Mam problem sam ze sobą... Co o tym myślicie? - Netkobiety.pl

Czyli dobrze zrozumiałam: jak ci nie zależy na dziewczynie, to jesteś mega pewny siebie, łatwo ci przychodzi utrzymać naturalny kontakt itd. A jak Ci zależy na dziewczynie (sytuacja 2.), jak coś poczujesz, to się oplatasz wokół niej i dusisz?

Nie widzisz wyjaśnienia? Bo jak dla mnie jest proste. Jak komuś nie zależy, to jest łatwo być sobą - bo wszystko jedno, jak cię odbiorą, czy polubi czy nie, czy zostaniesz uznany za fajnego, czy za pajaca. Więc jak spotykasz się z dziewczyną, wobec której nie masz uczuć, to zachowujesz się normalnie. Natomiast jak ci zaczyna zależeć, to od razu włącza się "jak ona mnie widzi?", "czy jestem dla niej fajny?", "czy mnie nie zostawi?", włącza się zazdrość, włącza się chęć spędzania każdej chwili razem, przy czym jak sam zauważasz - chęć kontroli, nachalność itd. Zachowujesz się jak desperat. W związku z tym dziewczyna ucieka (im ciaśniej się wokół niej owijasz, tym mocniej walczy).

Polecam tekst o związkach, w których osoby mają wystarczająco wysokie poczucie własnej wartości, żeby pozwolić partnerom żyć swoim życiem. Ty tego  nie robisz: moim zdaniem łączysz  z tą dziewczyną swoją pewność siebie. (Jeśli ona mnie chce, to znaczy, że jestem fajny. Jak mnie nie chce.... o borze, nie mogę pozwolić, żeby mnie nie chciała! nie mogę dać jej odejść! muszę się starać! muszę sprawdzić, czy mnie nie zdradza!).

Tekst się zwie: "Gdy ludzie dobrze ze sobą żyją, naczynia same się zmywają. Ale to rzadkość"

Zacytuję

Kurczę, kurczę! Wszystko to co napisałeś w podpunkcie 2, przypomina mi to co ja kiedyś robiłem. Wypisałeś to wszystko tutaj, co znaczy, że pewnie zrozumiałeś, że nie powinieneś się tak zachowywać, prawda? Z własnego doświadczenia wiem, że nie tędy droga.

Pamiętaj też, że takie zachowanie jest przykre przede wszystkim dla drugiej strony, gdyż to ona musi zadecydować czy chce dalej brnąć w taką relację czy nie. Uwierz, że takie decyzje są trudne, ale czasem osoby względem których tak się zachowujemy, nie mają wyboru i kończą z nami znajomość, która staje się dla nich męcząca.

Musisz nauczyć się panować nad emocjami, a jeśli dojdzie do jakieś problemu, powinieneś próbować rozwiązać go na spokojnie, bez zbędnych emocji, bo emocje w trudnych chwilach nie są naszymi sprzymierzeńcami. Moje kolejne rady to:
1. nawet jeśli wiesz, że zależy Ci bardziej, nie pokazuj tego. zachowanie względnej równowagi w uczuciach pomiędzy dwoma osobami jest bardzo ważną kwestią.
2. zanim zrobisz aferę i postawisz ultimatum, zastanów się nad tym co powiesz. Idź na spacer bez telefonu, wstąp na siłownię czy po prostu daj sobie czas na ochłonięcie. uwierz, jeśli będziesz dawał sobie czas na uspokojenie, na pewno nie będą grozić Ci niepotrzebne afery.
3. zdystansuj się. to że kobieta jest Tobą wyraźnie zainteresowana, nie oznacza, że
4. daj jej trochę luzu. Nie odpisuje? może jest zajęta, albo nie ma ochoty w tym momencie pisać. Ma do tego prawo. Nikt nie będzie dla Ciebie dostępny 24 godziny na dobę, bo nikt nie lubi być kontrolowany.
5. jeśli sprawy zaszły za daleko i widzisz, że dziewczyna się dystansuje, zrób to samo. Nie nalegaj, nie wysyłaj dziesiątek esemesów, nie przepraszaj, nie zabiegaj o kontakt, bo wtedy uzyskasz efekt odwrotny od zamierzonego.
6. swoją partnerkę/kandydatkę na partnerkę traktuj z szacunkiem. Uszanuj jej wolny czas, nie miej pretensji, nie stawiaj wymagań.
7. bądź nieco niedostępny i tajemniczy. kobiety też lubią wyzwania, więc nic nie stoi na przeszkodzie, abyś takim wyzwaniem dla niej był.
8. jeśli nie umiesz sobie sam poradzić ze swoimi emocjami, skorzystaj z pomocy. porozmawiaj z kimś kto jest bardziej doświadczony, możesz też iść do psychologa, chociaż wiem, że akurat tam ciężko jest się wybrać.
9. odpuść jeśli to konieczne i zaprzestań kontaktu (przynajmniej na dłuższy okres).

U Ciebie dochodzi jeszcze niska samoocena, zaczynasz zastanawiać się jak ona Cię widzi, czy jej się podobasz przez co wpędzasz się w paranoję, bo później myślisz, że Cię zostawi. Sam generujesz negatywne emocje i negatywnie się nastawiasz. Jak z takim podejściem może cokolwiek wypalić? Jeśli nie umiesz myśleć pozytywnie, to chociaż myśl neutralnie i powiedz sobie: "będzie co będzie".

Jednym zdaniem: nie denerwuj się i podchodź do wszystkiego na luzie a kiedy obawiasz się, że emocje wezmą górę, spróbuj zająć się sobą. Wyjedź chociażby w góry i odpocznij. Żadnych gwałtownych ruchów lub przynajmniej ograniczone do minimum.

Człowiek uczy się na błędach, ale wielu błędów można uniknąć. Im prędzej zrozumiesz to co tutaj napisałem, tym łatwiejsze i przyjemniejsze będzie Twoje życie towarzyskie. Proszę Cię, przemyśl dogłębnie to wszystko co tutaj napisałem.

Po pierwsze, nie przeklinaj, bo Cię zbanują. Zgodnie z regulaminem, wulgaryzmy=nie!

Po drugie, nie! nikt nie myśli, że zachowujesz się tak przez chwilowe problemy. Powiem Ci jak to wygląda:
Dziewczyna Cię poznaje, pokazujesz się od dobrej strony, ona zaczyna Cię lubić, może nawet jest już zauroczona. Później zaczynasz zachowywać się tak jak w podpunkcie drugim, a ona zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że miała o Tobie błędne wyobrażenie. Poznała Cię i z czasem wyszło szydło z worka. To co było na początku już się nie liczy, a jedyne co pozostawiasz, to negatywne odczucia- a ona czuje się zawiedziona. Może nawet naiwna, że dała się nabrać... a odbudowanie zaufania po takim czymś, to długa droga.

jak usunąć ?

Przeczytałem Stary Twój wątek i tak zgadza się, problem jest podobny ale chyba Ty bardziej to kontrolowałeś niż ja
Jeżeli chodzi o moje podejście to do życia jestem optymistą i czasami troche realistą , nigdy nie patrze negatywnie na świat no chyba że musze się zmierzyć z uczuciem wobec drugiej osoby, zawsze jest tak samo
Widzę że robię źle i umiem się do tego przyznać , nie obwiniam za to innych czy coś tylko chce sam coś z tym zrobić i muszę to ogarnąć żeby żyło się łatwiej, ogólnie jestem typem samotnika ale ludzie mnie traktują jak duszę towarzystwa i jak mam jakiś problem to często jestem z tym sam bo nie mam potrzeby się tym dzielić przez to siedzi to we mnie no i sam widzisz co się dzieje (punkt 2) , wiem że to jest do ogarnięcia , tyle żebym o tym pamiętał jak ten stan wróci..

Śmieszą mnie te wszystkie zasady, jakimi powinniśmy się kierować w relacjach damsko-męskich. Rób tak, nie rób tak... Zawsze uważałam, że trzeba być sobą, oczywiście w pozytywnym sensie, jak ktoś ma problemy to do psychologa. Ja nienawidzę tych wszystkich durnych schematów, jak mam ochotę zadzwonić to dzwonię, chcę coś wygarnąć partnerowi, bo mi się coś nie podoba to to robię, chcę wyrazić własne zdanie to dlaczego mam tego nie robić? Mam się powstrzymywać, nie rozmawiać, siedzieć cicho i jedyną rzeczą żeby przyciągnąć uwagę ma być dystans... To wszystkie gry, sprawiają, że nie mam ochoty wiązać się z kimkolwiek, bo nie można w ten sposób stworzyć relacji, takiej jak np. mam z rodzeństwem albo z rodzicami - wszyscy się kochamy, pomagamy sobie, jesteśmy razem na dobre i złe. A z partnera mam grać, a w ten sposób nie będzie on dla mnie nie tylko kochankiem ale przede wszystkim przyjacielem...

To ja Ci powiem jak wygląda to niby "bycie sobą" w sytuacji osoby, która ma podobne problemy Otóż, nie wygląda, gdyż zachowując się w taki sposób, nie jesteśmy sobą. Nie zachowujemy się tak w normalnych sytuacjach, ale wtedy kiedy zaczyna nam bardziej zależeć.
Trzeba się niestety kontrolować. Jeśli ten chłopak tego nie zrobi, będzie przez całe życie sam, bo NIKT nie wytrzyma takiego zachowania. Niestety, miałem okazję się o tym dotkliwie przekonać, bo przez takie zachowania straciłem kogoś bardzo dla siebie ważnego.
Bycie sobą to przede wszystkim praca nad sobą oraz eliminowanie swoich wad. Jeśli coś w naszym charakterze nam nie pasuje, a ponadto krzywdzi innych, to po prostu musimy starać się to zmienić.
Doradzając mu, żeby nic z tym nie robił skazujesz go na dalsze niepowodzenia!

Mógłbym Ci napisać to samo co poprzedniczce. Wydaje mi się, że nigdy nie miałeś takich problemów. Tzn. Ty nigdy tak nikogo nie traktowałeś i sam nie byłeś tak traktowany. Przez drugą stronę związku zachowania, które ten chłopak wymienił w podpunkcie 2 uznawane są jako brak szacunku oraz próba osaczenia.

Nie chodzi o kontrolowanie wszystkich emocji, ale chociaż o próbę kontrolowania tych negatywnych. Trzeba być świadomym tego, które zachowania są odpowiednie, a które takie nie są
Bycie sobą- ok, ale w momencie kiedy jakieś zachowania nam przeszkadzają, oddalamy się od bycia sobą. Warto nad sobą pracować i to właśnie starałem się doradzić Wyznaczenie sobie pewnych zasadach bardzo pomaga osobie, która ma takie problemy- przynajmniej, pomogło mi, bo miałem identyczne.

Nie, przyznam się, że u mnie było tak samo jak u Ciebie. Może nawet gorzej. Plusik dla Ciebie, że jesteś świadomy zachowań, które są złe. Łatwiej będzie Ci je wyeliminować, a jeśli je wyeliminujesz, to dopiero wtedy będziesz mógł być sobą w związku. Dzięki takim zachowaniom, sobą nie jesteś.
Jestem w stanie Cię w pełni zrozumieć, uważałeś podobne zachowania za właściwe, za coś co zatrzyma Cię przy Twojej partnerce. Czy poprzednicy, którzy wypowiedzieli się nade mną uważają, że to gierkami nie było?

Hmm... a czy to nie jest pójściem na łatwiznę? Jeśli zastosowałbym się do tej rady i nie zaczął nad sobą pracować, to raczej mógłbym zapomnieć o jakichkolwiek głębszych relacjach

Haha! Chyba powinieneś jeszcze raz przeanalizować to co napisałem Nie uważasz, że pozorne "bycie sobą" w taki sposób odstraszy większość jego potencjalnych partnerek? Bo ja uważam, że każda od niego prędzej czy później ucieknie, jeśli nadal będzie tak postępował.

A do autora wątku: nie bądź sobą. Jak jesteś sobą, to jesteś nieefektywny. Nieefektowny pewnie też.

A ja znam taką biedną misię, zakochaną dawno temu w pewnym idealnym mężczyźnie, który to mężczyzna odszedł od niej ze słowami "nigdy nie czułem się przy tobie dobrze, zawsze byłem taki, jakiego chciałaś, często wbrew sobie".

Misio znalazł sobie nową misię, przy której czuł się w końcu dobrze.

Musisz dogryzać ? W poprzednim temacie też chyba coś Ci nie pasowało

Rozumiem Cię, mam podobnie.

  Natomiast apropo Twojego problemu, to proponuję wbijać sobie do głowy, że kobieta na której w danej chwili Tobie zależy, nie jest jedyną z którą możesz stworzyć szczęśliwy związek. Przecież wiesz o tym skoro nie uczepiłeś się tej pierwszej "miłości" na której Ci kiedyś zależało, ale próbowałeś mimo porażki dalej (z innymi), nie?
   Nie oznacza to przy tym, że nie masz jej okazywać "że Ci zależy"- dałem w cudzysłowiu tą frazę, bo wymieniłeś ją w którymś poście obok ewidentnych błędów. Tymczasem to nie jest błąd, problem w tym że jesteś trochę zbyt narwany i przesadzasz w okazywaniu tego. Nie doceniasz dziewczyn- one rozumieją/uświadamiaja sobie Twoje uczucia (kiedy Ci zalezy) prawdopodobnie znacznie szybciej niż Ci się wydaje- a więc jeszcze raz- nie ma takiej potrzeby żeby je zamęczać w sposób jaki to robisz.
  Wracając do pierwszego-kluczowego moim zdaniem akapitu, to moja rada nie oznacza żebyś zmienił zachowanie o 180%, "miał wyj...e" i udawał na siłę obojętnego, intrygującego itp. Jak najbardziej nie.
Ciesz się kontaktem z fajną dziewczyną i dawaj z siebie tyle na ile cię stać. Z tą drobną różnicą, żebyś nie traktował jej jako ostatniej kobiety we wszechświecie (na okazywanie tego przyjdzie czas kiedy już będziecie ze sobą:), którą trzeba sobie jak najszybciej "zaklepać".
Skoro nie siedziesz w jakiejś jaskini, spotykasz się z babkami i niektóre są Toba wyraźnie zainteresowane, to prędzej czy później z którąś Ci "pyknie". Powtarzaj to sobie i uwierz w to. Wyglądasz w porównaniu z dziesiątkami gości z podobnymi problemami, którzy się tu pojawiają - na dość rozgarniętego gościa- jestem pewny, że Ci się uda.
Innymi słowy- w skrócie- nastawienie typu: "O Boże, to na pewno ta! (panika), powieneś zmienić na:
"A może to własnie ta? (radość, dodatkowa motywacja)"

Rady serdecznej i misiando bardzo mnie zastanawiają. Autor napisał tutaj z problemem i jest świadomy tego, gdzie ów problem istnieje, a Wy tymczasem, mówicie mu, że problemu nie ma
To logiczne, że nie z każdym jesteśmy w stanie dogadać się na poziomie poważniejszej relacji i że ludzie różnią się od siebie. Nie każdy do siebie pasuje, nie zawsze warto się starać, ale czasem na własne życzenie przekreślamy swoje szanse tam gdzie relacja spokojnie mogłaby iść dobrym torem... gdybyśmy tylko umieli zachować się odpowiednio.

monoceros dodała tutaj bardzo ważne kwestie i myślę, że powinieneś sobie zabrać tę poradę do serca

Ogólnie to, trzymam kciuki, bo większość osób jeśli tylko chce, to jest w stanie panować nad podobnymi emocjami. Z czasem, coraz bardziej i bardziej...

Dzięki stary ale wydaje mi się że Ty masz wyobrażenie że jestem patolem hehe, tak nie jest, jestem ułożonym człowiekiem i jak na swój wiek patrząc na rówieśników to radzę sobie dobrze, a że bad boy no to inna sprawa, raczej z wyboru a nie z wychowania, pamiętam co mi pisałeś, wiedziałem że trochę przesadzasz ale poprzedni temat też pokazał mi że trzeba zacząć inaczej myśleć

A co do reszty którzy tu dobrze mi tłumaczą jak najbardziej biorę sobie te rady serca i zamierzam pracować nad samym sobą, jest jedna dziewczyną którą kocham i przez te moje wszystkie jazdy odsunąłem ją od siebie, zobaczymy czy praca nad sobą pójdzie w parze z odzyskaniem relacji z ta właśnie osobą, jednak teraz chce przeczekać parę tygodni a nawet miesięcy bo po takim czasie można jednak zrobić inne wrażenie, a teraz gdybym świeżo to ruszył to jak mówi lucas25 , ta dziewczyna ma wyobrażnie tego co było na koncu, tego przez co wszystki sie zepsuło a nie tego jaki ja byłe na początku i było dobrze, więc jeszcze raz praca praca i praca nad sobą i cierpliwość

Żeby jeszcze myślenie szło w parze z czynami to będę zadowolony

Dzięki

Hehe no rozumiem ale mi chodzi o mój poprzedni temat związany właśnie z tą dziewczyną, myślę żeby minimum 2,5 miesiąca odczekać a potem zobaczymy, choć coś czuję że i tak będą problemy dopóki ona mieszka z rodzicami, no ale to już nie ten temat.  A może mi przejdzie? W co jednak wątpię bo niby nie gadamy od miesiąca prawie a jednak co parę dni o czymś z nią pisze ale obiecałem sobie że teraz zapanuje długa cisza z mojej strony. Nic tylko pracować nad sobą, jak nie z nią to podążanie tą drogą o której mówicie pozwoli mi na związek też z kimś normalnym ; )

Wszystko się zgadza Jednak póki ona nie zrobi matury i mieszka z rodzicami to nie widzę tego kolorowo..

Oczy zaslepione nauka(niby bardzo dobrze) przez to nie ma swojego zycia bo w domu takie cisnienie na nauke,a dwa rodzice....Mama ciągle ją krytykuję i prawie wgl nie wspiera ale o dziwo mnie tolerowała a znowu Tatuś wyżej postawiony wojskowy, chyba pułkownik który dyscyplinę z wojska przerzuca na życie domowe i chyba nie był do mnie zbyt przekonany. Ale to już nie wasze zmartwienia tylko moje i problem nie dotyczy tego tematu  

Pewny jestem że kontakt z nią wróci ale nie wiem w jakiej postaci.
Pożyjemy zobaczymy ;d  Wolę jednak być pewien siebie że nie popełnię tych wyżej wypisanych błędów zanim o czymkolwiek zacznę myśleć

Pod warunkiem że nikogo sobie nie znajdzie ani nikt inny się nią nie zainteresuje. Nie wiem czy czytałeś poprzedni wątek ale własnie o to że kogoś będzie miała to raczej nie wierze, ona ma inne priorytety, żaden angażujący się facet nie wytrzyma w takim czymś ;D a ja dałem radę  7 miesięcy  choć po dwóch miałem zwątpienie, i ona o tym dobrze wie, z resztą jest bardzo wrażliwa i ostrożna. A przerwa tylko to jest jedyne wyjście choć każdy mówi żebym z nią skończyl raz na zawsze, o dziwo właśnie ja jej powiedziałem że kończymy kontakt i usuwamy numeru bo tak nie wytrzymam, skończyło się na wypominaniu sobie,kilku kłotniach, paru wspomieniach a mimo to niby gadamy co jakiś czas i jej tekst że mimo że tak jest to zawsze mogę napisać do niej bla bla bla. Zakochałem się w ciężkiej dziewczynie i jestem tego świadomy, ale póki mnie nie przejdzie to nie odpuszczam bo jestem uparty ;D  Ale teraz trzeba zająć się sobą, ona nie może czuć wgl mojej obecności przez najbliższy czas

krylap23, jeszcze nie czytałem, ale pewnie zrobię to wieczorem

misiando, ale Hadar zrozumiała co chciałeś powiedzieć. Wszyscy tutaj zapewne zrozumieliśmy

Jeśli krylap23 skorzystałby z tego co piszesz, to fakt, skończyłby ze super laską przy jego boku... ale tylko taką:

... bo żadnej innej nie spodoba się takie zachowanie