Czemu mężczyźni tego nie rozumieją? - Netkobiety.pl

Z obserwacji.

Ostatnimi czasy spora większość samotnych matek stanowią właśnie takie wielbicielki badboyów, które potem grają ofiary i szlachetne niewiniątka by złapać jakiegoś "nudnego" wrażliwca który "zakochuje się za mocno/szybko", a na którego jednocześnie by nie spojrzały gdyby nie fakt, że mają dziecko, albo że z racji wieku nie są już tak młode i atrakcyjne jak kiedyś.

Oczywiście, że są takie kobiety, które owdowiały, no ale to mniejszość i owszem na to należy patrzeć inaczej - zakładając że zmarły partner/mąż rzeczywiście był porządnym facetem. Taka rzeczywiście ma prawo żeby z kimś się związać(o ile mu te dziecko nie będzie przeszkadzać) i nie uważałbym tego kogoś za frajera. Najlepiej samotnego ojca, który wie co to jest mieć już dzieci, albo takiego co jest bezpłodny - taki bardziej zaakceptuje i będzie próbował pokochać dziecko partnerki jak swoje. 

Dziecko i rodzicielstwo to odpowiedzialność którą trzeba na siebie wziąć, czy tego się chce czy nie. A taki drań ani myśli nawet próbować podołać rodzicielstwu - gdyż wg. niego najlepszym wyjściem jest postawienie kobiecie warunku dokonania aborcji a w przypadku jej odmowy - "umycie rąk" i zniknięcie. Ale w sporej większości przypadków to jest jej wina, że dawała się mu sobą pomiatać, pozwalała mu dosłownie na wszystko(np. na zdrady) i w swojej głupocie z uporem maniaka wierzyła że "on się dla niej zmieni".
I wbrew temu co się tu wszystkim wmawia to tak naprawdę mało który facet potrafi być niesamowitym aktorem, potrafiącym przez lata idealnie grać i ukrywać że tak naprawdę nie nadaje się ani na ojca, ani nawet na partnera/męża. Di tego jednak trzeba mieć niesamowity talent. W większości przypadków kobiety po prostu nie chcą widzieć jego krytycznych wad, wolą po prostu po raz kolejny dać takiemu "już ostatnią szansę" zamiast po prostu kopnąć w dupę debila, który tak naprawdę się nie zmieni i nawet nie ma zamiaru się zmieniać.

Jest gdzieś na tym forum nawet temat założony przez autorkę która niby narzeka, ale tak naprawdę jest jej dobrze tkwić w takim toksycznym związku. "On mnie wyzywa"... czy jakoś tak się się ten wątek nazywa.

Podsumowując - jeśli dana samotna matka została sama z wyżej opisanego powodu to owszem, bardzo źle o niej świadczy. Ponadto człowiek, który woli ślepo kierować się emocjami, a swój rozum uważa za wroga, jest głupcem.

To, że faceci(zwłaszcza mający "czystą kartę") wolą się wiązać z bezdzietnymi dziewczynami, to jedna z najstarszych prawd.
A co do racjonalizowania.... hmm... nie wiem, jak inni, ale ja nie chcę sobie głowy zawracać wielbicielką badboyów, nie zależnie od tego, czy mają dziecko czy nie.

Mężczyźni to rozumieją, ale żeby to zrozumieć trzeba być mężczyzną, a nie jedynie osobnikiem płci męskiej.

Jest całkiem sporo mężczyzn, którzy to rozumieją i z oczywistych powodów liczba ta rośnie wraz z wiekiem.

Z drugiej strony posiadanie dziecka w młodym wieku nie jest atutem u obu płci - nigdy nie widziałam tłumu wielbicielek wokół moich dzieciatych kolegów w okolicach dwudziestki.

Faceci też czasami lubią "bad girls" i też za to płacą spadkiem atrakcyjnosci. 

Takie są prawa tego rynku.

Poza tym u kobiet posiadających  dzieci z czasem ujawnia się pewna cecha (oczywiście u niektorych kobiet, żeby nie bylo, ze uofolniam itd itp).

Kobiety czesto niemal oczekują, że facet nr 2  bedzie pomagał w utrzymaniu dziecka (i w zasadzie by zwiazek byl bez zgrzytów mężczyzna powinien byc w stanie to dziecko utrzymać. Może nie chcieć, ale to jest zupełnie inna sytuacja niz kiedy faceta na to nie stać - to wlasnie ci faceci z pogranicza zarobków niskich-srednich unikaja związków z kobietami z dzieckiem, bo dla nich to za duże obciążenie finansowe. Bogaty facet nie bedzie sie przejmowal tym, czy kobieta ma dziecko, czy nie, bo partycypowanie w kosztach jego utrzymania to i tak kropla w morzu.

wniosek jest prosty większość facetów nie potrafi przejąć takiej odpowiedzialności bo nie moje "bachory" itd...
zaś poprzedni partnerzy to napaleni "ruchacze" którym zależy na przyjemności zero odpowiedzialności
tak napisano powyżej przez różnych userów opnia jest taka a nie inna bo częste przypadki to porzucone przez faceta kobiety
tak właśnie kreowane są stereotypy zaś w moim przypadku chciałbym być ojcem ale żadna pewnie by mnie nie chciała
kolejny aspekt to : czy można przelać miłość na całkowicie obcą istotę partner/partnerka swoją drogą
ale jej/jego dzieci (mówię tu o związkach hetero nie wyjeżdżać mi z tęczą )
problemem jest dojrzałość i wzajemne się postrzeganie
dlatego też nikt nie chce być "frajerem" bo straciłby wizerunek i został wyśmiany
zaś wracając do kobiet oczekują księcia z bajki a takich facetów jest niewielu
być samotnym źle gorzej jest trafić na kogoś kto zepsuje nam życie

Otóż to. A przy okazji - z moich długoletnich obserwacji wynika, że najczęściej przedstawicielami poglądu, że samotna matka zawsze szuka frajera są osobniki płci męskiej, których nawet takie samotne, szukające frajerów, matki nie chcą. Więc jakoś muszą sobie to przeprojektować...

Dojrzali i myślący mężczyźni to rozumieją i nie oceniają nikogo pochopnie.

Ale czym innym jest brak chęci do wychowywania cudzych dzieci - masz do tego jak najbardziej prawo, tak samo jak bezdzietna kobieta może nie chcieć związać się z samotnym tatusiem - a czym innym rozgłaszanie wszem i wobec, że każda samotna matka ma w głowie nasrane i szuka frajera, nie sądzisz?

Co do ostatniego zdania niekoniecznie się zgodzę akurat Bezdzietna może wcale dzieci nie chcieć, a samotna mama może chętnie urodzi następne - no, ale to już czyste gdybanie

Gdzie tu widzisz hejt? Czym innym jest kogoś nie chcieć w swoim życiu czym innym jest wyrażać się o tym kimś z pogardą.

Ja na przykład nie chcę się wiązać z mężczyzną, który lubi alkohol i imprezy. Ale to NIE OZNACZA, że uważam kobiety, które się na takie związki decydują, za "frajerki". Ani też tych mężczyzn za frajeów. Nie płaczę po forach, że abstynenci mnie nie chcą.

Dokonałam pewnego wyboru, wiem czego chcę, czego nie chcę i sobie spokojnie czekam. Znajdę - to dobrze. Nie znajdę? Potrafię żyć sama.

Jak wiele innych samotnych matek.

Z drugiej strony wcale się nie dziwię. że samotne matki w pewnym wieku mają wymagania, bo o ile takie 20-latki z niewiadomo czyim dzieckiem mogą być niezbyt dobrymi partnerkami do budowania przyszlosci, to juz po 10 latach bycia matką, mając pracę i wychowując dziecko samotnie mają prawo rozglądać się za facetem, który osiągnął przynajmniej odrobinę wiecej od niej skoro ona to potrafiła MIMO tego, że byla samotną matką.

Dlatego wiele samotnych matek wcale NIE CHCE się wiązać ponownie, bo bycie singielką, nawet z dzieckiem, ma wiele zalet.

Zacznijmy od tego, czy samotna matka jest zawsze  samotną matką.

Chociaż obawiam się, że dla wielu wypowiadających się tu panów każda kobieta wychowująca dziecko bez stałej obecnosci jego ojca bedzie "samotną matką".

Dla niektórych to jeszcze wieksza przeszkoda, bo nie dość, że dziecko, to jeszcze wizja byłego na horyzoncie.

A nie wydaje Wam się, że to tylko stereotyp? Mit o prawej dziewicy?

Z uwagą przeczytałam wypowiedzi panów, udzielających się na naszym forum. Uderzyło mnie:

Rozumiem, doskonale rozumiem wyjaśnienia oparte o naturalny instynkt, który mówi: chcę zapewnić przedłużenie swoim genom, a nie pracować na cudze. 
Tylko że...
W naturze kobieta dzietna daje gwarancję potomności.
W realiach obecnego świata, kobieta samotnie wychowująca dziecko pozwala domniemać, że zaopiekuje się równie dobrze potomstwem (genami) kolejnego partnera, gdyby coś poszło nie tak.
Do czego zmierzam?
Geny i natura nie mają nic wspólnego ze stereotypami!
Kobiety zawsze doskonale radziły sobie z wychowywaniem potomstwa, podczas gdy ojcowie ginęli na wojnach i oddawali się wyższym celom. Tłumaczenie się, ze strony panów, naturalną chęcią przedłużenia genów jest odrobinę dziecinne. Zakrawa o: "mówię i uważam  to, co mi wygodne".

Temu, że wpojono mężczyzną stereotyp, iż tylko związek z nieskalaną dziewicą może być wartościowy. Temu, że większość mężczyzn wygodnie trzyma się utartego szlaku i nie zadaje sobie trudu poznania przyczyn, dla których kobiety wolą samotnie wychowywać dziecko, niż pozostawać w deprawującym je związku. Bo boją się silnych, niezależnych kobiet.

Dojrzały mężczyzna, moim zdaniem rozumie, że przyczyn stanu rzeczy (zostania samotną matką) może być więcej niż 1.
Prymitywi moim zdaniem od razu doklejają łatkę zamiłowani do bad boyów.
Ze swojej strony dwukrotnie pakowałem się w związki z samotnymi matkami, bo mi się owe dziewczyny naprawdę podobały i zależało mi na nich.
Dałem więc szansę tym relacjom. Dodatkowo dzieciaki zdążyłem polubić z wzajemnością w obu przypadkach.
To co jednak przeżyłem w krótkim czasie z w/w Paniami sprawiło, że raz na zawsze odechciało mi się niestety tego typu związków.
Porównania do byłego, ciągłe "ale", traktowanie jako sponsora/ bankomat, ciągłe krytykowanie... to tylko kilka z długiej listy grzechów... co poskutkowało zakończeniem obydwu znajomości.
Szkoda mi dzieciaków, bo zdążyłem polubić czas z nimi spędzany... czego nie mogę powiedzieć o ich zarozumiałych i przemądrzałych matkach kiedy spadły im maski po krótkim czasie.
Aha, kobitki w wieku 24 i 27 lat...jakby ktoś pytał.
Pytasz skąd się bierze frajerskie przekonanie, że każda samotna matka to miłośniczka seksu z bad boyami. W wielu przypadkach wystarczy odpalić np badoo i rozejrzeć się trochę po grupie wiekowej 18 - 25 powiedzmy. Dość duża ilość dziewczyn w stosunkowo młodym wieku ma dopisek odnośnie posiadania dzieci ale to jeszcze pikuś. Już sam wygląd profilu może niebezpośrednio sugerować z kim ma się do czynienia ( naturalnie pozory mogą mylić).
A na portalach tego typu siedzi olbrzymia ilość facetów...
Zauważ proszę, że na ulicy czy w parku do kobiety z dzieckiem raczej żaden facet nie zagada - od razu przyjmują założenie, że ma męża i jest zajęta.
W gronie znajomych, sam znam kilka Pań, które "szalały" za młodu i wyznawały filozofię, że łobuz kocha najmocniej... do czasu gdy łobuz nie kopnął w tyłek a ona w ciąży była - wówczas nagle wszystkie jak zaklęte zaczęły rzekomo szukać fajnych i poukładanych facetów... i zgrywać porządne i święte niczym sama Matka Teresa.
Zdaje sobie sprawę, że ludzie są różni i różne są historie...  osobiście nie mam już jednak ani ochoty ani siły grać w rosyjską ruletkę i rozkminiać jakie były powody rozstania i kto był winny... i dawać szansy kolejnym relacjom, troszkę zbyt mocnym kacem/odchorowaniem skończyły się dwie, którym dałem szansę.
Nigdy żadnej swojej partnerki nie zdradziłem ani nie zostawiłem z dzieckiem... tudzież w ciąży i dlatego materiału na partnerkę szukam raczej wśród kobiet bezdzietnych.
Bardzo dużo wymagam do siebie i te wymagania spełniam - więc siłą rzeczy, troszkę wymagam też od kobiet.

Hmm bo go wybrała i "zainwestowała" w niego swoje uczucia. Ergo wybrała zle - tak to widzi spora część facetów z którymi rozmawiam.
Sam jestem facetem, którego 10 lat wychowywała samotna matka a potem ojczym... chociaż to "wychowywanie" to sarkazm. Generalnie do dziś mam nieco matce za złe, że dokonała niewłaściwego wyboru i moim ojcem jest kto jest ( a miała ogromne powodzenie wśród naprawdę przyzwoitych gości) - wybrała moim osobistym zdaniem największego dupka i maminsynka z tej ferajny... co odbiło się dość poważnie na naszych dalszych losach. Ze swojej strony cieszę się niezmiernie, że pod żadnym względem nie przypominam tego człowieka.

Z moich obserwacji, nikt nic nie ma do wdów. Gdybym miał stworzyć coś w rodzaju hierarchii samotnych matek to myślę, że wdowy stały by najwyżej ale to moje zdanie i duże uproszczenie.
Tak, czekam na hejt za szczerość...

Zdefiniuj proszę co rozumiesz przez niepodołanie trudom rodzicielstwa...?

No, Ciebie, to raczej nie pohejtuję. Podajesz racjonalne, wyciągnięte z doświadczeń przykłady. Uzasadniasz... Nie chowasz się za kurtyną stereotypów, tylko myślisz i wychodzisz życiu na przeciw.
Jestem w stanie zrozumieć mężczyznę, który stwierdzi, że nie chce brać na swoje barki odpowiedzialności za wychowanie nieswoich dzieci i bagażu doświadczeń ze wcześniejszego związku partnerki. OK, każdy ma prawo układać sobie życie po swojemu.
Nie umiem pojąć mężczyzn, którzy skreślają samotne matki na podstawie stereotypów, chociaż sami nigdy nie byli w związki z dzietną kobietą. Nie przyznają się, że trudno im stawić czoła komplikacjom wynikającym ze wcześniejszych doświadczeń potencjalnej partnerki, tylko stwierdzają, że to nie ich geny. W moim odczuciu nie tylko idą na łatwiznę, ale nie dają sobie szansy poznania wartości kobiet samotnie wychowujących dzieci. Nie widzę niczego złego w chęci związania się z partnerką bezdzietną, nazwijmy ją umownie "czystą", ale widzę ogromne nieporozumienie w wydawaniu opinii, że samotna matka, to "materiał drugiej kategorii". Uważam, że to nie prawda. Samotna matka jest silną, radzącą sobie w życiu kobietą. Sposób radzenia jeżeli żeruje na naiwności mężczyzny, pozostawia sporo do życzenia, ale zazwyczaj samotne matki mają tatusiów na tyle dość, że unikają jak ognia nieodpowiedzialnych mężczyzn i liczą wyłacznie na siebie.

Na podstawie wpojonych norm społecznych nie poznasz. Kobiety, podobnie jak mężczyźni, różnią się od wizerunków, które im społecznie przypisano.
Problem nie w tym, że czegoś nie chcemy, nie akceptujemy. Problem w tym, że robimy to, co uznaje się powszechnie za słuszne, a co wcale nie musi nas uszczęśliwiać.

Też sobie kiedyś tak mówiłem, że raczej nie interesuje mnie związek z kobietą z dzieckiem, ale tak się ułożyło, że jednak się z taką kobietą związałem, w końcu ożeniłem, a potem jeszcze formalnie adoptowałem jej syna. A geny ? W sumie to mam je w dupie. Swoich genów nie zamierzam przekazywać, bo nie widzę w nich nic ciekawego. Zresztą czuję się już za stary na pakowanie w pieluchy. Z synem żony mam bardzo dobre relacje. Nawet moi rodzice kochają go jak rodzonego wnuka.

Bez przesady ale dzięki za komplement

najgorsze w tym wszystkim jest to, że wg badań to właśnie najbardziej inteligentni najmniej się rozmnażają lub w ogóle

Nie obrażaj się, po prostu nie mogłam się powstrzymać

W tym przypadku faktycznie chodziło o dziecko bad boya, ale może uda mi się sprawić, że przynajmniej "następne pokolenie" nie będzie bad boyem. A geny ? Nie wiem... Nie znam Cię. Może jesteś jakimś artystą, może masz jakiś wyjątkowy talent, który warto by było komuś przekazać. Nie wiem. A może po prostu jesteś w sobie zakochany i uważasz swój genotyp za coś wyjątkowego Może pochodzisz z jakiejś rodziny, której szkoda by było przerwać ciągłość. Ja nie mam takich dylematów. Geny mam całkowicie przeciętne. Może gdybym miał gwarancję, że będę miał córkę to bym się zdecydował, ale syna z "krwi i kości" nie chcę. Nie chcę kopiować siebie samego.

A to nie jest tak, że teraz samotnych matek jest więcej? I stąd jakis stereotyp, że szukają sponsora? Że jest ich duzo, to muszą łapać szybko i jak najlepiej, bo konkurencja duża?? Znam osobiście faceta, co dwa razy związał się z kobieta z dzieckiem. Pierwsze małżeństwo sie rozpadło, bo kobieta była imprezowiczką i zostawiała mu dziecko, a sama szła w plener.... A druga zona rozwódka, mąż wyjechał za granicę i go wcięło, czasami jakieś alimenty przysle. Mógł mój znajomy mieć rózne uprzedzenia, a po raz drugi zwiazał się z panią z dzieckiem. Drugie jego małżenstwo jakieś 5-6 lat trwa i z tego co wiem, udane i jest zadowolony. Kontakt z dzieckiem ma dobry. Z dziewczynką z poprzedniego małżeństwa się czasami widuje, bo się Mała do niego przywiązała.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że część ludzi może uważać taką postawę za frajerstwo. To ich sprawa.
Dodam tylko jeszcze, że rodzina wg mnie (chyba wbrew obecnie rządzącym) to nie jest więź krwi. To jest wieź emocjonalna i wzajemne wsparcie. Do tego więź krwi nie jest potrzebna. Mało tego. Posiadanie dzieci "z własnej krwi" niczego nie gwarantuje. Nie gwarantuje tego, że np. na starość, albo w chorobie ktoś się Tobą zaopiekuje.

Jeruka nie ma reguły. Faceci dopełniają się w różne sposoby. Nie każdy zresztą się nadaje do ojcostwa i bycia mężem.

Hehehe no nie jest tak bajkowo jak piszesz.

Ani tak ani nie, bo nie znam poziomu szczęścia Wilczyska

I nadal konsekwentnie twierdzę, że dla wielu kobiet to ideał, w związku z tym będzie tutaj ze wszystkich sił wspierany i poklepywany po plecach

Takie ideały często nie przekazały swoich własnych genów, bo "nie było chemii", ale to już temat na zupełnie inną dyskusję.

Aleś się uczepił tych genów. Co Ty genetyk jesteś ?

Dlaczego ideał? Bo akceptuje dziecko innego faceta? Kobieta w okolicach 40 bez dziecka to zjawisko rownie rzadkie jak 30-letnia dziewica (generalnie bezdzietny facet tez)   W pewnym wieku posiadanie dzieci jest juz faktem dokonanym - albo sie tę tzeczywistość akceptuje, albo nie.

Rownie dobrze idąc twoim tokiem rozumowania moznaby wyjsc z zalozenia, ze tak w okolicach 30 kobieta bezdzietna (i wolna!) to jedynie ta, ktorej nikt nie chcial i dlatego tacy jak ty mają szanse na przekazanie genów...

Statystycznie, co trzeci facet wychowuje nie swoje dziecko, więc T-28, uważaj...oby twoje, było twoje
Ja jestem ok.40 i bezdzietna, więcej tu takich i co?To my raczej trafimy na facetów dzieciatych i bedziemy wychowywać obce geny

A ja, jako samotna matka, powiem tak: jeśli już zdarza mi się z kimś wiązać, to bardzo nie lubię, jak ten ktoś mi się w moje dziecko w jakikolwiek sposób wtrąca
Jeśli już szukam relacji, to w obrębie sfery "dla siebie", nie interesuje mnie specjalnie tworzenie nowej rodziny, ani rozpatrywanie kandydatur na nowego tatusia...
Więc bywa i tak
I zdecydowanie mnie obrażają te wszystkie deprecjonujące komentarze na temat samotnych matek, bo będąc takową świetnie sobie radzę. Kropka!

Też się przyłączę...

W związaniu się z kobietą z dziećmi nie widzę 'frajerstwa". Bardzo często są to kobiety które świetnie sobie radzą w życiu.Owszem okupują to zmęczeniem i brakiem czasu.
Praca,zakupy,lekcje,pranie... prozaiczne sprawy które zajmą wiekszą część dnia. Pierwsze co trzeba przyjąć to fakt że to nie będzie typowe randkowanie.
Dziećmi po pracy trzeba się zająć.Pójśc na wywiadówkę,odrobić lekcje.Spędzić z nimi trochę czasu.One mają tylko ją.
Drugie że zanim zaczniecie mieszkać razem upłynie sporo czasu.Rozsądna matka zanim 'wpuści' Cię do życia ze swoimi dziećmi musi się przekonać że to dobra decyzja.
To że to nie moje dzieci? Co z tego?

Ojciec jest albo go nie ma w ich życiu.Zajmuje się nimi mniej lub bardziej.
Spotkałem się z sytuacją kiedy dzieciaki u psychologa powiedziały "Tato ma nową mamę i nowe dziecko.A jeśli mama wyjdzie za mąż to gdzie my zamieszkamy?"
To będą rzeczywiste problemy i podstawa.
Będąc z nimi(w ujęciu Ona i dzieci) po prostu trzeba przyjąć że wakacje będą wspólne, czasem zdarzy się że sie nimi sam zajmiesz (a niech w końcu pojedzie sama odpocząć albo spotka ze znajomymi).Ostatnią rzeczą jaka wtedy może być miejsce (wg mnie) jest traktowanie tych dzieci jako balastu.
Wchodząc w taki związek trzeba na tyle dojrzałości aby traktować te dzieci jako swoje.

Salazar przytoczył przykłady matek z którymi się związał.Wilczysko przykład z drugiego krańca.
Salazara rozumiem, bo przeszedłem przez podobne sytuacje. Z drugiej strony chcę mieć to szczęscie co Wilczysko ;-)
Sam mam córkę z małżeństwa z którą spędzam dużo czasu. I nie postrzegam kobiety która się ze mną zwiąże jako frajerki.Do tego trzeba dorosnąć.

Kobieta z dzieckiem to taka sama kobieta jak inna.Jednak związek z nią wymaga po prostu wyzbycia się PUA-myślenia. To poważna sprawa i wymaga poważnego podejścia.I duuużej dozy zrozumienia.
Najnormalniej w świecie:jedne nadal są szukającymi fajerwerków dziewczynkami a inne są naprawdę dojrzałymi i dorosło patrzącymi na życie kobietami :-)

WŁAŚNIE!!!

Zgadzam się, tyle że nieporównywalnie więcej ludzi siedzi codziennie godzinami na badoo i fb niż robi coś dla siebie w postaci spacerów, siłowni czy innej maści wyjść.

Tu bym dyskutował, bo portale są miejscem w którym najłatwiej idzie nawiązać jakiekolwiek nowe relacje będąc kobietą. Wystarczy jako tak wyglądać, dodać kilka zdjęć, parę słów i już jest się bombardowaną wiadomościami, serduszkami etc i można sobie wybierać jak w supermarkecie.

Tutaj się z Tobą zgadzam.

Pytanie czy bardziej jesteś zniechęcona czy bardziej chciałabyś mieć kogoś na stałe.

No cóż, jakich się szuka takich się znajduje.

Fakt.

Harvey, no ja cię proszę.... :S

Przecież my to rozumiemy. I te dzietnw, i te bezdzietne, samotne i w zwiazkach...
Nie rozumiemy tylko dlaczego deprecjonowac postawę facetow. ktorzy się na takie zwiazki decyduja, nazywac ich frajerami itp.
To taki sposób na podniesienie samooceny tych, co kobiet z dziecmi nie chcą?

Dlaczego wszystkie kobiety wychowujace dziecko samotnie wrzucać do wora  napisem "samotna matka czyli wpadka z bad-boyem"?