Już nie wiem co mam robić... - Netkobiety.pl

Flipers, i nie zaśpij z tymi oświadczynami, żebyś nam tutaj tylko dobre wiadomości pisał.
Powodzenia!

Witaj, tak

Kurczę...faktycznie się dzieje u Ciebie tak jak i u mnie... Chcesz walczyć to dobra oznaka-jest uczucie... Dziwnie radzić komuś w takiej samej sytuacji a samemu nie wiedzieć jak to ogarnąć... Trzymam kciuki...

Ósemka trzeba było zejść na ziemię... Jednak nie wszystko w życiu da się ułożyć. Zmarnowane kolejne 6 miesięcy. Na tyle mnie to wszystko zmieniło, że poprostu już nie daję szans na cokolwiek. Na dzień dzisiejszy wygląda to tak, że poprostu się mijamy. Nie rozmawiamy ze sobą wogóle, a jak już to o podstawowych sprawach które musimy załatwić, siedzimy w milczeniu wpatrzeni w telewizor albo poprostu wychodzę posiedzieć sam na tarasie. Planuję w tym tygodniu poogarniać swoje sprawy i się wyprowadzić. Niestety od kilku tygodni jestem cały czas nakręcony i wkurzony, intryguje mnie dosłownie wszystko dlatego też poprostu się nie odzywam bo wiem, że jest to punkt zapalny. I napewno wiem, że narazie muszę uciekać gdzieś na wakację.

Flipers, zrób coś dla siebie i odpuść te wzajemne oskarżenia, nie walcz z nią, bo to niczego nie zmieni a jedynie zaognia sytuację i niszczy Ciebie.
W jakim celu nagrywacie te rozmowy? Małżeństwem nie jesteście, więc żadne dowody winy nie są nikomu potrzebne.

Przyjmij do wiadomości, że was już nie ma, przestań o nią walczyć i udowadniać jej cokolwiek - widać, że się z tym do końca nie pogodziłeś.

Sam już wiesz, że nie uszczęśliwisz nikogo na siłę.
Próbowałeś - nie wyszło.
Teraz zajmij się sobą i nie zapominaj o dzieciach.

O rany! to się porobiło. Również bym tego nie zrobiła własnym dzieciom, bo to one ucierpią na tym najbardziej.
Co do niej, cóż.. doceni, nie doceni - może kiedyś otworzy oczy i nie będzie za późno.
Ty tymczasem zadbaj o swoje zdrowie psychiczne, bo trwanie długo w takim stresie często przekłada się na choroby ciała.

Grubymi nićmi to szyte coś. Co niby ta matka im robi, że grozi jej aż do 10 lat? Jeżeli robi im rzekomo coś aż tak poważnego, to Ty odpuszczasz i masz w nosie własne dzieci, bo je kochasz? Gdzie tu logika?
I jak wyżej napisał anderstud - żaden sąd nie umieści dzieci w rodzinie zastępczej, jeżeli dzieci mają ojca, który nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej. I to do tego bez prawa do kontaktu z nikim z rodziny przez 1,5 roku???

Trochę Cię chyba wyobraźnia poniosła.

Wszyscy wiemy, że to bujdy na resorach

Nie chcę pisać co matka ma za uszami, nie robi nic złego dzieciom, bardziej sobie. Miałem za duże ambicje i myślałem, że ją z tego wszystkiego wyciągnę. Rozmawiałem z osobą która od 35 lat uczestniczy przy rozwodach, alimentach itp i dużo widziała. Wszystko pięknie, ładnie wygląda jak się o tym mówi lecz przepisy prawne muszą mieć swoje potwierdzenie i wygląda to całkiem inaczej. Jeżeli ruszyłbym tą machinę to w trybie natychmiastowym dzieci zabierane są przez policję do szpitala na rutynowe badania itp i przekazane do ośrodka opiekuńczego. W międzyczasie trwają przesłuchania, działają kuratorzy itp - to wszystko trwa i nikt nie może odwiedzać dzieci i ich zabierać dopóki dopóty sąd nie ustali wszystkich faktów ( wiadome, że wtedy powstała by wojna i również różne obwinienia padałyby na mnie ) w takim przypadku nikt z prawomocnych rodziców dzieci nie ma prawa zbliżać się do dzieci.

Witajcie, dzisiaj znalazłem chwilę na zalogowanie się i napisanie co u mnie. Minęło prawie 8 miesięcy od ostatniego logowania. W tym czasie odbyła się sprawa alimentacyjna na którą oczekiwaliśmy 2 miesiące. Przez te 2 miesiące strasznie się wszystko wyciszyło, mało co rozmawialiśmy, ja widywałem się tylko z dzieciakami, nie rozmawialiśmy o rozprawie itp. Przyszedł dzień rozprawy, na sali wszystko szło tak naturalnie, że sędzina się zapytała czy my napewo chcemy tej rozprawy. Zakończyła się ona porozumieniem stron, nawet bez ustalenia widzeń. Co do teraz ? - Matka dzieci zaczęła naukę, ja cały czas pracuję. Widuje się z dziećmi ile tylko jest to możliwe, najrzadziej 3 razy w tygodniu, staramy się jakoś pogodzić i ustalać pracę, naukę a dzieci. Ona nie ma nikogo, ja nie mam nikogo i tak jakoś wszystko leci to wszystko spokojnie, bezpłciowo...