Dziwna relacja - Netkobiety.pl

Jakieś 10 miesięcy ttemu poznałam mężczyznę. Byłam nową osobą w gronie znających się ludzi, ogolnie jestem nieśmiała,  a z nim od samego początku złapałam wspólny język. Traktowałam go jak kolegę, ale on był zawsze przy mnie, zawsze gdzieś w poblizu, zawsze jak potrzebowalam pomocy. W końcu nasza relacja relacja zacieśniła się - okazał się moją bratnią duszą. Z nikim nigdy tak dobrze się nie rozumiałam. Rozmawiamy o wszystkim, uwielbiam z nim spędzać czas. To wspaniały, wielkoduszny facet z twardymi zasadami moralnymi, bardzo mądry, dojrzały i inteligentny. Doszło do tego, że zaczęlismy spotykać się codziennie, miałam wtedy spore problemy, a on był moim powirnikiem.Ale przyznam, że na początku, nawet nie to, że mi się nie podobał - po prostu odpychał mnie swoim bardzo niechlujnym wyglądem. Bardzo mi pomogl w wielu sytuacjach i wiele mu zawdzięczam. On zakochał się we mnie, a ja przez to wszystko, nawet tego nie zauważyłam. Powiedział mi wprost, że mnie kocha i chce czegoś więcej. GTeraz wiem o tym, on skoczyłby za mną w ogień. Ale ja nie umiem zdefiniować co do niego czuję. Nigdy nie poznałam człowieka z tak cudowną osobowością, uwieliam z nim spędzać czas, spotykamy się nawet codziennie, jak byśmy byli razem. Lubię się do niego przytulać, ale on chyba mnie nie pociąga. Widzę, że teraz jest czystszy, ale mimo wszystko...  Zawsze uważałam, że wygląd jest o tyle ważny, o ile mężczyzna dba o siebie, jest schludny itp. Problem w tym, że on jest zaniedbany i to odpycha mnie fizycznie od niego. Prowadzi też niezdrowy tryb życia - bardzo dużo pali od wielu lat, mimo młodego wieku (mamy po 25 lat), co odbiło się na jego już na jego wyglądzie. On w ogole nie przywiązuje do tego wagi. Ja zawsze ubieram się elegancko - taki mam styl i dbam o siebie, jak najlepiej mogę, dlatego to odpycha. Dba o higienę, tj. bierze prysznic i się goli, ale czasami ma nieświeże ubrania, i mimo wszystko nieładnie pachnie (moze to spowodowane niezdrowym trybem życia). Sugerowałam mu, by zacząć dbac o swój wygląd, nie mówię o jakiejś przesadzie - ale schludne, niezniszczone ubrania, dobra fryzura, czy  dopasowane okulary. Jednak on mówi, że taki zawsze był i będzie. Dzięki mnie już zaczął trochę lepiej o siebie dbać, ale do zmiany wizerunku go nie zmuszę. Mam wrazęnie, że on bardzo siebie olewa - brak mu takiego zdrowego egoizmu. Mówi, że będzie niezdrowo żył i nie zrezygnuję  z używek do końca, i ze nie obchodzi go, czy wcześnie umrze, czy będzie chory. Trochę to mnie przeraziło. Z jednej strony, na pewno coś do niego czuję, i cierpię z tego powodu, ale z drugiej to jego podejście mnie przeraża. Czy myślicie, że da się go zmienić i czy to ma sens? Najgorsze, że ja nie wyobrażam sobie teraz zbliżyc sie do innego mezczyzny, między nami wytowrzyła się tak głeboka więź, że ciężko mi pomyśleć o innym. Ale razem też nie możemy być, bo nie przemogę się do kontaktu fizycznego. Nie podnieca mnie on... Może przerwać to i po czasie otworzę się na nowe relacje? Czy probowac go zmienić?