mnie tylko dziecko,  wspólne mieszkanie czy sprawy finansowe - nawet bym się nie zastanawiał.
I ona tak samo.
Bez bliskości,  przytulania,  pocałunków i seksu zwyczajnie nie potrafimy żyć...

No, niestety, tak jak my, kobiety, musimy brać pod uwagę Wasz odmienny sposób myślenia, komunikowania się, tak i Wy powinniście zwracać uwagę nie tylko na swoje potrzeby. Jeśli facet od rana burczy na mnie, nie zauważa mnie, to przepraszam, dlaczego mam być dla niego miła w łóżku? Czuję przecież wtedy żal i złość - jak w takim stanie wykrzesać z siebie ochotę na seks? Seksu na zimno nie chcę, czułabym się jak przedmiot, a chcę być kochana.

Wtf WTF!! Człowieku co ty robisz w takim razie w takim związku? Co robisz ze swoim życiem (chyba w tym wypadku jest nawet gorsze od mojego). Ja bym obstawiał że nie pociągasz jej, a i sprawdził bym czy nie masz porysowanych sufitów... Po co więc w takim związku tkwić ? Ze strachu przed samotnością? Bądzi mężczyzną a nie pantoflem.

Nie jestem Malineczką, ale też o tym pisałam, też to wszystko mam.
Absolutnie nie zapominamy o tym, że mężczyźni mają swoje potrzeby. Kobiety też je mają. I pomysły, chęć zabawy, chęć sprawdzania siebie, swoich granic, wszystko.
To chodzi o to, żeby znaleźć środek między tym, czego Ty potrzebujesz, a tym, czego potrzebuje ona.
Ja tak jak napisałam wcześniej, nigdy nie miałam problemu z zajęciem się moim facetem w momencie, w którym ja nie miałam ochoty na seks. Ale to nie zmieniało tego, że mój facet po prostu nie okazywał mi czułości w żaden sposób. Nie potrafił podejść do mnie i przytulić bez prób wsadzania mi ręki w majtki, chociaż mówiłam, że nie chcę. Nie potrafił mnie namiętnie pocałować nie mówiąc, że mu stoi i że teraz ja mam coś z tym zrobić. O to mi chodzi. Nie wychodziliśmy na spacery, nie jeździliśmy na wycieczki, przestaliśmy chodzić do kina, bo seks, seks, seks. A nawet jeżeli wychodziliśmy, to było to tak zaaranżowane, żebyśmy na końcu wylądowali w domu na seks. Seks jest fajny, nigdy nie będę temu zaprzeczać, ale nie może być na drugiej osobie wymuszany. A chodzi o to, żeby czułość była bez związku z seksem właśnie. Poza nim. Bo kobiety tego potrzebują. Im bardziej kobieta się czuje kochana, tym bardziej jej się chce. Nie przytulasz bez podtekstów, to poczuje się jak seks zabawka. Pokaż jej, że jest dla Ciebie ważna jako człowiek, jako ukochana osoba.

Teraz powiedziałam na wstępie, że w poprzednim związku było źle, że chcę poczekać, że potrzebuję czułości, delikatności i zrozumienia. I wiesz co? Mam. Poczekał, nie marudził. Bo wyczekane lepiej smakuje. I czuję się bezpiecznie, czuję się kochana.

Wiesz, przychylam się do stwierdzeń z postów wyżej. Zostaw ją. Daj jej spokój. Bo teraz to tylko ją krzywdzisz, a ona Ciebie. Pozwól jej znaleźć kogoś, kto pomoże jej zrozumieć, że seks nie jest udręką.

Revenn nie ekscytuj się tak Nie pomyślałeś, że może ja po prostu nie chcę się z nią rozstać ? Możliwe, że jest tak, że już od jakiegoś czasu jej nie pociągam. O porysowane sufity się nie martwię. Paradoksalnie, gdyby się okazało, że są porysowane to by uprościło sprawę. Ale jestem pewien, że nie są. Strach przed samotnością ? Byłem w życiu tak długo sam, że samotności się nie specjalnie boję. Poza tym nie jestem zbyt towarzyski. Możliwe, że będziemy musieli się rozstać, ale chcę mieć pewność, że naprawdę nic się nie da już naprawić.

No jak możesz mnie namawiać do rozwodu. Przecież rozwody to grzech

Malineczko, przez pomyłkę nie ujęłam Twoich słów cudzysłów. Przepraszam.

Wilczysko, pomijając wszelkie psychologiczne meandry, masz mój szacunek.
Nie sztuka rozstać się, gdy to przychodzi łatwo. Owszem po swoich przejściach widzę, że pewne rzeczy mogłam zrobić wcześniej, ale mam dla siebie wiele uznania, że nie złożyłam broni ot tak... , że zrobiłam, co mogłam, zanim uznałam, że wyczerpałam środki. Sam będziesz wiedział, gdzie jest Twoja granica.
Mojemu niestety, na terapii nie zależało. A gdy już poszliśmy, okazało się, że trafiliśmy na kiepską przykościółkową terapeutkę, która ograniczyła swoją rolę do rozsądzania, kto ma rację, a kto nie. Oczywiście mój mąż ochoczo ten fakt wykorzystywał.

Przykład kompetencji pani psycholog: opowiedziałam, jak mąż nie pozwala mi zapraszać do domu pewnej koleżanki (nawet policją groził). Co na to pani specjalistka? Że są takie domy-twierdze, których gospodarze życzą sobie mieć spokój i azyl.
Do dziś mnie pusty śmiech ogarnia.
Rozejrzyjcie się za osobą kompetentną, jeśli mogę doradzić. Nie dajcie się samooszukać, że jak już byliście na terapii, to sprawa jest "odfajkowana".
Sorki za lekkie odejście od tematu.

P.S. Nie robi się na forum wycieczek osobistych, ale och, jaką mam ochotę ugryźć Revenna! Ludzie, trzymajcie mnie! Znalazł się wszechwiedzący mentor!

I naprawdę uważasz, że nie zasługujesz na związek, w którym będziesz czuł się atrakcyjny i kochany? Jeśli w łóżku wszystko gra, człowiek czuje się atrakcyjny właśnie dla tej drugiej osoby. Nie ma wtedy niskiej samooceny. To u Ciebie prawdopodobnie nawzajem wszystko się nakręca. Naprawdę można inaczej, tylko Ty jeszcze w to nie uwierzyłeś, tak jak nie wierzysz w siebie.

A pytałeś żonę, czy ona chce iść na terapię? Co odpowiedziała? Bo jeśli chcesz tylko Ty, to kiepsko to wygląda.

Wilku, złe wiadomości są takie, że jak ona nie chce i unika wszelkiej bliskości i intymności, to raczej nie kocha Ciebie. Jestem kobietą i wiem, jak to działa. Ja po tych kilku latach, kiedy uświadomiłam sobie, że już nie kocham mojego byłego męża, czułam do niego już tylko obrzydzenie. Nie chciałam nawet żeby dotykał mojej ręki, jakakolwiek myśl o jakimkolwiek kontakcie fizycznym z nim wywoływała moją niechęć.
A takiej pewności co do innej osoby, że nie zdradziła Ciebie, nigdy mieć nie możesz. Już wielu taką zupełną pewność niby miało, a potem okazywało się, że faktycznie porysowane sufity Pewność możesz tak naprawdę mieć tylko co do samego siebie.

No niestety Wilku ale tak to właśnie najczęściej jest, jak się wiąże z kobieta, która wolała samca alfa/badboya do łóżka i dać się mu zapłodnić.
Jak widać z Tobą jest tylko z "braku laku".
Oj, tylko potwierdzasz to, co o Tobie pisałem w innym wątku.

No pomyśle nad tym co napisałyście Szkoda, że tak szybko mnie osądziłyście. Nie pisałem tutaj wszystkich problemów, ale dzięki mnie np. przełamała swój strach itp., więc raczej nie jestem tym złym. Fajnie, dzięki za komentarze. Patrząc na to z większej perspektywy można uznać za negatywne podejście aczkolwiek z drugiej strony zrozumiałe w jakiś kobiecy sposób A to, że chce seksu jest spowodowane wiekiem jak i rzadkimi spotkaniami. Ja jej nie widuje codziennie, tylko raz w tygodniu.

Nie dobijaj już tak kolegi. Takie jest po prostu życie, nic na to nie poradzimy. Ale przecież dopóki żyje może zmienić swoje życie, a nie tkwić w takiej chorej relacji, nie ważne czy jest samcem, alfa, beta, gamma czy omega...

To nie jest tak, że ten związek to dla mnie kompletny shit i wszystko mi nie pasuje. Nie jest tak. Pod wieloma względami jesteśmy z żoną dopasowani. Wiem, że znaczna część problemu tkwi z mojego powodu. Z tym seksem u mnie nigdy nie było prosto. Późno zacząłem. A jak już zacząłem to z pewnym rozczarowaniem stwierdziłem, że seks jest dość mocno przereklamowany. Zaznaczam, że to tylko mój punkt widzenia. Nie mówię ogólnie. W związku z tym z jednej strony wkurza mnie to, że sprawa się rozchodzi o coś tak "banalnego", a z drugiej jednak jakoś mnie to uwiera. Wiem, że to jest popieprzone, ale tak już mam.

Zgodziła się, ale to było takie... hmmm... jakby to powiedzieć... bez jakiegoś zainteresowania. I teraz taka sytuacja. Zacząłem szukać jakiegoś terapeuty. Znalazłem parę propozycji. Wysyłam jej linki, żeby się ustosunkowała i.... nic. Zero reakcji. Takie coś powoduje właśnie, że mam wrażenie, że nie zależy jej na tym specjalnie.

Próbuję sobie wyobrazić różne możliwe warianty. Jeśli sytuacja będzie kompletnie nie do ruszenia, to wtedy będę musiał się zastanowić co dalej. Być może zrobię tak, że odczekam jak nasz młody będzie pełnoletni (to już nie tak długo), zacznie żyć swoim życiem i wtedy się zdecyduję na rozwód. Adoptowałem go dwa lata temu i nie chcę mu teraz fundować kolejnej rewolucji. Biologiczny ojciec go kiedyś zostawił, nie kontaktuje się z nim. Być może przez ten czas żona sama też dojdzie do podobnego wniosku, że to nie ma sensu. Z tym, że z dużą dozą prawdopodobieństwa myślę, że jeśli się rozwiodę to już raczej zostanę sam. Będę miał duże opory przed kolejnym związkiem.

Wiem, że pozory potrafią mylić. Nie zakładam tu niczego na 100%. Gdyby się okazało, że żona ma romans to dałoby to odpowiedzi na wiele pytań i pewnie uprościło sprawę. Ale realnie oceniając nie mam póki co powodów do takich podejrzeń. Tym bardziej, że jak piszesz zdrada kobiety jest często powiązana z zaangażowaniem emocjonalnym.

Ja doskonale pamiętam kiedy mnie mój mąż przytulił ostatni raz - ot tak - było to 07.05.2011r., w chwili kiedy dowiedziałam się, że obroniłam specjalizację i krzyknęłam z radości. A przedostatni raz przytulił mnie po śmierci mojej mamy - czyli we wrześniu 2001r.
Nie pamiętam kiedy pocałował mnie, czy dał zwykłego całusa choćby w policzek - ot tak - bez seksu, czy wziął za dłoń. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz powiedział do mnie zdrobniale, jak mnie woła to albo po imieniu albo "matka"..... .

I był, jest efekt jaki jest - też między innymi przez to  przez ponad 20 lat to ja nie chciałam, nie potrzebowałam seksu. Dziwne to jest ? Tak - napiszcie - co za oziębła  kobieta  - ona winna bo nie chciała !!!  A ja się tak starałem - a ona na wezwanie nie chciała nóg rozkładać!

Ale i dalej trzeba popatrzeć na jakość i technikę współżycia - ale to już do poczytania na moim wątku.

Większość nie doczytała, że u nich seks jest, i to AŻ raz w tygodniu (czyli norma jak na parę z takim stażem).

chyba dla osiemdziesięciolatkow

Sugerowałem się danymi Starowicza - chłop raczej jest obeznany w temacie...

Ty mówisz o ludziach po 70-tce. W wieku 40 lat człowiek, często ma już odchowane dzieci, jest doświadczony i wie czego od życia chce. Może już nie jest młodym rumakiem, ale jeszcze nie jest tak źle jak mówisz.

Niech zgadnę, Twoja dziewczyna nie jest zbyt atrakcyjna, jest zakompleksiona?
Ty też masz niską samoocenę i nie jesteś przystojny?

Bo to tak wygląda, że ona jest z Tobą jedynie z braku laku, nie pociągasz jej fizycznie, a że nie może sobie pozwolić na nikogo lepszego, chociaż widocznie chce(nie wierz w to pierdolamento, że czuje że jesteś z nią tylko dla seksu, bo to takie żałosne usprawiedliwianie się jej brakiem zainteresowania seksem z Tobą. Stawia się w roli jakiejś męczennicy, wmawia Ci głupoty. Jakby była z kimś kto ją pociąga, to sama by dosiadała swojego pana, tak że to on by miał dość).

Oczywiście bez urazy, ale pewnych rzeczy trzeba być świadomym. Zresztą sam najlepiej domyślasz się co i jak, tylko ważne żebyś się nie oszukiwał.

Serio?

A Twoje idiotyzmy (bo inaczej ich nazwać nie można) w poprzednim poście?

Śmiesz sugerować autorowi że jego dziewczyna (o której wiesz tyle co nic) jest z nim z 'braku laku' z taką butą, w dodatku pisząc że zapewne nie jest atrakcyjna?
Chciałbyś żeby na sali sądowej na której Cię nie ma ktoś wypowiadał się o Twoich motywach z pełnym przekonaniem że on zna rację (chociaż nie zna Cię, i nawet nie widział nigdy na oczy)?
Nawet średnio rozwinięte 4-letnie dziecko jest w stanie wyobrazić sobie więcej niż jedną prawdopodobną opcję, ale Ty (i wielu Tobie podobnych) nie... Wasza niezdolność zestawiania ze sobą różnych scenariuszy, i toporność myślenia zakrawa na jakiś smutny żart podłego złośliwca.

PS - w tym co ja napisałam nie było akurat nic głupiego. Zwyczajna obserwacja ludzi z nie-bajki.

Z wieloma rzeczami się z tobą w pełni zgadzam ale z tym nie. Często 40 latkowie lepiej wyglądają niż ich młodsi koledzy, z libido to w dużej części kwestia genetyczna, i w tym wieku większość jest jeszcze sprawna i jurna. Często nawet po 60 panowie dalej chcą prowadzić aktywne życie seksualne. A jeżeli mówimy o paniach 40 latkach. To są niektóre które bym chciał "pyknąć" co tu dużo mówić, może mam jakieś dziwne upodobania

Nie wierzę, że to pisze dorosła osoba....Ile ty masz lat dziecko?

Lilly znana jest na tym forum z nazwijmy delikatnie specyficznego podejscia do relacji i bliskosci. Dlatego jest sama mimo ze do 40stki jej daleko. Nie rozumie i  obrzydza ja bliskosc, ludzkie cialo jego fizjologia itp. Wierze wiec ze dla niej kosmosem jest wyobrazenie sobie dwojga ludzi o ciele skazonym jakas zmarszczka ktorzy wspolzyja czy wogole widza sie nago. Afee to takie niehigieniczne. A kto nie mysli jak ona jest uzalezniony od sexu. Wspolczuje jej i zastanawia mnie ze czytajac tyle komentarzy pod swoimi postami od lat nie probuje nic z tym zrobic. Bo gdyby zyla chociaz spelniona w tym swoim przekonaniu to ok ale widac na 1 rzut oka ze nie jest szczesliwa bedac wiezniem wlasnych niezdrowych przekonan.