Mój związek ze starszym facetem i wygasająca namiętność - Netkobiety.pl

Z "jego czasów" laski były mniej wyzwolone. Poza tym laski z "jego czasów" obecnie to matuzalemy, które go nie pociągają. MMS-ów "za jego czasów" też nie było w sumie. Ciesz się z trzech razy  w tygodniu, bo więcej nie będzie, chyba, że zaczniecie swingować, albo ryzykuj z niedostrojonym chormonalnie Sebixem w Twoim wieku.
TFjoje szycie 

"PraFda jest taka, że mężczyzna nie doceni kobiety dopóki jej nie straci - Wtedy będzie patrzył, jak "docenia" ją ktoś inny" - takie zdanie na pocieszenie, ale jest z Tobą nie dlatego, że go yntelektualnie pociągasz, wiesz o tym, prawda?

Mnie się wydaje ,że to nie jest kryzys tylko normalne życie. Motylki w brzuchu przestały brzęczeć, zauroczenie minęło i zaczęła się szara codzienność. Nawet gdzieś usłyszałam,że zauroczenie faktycznie trwa rok a prawdziwy kryzys związku zaczyna się po 5 latach.
Na ile ta szara codzienność będzie ciągle szara zależy tylko od was. Musicie wspólnie dbać o ten związek, spędzać razem czas, podsycać ten ogień, który ty też zgasiłaś poniekąd. Ja też np lubię wygodną piżamę i skarpety ale raz na jakiś czas powinno się wskoczyć w seksowne ciuszki do spania, zrobić kolację przy świecach. Oczywiście dbanie o związek wymaga zaangażowania się z obydwu stron.

Naprawdę trzeba to od razu sprowadzać do wieku? Nie sądzę, że to ma aż takie przełożenie, znam mężczyzn w wieku 30 lat, którzy "nie chcą szaleć". Kolejna kwestia - czy dałaś mu za dużo? A co to jest "za dużo" w związku? Po co się ograniczać, dawkować? Nie, ja tego też nie uznaję, to dla mnie jakieś gry, które kompletnie nie pasują do mnie. Szkoda życia na czekanie i ograniczanie się.

Może porozmawiaj z nim delikatnie? Może zafundujcie sobie romantyczny weekend we dwoje? Może ta codzienność trochę przytłoczyła związek i motyle trzeba obudzić. A może jest jeszcze coś o czym nie wiesz, dlatego rozmowa może tutaj wiele wyjaśnić.

Świetnie powiedziane. loka.lila - gdybyś była o kilka lat starsza, to pewnie to co masz w tej chwili, ta stabilizacja i lekka nuda, by Ci odpowiadały. Tylko, że masz dopiero 22 lata i zrozumiałe, że oczekujesz silniejszych wrażeń, jesteś za młoda na, jak to mówi Beyondblackie "bambosze i ziółka na dobranoc". Nie da się całe życie być w związku, który wygląda tak samo jak na początku - szalony seks itp.
loka.lila - piszesz, że jest miłością Twojego życia. Powiedz tak szczerze, czy to jak wasze życie teraz wygląda naprawdę Ci przeszkadza, czy raczej w miarę Ci to odpowiada, ale martwisz się że uczucie wygasło? To ważne. A w ogóle rozmawiałaś o tym z partnerem?

Loka.lilo, zdążyłaś już tu mam dyskretnie zaznaczyć, że twój partner to nie taki zwykły gość (żeby sobie ktoś nie pomyślał, broń boże!) tylko gość niebylejaki Któż to taki czytuje w łóżku przed snem "czasopisma medyczne"??

Polowałaś na niego 4 lata...
On jest dla Ciebie tak naprawdę "starym dziadem"... no ale ustawionym, ma prestiż, pozycję i te sprawy

Ty dla odmiany dajesz mu młode ciało.

Taki układ Nie rozumiem, jaki masz problem?

edit. w sumie to dałaś Autorko bardzo trafny tytuł temu wątkowi; wygasająca namiętność...
no tak to jest z namiętnością, że wygasa a przynajmniej się zmienia
zostaje miłość... jeśli była, bo jeśli jej nie było, to nie zostaje nic

Też mam silne wrażenie, że chodzi o typowy układ: on, starszy, daje poczucie stabilności - ona, młoda, ciało i seks

Pierwszy raz w życiu spotkałam się dzisiaj z facetem, lat 40. Ja 28. Nie mam ochoty tego powtarzać.
Non-stop patrzył na moje piersi, mimo tego, że celowo ubrałam bluzkę bez dekoltu, byłam raczej zakryta niz odkryta. Nie umiał biedak sklecić porządnie zdania, kiedy na nie spoglądał. Co więcej, tekst w stylu "Mogę się przed Tobą nawet teraz obnażyć" sprawił, że wymyśliłam, że boli mnie głowa i muszę już iść do domu.

Dajcie spokój... Nie wierzę, że takie relacje nie opierają się na czymkolwiek innym niż seks, zwlaszcza na początku. Fascynacja młodym ciałem jest na tyle wielka, że facet nie jest w stanie trzeźwo myśleć. Miałam dziś wrażenie, że mogłabym siedzieć przed nim i mówić cokolwiek, byleby mógł tylko patrzeć.

Mnie by życie Autorki odpowiadało...Ale ja mam 40 lat
No i sex...Na początku ostatniego związku był co najmniej raz dziennie , później kilka razy w tygodniu -nie był to powód do zmartwień. Jeśli chcieliśmy spedzać razem czas to był dla mnie wyznacznik.

normalne, codzienne zycie to nie jest totalne szalenstwo i otumanienie, i cale szczescie, bo na takim haju czlowiek dlugo by nie pociagnal. W zyciu musi byc zachowana jakas rownowaga, w tym emocjonalna. Mieliscie przez poltora roku czas euforii, w tym seksualnej, teraz wasze zycie sie stabilizuje. Dlaczego od razu uwazasz, ze to wygasajaca namietnosc?  Myslisz, ze udany zwiazek to taki, gdzie ona zachowuje sie jak kotka w permanentnej rui a jego jedynym ulubionym zajeciem i spedzaniem czasu jest rzucanie sie  na nia jak pies na kielbase? Czy serio chcialabys, aby przez kolejne lata Twoja mysla przewodnia bylo jakiego balsamu dzis uzyc, aby go uszczesliwic czy w jakie koronki sie przyodziac, by mu szczeka opadla ponizej poziomu morza? Wspolne lezenie i czytanie w lozku moze byc wyrazem wiekszej bliskosci, niz seks 3 razy dziennie i ekstremalna jazda bez trzymanki. Ty masz jakies parcie na to, aby ciagle cos sie dzialo, zeby iskrzylo pod grozba pozaru. Namietnosc i fun 24 godz. na dobe to jest na filmach, nie w zyciu. Nie wiesz tego, bo nie masz doswiadczenia i jestes mloda. Nie wiem jakie on ma podejscie do zycia, ale  jest na innym poziomie, niz Ty. W tym przypadku uwazam tez,  ze roznica wieku ma znaczenie.

Z tym się zgodzę.

A z tym nie do końca. Ostatnio często widuję "czterdziestolatków" magicznie "odmłodniałych" przy jędrnych, młodych "studentkach" z nabuzowanymi hormonami, których pozazdrościłby niejeden młodziak... albo to gruby portfel wypycha im kieszenie, ciężko stwierdzić

Odmłodniałych "inaczej"- chciałoby sie napisać
Nie wiem, czy ci Panowie zdają sobie sprawę z tego, że taka 20stka u ich boku jeszcze bardziej ich postarza. Róznica wieku rzuca się w oczy. Nawet jeśli dla samych zainteresowanych nie ma większego znaczenia.
A tak w ogóle 40latek to wcale nie jest "starszy facet", no ale kto jak to, ale tak mogła napisać tylko 22latka.

No niestety, ale z przykrością dla autorki muszę podpisać się pod stwierdzeniem, że związki z dużą różnicą wiekową w większości są skazane na niepowodzenie.

Byłam w związku z facetem starszym o 10lat.

Gdy się rozstaliśmy on związał się z dziewczyną młodszą od niego o 16 lat. Są ze sobą już jakieś dwa-trzy lata. A ja dostaję od niego telefony z żalem i rozgoryczeniem, że jednak czuje się w tym związku jak ojciec a nie jak pełnoprawny partner.

Trochę to krzywdzące, że na podstawie przyjętego stereotypu, można wrzucić kogoś do tego samego wora. To, że przypadkowo zdradziłam jego fach, wcale nie miało na celu wzbudzić w was podziw ani zazdrość. Przeciwnie - dla mnie zawód, jaki ktoś wykonuje wcale nie świadczy o człowieku, ważniejsze są dla mnie czyny. Być może trudno uwierzyć, ale z tego związku nie miałam żadnych korzyści, nigdy jego prestiż i 'te sprawy' w niczym mi nie pomogły. Mam to ogromne szczęście w życiu, że nie muszę być od nikogo zależna, tylko od 3 lata sama decyduje o sobie. Oczywiście, przez ten czas dostałam od niego mnóstwo prezentów, które od razu odwzajemniałam tym samym, zwiedziliśmy wspólnie kawałek świata, ale zawsze wspólnie to finansowaliśmy, nigdy nie zdarzyło mi się, żeby on za mnie zapłacił, bo jest to dla mnie całkowicie nie do przyjęcia i zawsze płacę za siebie. Może moja miłość jest niedojrzała, ale trudno nazwać mi kogoś kogo kocham "starym dziadem".
Owszem fascynuje mnie jego wiedza i doświadczenie a możliwość słuchania jak o tym opowiada, jest dla mnie czymś wyjątkowym. Macie rację na początku dałam mu full pakiet wszystkiego co mogłam mu dać, ale myślałam, że skoro tyle lat był sam, to po prostu na to zasługuje. On dał mi jeszcze więcej - uświadomił, że człowiek, jeśli chce może osiągnąć mnóstwo i dzięki temu, że we mnie wierzył, osiągnęłam naprawdę dużo jak na mój wiek.
Radziliście, żeby porozmawiać z partnerem i spróbować dowiedzieć się co on o tym myśli, tak też zrobiłam i dostałam odpowiedź.

"Miałem idealnie poukładane życie, pracę, stabilność, spokój i samotność, która mi bardzo odpowiadała. Nagle pojawiłaś się ty i wszystko zburzyłaś, wywróciłaś do góry nogami, a wtedy poczułem, że nic nie mam i zaczynam wszystko od nowa, to tak jakbym cofnął się 20 lat do tyłu. Nie liczyłem na to, że zostaniesz, ale jesteś cały czas, dlatego myślę, że tak wygląda dojrzały związek. To, że nie kochamy się non stop, nie znaczy, że już cię nie pragnę. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, czym jest widok młodego ciała dla faceta, który przeżył już kawałek życia. Wiesz, że nie jestem tyranem, nie mam nerwów ze stali a doświadczenie wcale nie czyni mnie niewzruszonym, więc moment kiedy mogę wrócić do domu, ściągnąć maskę i po prostu Cię przytulić, jest dla mnie ważniejszy niż seks i to jest niezmienne."

W takim razie pytanie, będące tematem postu jest już chyba nieaktualne. Bardzo dziękuję za dyskusję i poświęcony czas.
Wysyłam wszystkim pozytywny uśmiech

Odnoszę wrażenie, że Twój partner z równie stoickim spokojem wróciłby do poprzedniego idealnego życia, w którym była praca, stabilność, spokój i samotność, która tak mu odpowiadała, gdybyś zechciała odejść. Takie to trochę 'przytrafiłaś mi się, więc jesteś, mnie to odpowiada'.

Atorka napisala, ze Facet jest od nie o 20 lat starszy, to z moich obliczeni wynika ze ma 42 lata , spoko ze 42 latek to dla was stary dziad.

A co do autorki tak to po jakims czasie wyglada jakby bylo tak non stop jak opisywales szalencze sex itd to i tobie po pewnym czasie by sie znudzilo.

NIewidze w tym zwiazku nic nienormalnego ot normalyn etap.

Tak sie dzieje  zawsze

Edit 40 latek

Spoko, że nie zrozumiałaś.
On jest starym dziadem DLA AUTORKI. Zresztą sama nazywa go "starszym mężczyzną" w tytule wątku.

Co do różnicy wieku - 18 lat to prawie różnica pokolenia. Naprawdę trudno być przy takiej różnicy na tym samym poziomie: intelektualnym, zainteresowań, pasji, sposobu patrzenia na świat... Trzeba dużej cierpliwości (ze strony tego starszego ), żeby akceptować zachowania tak dużo młodszej osoby. A tu jeszcze brać w nich udział...

No ja wiem, wiem... w sypialni, zaciszu domowym to on sobie wcale nie narzeka.

Co innego, gdy trzeba by było gdzieś iść, coś zorganizować, razem coś pokombinować, spędzić trochę czasu niekoniecznie w pozycji horyzontalnej i niekoniecznie wymieniając tylko "och" i "uch", ale coś tam więcej...
I na to Autorka narzeka.
A co on ma zrobić?
I nie, nie jest to wina Autorki, bo ona może być całkiem inteligentną, mądrą młodą osobą. Tyle, że w swoim przedziale wiekowym

On nic nie zrobi, bo tak mu dobrze. "Przypałętało" się młode "ciele" co chce używać życia a on już tego życia poużywał - taki obraz "jego" kreuje autorka. On ma w "nosie" to bo jak sam napisał... "nie liczył, że zostanie" a jak "dają" to czemu miał się opierać?

Całe clou sprawy to jak autorka do tego podejdzie: wybiera bambosze i sikał pies na balsamy czy poszuka "atrakcji" z kimś innym (olać wiek, bo to drugorzędna sprawa)

Prestiż czego? Że to "Pan Doktor"? Że sypia ze starszym gościem w wieku jej rodziców? Że ma kasę ale ona za to nie bierze bo "sumienie jej nie pozwala"? Dajże spokój

40 letni chłop bez rodziny czytający pisemko dla "doktorków" nie nadążający za chucią młodej studentki.... też mi powód do dumy

Jeszcze raz napiszę - on bzykał jak mu dawała. Ona zrobiła sobie projekcję "wakacji w paryżu" i wiecznej sielanki bo ... ma 20 lat. Młode to ciele i jeszcze wiele przed nią

ZlaKobieta33))))), czy Ty miewasz czasem coś mądrego do powiedzenia na temat jakiegokolwiek wątku oprócz wstawiania głupich obrazków pod adresem innych forumowiczów?

Ja też, jak miałam 20-22 lata, to uważałam 40latków za stare dziady i się do tego jak najbardziej przyznaję Teraz jakimś fajnym nie pogardzę, a co
Mam koleżankę, która zaraz po maturze wyszła za mąż za 40latka i są do dziś szczęśliwym, aczkolwiek niestety bezdzietnym małżeństwem. Była tylko nieco młodsza od jego córki, z którą są w świetnych stosunkach. Więc różnie to w życiu bywa, nie można generalizować... ale nie uważam, żeby sytuacja opisana w wątku była podobna, niestety.

Kiedy ja właśnie teraz 40latków wolę przedszkole już skończyłam

Sorry za offtop, ale musiałam

Kręcą mnie jurne i pełne energii bambosze, a co resztę mogę na priv, jakby co, bo mnie Olinka stąd na amen wyrzuci
Niby raz się żyje, ale szkoda by mi było

Ja nie powiedziałam, że mi się 20latkowie nie podobają, bo niby czemu miałabym nie zawiesić oka, jak jest na kim/czym? Ale tak jak mówisz - o czym z nimi na co dzień rozmawiać?

Chociaż... miałam w zeszłym roku mały epizod z facetem, który niby był 9 lat ode mnie młodszy. Jak już to przełknęłam, te 9 lat, to okazało się, że mnie okłamał i jest młodszy o 15 lat... na tym znajomość się zakończyła, bo może i przełknęłabym te lat 15, super się dogadywaliśmy, ale - okłamał mnie. Seksu nie było, jakby ktoś pytał zdążył się przyznać wcześniej i było po ptokach

Dziewczyny... skoro "stary dziad" może dlaczego nie wy?

O czym rozmawiać? ... a kto by o tym myślał

Raz się żyje

Ps. Tak, wiem. Oparcie, fascynacja, doświadczenie, stabilizacja... ale jak "marynarz" przez sztormy się przebija tak też szkoda życia na siedzenie w porcie

Ps2. Nie mam 20 lat jakby to kogokolwiek interesowało

AAAAAAa juz wiem nie umiecie wklejac obrazkow to stad to wszytsko )))
a tak na powaznie "zluzujcie troche majty" jakby powiedzial moj syn

To może dlatego, że Autorka zdaje się nie wiedzieć, że ten skuces, prestiż 40 latka jest okupiony właśnie ciążką, mozolną, nudną i absorbującą czas i siły pracą. Nie ma czegoś z niczego. To nawet nie tyle chodzi o wiek, bo facet w tym wieku wcale nie jest stary!! Ale ja mu sie wcale nie dziwię, jeżeli to jest ktoś kto ma odpowiedzialną pracę, w której dodatkowo musi cały czas się kształcić, zwyczajnie w świecie jest zmęczony.

No, dokładnie

ZlaKobieto33))))), aby rozwiać wątpliwości, które pojawiły się kilka postów wyżej, pozwolę sobie przypomnieć, że 13 punkt Regulaminu Forum wyraźnie mówi:

13. Aby zachować dotychczasowy bardzo dobry poziom forum - stawiamy na merytoryczne, sensowne i pomagające innym użytkowniczkom wypowiedzi i wątki. Autor/Autorka postów/wątków jednozdaniowych, nie rozwijających i niczego sensownego nie wnoszących do dyskusji lub uznanych przez Moderatorów oraz innych użytkowników za prowokację otrzyma ostrzeżenie, które przy braku reakcji może ostatecznie zakończyć się banem.

Komentarz wydaje się zbędny, tym niemniej uprzedzam, że nagminne i/lub wyjątkowo rażące niedostosowanie się do panujących zasad skutkuje określonymi konsekwencjami.

Równocześnie wszystkim uczestnikom dyskusji przypominam, że off top stanowi naruszenie zasad, a miejsce na luźne pogawędki jest w kafejkach lub poza forum.
Z pozdrowieniami, Olinka

Otóż to Beyondblakie, jakieś 20 lat temu moje życie składało się z imprez i studiów, a potem z imprez i pracy. Dokładnie w takiej kolejności. Imprezy były na pierwszym miejscu. Żadnej stabilizacji. Znałam wszystkie kluby nocne w mieście.  A potem, a teraz? Teraz liczy się praca, miły wieczór w dobrej restauracji, spotkanie ze wspólnymi znajomymi, wspólne spędzanie czasu na hobby, relaksujący masaż i... dobry seks.  I wiesz co? Podobało mi się tamto młodzieńcze, szaleńcze życie i podoba mi się to dojrzałe, trochę bardziej spokojne, ale wcale nie gorsze