Czy Ona traci zainteresowanie ? Zmniejszenie zaangażowania - Netkobiety.pl

albo: potrzebuję wolności, przestrzeni, to nie czas na związek, jeszcze nie jestem gotowa itd.

Albo: jesteś wspaniałym facetem,naprawdę najlepszym na świecie, nie zasługuje na ciebie.
znajdziesz inną, lepsza niz ja

Jeśli jest tak jak piszesz, to znaczy że dziewczyna ma bardzo niskie poczucie własnej wartości.
W 99,999% oznacza to : jesteś @@@@@, szukam innego.

A ona na pewno nie jest w ciąży?

To zależy jaka ona ma związkowa przeszłość, może jest po toksykach, których nie zrozumiała i nie przerobiła, więc na ten moment rozum podpowiada jej, że nigdy więcej żadnych huśtawek emocjonalnych, tylko porządny i stabilny facet, a z drugiej strony tak naprawdę serce podpowiada jej coś innego, że owszem jak najwięcej znaków zapytania, niepewności i strachu.

Ty wydajesz się właśnie taką stała i stabilna oraz przewidywalna osobą, więc kto wie czy znajomość z Tobą nie zaczęła jej męczyć i nudzić.
Są takie kobiety.
Musi być na ostro i chociaż one rozumieją, że nie tędy droga, to przecież tylko wtedy czyja to coś do mężczyzny.
Taka opcja też jest możliwa, a Ty nawet nie bierzesz czegoś takiego pod uwagę.
Nie wiadomo co ona ma w głowie, a to jakie sprawia wrażenie, to zupełnie inna sprawa.
Wiadomo, że patrzysz na nią przez różowe okulary a ona też nie jest głupia na tyle, żeby wysypywać się przed Tobą, jaki typ faceta naprawdę ja kręci.
Każda kobieta powie przecież, że uznaje tylko porządnych, dobrych, opiekuńczych itd
Mało która albo żadna powie wprost, że tak naprawdę lubi chamów albo skurwieli.

Tak więc schowaj do kieszeni swoje pierwsze wrażenie, jakie ona na Tobie zrobiła i zacznij oceniać rzecz na chłodno.
Trzymaj się po prostu faktów.
Najczęściej jesteś traktowany jako persona non grata, per noga, a co jest tego przyczyną Ciebie nie powinno to obchodzić.
Twoim problemem jest tylko to, że coraz częściej czujesz się jak piąte koło u wozu, a to, jakie ona ma problemy jest jej problemem.
Nie daj robić z siebie chłopca do bicia, bo ona ma akurat ciężkie dni, tygodnie albo miesiące. Nie od tego jesteś w jej życiu.
Zacznij się po prostu szanować.
Ty możesz brać pod uwagę fakt, że ta kobieta może mieć gorszy czas, ale nie możesz dopuścić do tego, by jej sprawy zdominowały Twoja osobę.
Gdy idziesz do swojej kobiety masz wuedzuec, że świetnie spedzisz czas, a nie zastanawiać się nad tym czy ktoś patrzy na Ciebie prosto, czy krzywo.
Po to wszedłeś w ten związek, żeby sobie polepszyć życie, a nie pogorszyć

Nie daj zagonić się do kąta i zrobić z siebie podnóżka.
Znacie due kilka miesięcy, a Ty już teraz masz takie problemy? To co będzie później?
Ty będziesz nieba dla niej uchylał, a ona będzie robiła za księżnę udzielna?

W normalnie przebiegającym związku Ty powinieneś być balsamem na jej udręczona duszę, a nie persona non grata.
Zdejmij klapki z oczu i zacznij się szanować.
Jeszcze coś dopiszę.
Na takie rzeczy, że druga osoba ma jakieś problemy i w związku z tym jej zachowanie znacznie się pogorszyło można przymknąć oko w długoletnim i sprawdzonym związku, gdy doskonale znasz te osobę i wiesz, czego możesz się po niej spodziewać, a nie w dopiero co rozpoczętej znajomości, gdzie normalnie ludzie fruwają ze szczęścia. Pierwsze trzy lata, to najpiękniejszy czas dla związku, pod warunkiem że danym osobom naprawdę na sobie zależy.
Ty zaznales wzajemności zaledwie przez trzy miesiące. Kolejne trzy miesiące to dla Ciebie jakiś koszmar, bo non stop chodzisz ze znakiem zapytania nad głową.
Jakbyś stracił grunt pod nogami.
Czy za miesiąc będzie lepiej?
A może dopiero za pół roku?
A co jeśli nigdy?
Zamierzasz tak żyć?
Porozmawiaj z nią i zadziałaj konkretnie.
Nie patrz też na to, co ona powie Ci w czasie rozmowy, jak będzie się tłumaczyła.
Jeśli uznasz, że dasz Wam szansę, to potem obserwuj jej zachowania i stosownie do tego podejmuj dalsze swoje działania.
Bo gadać to można dużo i szeroko.
Ważne powinno być tylko to, co ona z tym fantem zrobi.
Jeśli nie będzie poprawy, to zakończ te znajomość, zanim ona to zrobi.

Bo być może ona jest po prostu takim typem człowieka, jaki przed Tobą odsłoniła i w związku z tym masz przed sobą perspektywę związku z wiecznie niezadowolona i wściekła osoba, wokół której będziesz musiał tańczyć, by jej nie rozjuszyc albo ona trochę zastanowi się i z lekka opanuje biorąc pod uwagę Twoje uczucia.
Tak czy siak nie lekceważ pierwszych sygnałów świadczących na niekorzyść tej znajomości, bo jak od samego początku dasz sobie wejść na głowę, to dalej będzie tylko gorzej.
Powodzenia.

Nie można w jednym wywodzie mówić, że za bardzo się starasz, że jej nadskakujesz - dalej mówić weź z nią pogadaj. To wygląda ok z punktu widzenia kobiecych praw. Niestety w rzeczywistości nic nie da.
Facet już to wszystko robił. Teraz jest czas na zdystansowanie się. Jeśli ona się obudzi, w co oczywiście nie wierzę, to sama coś spróbuje działać. Ale najprawdopodobniej niestety jest po związku. Zapewne nie zdałeś kilku testów, straciłeś w jej oczach jako facet.

Gdyby życie było takie proste.
Co do słów. Czyny mają o wiele większą moc. Życie. Zwykły chłodnik może o wiele więcej zdziałać, niż zwykła rozmowa. I jaki prosty przekaz.

Mniejsza o powody. Powody ogólnie znam i faktycznie są one dość mocno obciążające tym bardziej, że ciężko znaleźć na nie rozwiązania. Może i rozwiązania są, ale nie działające krótkoterminowo.
Czy czegoś mi nie mówi? możliwe. Mam taką właśnie myśl jak ucieka gdzieś myślami.

Ze względu na antykoncepcję taka opcja raczej odpada

Jeśli próbujesz się zbliżyć w intymny sposób, i jak np dotykasz jej piersi, a ona "odczuwa dyskomfort", to odpowiedź jest tylko jedna: ma kogoś na boku. Nie ma innej odpowiedzi.

Tak jak napisał klipozor - ten związek jest już skończony, tylko ona nie ma aktualnie dobrej wymówki, żeby to zakończyć. Miej chociaż tyle godności, aby skończyć to samemu. Ja zmarnowałem rok walcząc o moją byłą w podobnej sytuacji.

Na przyszłość szanuj się chłopie i nie nadskakuj dla panny w taki sposób, bo nikt cię w takiej sytuacji szanował nie będzie.

Ogólnie to tak, faktycznie jestem bardzo stabilnym i stałym facetem. Poprzednie relacje był dokładnie z toksykami. Wiele razy mówiła mi, że jest wdzięczna że w końcu znalazła kogoś takiego jak ja i zawsze o kimś takim marzyła, chce żebym został na zawsze i ma takie same wartości jak ja. Czyli pogląd na relacje, związki, wartości mamy identyczne. z tego czy lubi badboy'ów to raczej wątpie, bo tacy nigdy jej nie kręcili. Ale np. we mnie ceni, że kiedy trzeba potrafię być spokojny, opanowany i miły, a kiedy trzeba potrafię być jaskiniowcem

Pierwsze wrażenie mam już za sobą. Teraz właśnie bardziej patrzę na to wszystko z boku, stąd też moje przemyślenia i ten wpis.
Czy czuję się jak piąte koło u wozu ? hmm bardziej bym użył metafory, że czasami czuję się jak rzecz-zabawka. Kiedy jestem potrzebny, bądź ma ochotę na moją bliskość/obecność to jestem ściągany z półki, a jeśli nie to jestem tam odłożony i czekam.
Ze spędzeniem czasu to właśnie też rozkminiam. Ostatnio zadaje sobie pytanie - idąc tam co otrzymuje ja ? Jakie korzyści mam z tego związku ? itp.
No i co racja to racja, po to wchodzi się w związek żeby mieć lepsze życie, a nie spadać w dół.

Z podnóżkiem to trochę przesada, tak to w ogóle nie wygląda. Co będzie później ? no właśnie też się nad tym zastanawiam. Jeżeli problemy by były rozwiązane to myślę, że byłoby zupełnie inaczej. Chyba, że problem tkwi realnie w innym miejscu to wtedy nie wiem.
Ona nie wymaga ode mnie posłuszeństwa i szanuje moją osobę. Tu chodzi o coś innego, o oddalanie się w "gorszym czasie".

No właśnie też zastanawia mnie to, że w momentach problemów też zawsze miałem tak i mam, że najbliższa osoba działa jak balsam i choć w minimalnym stopniu pomaga nawet obecnością, przytuleniem, tym że jest. Tutaj raz zapytałem, czy moja obecność i to, że ją przytulam chociaż trochę pomaga ? usłyszałem - nie. Także no to też mi daje dużo do myślenia.

Z tym znakiem zapytania to fakt, pojawiają się wątpliwości co do intencji drugiej strony.
Czy za miesiąc będzie lepiej ? jeżeli w tym czasie uda się załatwić pewne sprawy urzędowe i popchnąć parę rzeczy do przodu - myślę, że tak. Wniosek mam taki ponieważ kiedy są te dobre dni, jak spędzamy czas tylko ze sobą nie myśląc o niczym innym to na prawdę jest fantastycznie.
Czy zamierzam tak żyć ? Jeżeli druga strona będzie mnie stale tak odsuwać - to nie bardzo.
Rozmowę mamy za sobą. Dzień po rozmowie była zmiana o 180 stopni i okazywanie uczuć, emocji itp. Ogólnie od czasu rozmowy to zauważyłem też (rozmowa była całkiem niedawno), że częściej chce się spotykać. W te gorsze dni też i pomimo, że mało wtedy rozmawia, jest zamknięta w sobie to cały czas się przytula i chce żebym przy niej był. Może też zaczęła inaczej na wszystko patrzeć, a może poczuła że mogę zacząć myśleć o związku w inny sposób.
Także jakąś poprawę powiedzmy, że zauważam no ale teraz sinusoidalnie idzie stan stresowy idzie lekko do góry. Najbardziej ciekawi mnie jak pojawi się kolejna sytuacja stresowa, czy wszystko nie wróci do punktu zero.

Z typem takiej osobowości to trochę prawdy w tym jest. Jest osobą o innym języku miłości niż mój, aczkolwiek to w ogóle mi nie przeszkadza, bo jesteśmy bardzo podobno na bardzo wielu innych płaszczyznach. Frustracji i wściekłości w stosunku do mojej osoby nie ma, zdarzyło się ale ja będąc Nią też bym się wk***ił w takim momencie Ale to się zdarzyło raz, może dwa.
Bardziej to właśnie ogólne niezadowolenie i izolacja. Jeśli chodzi o mnie? ja wtedy niestety albo stety tracę ochotę na tańczenie wokół Niej i też się odsuwam bo po co mam tracić energię, która nic nie zmienia na lepsze.

No i dzięki za powodzenia Zobaczymy jak relacja się rozwinie

Tu muszę się z Tobą zgodzić. Dla niektórych osób zwyczajna rozmowa, bez wytykania co ktoś robi źle, bez atakowania, tylko właśnie zwyczajna rozmowa jest czymś cholernie trudnym i odbierana jako atak. Jednak tutaj też widzę, że są to zakorzenione problemy z przeszłości po poprzednich związkach gdzie byli to toksyczni goście, którym ciągle coś nie pasowało i wyrażali to wszystko w formie wyrzutów i ataków. Także jedyne co to trzeba by było zresetować głowę i zobaczyć, że są też inni normalni ludzie. Widzę czasem, że są chęci takich prób, no ale to wymaga trochę pracy - i zupełnie już nie mojej.
Czy nie jestem szkatułką ? myślę, że gdybym postawił sprawę na ostrzu noża to zmieniłby się front, ale może mi się tylko wydaje.

No tak, słyszałem też o tym że czasem działa to w drugą stronę że kobieta jest wtedy w du**ke miła bo żal jej obecnego faceta.
Ogólnie totalny rozpiernicz w głowie. Czuję wewnętrzny niepokój, ale dam temu wszystkiemu trochę czasu i zobaczymy co z tego wyniknie.

Jednak, zwróć uwagę na to, że wszystkie jej poprzednie związki były z toksykami.
Czy to możliwe?
No jasne, że możliwe. W końcu żyjemy w dosc specyficznych czasach.
Niemniej jednak zastanów się czy to nie dziwne, że akurat jej zawsze przytrafiały się toksyczne związki?
Ona dziekuje losowi, że postawił jej Ciebie na drodze, bo źli chłopcy jej nie pociągają.
Też to sobie przeanalizuj, bo czy rzeczywiście tak jest?
Rozum mówi jedno, a serce mówi coś innego.
Czy ona przepracowała ten temat? Czy wie dlaczego akurat jej tak źle się do tej pory działo w sprawach osobistych?
Można zrozumieć, iż ma dosc toksycznych znajomości, ale jak doszło do tego, że w ogóle wchodziła w coś takiego?
Co jest z nią nie tak?
Musisz to wiedzieć i musisz zaufać swoim sądom na ten temat.
Ona tak mówi - a co ma mówić?
A Ty powiedziałbyś cos innego, gdybyś był na jej miejscu?
Patrz tylko na jej czyny, a słowa traktuj jak słowa. Grabie zawsze grabią pod siebie.
Tu na tym forum wiele już było wątków założonych przez tzw porządnych, stabilnych i konkretnych facetów, którzy szybko zostali rozpoznani przez pewien gatunek kobiet właśnie jako dobrze rokujący na męża i zaobrączkowani.
A potem przeżywali ci mężczyźni istne piekło na ziemi i nie mogli pojąć, co się dzieje, skoro ze swojej strony robią wszystko, by było dobrze.
Tak więc uważaj.
Skoro była rozmowa i troszkę zmieniło się na lepsze, to dobrze. Widać, że ta kobieta potrafi być empatyczna, jednak jeśli tak jest, to dlaczego założyłeś wątek?
Może dostajesz tylko namiastkę tego, co ona mogłaby dać mężczyźnie, na którym naprawdę by jej zależało?
Chyba za bardzo podałeś jej się na patelni.
Przyjrzyj się swoim granicom i odpowiedz sobie na pytanie, jakie jej zachowania możesz znieść bez szkody dla siebie, a jakich na pewno nie będziesz tolerował, nawet jeśli miałoby to oznaczać, że dziękujesz za ciąg dalszy.
Daje do myślenia fakt, że nie jesteś jej potrzebny w trudnych chwilach.
Dobrze, że na samym początku Waszej znajomości masz okazję poznać ją od tej strony, gdyż dxyeki temu możesz odpowiedzieć sobie na wiele pytań.
Na przykład na takie - do czego w takim razie jesteś jej potrzebny?
Bo może ten związek wcale nie idzie w kierunku zacieśniania bliskości? Bo może to ona ma że sobą problem? A może nie było tak, że spotykała samych toksykow, tylko raczej tak, że to właśnie ona doprowadzała do toksycznej relacji?
Teraz masz dobry czas, bo wiele rzeczy możesz przeczytać jak z otwartej księgi.
Ważne, żeby głupoty, czyli różowe okulary  nie przysłoniły Ci właściwej oceny sytuacji.

Ktoś ciągle wpada w tarapaty, siedzi i opowiada Ci o swoim pechu.
Co myślisz słuchając tego wszystkiego?
Że jest to normalnie i odpowiedzialnie myślący dojrzały człowiek czy raczej myślisz, że ten człowiek to chodząca katastrofa?
Wszyscy jakos ogarniają swoje sprawy z mniejszym lub większym powodzeniem, a ten siedzący tu przede mną ciągle musi walczyć z przeciwnościami losu, bo czego by nie tknął, zaraz wynika z tego wielka afera.
Wnioski nasuwają się same, prawda?
Zapytaj więc sam siebie czy szukasz kłopotów, czy szukasz raczej zdrowej i fajnie przebiegającej relacji, która da Ci to, czego oczekujesz.
Sam zauważyłeś, że nie masz zbyt wiele dobrego z tej znajomości. Póki co bywasz chwilowo szczęśliwy i spełniony, ale nigdy nie wiesz, kiedy znowu zgromadzą się nad Tobą chmury, bo raz jest tak, a raz śmak.

Nie radzę Ci, byś od razu zrywał te znajomość, bo może akurat wszystko zacznie się między Wami układać?
Radzę Ci tylko, żebyś uważał, bo czasem można zjeść beczkę soli i nie poznać się na człowieku.
A Ty już na starcie masz o czym myśleć.

Przeczytałam uważnie jeszcze raz i widzę, że jest gorzej niż źle.
Wiele informacji wcześniej przeoczyłam.

Ona zastanawia się czy Wasza relacja na sens i nie wie, w którą stronę iść.
A Ty przychodzisz do niej, po drodze robisz dla niej zakupy, a będąc u niej odciazasz ja z obowiązków domowych.
Ona wita Cię chłodno bez błysku w oczach, traktuje jak powietrze i tak mija wam całe spotkanie.
Czyli jak to wygląda?
Ona leży i rzekomo rozmyśla o swoich problemach, zajmuje się swoimi sprawami, a Ty w tym czasie nerwowo obserwujesz jej miny, jakbyś czegoś się bał i zdrowo zapieprzasz z robotą w jej mieszkaniu. Pewnie gotujesz, sprzątasz i podajesz talerze pod nos.
No, autorze jeśli tak to wygląda, to ja dziękuję.
W takim razie i Ty masz poważny problem sam ze sobą, bo w tej akurat znajomości nie powinieneś mieć żadnej motywacji, by tak koło tej kobiety latać.
Ona musi Cię mieć za niezwykle usłużnego i poczciwego faceta, którego już teraz ma owiniętego wokół palca.
Pisałam o tym, żebyś nie dał zrobić z siebie podnóżka.
Zaprzeczyles, że o czymś takim w ogóle nie ma mowy.
Autorze, no jak to nie ma mowy?
Z Twojego opisu jasno wynika, że robisz za podnóżek i to całkiem konkretny podnóżek.

Na takie zachowanie mógłbyś pozwolić sobie, gdybyś widział, że kobieta jest tego warta i że wszystkich sił próbuje Ci się odwzajemnić.
Wtedy z taką partnerka moglbys góry przenosić, bo Ty wiele byś z siebie dawał, ale w zamian też byś otrzymywał.
A Ty co masz z tej znajomości?
I żeby było żałośniej, to nie Ty rozważasz sens bycia dalej w tym układzie, tylko ona.

Wszystko postawione jest u Was na głowie.
Nie istnieje między Wami żadna równowaga.
Ilekroc chcesz doprowadzić do jakiejś rozmowy słyszysz
" Uważaj, co mówisz, bo to idzie w dwie strony"
albo
" nie będę gadać, bo mam dość kolejnego gadania na temat przyszłości"
Do czego Cię coś takiego doprowadziło?
Ano do tego, że boisz się być sobą, boisz się zapytać panią o cokolwiek, bo przecież już i tak dała Ci do zrozumienia, że Wasza znajomość wisi na włosku i coraz bardziej zamykasz się w sobie, bo nie chcesz wyjść na namolnego nudziarza.

Autorze, przeczytaj jeszcze raz swój pierwszy wpis i wyobraź sobie, że pisał to Twój brat albo przyjaciel prosząc Cię o radę.
Co byś mu poradził?
Moje poprzednie wpisy są stanowczo za łagodne.

Chyba tak, bo przecież wyobraź sobie, jak ta kobieta się zachowuje. Musi być naprawdę bezczelna.
Nie wyobrażam sobie czegoś takiego, że przychodzi do mnie facet, a ja zachowuję się w ten sposób.
Od samych drzwi patrzę na niego bykiem, ale wpuszczam go do domu, on usłużnie daje mi, co kupił dla mnie, ja nawet nie mówię dziękuję, tylko idę na dalsze posiedzenie do swojej miejscówki, a potem spokojnie patrzę, jak facet zapieprza w moim domu i odwala za mnie domowa robotę.
W zamian ja przez cały czas jego wizyty traktuje go jak powietrze albo odszczekuje się w niemiły sposób, bo teraz potrzebuje spokoju.
Zwykła kultura osobista nie pozwoliłaby tak traktować swojego gościa.

No naprawdę mało kto znosilby coś takiego spokojnie.
Ta kobieta musi mieć takie zachowania wyuczone, bo nie sądzę, żeby autor był pierwszym, którego tak traktuje.
A potem spotka kolejnego i kolejnemu będzie opowiadała, jak to pechowo trafia na toksykow. I kolejny chłop poczuje w sobie całe pokłady opiekuńczości oraz chęci ratowania biednej dziewczynki.
Ja pierniczę. Cwane są te baby.
I raz podsunie chłopu marchewkę a za chwilę podsunie mu zgniły ochłap, czyli zrobi komuś wodę z mózgu, a na koniec kopnie delikwenta w tyłek oskarżając go, że wszystko zepsuł, a ten stanie jakby ktoś obuchem walnął go w łeb i to za darmo i będzie długo tak stał oszołomiony i skołowany.
Autorze, jeśli napisałeś prawdę, to ze swojej strony zalecam Ci wymierzenie damulce kopen w doopen i to w trybie pilnym.

Wiecie co? Chyba wszyscy macie rację.
Zaczynam patrzeć na to wszystko i wydaje mi się, że moje emocje, potrzeby, choć nie są wygórowane nic nie znaczą...
Ciężko mi to wszystko przetrawić, wolałbym szczerze po prostu usłyszeć, że to nie to niż mieć taką zrytą banie.
Ale tak do mnie chyba to powoli dochodzi, bo w sumie co ja tak na prawdę otrzymuje w tej relacji? Od czasu do czasu dobry nastrój i chwilę czułości, obowiązki, ale nie ma tu zaangażowania, starania się...
Ehh ciężko z tym wszystkim, chyba faktycznie może się przygotować na to co nieuniknione,
Dzięki wszystkim

Dobrze postawione pytanie. To jak rolnik, który włożył dużo pracy i pieniędzy w uprawę, a zebrał niewiele.

Kiedyś pokłóciłam się z przyjaciółką, jednak po jakimś czasie pogodzilysmy się i umówilysmy, że ona do mnie przyjdzie, określilyśmy dzień i godzinę.
Nie przyszła.
Gdy zadzwoniłam do niej przeprosiła mnie i powiedziała, że zupełnie zapomniała o naszym spotkaniu.
Do dziś pamiętam, jak było mi wtedy przykro, szczególnie że przeżywałam, iż wcześniej byłyśmy pokłócone i bałam się, że straciłam przyjaciółkę.
A ona, ot tak sobie, po prostu zapomniała, że się ze mną umówiła.
Autorze, dobrze, że w porę podniosłes alarm, że dzieje się coś niedobrego, gdyż większość ludzi mimo doznawanych w związku licznych przykrości i tak tkwią w niedobrych dla nich układach.
Ty w miarę szybko zacząłeś orientować się, że coś tu źle pachnie.
Powodzenia.

Ok. To teraz mi napiszcie, bo jestem bardzo ciekawa, z waszych obserwacji i doswiadczenia zyciowego.
Czy takie osoby wiaza sie z kims w udanych związkach? Jak one funkcjonuja w kolejnej relacji?
Kieys mialam takiego partnera, kilka miesiecy, ale nigdy nikt mna tak nie pomiatal i nie traktowal mentalnie jak .../%#&£&/ i teraz po kilku dobrych latach ponownie trafilam na taka osobę. Byl zdradzany kilkukrotnie i teraz mysle, ze one chyba uciekaly w ten sposob.
I tak mysle, czy taka osoba stworzy "normalna" relacje, czy ja po prostu jestem wyzwalacEm takiego zachowania.
I tak jak autor ma up and down... I cieKo przerwac ten shemat, dlatego z calego serca wspieram! A i sama jakos sie buduje w tym kierunku.

Moje pytanie, to czy toksyczne osoby moga stworzyc normalny zwiazek?

A dla siebie zastanawiam sie, czy cos jest w osobach wchodzacych w relacje z toksykami co je do tego zacheca?
Jestem z normalneho domu, a juz 2 gi raz miałam pecha..
I nie wiem co jest nie tak. Na poczatku sa do rany przyloz a po kilku miesiącach zaczyna sie mentalne wykanczanie.

Niektórzy się dziwią ile tu złych związków ale nikt nie będzie opisywał dobrych związków bo po co. To forum nie jest odbiciem świata tak jak i zamachy terrorystyczne dokonywane przez jednostki a wywołujące terror i nienawiść do całych grup.

No tez tak myslalam, ale to mnie psychicznie wykancza, nie czuje przyjemnosci zadnej. Sa momenty, jak u kolegi te 10% ktore sa jakby ponad norme, ale moze sa po prostu normalne po wszystkich burzach i od nowa...zlosliwosci, dociski, brak kontaktu. Tak jak fizycznie mysle, ze jest latwiej rozczutac, tak mentalne docinki pojawiaja sie subtelnie, by pierdo... potem konkretnie. Bez powodu, po prostu.
Mialam kilka lat przerwy, I bach nowa znajomosc, jak puszka pandory.
Pierwszy miesiac miodowy, a teraz w drugim /trzecim jazdy. Wymiksuje sie bo to poczatek.
Jak pamietam wspolny mianownik to przesadne zaangazowanie i okazywanie uczuc ponad norme, tak wtedy sie zaczelo, a teraz mi sie lampka zapalila i prosze... znowu:-/
I tak mysle, czy cos w konfrontacji że mna u tych osob sie pojawia, czy one takie sa?

Toksyczni ludzie obojętne jakiego gatunku wchodzą w związki, zakładają rodziny, ale nie są w stanie uszczęśliwić drugiej osoby, ponieważ nie nadają się do życia z drugim człowiekiem na co dzień.
Oni po prostu tacy są i nawet, gdyby byli w związku ze złotą i brylantowa osobą i tak nie potrafiliby się odnaleźć w związku.

Ich beznadziejny charakter czy konkretne zaburzenia są ich sprawą, ale stają się rzeczywistością ich partnera/ partnerki.

Dlatego mówi się, że toksykow się nie naprawia, tylko ucieka się przed nimi w podskokach.
Każdy człowiek na swój sposób może być dla kogoś toksyczny, jednak u tych prawdziwych z krwi i kości toksykow istnieje tak wielkie nagromadzenie złych cech, że nie można wytrzymać czegoś takiego.
Partner/ partnerka toksyka zawsze w końcu zostaje ofiarą i w takiej właśnie pozycji pozostaje aż do końca, wykończona nerwowo, jako kłębek nerwów, stłamszona i oderwana od rzeczywistości.
Człowiek mógłby wyjść z siebie i stanąć obok, a i tak nie ma żadnej możliwości sprawczej, by " naprawić" toksyczna osobę.
Raz rozpoznawszy taka osobę należy zabrać swoje zabawki i po prostu się oddalić, gdyż pozostanie z toksykiem, to tylko strata czasu, zdrowia i nerwów.

Takich ludzi jest całkiem sporo, więc należy uważać i dopiero po dłuższym okresie czasu obserwując na chłodno czyny danej osoby podjąć decyzję o dalszym angażowaniu się w cokolwiek.

Ludzie częściej i chętniej chodzą do lekarza rozumiejąc, że trzeba dbać o swoje zdrowie fizyczne, a prawie w ogóle nie dbają o swoje zdrowie psychiczne. Dopiero gdy dzieje się z nimi coś naprawdę złego np pojawiają się silne objawy nerwicowe idą do specjalisty.

Nikt nie naje się trucizny, bo wie, że zaowocuje to ciężką chorobą albo nawet śmiercią.
Tu mamy taką świadomość.
Natomiast zupełnie inaczej traktujemy swoje zdrowie psychiczne, bo często świadomie i z własnej woli pakujemy w siebie truciznę psychiczną i nie myślimy o tym, że skończymy z depresją, z nerwica albo innymi powikłaniami potoksycznymi.
Życie w długotrwałym stresie może nawet doprowadzić kogoś do zachorowania na jakiś nowotwór, często może być złośliwy.
To naprawdę nie są żarty.

Jeśli czujemy się w związku zle, bo ktoś traktuje nad poniżej wszelkiej krytyki, to nie ma co zawracać sobie głowy, tylko kończyć daną znajomość.

I jeszcze raz - zaburzenie naszego partnera/ partnerki zawsze staje się nasza RZECZYWISTOŚCIĄ, a przecież nie chcemy odżywiać się trucizną.

Czyli kiedy ma stresowe dni widać po niej stres, a kiedy nie dzieje się nic to jest zrelaksowana. Brzmi jak normalna, stabilna osoba, która adekwatnie do sytuacji okazuje emocje otoczeniu. Kobiety to nie dmuchane lale, żeby np smiać się i żartowac dzień po diagnozie raka, albo tuż po wizycie u babci w hospicjim. SZOK PANOWIE!

Kiedy ma inne ważne wydarzenia w życiu to zajmuje się nimi, a nie uwiesza na tobie niczym bluszcz. Serio wyobrażasz sobie że np straciłes prace i zamiast się zająć szukaniem nowej gotujesz obiad dla dziewczyny, albo planujesz romantyczny weekend. Dla mnie to brzmi jak 100% normalne zarządzanie swoją energią i czasem. Nie jesteś jej mężem, ani narzeczonym tylko zwykłym chłopakiem, to świadczy o jej prawidłowym poczuciu własnej wartości, że kiedy jest przeciążona zajmuje się tym co najważniejsze, a nie na siłe staje na rzęsach zbey zadowolić chłopa

O nie! lala się zepsuła? Serio przecież ona ci mówi dokładnie co czuje: jest zmęczona i zestresowana. Kobiety są bardziej uczuciowe, to normalne, że kiedy jest dużo stresu w życiu libido spada.

Może te rozmowy nic nie wnoszą? Nie wiem jakie to problemy, ale gdyby mi ktoś dawał głupie rady, albo nie znał się zupełnie i nie umiał pomóc tez bym odpuściła ciągłe wałkowanie tego samego tematu. Czy w trakcie tych rozmów realnie wymyśliłeś coś co może jej pomóc, czego sama nie wymyśliła wcześniej czy tylko klepiesz ozorem? To że rozmawiasz i jesteś blisko nie znaczy że zapewniasz jej wsparcie. Wiesz, jak np jej zmarł ojciec i musi sama zorganizowac pogrzeb a ty jedyne co umiesz powiedziec to "głowa do góry, idz pobiegać" to rzeczywiście nic dziwnego że woli wszystko ogarnać sama.

Przecież ona mówi ci dokładnie co czuje(jest zestresowana, przemęczona), jej zachowanie jest proporcjonalne do tego co mówi (nie ma siły na skakanie wokół ciebie, spadło jej libido).
IMO to jest normalna, ogarnięta dziewczyna która próbuje sama rozwiązac swoje problemy i swoją sytuacje i stresuje sie przy tym. Zamiast zawiesić się na tobie, na zasadzie "to ty to zrób i ogarnij za mnie" woli działać sama.

Obawiam się że ona woli być sama bo myślała że spotyka się z dorosłym facetem, a okazało się że jesteś chłopcem którego zadanie polegające na wsparciu laski w stresowym momencie zupełnie przerosło.
Jedyny dobry pomysł jaki opisałeś to odciążanie jej w obowiązkach domowych. Oprócz tego to ty w sumie zachowujesz się jak dzieciak, mimo że ona dokładnie i jednoznacznie opisuje to co czuje (zmęcznie, stres, spadek libido) ty to ignorujesz bo zakładasz, że ona nie umie opisac tego co czuje i jakiś random z internetu zrobi to lepiej za nią.
Ma twoim miejscu zamiast ciągle dopytaywac co możesz zrobić, to zaproponowalabym jej to czego najbardziej potrzebuje: relaks. Ona nie potrzebuje twojej pomocy przy ogarnianiu tego co ma ogarnąć, bo nie chce z tobą o tym rozmawiać i woli być sama, ale jesli chodzi o zmniejszanie stresu to nie radzi sobie. Jesli to jest w twoim budzecie, masz takie możliwości czasowe zaproponuj jej "widzę, ze jestes bardzo zestrresowana, chciałbym stworzyć ci możliwość zebyś na chwilę odpoczęła zabieram cię: do restauracji na obiad/na weekend do hotelu/do kina na film który ci się spodoba..."cokolwiek wymyśl gdzie dziewczyna sobie odpocznie. Zwalanie się jej do domu i liczenie na to że będzie ci gotowac obiadki i srać tęczą to nie jest żadne wsparcie.

Ja tam nie widzę w niej nic toksycznego. Ot zwykla dziewczyna - poznała chlopaka lepiej i stwierdzila ze to nie to. A że jej kolega tak pomaga we wszystkim to go sobie trzyma. Bardziej toksyczne jest to nadskakiwanie dziewczynie.

Poglądy i sposób pisania podobny do piszącego tutaj kiedyś Anderstuda:)

Ja to rozumiem i to bardzo dobrze. To nie jest tak, że ja wymagam od niej super radości i robienia przemiłych rzeczy w stresowych sytuacjach. Ja na prawdę akceptuję te emocje i nastrój i jestem przy Niej w tych trudnych momentach.

Totalnie od Niej tego nie wymagam, żeby nagle rzucała wszystko i robiła coś dla mnie. To wyjęte bardzo z kontekstu. Mi chodzi o ogólne obniżenie zaangażowania, nie w te stresujące dni. Daję Jej przestrzeń i pomoc, nie wymagam i nie angażuje w to żeby mnie zadowalała bo w taki gorszy czas człowiek nawet o tym nie myśli tylko zajmuje się sobą, tak jak to napisałaś.

Tak samo jak wyżej. Nie chodzi o te stresowe dni, tylko biorę pod uwagę całą długość relacji. Nikt się nie zepsuł i nie wypominam ani nie nalegam na to żeby libido nagle skoczyło w kosmos. Wykazuję w tym temacie zrozumienie i wsparcie, jak ma gorszy czas wiadomo, że nie ma ochoty na zbliżenia, czy to intymne, czy nawet takie normalne.

Nie daję głupich rad i prośba o nieocenianie z góry, nie życzę sobie tego i nie znając mnie nie powinnaś wydawać na mój temat żadnej opinii.
Pojawiło się kilka nawet ciekawych pomysłów, pomysły te są również wdrażane w życie. Odpowiadając nie klepie ozorem (a kulturalnie odpowiadając, nie mówię co ślina na język przyniesie) tylko staram się razem z partnerką konstruktywnie podejść do tematów.
Pomagam jej i docenia to. Mówi mi o tym i widzę to, że dzięki wsparciu jest jej trochę lżej. Nie wiem co spotkało Cię w życiu, ale nie wszyscy są tacy jak faceci których spotkałaś na swojej drodze.

Tak jest to bardzo ogarnięta, zaradna i wartościowa dziewczyna i złego słowa na Nią nie powiem.

Skąd przesłanka, że jestem chłopcem ? Łatwo jest wydawać opinie nie znając osoby, nie widząc co i jak robi, tylko rzucić tekstem żeby komuś dopiec. Nie do mnie ta czcza gadka.
Relaks ? Oczywiście, że też zapewniam. Zapewniam czas dla siebie, relaksującą kąpiel, restauracje, spacery, filmy to też ostatnio oglądamy razem tylko te, które ona lubi, serio badam grunt i staram się żeby było Jej lżej i nawet mi się to udaje, w weekend było już całkiem dobrze.
Nie zwalam się Jej do domu i jestem tam tylko wtedy kiedy ona tego chce - więc nie trafiłaś.
Gotowanie obiadków ? - to raczej ja je gotuje bo widzę, że na to też nie ma sił - więc nie trafiłaś.
Sranie tęczą - nie na to liczę.
Nie oceniaj ludzi jak ich nie znasz.

Pozdrawiam.

Czego oczekujesz?

Szukasz rad co mozesz w sobie zmienic aby partnerka czula sie przy Tobie lepiej i tym samym mogla Ci okazywac wiecej wsparcia?
Czy chcesz abysmy wydali opinie o twojej partnerce, ktora znamy tylko z twojej narracji?

Ale rad co Ty powinienes zmienic w sobie aby bylo lepiej?
Czy co ona powinna zmienic w sobie aby bylo lepiej?