Trójka dzieci i problem ich rodziców z alkoholem. Proszę o pomoc. - Netkobiety.pl

A jaką masz sytuację? Możesz zostać rodziną zastępczą dla dzieci, jeśli masz warunki.
Ta rodzina jest kontrolowana przez opiekę społeczną? Już dawno powinni im dzieci odebrać. Może to jest taka miejscowość, gdzie MOPS działa tylko w teorii.
Na Twoim miejscu zgłosiłabym sprawę opiece społecznej, powinni zrobić kontrolę i odebrać dzieci, Skoro są małe, najstarsza 8 lat, to nie powinny zostać wysłane do domu dziecka tylko do pogotowia opiekuńczego, a potem rodziny zastępczej, na którą możesz się zgłosić.
Dorastałam w rodzinie alkoholowej i moim zdaniem nawet dom dziecka jest lepszy od tej meliny, ale:
żeby uniknąć sytuacji, gdy dzieci utknęłyby w placówce opiekuńczej (jeśli nie mają tam wystarczającej liczby rodzin pełniących funkcję pogotowia opiekuńczego) w pierwszej kolejności mogłabyś skontaktować się z poradnią rodzinną przy MOPSie w Towim mieście i/lub z prawnikiem. Musisz dowiedzieć się, czy możesz zostać rodziną zastępczą. Jeśli masz warunki mieszkaniowe (choćby wynajmowane) i pracę to powinnaś się kwalifikować. Nie wiem jednak, czy przy tym stopniu pokrewieństwa kwalifikujesz się jako rodzina spokrewniona. Różnica jest taka, że spokrewniony rodzic zastępczy ma szkolenie jednorazowe, dwie godziny i z głowy, a jeśli się nie kwalifikujesz musiałabyś zostać rodziną zastępczą zawodową, co ma swoje plusy, ale szkolenie jest dłuższe i nie wiem, czy nie musisz go zaliczyć zanim będziesz mogła wziąć do siebie dzieci. Jeśli tak, to pewnie kilka miesięcy opóźnienia.
Cyngli wyżej ma rację, te dzieci nie tylko mają zniszczone dzieciństwo, ale też mogą powielać patologię kiedy dorosną.
PS: Troje dzieci to jest ogromna odpowiedzialność i nawet jeśli chciałabyś je wychowywać (w sumie nigdzie tak nie napisałaś, to tylko moje dopowiedzenie) zastanów się, czy potrafisz. Nawet jeśli nie możesz im w ten sposób pomóc powinnaś zgłosić sprawę opiece społecznej. Zgodnie z obowiązującym prawem, powinny trafić razem do rodziny zastępczej, są za małe na dom dziecka.

W piątek do nich jadę bo bierzemy tą najstarszą na ferie do nas.
Babcia ma do niej dzwonić dzisiaj, zobaczymy jak będzie się tłumaczyć i czy znów rzuci słuchawką. Jak jest z agresją to nie wiem, ale jak ciotka jest trzeźwa to ciagle o wszystko na nie krzyczy- zero rozmowy.
W piątek jej wszystko powiem, jak sie nie wezmie w kupe to bede podejmowac dalsze kroki. Rozmawialam z chrzestna najstarszej i mowiła ze mi pomoze sie tym zająć, ale najpierw bedzie pisac do małej i pytac jak jest.
Mam nadzieje ze babcia nie bedzie chciała jechac ze mną bo może byc gorąco.
Poki co boję się podejmowac jakis drastycznych kroków, nie byłabym w stanie chyba zająć się na stałe trójką małych dzieci, zważając na to że sama nie jestem gotowa aby mieć swoje.
Nie jestem tchórzem, boje się co będzie potem- i jakie to wszystko moze miec konsekwencje.

W ogóle się nie dziwię, że obawiasz się podjąć opiekę nad trójką dzieci. To jest raczej zadanie dla ludzi, którzy odchowali swoje dzieci i więcej nie planują, stąd piszę o pieczy zastępczej. Ale skoro nie tylko Ty chcesz pomóc, lecz więcej osób w rodzinie... może to nie jest konieczne. Ale sprawę należy zgłosić do ośrodka pomocy rodzinie, który prawdopodobnie funkcjonuje przy MOPSie. Oni zobowiążą rodziców do podjęcia leczenia odwykowego, najlepiej zamkniętego (żeby nie stracić dzieci muszą podjąć takie leczenie przed terminem rozprawy). Jeśli jesteście w stanie im jako rodzina pomóc/zająć się dziećmi na czas, gdy będą się leczyć, to moim zdaniem jest to warta uwagi opcja.
Inna sprawa, że wcale nie jest powiedziane, że pójdą na to leczenie, a jak pójdą że nie wrócą do nałogu. Ale jest to jakiś poczatek.
Rozumiem, że nie chcesz działać "na ostro"Ale brak działania lub wykorzystywanie półśrodków też ma swoje konsekwencje. Mój mąż nie chciał ze swoimi rodzicami iść na wojnę w sprawie 5-letniej siostry, zawalił studia zajmują się nią bo oni byli niewydolni wychowawczo, a koniec końców - i tak nie da się wszystkiego upilnować, matka po pijaku zabrała córkę na spacer i dziecko wpadło pod samochód. Na szczęście tylko lekko ją uderzył i nic się nie stało, ale to - trzeba powiedzieć - tylko cudem nie skończyło się tragicznie. Oczywiście dopiero wtedy zareagowała pomoc społeczna, chociaż rodzina już wcześniej miała kuratora.
Dzieci w takich rodzinach są bardzo narażone na wypadek albo molestowanie seksualne, bo rodzice wpuszczają do domu różne elementy albo wloką je za sobą przez miasto, ledwie stojąc na nogach.

Zgłoszenie tego organom NA PEWNO NIE BĘDZIE DLA DOBRA DZIECI.
Przeżyją traumę, starsza córka będzie się obwiniać - ze przez nią się to stało. Nie ma nic gorszego niż mieszanie w takie sprawy służby - to tylko w skrajnych przypadkach.
Ty , zeby nie narobic wiekszych szkód możesz jedynie rozmawiać na ten temat bezpośrednio z nimi  (rodzicami ), lub z osobami, które mają wpływ na tych ludzi.

Mam mętlik i to wielki.
Mam wiązanki, które chce im powiedziec, ale tez obawiam sie tego co to da.
Oczywiscie chce naznaczyć ze ciotka dwóch synow juz nie ma i jej nie chca znac, jak chce to postaram sie zeby i nastepne dzieci straciła tym co robi. I ze nie ma się ważyc tknąć najstarszej bo jak sie o tym dowiem to nie bedzie zadnej taryfy ulgowej. Wiem ze jestem porywcza i ze czesto mowie za duzo, ale jak nie mowic tutaj za duzo jak trzeba. Oni chyba jak nie dostaną terapi szokowej to nic nie da.
Dwa dni temu miala dzien trzezwosci, ale po niedzielnym piciu dzieci nie poszly do szkoly bo sie rano nie obudzila na czas. Wczoraj o 20.30 juz spała upita.
Moze powinnam sie odezwac do wychowawczyni? Z tego co wiem, to komunijna jest bardzo madrym dzieckiem i jedna z lepszych uczennic.

wychowawca, pedagog szkolny, dyrektor
nie ma kompetencji, może to dzieciakom szkody narobić, według mnie

i tak już pewnie mają, kogiel mogiel emocjonalny

komisja do rozwiązywania problemów alkoholowych odekwatna do miejsca JEJ zamieszkania

komisja ma "narzędzia" i po to jest

Nie do końca się zgodzę, bo to zależy od konkretnych ludzi U mnie akurat komisja ds. problemów alkoholowych nie robi nic A szkoła akurat może zgłosić sprawę również dalej.

Ale to już wybór Autorki, gdzie się z tym zgłosi.  Dostała mnóstwo propozycji.

Szkoda dzieciaków,co by się nie działo one i tak są już skrzywdzone. Konsekwencje dla Ciebie będą takie, że zostaniesz najgorszą z najgorszych. Może najpierw pogadaj z nimi na spokojnie i powiedz, że ludzie już wiedzą co się u nich dzieje, że chcesz im pomóc wyrwać się z nałogu, że jak nie przestaną pić to w końcu zabiorą im dzieci (wybacz, ale to jest 1500+, a z taką stratą trudno będzie się im pogodzić, przepraszam, że tak piszę ale niestety tak to może wyglądać). Może warto by było pogadać z kimś z GOPSu\MOPSu kontrola z takiej instytucji może zrobić na nich wrażenie. Nie milcz niech cała rodzina wie co się dzieje, może ktoś będzie miał jakiś pomysł, tu już nie ma czego się wstydzić ani kryć.
U mnie komisja ds. problemów alkoholowych też nie robi na nikim żadnego wrażenia.

Może i różnica jest ale efekt taki sam, komisja nie spełnia swoich zadań.
Na szczęście nie wszędzie tak jest. Miejmy nadzieję, że u autorki instytucje zadziałają jak trzeba.  Ale najpierw  to muszą zadziałać ludzie, taka forma ,,nacisku bezpośredniego''. No i konsekwencja, bo bez tego nic nie będzie. Najważniejsze żeby do matki tych dzieci w końcu dotarło, że ma problem i żeby sama chciała się leczyć.
Ech, ciężki temat

Mówiąc o komisji u mnie naprawdę miałam na myśli, że "nie robi nic". Nie oznacza to, że ma coś zrobić za delikwenta
Ale wezwanie na rozmowę, na którą delikwent przyjdzie albo nie, zapytanie go o to, czy pije - on odpowiada, że oczywiście, że nie, że co to za podejrzenie w ogóle!!! - i danie mu karteczki z odręcznie napisanym numerem telefonu do psychologa, że ma się zgłosić - oczywiście on potem pójdzie albo nie, z reguły nie, bo po co, nikt tego nie sprawdza - nie jest żadnym działaniem

Dlatego napisałam, że wszystko zależy od konkretnych ludzi. Nie zawsze od konkretnej instytucji i nie zawsze konkretna instytucja jest najlepszym rozwiązaniem. Ale to sama Autorka musi obczaić, jak to wygląda w Jej okolicach i gdzie najlepiej iść z problemem, my za Nią nie wybierzemy.

Nie poznaje tego dziecka, jest tak przestraszona, wyciszona- wcale nie podejmuje zadnej rozmowy, nie smieje sie. Przez tydzien próbowalismy ją "rozruszać"- teraz moja siostra walczy. Jedyne słowa, które mowi gdy odpowiada na pytania to "nie wiem", "nie", "nic". Przy obiedzie nie ruszy mięsa sama, trzeba jej mowić, że może, to samo jest z np surówką, napojem, dopoki jej nie powiesz ze jak chce to może wziąć to sama sie nawet o to nie zapyta czy może tylko siedzi cicho.
Była chora miała kaszel i ogólnie blada cała leżała w łóżku a ja z nią i sie jej pytam czy gardło teżja już boli, a ona że cały czas- oczywiście nic nie powiedziala bo na pytanie "dlaczego?" odpowiedziala ze w domu tez nie mówi bo mama by jej i tak nic nie dała. Ja wymiękam, jak dziecko od wakacji może się tak zmienic?
Dzisiaj dzwoniłam do szkoły, Powiedzieli mi, że Dziecko było juz ostatnio na rozmowie u pedagoga, więc cos musieli zauważyć. Jutro będę mieć rozmowę z wicedyrektorem.

Mam z nimi kontakt, wiedza jak jest. Oni mieszkają za granica i za duzo nie mogą zrobić.
Oprocz tej dziewczynki ma jeszcze mlodszego syna i najmlodsza córkę.

Z tego co wiem to tez oni mieli problemy z alkoholem w domu.
Ja tez mialam w domu ten problem, ale udało sie ojcu z tego po kilkunastu latach wyjść.
Teraz nie chce, żeby oni przeżywali to co ja, bo wiem jaka to jest trauma jak rodzic chleje.
Ja jakos sie otrzasnelam, ale mam problemy z nerwami a moja siostra wcale nad nimi nie panuje.
Po co oni maja mieć to samo.

Lawina po telefonie do szkoły poszła. Wzięli małą na rozmowę i powiedziała wszystko co sie w domu dzieje, niestety nie chciała mi powiedzieć co, tylko powiedziała ze mowiła, że rodzice sie kloca i resztę.
Telefony od pijanej ciotki z wyzwiskami od razu dostawałam.
Dzisiaj ciotka idzie do szkoły na rozmowę więc spodziewam się drugiej części wydzwaniania.
Jestem nerwowo wykończona, ciągle na tabletkach- boję się konsekwencji tego, ale wiem, że nikt inny by sie nie odważył kiwnąć palcem.
Coś za coś-jedno mówią, że dobrze zrobiłam, a w domu mi powiedzieli że niepotrzebnie sie wpieprzałam i teraz jest hałas. Cieszę sie tylko ze słyszeli jak ciotka do mnie wydzwaniała i co gadała po pijaku, bo akurat byli u mnie w mieszkaniu.

Miał ktoś z was już taką sytuację? Bo dzisiaj czuję, że źle zrobiłam, i ze zawsze muszę się wyrwać ze swoimi mądrościami. Sami sobie zgotowali ten los i z drugiej strony tylko było czekać, aż ktoś doniesie ze matka lezy pijana a dzieci nie mają opieki. Juz sama nie wiem co lepsze.