witajcie
potrzebuje porady a wiem że są tu osoby mądrzejsze ode mnie. mam problem w związku. Jestem z moim facetem od roku, dwa miesiące temu zamieszkalismy razem. Jesteśmy młodzi, mamy o 23 lata. To nasze pierwsze mieszkanie z partnerem w życiu. Niestety nie możemy sie dogadać w paru podstawowych kwestiach i nie układa się nam mimo że bardzo sie kochamy.
Niestety mój chłopak nie radzi sobie ze wspólnymi decyzjami, nadal jest na etapie decydowania sam o sobie, czuje sie często pominieta i jestem informowana o wspólnych sprawach po fakcie, gdy on juz co postanowił. On natomiast czuje się jak to ujął 'osaczony' i traktuje to jako ograniczenie swojej wolności (np. to ze ja oczekuje ze zapyta sie mnie o zdanie gdy chce zaprosić do nas znajomych, to ze chce wziąć jakaś kwotę - nawet mała - z naszego jedzeniowego domowego budżetu i wydać ja na coś innego). Traktuje wszystko jak atak, a mnie to bardzo boli.
Ostatnio powiedział że nie ma już na to siły i im dłużej tak będzie tym bardziej on będzie czuł ze że coś na tym związku traci i sie nie rozwija.
ja też nie jestem idealna ale bardzo sie staram, nawet jeśli mi cos do końca nie pasuje np wolałabym posiedzieć we dwójkę w domu bo wracam zmęczona nie mam problemu żeby przyszli znajomi jeśli on tego chce.
Jak myslicie da sie to uratowac? mi bardzo zależy na tym związku i chce podjąć też pracę nad sobą, myślałam właśnie o psuychologu. czy to ma sens? jesteśmy ze soba dość krótko ale dla mnie gra jest warta świeczki....
sama nie jestem idealna, jestem strasznie emocjonalna, ale chce nad tym pracować zeby żyło nam sie dobrze... 
