Czy wiara jest napędem ludzkiej cywilizacji? - Netkobiety.pl

Zależy jak na to patrzeć.
Jakby tak na przykład wyobrazić sobie ze jest się kamieniem.

Jakie potrzeby może mieć kamień ?
W zasadzie to wiele rożnych np. dobra komitywa innych kamieni ,
trochę słońca , trochę deszczu , może jeszcze skaczące żaby czy turyści którzy od czasu do czasu drapią go butem.

Ale nikt nie wie czy kamień ma takie potrzeby, nie wie ponieważ to jest nie do stwierdzenia.

To nasuwa dwie wersje kamień nie ma potrzeb, kamień ma potrzeby nie do ogarnięcia.
Nie do ogarnięcia ponieważ nie ma mechanizmu pozwalającego usystematyzować i zestawić świat wartości kamienia z analogią u człowieka( przy założeniu ze taki świat istnieje).

W miejcie kamienia można wstawić dowolny gatunek.
Wtedy będzie to mniej abstrakcyjne i można chyba się pozbyć wątpliwości iż ta opozycja dla człowieka żadnych potrzeb nie posiada.
Bo wiadomo ze poruszającymi się zwierzętami coś steruje, prowadzi te stada do w miarę zbieżnych celów.

Moim zdaniem jest tak, że inne gatunki mają odrobinę inne priorytety.
Pytanie czy te priorytety są gorsze niż priorytety człowieka ?
Jest dużo cech wspólnych wbrew pozorom wynikających z instynktu przetrwania.

Pojawia się pytanie czy picie kawy arabica i czytanie gazety jest bardziej wysublimowane od lemura jedzącego  owoc a potem załatwiającego się z gałęzi ?
A co byłoby gdyby nikt nie wiedział że można pić kawę arabica, wtedy problem by nie istniał.
Co by bylo gdyby nie trzeba bylo pracować zeby kupic nowe (marka auta) , dom na Karaibach czy nowy model telefonu.
Czy dalej byłyby to atrakcyjne ?

Skoro 500, 1000, 2000 lat temu ludzie byli szczęśliwi to chyba faktycznie nowe możliwości niewiele zmieniają.
Zmieniają dla sprzedawców i dla konsumentów którzy dzięki sprzedawcom "odrywają" jakże byli zacofani.
Z czasem nowe metki blakną powszednieją i tak w koło Macieju.

"czy przyglądając się stadom lub watahom zauważymy społeczną zależność i rytm współistnienia. Nie odnotujemy duchowego rozwoju, który napędzałby nowatorskie tezy i je obalał, nie zauważymy dyskusji.
Czy pomijając religijny aspekt natury człowieka można mówić o rozwoju umysłowym i technicznym? O rozwoju cywilizacji?"

Jeżeli przyjąć ze człowiek jest jak cebula.
Od najmłodszych lat uczony jest jak ma myśleć, co powinien robić itd.
Zeby poruszać się w skomplikowanym świecie cywilizacji musi on posiadać szeroka wiedze i umiejętności.
Ale to nie jest jego wiedza , to wiedza poprzedników.
Wygląda na to ze cywilizacja stworzyła wiedze i ta wiedza jest przerzucana w te i we wte.
Obrzucamy sie ta cudza wiedza jak małpy odchodami a inne małpy bija nam brawo bo wiedza o co chodzi(tez czytaly albo tez ogladaly albo tez sa z tego kraju).

Czyli wszytko jest po staremu używamy tego samego języka i tych samych pojęć , tylko zmienia się trochę język i dochodzą nowe pojęcia.
Komunikujemy sie i pokazujemy range w stadzie albo sie bawimy , współpracujemy, kopulujemy .

Często ta wiedza czy wiara jest zupełnie sprzeczna.
Na czym moze polegac wiec rozwoj duchowy ?
Mysle ze na dokonywaniu wyborow w miare dobrych lub srednich przy coraz wiekszej liczbie zaleznosci.

Zmierzamy wiec moze w strone stania sie "cyborgami" i podejmowania coraz bardziej skomplikowanych decyzji
lub stwierdzenia byc moze ze duzo rzeczy wysublimowanych wydaje sie atrakcyjne poniewaz zostaly sprzedane w atrakcyjny sposob.
Z czego to drugie wydaje sie ze ma bardziej sens.

Czy we wte?
Człowiek się wciąż rozwija, nie patrzy wstecz. Przeciwnie do zwierzyny. Posiada pragnienie dominacji.
Nauka, "dusza", wiedza dają mu przewagę.

Poganie to inaczej religie nie związane z chrześcijaństwem politeistyczne więc niestety islam się do nich nie kwalifikuje.

Pozwolę sobie zacytować Twoją wypowiedź, żeby odnieść się do jej punktów.

Dały podstawę do nowych?

Polityka w połączeniu z orężem?

Czyli co? Przeszkadza ta wiara w rozwoju cywilizacyjnym, czy go napędza?

Może dlatego cywilizacje wcześniejsze upadały bo chciały na siłę ogarnąć kosmos, wszechświat. Bawiły się w rzeczy na które byli za mali. Grecja i Rzym nie upadły przez wiarę, tylko rozpasanie, swawole i hedonizm. Pod koniec mało tam było wiary, a bożków wykorzystywano tylko po to żeby organizować zabawy, święta. Owszem religia połączona często z fanatyzmem prowadzi do wojny i cierpienia. Ale zaryzykuje stwierdzenia że "fanatyczna" nauka, i dążenie za wszelką cenę do prawdy, zrozumienia pewnych skomplikowanych rzeczy dla ludzi stanowi o wiele większe zagrożenie bo może całkowicie zanihilować ludzkość. Wiara i nauka mogą iść w parze, ale trzeba być otwartym tak samo na obydwie, nie mniej ni więcej.

Dopóki człowiek będzie myślał  śmierci, o sensu swego istnienia zawsze będą powstawać religie. W czasach socjalizmu próbowano z ludzi zrobić szare, bezwolne istoty, bez przemyśleń, wykonujące jak mrówki swoje zadania. I w dzisiejszych czasach rządy też do tego dążą, żeby niejako ubezwłasnowolnić jednostkę, piorąc jej mózg mass mediami. Bo jednostka która docieka, zadaje pytania jest niewygodna. Zaraz ktoś powie że kościół też pierze mózg, możliwe tylko że nikt nie musi chodzić do kościoła, modlić się czy wierzyć. Ale już uciec od indoktrynacji wynikającej z mediów, szkoły czy zindyktrowanego społeczeństwa nie może.

Blablabla. Taka wartość tej propagandy. Dziwnym trafem Rzym kiedy przyjmował chrześcijaństwo był mocarstwem, a niecały wiek później już go nie było. Tak, tak, Rzym upadł po przyjęciu chrześcijaństwa.

To zależy od etapu. Czym jest religia, dlaczego powstała - jakakolwiek, nie chrześcijaństwo? Religia narodziła się z potrzeby wyjaśnienia rzeczy, które na gruncie naukowym były niewytłumaczalne. Bo jak człowiek pierwotny (darujmy tu sobie gatunek, bo nie do końca wiemy, kiedy religia powstała) miał zrozumieć, że Słońce świeci, deszcz pada, wiatr wieje, człowiek rodzi się, starzeje się i umiera, i co się dzieje z nim po śmierci? Religia była jakąś próbą wytłumaczenia tych zjawisk - była zatem postępem wobec braku wyjaśnienia. Każdy kolejny szczebel rozwoju religii był postępem wobec etapu "niższego". Religia dawała też impuls do rozwoju nauki. Ba, w średniowieczu wręcz nauka rozwijała się dzięki kapłanom - większość naukowców była księżmi czy zakonnikami.

Aż nauka nie rozwinęła się tak, że zaczęła z religią kolidować, czyli gdzieś w XV wieku. Od tego momentu nauka rozwija się wbrew religii, a od wieku XX - przynajmniej w naszym kręgu kulturowym - religia zaczyna się dostosowywać do nauki, a nie odwrotnie. Cywilizacje, które tego nie pojęły (np. islamska), nie potrafią wejść na wyższy poziom rozwoju, wciąz tkwią w średniowieczu.

Obecnie nie istnieje już przyczyna, dla której religia się narodziła - nie potrzebujemy nic już wyjaśniać na gruncie religijnym. Co prawda związki religijne chciałby być "hamulcowym" rozwoju nauki tam, gdzie nauka jest sprzeczna z religijną moralnością. I choć w ten sposób próbuje się zatrzymać również zjawiska niepokojące w nauce (np. tworzenie ludzko-zwierzęcych hybryd), to jest zupełnie nieskuteczna - jak takiemu Kimowi z Korei Północnej zachce się hybrydę stworzyć, to żaden związek religijny go nie powstrzyma. Inna rzecz, że religie nie mają nic do powiedzenia w sprawie SI, a z tej strony zapewne przyjdzie zagłada naszego gatunku.

Zawsze natomiast istniało coś, co w sferze technicznej bardziej służyło rozwojowi niż religia. To walka-wojny. Bardzo dużo (może nawet większość) wynalazków powstało do użytku na polach bitew. Dopiero z czasem zaczęły być wykorzystywane "cywilnie". Tak było od pięściaków i ognia, po energię atomową i nawigację satelitarną.

I tak na marginesie - i religia, i wojna nie przynależą wyłącznie do człowieka. U szympansów obserwowano coś na kształt tańca deszczu, jakieś zachowania związane z ogniem oraz drzewami i kamieniami, które najpewniej mają znaczenie kultowe. Ten sam gatunek toczy też wojny.

Rozumiem, że temat jest szerszy, ale pozwolę sobie dyskutować tylko na temat chrześcijaństwa w Europie.

Fakt, że Europa była chrześcijańska jest niezwykle istotny z punktu widzenia sukcesu jaki odniosła cywilizacja zachodnia. Chrześcijaństwo jest religią, której podstawową wartością jest indywidualne ludzkie istnienie. Przy czym istotne jest tutaj to, że każde ludzkie istnienie jest z punktu widzenia chrześcijaństwa tak samo ważne. Podstawowym kamieniem fundamentowym chrześcijaństwa jest opowieść o najwyższym Bogu, który składa się w ofierze, żeby uratować nie tyle ludzkość jako całość, ale każdego człowieka z osobna. 
Tutaj należy doszukiwać się jednego ze źródeł przewagi jaką nasza cywilizacja zyskała w stosunku do znacznie potężniejszych i bogatszych cywilizacji Indii i Chin. W konfucjanizmie jednostka jest o tyle ważna, o ile w harmonijny sposób jest dostrojona do działania zbiorowości, a sama zbiorowość jest w stosunku do niej nadrzędna. W buddyzmie samo istnienie jednostki jest stanem niepożądanym i najlepszym rozwiązaniem jest niebyt lub przynajmniej częściowa rezygnacja z życiowych pragnień i celów. Hinduizm poprzez reinkarnację usprawiedliwia sztywny i nieefektywny podział kastowy.
Tymczasem w samym sercu chrześcijaństwa jest nacisk na równość i szacunek do praw jednostki. Jednostka powinna swobodnie realizować swoje powołanie, bo ono jest celem danym jej przez samego Boga.
To prawda, że w na przestrzeni historii chrześcijaństwo stało się religią rządzących elit. Religia była wówczas traktowana instrumentalnie jako narzędzie polityki i władzy. Jeśli mówimy o inkwizycji, to najwięcej wyroków śmierci wydanych przez sądy inkwizycyjne miało charakter polityczny, a ewentualna sprzeczność z nauką kościoła była jedynie pretekstem. W rzeczywistości większość procesów inkwizycyjnych kończyło się dosyć łagodnymi wyrokami, jeśli brać pod uwagę surowość tamtej epoki. Kopernik, Galileusz i Kepler nie zostali skazani na śmierć. Pierwszego i drugiego nie spotkała właściwie żadna kara za głoszone poglądy. Galileusz został ukarany aresztem domowym i żeby mieć spokój musiał wydukać jakąś formułkę, że zrzeka się swoich tez. Podobnie było z mistrzem Eckhartem, którego poglądy w części uznano za heretyckie, ale on sam nie został w żaden sposób ukarany poza ograniczeniem możliwości głoszenia kazań. Tymczasem Sokrates został skazany na śmierć w swoich rodzimych Atenach na długo przed urodzeniem się Chrystusa, a najwięcej czarownic spalono w wieku XVIII czyli w wieku oświecenia w koloniach brytyjskich w Ameryce Północnej. Podłożem większość wojen religijnych w Europie była walka Habsburgów o dominację nad kontynentem lub cesarstwem niemieckim, a więc motywacja czysto polityczna.
Nauka grecka przeżywała poważny kryzys jeszcze w czasach przedchrześcijańskich. To nie chrześcijaństwo doprowadziło do jej ostatecznego upadku i ogólnego regresu cywilizacyjnego. Przyczyną był najazd barbarzyńców w V wieku po Chrystusie. Chrześcijańscy filozofowie i teologowie średniowiecza odnosili się z wielkim szacunkiem do swoich greckich poprzedników. Arystoteles był nazywany "Filozofem" i jego autorytet był ogromny i wręcz niepodważalny, co zresztą wykorzystał Umberto Eco w trakcie pisania "Imię Róży".

Ale to nie duchowość różni nas od zwierząt. Bo duchowość jest wtórna.
Tym co najpierw i co najważniejsze - jest świadomość. My ją mamy dość dobrze rozwiniętą, zwierzęta - niektóre - jakieś szczątkowe, malutkie jej objawy.
Tak, nasza świadomość, masz rozwinięty umysł - tworzyły postęp.
Prosty przykład - moje psy leżą na tarasie na kołdrze, która im się do połowy zsunęła ze schodów a reszta poskręcała. Nie jest wygodnie i mają mało miejsca. Ale NIGDY nie przyjdzie im do głowy, żeby ją sobie zębami poprawić, nie mówiąc już o wykonaniu tego, w sumie banalnego zadania.
Różnica między ludźmi a zwierzętami jest przepaścią nie do przejścia.
Więc ja np. wierzę, że poza mózgiem mamy także umysł... to COŚ więcej.

Ale nie ma to nic wspólnego z żadną religią
Religia wyłącznie szkodzi zarówno postępowi, jak i samemu człowiekowi i jego umysłowi

edit. i oczywiście jest też to, o czym pisze V - zbiorowy umysł i zbiorowa świadomość; czasem nam (na poziomie indywidualnym) mocno szkodzi...

Grecka filozofia w znacznej mierze również zalecała nieprzywiązywanie zbytniej wagi do wygód życia doczesnego. Sokrates przedkładał cnotę ponad wszystko, Platon stworzył idealistyczną koncepcję rzeczywistości, w której przedkładał świat idei ponad iluzoryczny świat materialny, Arystoteles zalecał umiar we wszystkich sprawach. Nawet Epikur czyli twórca hedonizmu rozumiał hedonizm jako dążenie do nieco wyższych przyjemności niż te zwierzęce. Nie wspomnę już o stoikach. Cała kultura europejska jest ufundowana między innymi na tej spuściźnie. Rozumiem, że Ty się nie poczuwasz?

Nie czuję się związany z żadną religią księgi. Jestem apostatą, ale Biblia z pewnością nie mówi, żeby żyć dniem dzisiejszym. To mówią tylko reklamy w telewizji i ewentualnie Horacy, o którym niewielu już dziś pamięta. Coś Ci się pomyliło.

Po pierwsze znaczna część znanych mi systemów religijnych potępia lenistwo. Na pewno Judaizm, Islam i Chrześcijaństwo potępiają.
Zauważyłaś, że kraje protestanckie takie jak USA, Wielka Brytania, kraje skandynawskie, Holandia itd. są bardzo wysoko rozwinięte gospodarczo? Wynika to między innymi z protestanckiego etosu, na który składa się pracowitość połączona ze wstrzemięźliwością w folgowaniu własnym przyjemnościom. Protestanci to ludzie, którzy ciężko pracowali i żyli bardzo skromnie. Przez ten styl życia ich majątek i oszczędności rosły na przestrzeni pokoleń. Pozwolę sobie zatem zapytać o co Ci chodzi, kiedy piszesz, że człowiek usprawiedliwia swoje lenistwo wiarą? Jaką wiarą?

Delikatnie mówiąc, nieprawdą jest, że lenistwo jest napędem techniki. Wielcy wynalazcy i odkrywcy byli tytanami pracy, którzy raczej wykazywali się znacznym abnegactwem życiowym. Im po prostu nie zależało na pieniądzach, seksie i wygodach. Maria Curie Skłodowska wykonywała swoje doświadczenia w szopie w warunkach, które były skrajnie niebezpieczne dla zdrowia. Bajką dla gawiedzi jest, że Newton wymyślił prawo powszechnego ciążenia drzemiąc pod jabłonią. To był niesamowicie pracowity człowiek. Einstein potrafił na dwa tygodnie zamykać się na strychu pracując nad swoimi pomysłami. W tym czasie rzadko się mył, rzadko jadł i na pewno nie pił koniaku. Poza tymi okresami twórczości prowadził zwyczajne życie. Nie stronił od wygód, ale też ich nie szukał. O tych ludziach można powiedzieć wiele, ale nie to, że byli leniwi. Czy Krzysztof Kolumb z lenistwa spróbował okryć nową drogę do Indii i w tym celu udał się na wyprawę w nieznane?

Henri Poincare jeden z najwybitniejszych matematyków powiedział:

Nie zajmujemy się matematyką po to, żeby budować maszyny, które ułatwiają nam życie. Budujemy maszyny, które ułatwiają nam życie, po to, żeby mieć więcej czasu na zajmowanie się matematyką.

Zresztą znajdź kogokolwiek, kto do czegoś większego doszedł i powiedz mu, że to pewnie efekt jego lenistwa. Przekonaj się sama jaka będzie reakcja.

Istnieje taka ewentualność;)

Potępiają? Nakazując niedbanie o dobra doczesne?

Pierwsze, co mnie uderza, to po co pracować, skoro żyje się skromnie?
Odpowiadając na Twoje pytanie "o co Ci chodzi, kiedy piszesz, że człowiek usprawiedliwia swoje lenistwo wiarą?", piszę.: Człowiek potrzebuje dla umysłu (inaczej by nie szukał) odskoczni od obowiązków. Zadumy, zagłębienia się w sobie, filozoficznych analiz i dyskusji. Jeżeli wypełniałby swój dzień tylko pracą, to jego stabilność fizyczna i psychiczna zostałaby zaburzone. (Strach pomyśleć po jakie odkurzacze umysłu by sięgnął bez możliwości restartu od codzienności.) Wymyślił religię, żeby usprawiedliwić czas zadumy umysłowej, który nie jest namacalny materialnie. Wspomniane przez Ciebie reklamy i stereotypy potępiają nieproduktywnie spędzony czas. Ale! Od czego jest wiara? Wiara usprawiedliwia czas kontemplacji.

Nie można się z Tobą nie zgodzić w tej kwestii. Interesujące jest, dlaczego sprowadzono odkrycie Newetona do bliskiego spotkania z jabłkiem?

Tu należałoby rozgraniczyć dyskusję o wpływie duchowości od dyskusji o wpływie nauki. Z racji że uważam, iż obie dziedziny napędzają ludzką cywilizację (niekoniecznie w symbiozie), pozwolę sobie na dysputę w obu kierunkach.
W temacie wiary - pragnienie, potrzeba napędza rozwój w stronę metod poznania niezbadanej, nadrzędnej człowiekowi siły.
W temacie nauki - jak wyżej (odpowiedź kacerzowi).

Wiara napędem?
BZDURA.
Wiara jest HAMULCEM cywilizacji.
Mamy XXI wiek a niektórzy fanatycy religijni dalej wierzą że Ziemia jest płaska...
Weźmy taką najbardziej znaną w Polsce wiarę - katolicyzm ( nie mylić z chrześcijaństwem).
Kk od wieków zwalczał naukę,  ba,  nawet dzieła swoich ludzi, np. Kopernika ( który był kanonikiem)  negował.
Gdyby nie kościół,  człowiek stanąłby na Księżycu już w dziewiętnastym wieku,  albo i wcześniej...

Jakby tak wziąć stwierdzenie "wierze w .." lub "wiem bo " lub "jestem przekonany" nawet "wiem na pewno ponieważ" czy "na 100%".
To jakby się uprzeć to można chyba udowodnić iż nie zawsze jest to zero jedynkowe to jest rodzaj kompromisu a czasami uproszenia .

Nawet przeświadczenie o tym że coś jest zero-jedynkowe może być kompromisem oddającym w najlepszy możliwy sposób  obecny stan "wiedzy".

Pytanie jest takie czy ta potrzeba poukładania wszystkiego jest dobra czy zła na dłuższa metę ?
Na pewno dla pewnych kwestii wydaje się konieczne, trudno gdzieś iść bez mapy ale żeby zrobić mapę trzeba dokonać tych wszystkich uproszczeń i jakoś to przestawić.
No ale pojawia się kolejne pytanie , czy rzeczywiście trzeba gdzieś iść ? A jak już iść do to po co ?

Np taka sytuacja tysiąc ludzi widzi pewną sprawę na tysiąc sposobów, z czego wynikają 2,3,4 bardziej mainstremowe uproszczenia.
Reszta po jakimś czasie dostosowuje swój pogląd ,  co otwiera drogę do analizy kolejnej sprawy.
Z uproszczeń powstają kolejne uproszczenia , powstaje kolejna mapa.
A na podstawie mapy i analogii kolejna mapa zupełnie czegoś innego.

Ale czy te wszystkie, sprawy , cudze idee , pomysły czy one rzeczywiście oznaczają iż ja gdzieś idę ?
W sensie idę po śladach  niby nowych ale jakoś te wszystkie ścieżki podejrzanie  wydeptane.

Weźmy takie przykłady :
a) narcystyczny wariat tak wierzy w to co myśli i wierzy w to tak bardzo ze przekonuje do tego innych ludzi
b) twórca czuje taką potrzebę podzielenia się swoimi dokonaniami ze transformuje przez swoją sztukę umysły innych ludzi
c) chłopek roztropek przechodząc przez most dokonuje fundamentalnego odkrycia i tak rodzi się np. socjalizm

Taką mamy naturę, można powiedzieć że jesteśmy po trosze więźniami naszych natur.
Poruszamy się po torach które są jakaś wypadkową ale ta wypadkową da się chyba wyliczyć z pewnym prawdopodobieństwem( tak budowanie mapy najważniejsze, bez mapy nawet podłoga się zawali).

Może po prostu opłaci się dobrze zjeść i cieszyć się tym co jest zamiast rozkminiać.
W końcu co by nie zrobić czy co by nie wykombinować to i tak jest w pewnych określonych ramach.
To zwierzęta są wolne, my to jesteśmy niewolnikami , raczej, ale mówimy że to dobrodziejstwo.
To niech będzie że dobrodziejstwo

I to im (naukowcom) tez malpa na migi wytlumaczyla co to jest ta "jama"?

Skąd Ty bierzesz takie historie ?

A niech sobie i będą małpy z ładunkiem energetycznym.
Czymkolwiek by on nie był.
Tyle tylko że żadna małpa - czy z ładunkiem czy bez - nie wysadziła się między ludźmi ani nikogo na stosie nie spaliła...

Taak?
Przecież człowiek - według religii - został stworzony na podobieństwo boga.
Czyli wszystkie te cechy które wymieniłeś także od tego boga pochodzą.
I do takiego boga się modlić?

Swoją drogą - co z tego że posiadasz więcej zwojów mózgowych niż małpa,  skoro nie potrafisz ich używać - na przykład do opanowania języka ojczystego...

Przeciez Bog jest wszechmocny i wszechwiedzacy - tworzac lucyfera wiedzial jak to sie skonczy, a wiedzac to mogl go zlikwidowac. Co to za wszechmoc, co sobie z jednym kolesiem poradzic nie moze?

Czyli to był spisek !!!

Mógł sprawdzić przyszłość ? Gdzie ? W internecie ?

Bialy czlowiek z dymiacym kijem przemierzal dzungle. Ci ktorych spotkal na swej drodze uwazali go za boga.
Dlaczego uwazali go za boga ? Przypuszczalnie dlatego ze mial dymiacy kij , ktory robil halas i mogl dosiegnac kazdego z nich.
Czy bog w takim razie to strach ?

Stary czlowiek zyjacy na granicy wioski zbyt niedolezny na polowania , przygotowywal miksture z ziol.
Nauczyl go tego jego ojciec , powiedzial synu kiedy nie bedziesz mogl juz zuc miesa bo bedziesz zbyt stary przygotuj dwie mikstury.
Jedna psuje , druga naprawia. W nocy psuj , w dzien lecz. Natomiast w czasie wolnym dziekuj temu kto cie tego nauczyl.
Poszedl on dnia nastepnego , odmowil obrzedy i podal miksture choremu. Mowili o nim swiety czlowiek , ma boskie moce.
Czy w takim razie bog to wdziecznosc i szacunek ?

Pewien medrzec sypal codziennie piasek i ukladal z tego piasku figury.
Po kilku dniach wiatr , tworzyl nowe figury z jego figur .
Medrzec znowu sypal piasek i ukladal figury.
Chcial znalezc sposob , na to zeby zawsze wiatr ulozyl z jego figur te sama figure.
Studiowal i probowal cale zycie , wierzyl ze mu sie uda.
Stworzyl kilka ksiag w ktorych opisal moce ktore nalezy ujarzmic aby zblizyc sie do celu .
Powolal szkoly , nauczal studentow , zarazil ich swym szalenstwem.
Jeden czlowiek ktory nie mogl sie pogodzic z tym ze chaosu nie da sie poukladac .
Zabral swoim uczniom wolnosc i zarazil ich swoim    szalenstwem .
Czy bog w takim razie to droga do porzadku i misja albo rozpaczliwe pierdniecie mrowki w pustym kosmosie ?

A czy ty wybrales juz swojego boga ktorego bedziesz  czcic  , czego boisz sie najbardziej : siebie , ludzi ,pytan bez odpowiedzi , czy moze dnia nastepnego ?

Wydaje mi się że mierzenie pojęcia dobra i zła w danym momencie nie ma sensu. 
W taki sposób jak gdyby przyłożyć czujnik do układu i stwierdzić dobro czy zło ?
Jako ludzie mamy takie mechanizmy one działają , wiemy czego chcemy a czego nie chcemy dla siebie i innych.

Ale to  pojęcia które ewoluują w czasie.
Ponieważ zło może doprowadzić do dobra, a dobro może doprowadzić do zła w jakimś okresie czasu.
Myślę że i tak jest to zafałszowane przez to ze z czasem mechanizm przewartościowania może odwrócić zupełnie punktacje.
A odwrócić punktacje chyba po to żeby ktoś nie stał całe życie jak kołek przygnieciony jedną rzeczą.

Ale tak sobie myślę że to dobro i zło jest niezbędne do rozmnażania.
Czynienie dobra i zła jest zwyczajnie treningiem przed fazą w której długofalowe efekty tych działań będą szybciej widoczne.
I ten sportowiec dostąpi zaszczytu zostanie trenerem.

Ten trening w mikroskali można zobaczyć na takim przykładzie.

Matka bawi sie z dzieckiem , nagle dziecko wali ją z liścia i zaczyna się śmiać , co zrobi matka :
a) powie allach akbar (dobro i zło punktowe)
b) teraz dopiero załąpie w co sie wpakowała (dobro i zło niepunktowe)

Myślę że bez niepunktowego dobra i zła ten trening nie byłby możliwy.

Natomiast problem z wierzącymi jest taki jak z dzieciakiem który wierzy w super moce.
W którymś momencie po długim "obcowaniu" ze stwórcą i dziełami dotyczącymi działalności stwórcy swoje decyzje może on traktować jako przedłużenie woli stwórcy.
Być może nawet ostatecznie umieszczając się z nim w jednym rzędzie.
Proces bardzo cichy i trwa długo ale po cichu , po kawałku , małymi kroczkami do celu.
A to oznacza tylko jedno korupcje systemu wartości, idylla trwa , trwa i trwa.
Aż jak to się mówi porządnie dupnie i ten pseudo stwórca zostaje osądzony.
Wicie jak to działa co wam będę opowiadał.

Rozbawiło mnie to w sumie, że ludzie 2000 tysiące lat temu byli przecież tak samo sprytni jak dzisiaj.
I tak samo dobrze znali ludzką psychikę , może bez tych metod badawczych ale z cała pewnością wiedzieli co robią.
Jakby taki spec zastanowił się jak te książki czy nauki , czy proces dydaktyczny, tam zawarty, jest  skonstruowany to pewnie doszedłby do ciekawych wniosków.

Osobiście nie widzę sensu rozważania pojęć religijnych no ale jak ktoś lubi czy musi to w sumie nie ma sobie co żałować.

Owszem Judaizm, Chrześcijaństwo i Islam powstały w jednym regionie. Ale każda cywilizacja, każda kultura miała swoje religie. Indianie w obu amerykach mieli swoje wierzenia, Aborygeni w Australii mieli swoje. Ludy zamieszkujące Europę jak Słowianie, Wikingowie, Germanowie itd. każdy z nich miał swoją religię. Bliski Wschód nie jest pod tym względem żadnym wyjątkiem. Szkopuł w tym jest tylko taki, że jedne religie w wyniku zawirowań historycznych wyparły inne. To jest proces nieustający. Za kilkaset lat Chrześcijaństwo, Islam, Judaizm mogą też iść w ślady Zeusa, Mannitou i Thora.

Obawiam się, że laicyzacja nie ma racji bytu. Nawet jeśli Chrześcijaństwo, Judaizm i Islam odejdą w niebyt to najprawdopodobniej zastąpi je coś innego. Ludzie są w większości tak skonstruowani psychicznie, że po prostu potrzebują wiary, religii. Mówię "w większości", nie wszyscy. Podobno nawet mamy odpowiedzialny za to obszar mózgu. Zwykłe poszukiwanie przez wielu sensu w życiu bardzo często doprowadzi ich do religii.
Poziom zadowolenia społeczeństw moim zdaniem akurat nie ma wiele wspólnego z tym, że są to kraje odchodzące od religii. Na poziom zadowolenia ma największy wpływ życie rodzinne i status materialny. Religia tu nie ma wielkiego znaczenia.

nic dodać, nic ująć

pytanie - wiara czy religia?

jeśli wiara to na pewno, wiara we własne możliwości na przykład, pcha do przodu ok.

jeśli religia to zdecydowanie nie - religia jest wciąż taka sama i raczej propaguje tradycje, niezmienne wartości, a nawet uwstecznia, wiele rzeczy odrzuca ma się nijak do rozwoju

ew.

biorąc pod uwagę czystą jednostkę, ona musi przejść pewną drogę, żeby uzmysłowić sobie, że dobre jest to co głosi dana religia ale mając tą religię na starcie taka jednostka się nie rozwinie

Nigdy nie odejdą w niebyt bo człowiek zawsze będzie czuł tęsknote za wiecznością i miłością (taką prawdziwą transcendentną). Ilu jest zatwardziałych ateistów ? Raczej niezbyt wielu, większość to agnostycy. To jest już zakodowane w naszej naturze czy jak to wolisz w genach. Czy kościół katolicki ma coś do nowoczesnych technologi ? Przecież sami księża korzystają ze smartfonów, komórek czy medycyny. Są nawet spowiedzi online więc kościół też ewolułuje (dla mnie to wada bo jednak wole żeby większość zwyczajów i nauk zostało w pierwotnej wersji nawet kosztem mniejszej ilości wiernych). Jeżeli upadnie chrześcijaństwo (oby nigdy to nie nastąpiło) to zastąpią je inne religie w tym islam.

Przecież Bóg nie zabronił człowiekowi żeby doskonalił swoją wiedze i przyczyniał się zmniejszaniu cierpienia na świecie. Tylko niektóre rzeczy są sprzeczne z naukami PŚ i kościoła, jak aborcja, in vitro czy modyfikacja genetyczna. Tak samo z nowoczesnymi technologiami, nie jest problemem że korzystamy z np komputerów, smartfonów, ale to że dla wielu ludzi stały się one bożkami. Uzależniły ich do tego stopnia że nie wyobrażają sobie życia bez internetu czy elektroniki, i to jest negatywnym skutkiem rozwoju technologicznego.

Z tym całym Islamem to nie jest tak proste jak się wydaje. Wiele aspektów wynika poprostu z kultury bliskowschodniej, a nie z samego Islamu. Islam owszem w jakimś stopniu to sankcjonuje, ale jeśli przecież spojrzeć na sytuację muzułmanek w krajach zachodnich to nie mają one problemów z możliwością kształcenia i rozwoju. Oczywiście pomijam tu muzułmanów ortodoksyjnych, fanatycznych, rodziny emigranckie. Islam powstał między innymi jako synteza kultury arabskiej z dawną tradycją, z elementami judaizmu, chrześcijaństwa. Mahomet nie wymyślił "koła". Jak sam zauważyłeś z chrześcijaństwem było kiedyś bardzo podobnie. Jeszcze 100 lat temu kobiety miały znacznie mniejszą pozycję i nie miały prawa m.in. do studiowania. To postęp cywilizacyjny i kulturowy to wymógł. Duży wpływ miał wybuch I wojny światowej. W świecie arabskim działo się to inaczej. Tam nikt generalnie nie dba o wykształcenie społeczeństwa. Kształcą się najbogatsi. Od wieków jest ogromne rozwarstwienie społeczne. Nie ma demokracji. Ludzie, którym zależy na pozostawieniu takiego status quo usprawiedliwiają to nakazami Islamu, ale to tylko wciskanie ciemnoty. Religie mają to do siebie, że wiele aspektów nie jest jednoznacznych i można je interpretować do woli.

Nie twierdzę, że to przypadek. Tyle, że za to zjawisko nie odpowiada sama religia.

Ja bym sprecyzował, że oni są ogłupiani, przez innych wyznawców, którzy traktują tą religię wg własnego widzimisię.

A jak wyjaśnisz przykład ateistycznej Korei Płn i coraz bardziej religijnej Korei Płd? Przypomnę, że bogata Korea Południowa ma największą dynamikę rozwoju katolicyzmu na świecie.

Powoli, powoli. W religiach azjatyckich, w tym w buddyzmie uczą o immanencji Boga, dlatego azjaci przykładają się do tego co robią.

W Europie podział na biednych i bogatych, też przebiega przez granicę panowania pięknego systemu ateistycznego czyli komunizmu.

Bzdura.
Dalej mylisz pojęcia religii i filozofii.
Poza tym Azjaci są  odmienni kulturowo i mentalnie od Europejczyków czy Arabów.
A to spora różnica.
Weźmy takich Wietnamczyków - żyją sobie w Europie spokojnie,  nie szukają zwady,  nie obnoszą się ze swoją filozofią czy religią tak ostentacyjnie jak katolicy,  nie prowokują zadym jak muzułmanie.

Co do podziału na biednych i bogatych w Europie - kolejna bzdura.
Ateistyczne Czechy a katolicka Polska - oba kraje były pod panowaniem komunizmu.
I jakoś granica biedy między nimi nie leży...

Revenn - wiara umacnia,  ale podziały w społeczeństwie.
Niechęć,  wrogość i nienawiść do innowierców czy ateistów to specjalność ludzi religijnych.
Ateizm nie dzieli - religia tak.
Ateizm nie prowokuje przemocy - religia tak.
Ateizm nie rodzi fanatyzmu - religia jak najbardziej.