Już nie wiem co mam robić... - Netkobiety.pl

Mleko się rozlało... kiedy skłamała prosto w oczy to już nie ździerwiłem i poszła jazda jak sk****syn....

Życie... emocje wzięły góre. To nie jest dobry czas na ustalanie czegokolwiek. Zabardzo jestem nabuzowany ja jak i ona.
Powiedziała, że wypaliłem w niej wszelkie uczucia, że nie - nie zdradziła mnie, nic ich nie łączy, czysta relacja kolega - koleżanka, a prawdy nie powiedziała bo wiedziała jaka będzie moja reakcjia i sie jej bala...
Potem przyslala jeszcze smsa ze ona sie nie chce klocic, ze jest przemeczona tym wszystkim itd...

Flipers, zakładając, że Twoja historia jest prawdziwa, powiem Ci tak, nic nie wskórasz jak dziewczyna jest ciekawa innego i chociażbyś się dwoił i troił - nie zrobisz nic!
Pozostaje Ci jedynie czekać, czy ten nowy okaże się niewypałem i doceni Twoje starania.
Możesz też w tych staraniach okazać się tym gorszym – weź to pod uwagę.

Spali, nie spali ?– nie wiadomo, co gorsze dla Ciebie. Jeśli nie, być może będzie chciała zaspokoić swoją ciekawość, jeśli jednak jest inaczej, może chcieć kontynuować znajomość. I jakbyś się nie obrócił, zawsze dupa z tyłu..
Tak, czy inaczej wygląda na to, że Twój decyzyjny proces tej relacji już minął i nie Ty rozdajesz karty.

P.S. Amethis, ma niebywałą formę przekazu. Zycie go pewnie doświadczyło, pisze dość specyficznie ale jego przekaz daje dużo do myślenia. Warto się nad tym zastanowić – chociażby na przyszłość!

Oj flipers, znowu zawaliłeś. Przeczytaj  co ci pisze maniek212 i Amethis, przeczytaj i  zastanów się nad tym. 
Od siebie dodam pytanie. Gdzie zaufanie do partnerki? Bez zaufania nie ma miłości,  zazdrość potrafi zniszczyć największa miłość.
Ona jest wolnym człowiekiem, nie jest ubezwłasnowolniona więc ma chyba prawo decydować o tym z kim utrzymuje kontakt. Nie masz prawa dobierać jej towarzystwa, o ile ono nie wpływa destrukcyjne na twoje dzieci, a tu nie widzę, aby miło jakiś negatywny wpływ. Owszem źle wpływa, ale tylko na ciebie, bo się boisz, bo czujesz zagrożenie więc się miotasz i nie widzisz, że ona cały czas daje ci szanse na naprawę. Kłótnią i oskarżeniami nie uda ci się naprawić tego co wcześniej zniszczyłeś.
 
Piszesz, że masz wgląd w jej życie przez 24 godziny, czy to oznacza że ty ją podglądasz czy podsłuchujesz? Jeżeli to robisz to lepiej daj spokój kobiecie, nie niszcz jej zdrowia i życia, bo ona wychowuje wasze dzieci i choćby ze względu na nie daj jej święty spokój.
A nawiasem mówiąc, jeżeli założyłeś jej w domu podsłuch to robisz to nielegalnie, łamiesz prawo, a na pewno niszczysz swoja szansę na pozytywne zakończenie tego konfliktu.

Żaden podsłuch, 3 domy na wprost jej to moi znajomi i daja mi poprostu znac.
Wieczorem przebiegla rozmowa juz w spokoju... stwierdzilismy, ze i ja i ona czujemy sie juz nawet zle jezeli sie klocimy, ze zamiast sie zblizac to znowu sie odsuwamy, ze ona nie rozumie mnie a ja jej, ze oboje jestesmy zmeczeni i wykonczeni psychicznie i ze musimy zaczac budowac jaka kolwiek relacje na tym fundamencie razem...

Flipers, o jakim Ty fundamencie piszesz?
Tak jak przy budowie domu potrzebny jest solidny fundament, tak w związku ten fundament stanowi zaufanie. Bez niego nie da się zbudować szczęśliwego związku, tak jak bez fundamentów nie da się postawić trwałego domu.
To właśnie zaufanie cementuje związek, sprawia, że jest on łatwiejszy i głębszy. Jest ono podstawą do budowania wspólnego, bezpiecznego świata dla was i dzieci.
Wy tymczasem nieufni wobec siebie, zmęczeni i wykończeni psychicznie stwierdzacie że musicie zacząć budować relację, jakąkolwiek, ale relacje. Żeby tego było mało, zaangażowałeś w swoje śledztwo jeszcze osoby trzecie.
Czy na takim fundamencie chcesz coś zbudować? - wątpię, żeby z takim podejściem wam to wyszło.
Jeśli chcecie, żeby cokolwiek się zmieniło musicie sobie zaufać, przestać przerabiać w kółko przeszłość a raczej skupić swoje działania na przyszłości i przede wszystkim razem zamieszkać.
Nie musicie zgadzać się we wszystkim. Ale w ważnych sprawach, które mają wpływ na wasze życie – tak.

Jaka miłość? Jaka partnerka?
Przecież powiedziała mu, że nic nie czuje, nie kocha go.
Właściwie tu powinienem zakończyć posta, ale żal mi tej kobiety. Poza tym zawsze jest szansa, że Flipers nie jest psycholem i coś do niego w końcu dotrze...

Flipers, kiedy dojdzie do Ciebie że ona rozstała się z Tobą ?
I w związku z tym nie masz prawa jej kontrolować, stawiać jakiechkolwiek warunków (zwłaszcza Ty!), wywierać presję, awanturować się, osaczać ją znajomymi, już nie wspomnę o groźbach "odstrzelenia gacha". To ma byc miłość z Twojej strony?
Może zastanów się zamiast tego co ON (rywal- nie "gach"-bo wy już nie jesteście w związku) jej daje lub dawał?
Chyba nie to co powyżej wymieniłem? A jeśli nie to- to co? Jesteś w stanie dać jej cokolwiek pozytywnego?
JEJ- Twoją ofiarną opiekę nad dziećmi w tym miejscu pomijam, bo ona nie jest tylko matką, ale kobietą/osobą też.

Jak długo będziesz gmerał w jej ranach i przypominał najgorszy okres w jej życiu? Zamęczał ją tą swoją "przemianą" (z której moim zdaniem nic nie wynika) i ciągał ją na terapie?
Nie rozumiesz, że miesiącami albo i dłużej żyła w psychicznej męczarni i musi od tego odpocząć?
To miałem na mysli używając słowa "psychol". Bo niestety miejscami wygląda na to, że chcesz wymusić na niej decyzje korzystna dla Ciebie, zanim w pełni dojdzie do siebie.
Pod presją, a nawet emocjonalnie szantażowana i zastraszana (że sobie, lub komuś coś zrobisz) ma się zgodzić na reanimowanie trupa jakim jest ten związek, tak?
Uwagi, że nie radzi sobie z domem to już szczyt bezczelności- zawiodłeś ją, zraniłeś, upokorzyłeś i zruinowałeś jej poczucie własnej wartości będąc w związku, a kiedy stara się je odbudować Ty robisz to dalej, nawet poza związkiem!

A na wszelki wypadek, jakby po przeczytaniu tego miała Ci samokontrola na forum lub poza nim puścić
(bo do tej pory tutaj bez zarzutu- szacunek) powiem, że moim zdaniem jeśli masz jakąkolwiek szansę, to nie na odbudowanie tego, ale stworzenie czegoś od nowa. Raz już to zrobiłeś i przekonałeś ją do siebie, więc teoretycznie może Ci się to udać.
Plusowanie ojcostwem i tym, że ją mniej lub bardziej, ale jednak trochę znasz (również jej ciało) nie zrównoważy tego, że w jej oczach zabiłeś tą miłość. Ale jeśli przyjmiesz do wiadomości, że na chwilę obecną to koniec, skończysz z tymi absurdalnymi zachowaniami które wymieniłem i zaczniesz się ostrożnie starać o nią od nowa, od zera, to być może, o ile nie da Ci drugiej szansy, to przynajmniej nie będzie Cię nienawidzić.
A chyba nie ma gorszej rzeczy, niż kiedy ukochana osoba Cię nienawidzi. Nie sądzisz? A Tobie to grozi.

Przyjechala po dzieciaki. O nic nie pytalem, sama powiedziala ze byla ze znajomymi w kinie, wymienila ktorymi i ze nareszcie wyszla do ludzi. Mowila to z usmiechem. Nie wnikalem, nie pytalem, nie dociekalem - powiedzialem "spoko" I tu chyba doszedl jeszcze problem mlodej matki. Wychowywanie dzieciakow przez 3 lata. Teraz ma 25 lat i chyba nadszedl ten okres odreagowania.

Swoim opanowaniem i spokojem ją zaintrygowałeś.

Potrzebowalem zalatwic pilny temat. Zadzwonilem raz, nie odebrala - ok. Mija chwila sms: "Jestem w lazience, co jest ?" wiec odpisuje to i to i zeby mi dala znac jak tylko najszybciej bedzie mogla. Nagle jak kamien w wode. Kontakt przepadl na 4h. Napisalem tylko smsa, ze jej nie rozumiem, ze nie rozumiem jej zachowania i zeby dala znac jak przemysli co to jest szczerosc i zaufanie, bo wydaje mi sie ze powinnismy usiasc z tymi wartosciami i porozmawiac jeszcze raz. Po tym smsie stala sie strasznie nerwowa, wydzwaniala i dostalem smsa ze o co mi chodzi i ze tel miala wyciszony ( nagle ) itp. Odpisalem, ze dziekuje, rozwiazalem problem w inny sposob.

I chyba musze jej zadac kolejne pytanie - czy chce usprawiedliwiac siebie czy mnie oszukiwac ?

Wydaje mi sie ze stwarza teraz obraz takiej osoby ktora za wszelka cene chce ukryc prawde jak jest usprawiedliwiajac sie durnowatymi tlumaczeniami.

A pytalem ze spokojem jezeli ktos jest lub sie zauroczyla to niech mi powie wprost i wtedy wszystko bedzie latwiejsze, ustalimy co i jak z dzieciakami i tyle - temat zamkniety, wszystko gra... dalej twierdzi, ze nikogo nie ma.

Chodzi tylko o to, że dorośli ludzie tak nie robią. Poprostu zamiast pisać, że jest się w łazience lepiej nic trzeba było nie pisać i po temacie Nie mogła odebrać to nie - trudno
A jeśli chodzi o dzieciaki - to nie w jakimś złym świetle. Chodzi tylko o poustalanie widywań itp

Ni siłą. Tylko po co się też piekli

No w sumie - nikt Amethis ale i tak czuję, że musimy jeszcze raz usiąść, przedyskutować 5 lat życia czemu to się rozpadło plus jeśli ktoś ma jeszcze jakieś pytania związane z przeszłością - wyjaśnić to, zamknąć wspólnie temat i dopiero zająć się tworzeniem czegoś nowego.

*…możesz zacząć z czystą kartą
- ale ja nie mam czystej karty..
*od czego jest gumka i korektor?
- ale ja nie pisałam tego ołówkiem
*a korektor?
- po korektorze zawsze zostanie ślad
*to nie możesz wyrwać kartki?
- wtedy będzie brakować jakiejś części
*a nowy zeszyt?
- to już nie będzie ta sama opowieść…

Zapomnieć o wszystkim się nie da, zwłaszcza, jeśli macie bagaż doświadczeń i stajecie przed dylematem – czy zaufać kolejny raz.
Nic nie jest już pierwsze, nowe, fascynujące, ale obarczone doświadczeniami z przeszłości.

Może chodziło jej o czystą kartę - jako pierwszą Waszego nowego rozdziału,  a może całkowicie czystą, jako rozpoczęcie przez nią  „nowego życia”, bez Ciebie.
Co autorka słów miała na myśli? - jedynie przebieg całej rozmowy może dać Ci jakąś wskazówkę.

Nie ulega jednak wątpliwości, że męczą ją rozmowy z Tobą i powinieneś skupić swoją uwagę jedynie na dzieciach.
Na chwilę obecną ona ma dość.

pozwolisz że sobie to przywłaszczę

teraz to dzieciaki mają, zeszyty, że wyrywasz, wyciągasz, dokładasz, są różnych kolorów, w linie w kratki :D

mówi się, nikt nie zrobi tego za Ciebie i nigdy nie zrobisz tego sam,
co prawda z innej bajki to wyciągnąłem,

mogę Ci powiedzieć tak, gdy poprzewracasz już w jakiś dla Ciebie logiczny plan własną część życia,
zajmiesz się tymi dzieciakami, będziesz kombinował żeby tym ją urobić przy okazji, nie daj Boże zacznie Cię męczyć brak efektów lub efekty będą nie adekwatne do oczekiwań

zapamiętaj sobie jedno, myślę że ważne
nigdy nie obarczaj ją winą za to ze z czegoś zrezygnowałeś

być może tak podróż będzie długa, piękna, kolorowa, pełna wrażeń, tylko bez happy endu
zatoczysz wielkie kółeczko i wylądujesz dokładnie w tym samym miejscu, gdzie aktualnie jesteś, nazwę to przystanek "barany wysiadać" bez urazy

poza tym życie,  nie obietnice, nie cuda na kiju, ani gwiazdki z nieba Cię nie zweryfikują, tylko życie konkretniej Twoje działanie lub jego brak

powodzenia, grunt to pozytywne myślenie

Obrałem już jakiś "rytm" tego wszystkiego. Staram sie ile moge przebywac z nimi wspólnie tak zeby cały czas "wpajać" siebie jednocześnie mając swoje życie. Rozmawiamy o wszystkim, ale nie o naszej przeszlosci, terazniejszosci i przyszlosci. Zamknelismy pewien rozdzial. Mysle, ze narazie jest ok, wszystko wydaje sie takie "zawieszone" Duzo zartujemy, dużo wspominamy o naszym sexie. Nie protestuje kiedy przyjezdzam do nich posiedziec, czas spedza rowniez z nami wspolnie.
Narazie nie wiem co myslec i wiem, ze to bedzie trudny okres. I tak jak napisaliście wiem, że muszę teraz przede wszystkim myśleć i panować nad emocjami.
Kiedy zaczyna mna "szargac" wsiadam w auto i jade na silownie - narazie to pomaga.
Zawsze częstuje mnie swoimi nowościami kulinarnymi. Wnioskuję, że chyba oboje chcemy to odbudować to czego brakowało od początku czyli zaufania.
Nie może zagwarantować czy będziemy razem - ale skoro tak mówi to o tym myśli.
Daje jej teraz twarde argumenty - sprawy które nie były pozałatwiane przez 2 lata - załatwiam teraz stanowczo stawiając sprawy jasno. Nieraz sama mówi a może to czy tamto kiedy indziej będziemy załatwiali itp - a ja zawsze żartuje - niee... teraz i w tym momencie, bo ja się już wystarczająco wyspałem przez 2 lata
Ona chyba też myśli o tym wszystkim... w nocy dostałem smsa "Widziałeś jak zagwiezdzone jest niebo?"
Widzę światełko w tunelu A z tamtym.. hmm... gdyby to było coś poważnego to spotykaliby się niemal codziennie, a to są bardzo rzadkie spotkania trwające raptem 2-3h więc się tym nie przejmuję i robię swoje !!

To że najlepszym lekarstwem na zapomnienie ex i zaczęcie normalnego funkcjonowania jest całkowita utrata kontaktu każdy wie. Sam kiedyś przerabiałem temat i dosyć szybko pomaga. Problem pojawia się kiedy macie ze sobą o wiele więcej wspólnego niż tylko siebie.
Mój problem polega na tym, że z byłą ex mam dwójkę małych dzieciaków. Kontakt mamy praktycznie codziennie...
Zauważyłem, że wykorzystuje temat dzieciaków do szukania kontaktu ze mną. Dochodzi nawet do sytuacji kiedy wyjeżdżam w delegację na tydzień i mówię jej o tym, że jadę i odezwę się za 5-6 dni i że pamiętam i myślę o nich cały czas, ale nie będę męczył tel i smsami bo potrzebujemy "oddechu".
Po 3 dniach odczuwam wewnętrzny spokój od niej do momentu kiedy pisze smsy, wiadomosci na fb itp czy będę miał czas pogadać z synem, bo chciał ze mną porozmawiać. Ok dzwonię i co - i słyszę, że synek bawi sie np. z dziadziem i temat schodzi na cokolwiek byle porozmawiać...
Czy ktoś kiedyś był w takiej sytuacji i jak sobie z nią radzić ? Kiedy dzwoni itp wszystko powraca jak bumerang, a ja poprostu chciałbym żeby znikła... Nie mogę ruszyć z miejsca, czuję że stoję... Kiedy coś tam zapominam zawsze sie pojawi albo zadzwoni... Najgorsze jest to że będę musiał mieć z nią kontakt przez kilkadziesiąt lat...
Jak zapomnieć ? Jak się odkochać ?

Bardziej chodzi mi o stany emocjonalne. Szarga mną raz w tą a raz w drugą stronę i to chyba najbardziej mnie męczy. Chciałoby sie dobrze, chciałoby sie poskładać wszystko w całość, naprawić, a jednak się nie da, bo jedna osoba do tego nie wystarczy.

Ja chcę, ona nie - tylko co innego idzie słowami a co innego czynami...

To już też zdążyłem zauważyć

Przede wszystkim brak jakiejkolwiek kłótni co jest dziwne Poza tym normalny kontakt - potrafi już odpisać na smsa itp.

Tam chyba przepowiada; "Gra na chwilę - już tak było" "Nie wiem czy kiedyś jeszcze zaufam" "Nie wierzę w zmianę"

Rozumiem Twój stan. .przechodzę, coś podobnego. O ile sobie samej ciężko doradzić, bo górę biorą emocje niestety o tyle Tobie doradzić mi łatwiej. Wydaje mi się, że w Twojej sytuacji jeszcze nie wszystko stracone...skoro Twoja żona dała się przytulać, skoro kochała się z Tobą to znaczy, że jej uczucie jeszcze całkiem nie wygasło. Niepotrzebnie wybuchłeś jak powiedziała o koledze, który chce zrobić dzieciom prezenty, sam psujesz to, co naprawiasz. Ale trzymam za Ciebie kciuki

Wiem, że emocje wygrywają w tym wszystkim. Ale postaraj się trochę wyluzować, pamiętaj, że to Ty masz się starać aby odzyskać rodzinę, a takie wybuchy nie pomagają, a wręcz oddalają. Mnie facet zostawił z małym dziecmiem, zakochał się w innej...też chciałabym aby wrócił, aby moja corka miała normalną rodzinę. I wiem, że ciężko jest się uporać z bólem utrzymując kontakt z byłym. Ale życie toczy się dalej. Nie marnuj szansy wybuchami

Wiem, że takie huśtawki emocjonalne męczą. Moj ex sam mi takie fundował...tydzień minął jak niby chciał wszystko naprawić, ale na słowach się skończyło. U mnie nie widzę już szansy, nie wiem, co zrobić aby przestał byc tak zaślepiony nią i się poddałam. Ale u Ciebie jest szansa

Dzięki Juliettka za podtrzymanie na duchu !! Zaraz kolejny trudny moment dla mnie. Dzieciaki dzisiaj obchodzą mikołaja i się przebieram. Tylko jak oddychać tym powietrzem po wczorajszej burzy... i przykrych słowach z obu stron... Z tym, że ty czekałaś, a ona narazie jest zapatrzona w "kolege" i to widac mimo tego że się broni ze wszystkich sił, że tak nie jest. Chyba chce łapać srokę za dwa ogony...

Gdyby było tak jak u Ciebie, że czeka sama to robiłbym maksymalnie wszystko żeby to naprawić, a tak to cały czas on podcina mi skrzydła i sieje zamieszanie wokół nas

Flipers, winisz za to jakiegoś faceta ale może on jest bogu ducha winny i manipuluje nim tak samo jak Tobą.
Zastanawiam się, po co ona Ci opowiada po nocy spędzonej z Tobą, że jej nowy kolega kupuje prezenty dla dzieci?

Pomyśl, po co?

Przecież ona dokładnie wiedziała jak zareagujesz, uderzyła w najczulszy Twój punt - dzieci i inny facet. 
Osiągnęła co chciała, myślę, że albo lubi wzbudzać w Tobie zazdrość albo żałowała tego co zrobiła po pijanemu i znalazła sposób, żebyś nie myślał sobie za dużo.

Mówi Ci, że nikogo nie ma, ciekawe co by powiedziała komuś innemu jakby ją zapytał o to samo - ma kogoś, czy nie? Ciebie?

Flipers, opanuj emocje bo się wykończysz, rozumiem Cię doskonale, że chciałbyś wiedzieć na czym stoisz ale jeśli się zdystansujesz możesz więcej osiągnąć, niż myślisz.

Swoją drogą, to jeśli tak mają wyglądać wasze relacje jak dotychczas, pomijam już fakt, czy jesteście w związku, czy nie - bo już się pogubiłam, to lepiej będzie dla wszystkich jeśli za porozumiem stron zakończycie tą farsę, ustalając jakieś zasady funkcjonowania, zanim znienawidzicie się nawzajem - bo przykro mi to pisać ale jesteście na dobrej drodze.

Chyba to jednak prawda, że związków się nie naprawia - związków się nie psuje.
Za długo patrzyłeś na drugą osobę jakby to był telewizor, którym nie trzeba się przejmować dopóki się nie zepsuje, a jak się zepsuje wystarczy zadzwonić do serwisu, odczekać tydzień, podczas którego stanie się magia, a następnie znów postawisz go na szafce - zdecydowanie za długo.

Ale, kto wie?

Zgadzam się z Tobą, nie pozwoliłabym byle komu dawać prezentu mojemu dziecku, dlatego myśle, że albo ona ściemnia albo jest coś na rzeczy.

Ósemka i IsaBella77 to że jest taka sytuacja dowiedzialem sie przypadkowo poniewaz lezal tel. i przyszedl sms "Co kupic dzieciom na mikolaja od wujka?" Zobaczylem tez kilka smsow wskazujacych na to ze cos jest grane. Oczywiście przedzwoniłem sobie na ten numer uprzedzając o poczynanych krokach żeby się nie ośmieszał. Z tego co zauważyłem i wyczytałem traktuje to już jako mega związek i jest mega zazdrosny - ale dobrze dla mnie, będę mógł więcej zamieszać

Znowu powstaje dużo pytań... obserwuje ten temat od pewnego czasu żeby samemu wyegzekwować prawdę. Wiem gdzie pracuje i gdzie mieszka (nie opodal mnie). W ciągu dnia nie mają opcji się spotykać. Często odbieram i oddaje dzieciaki i nigdy go nie ma, wieczory przecież jak jest mega zauroczenie spędzali by prawdopodobnie wszystkie razem - a tak nie jest. Widzą się może raz w tygodniu na około 2h. Mam ten wielki plus, że przez okno widzę jego samochód i siedzi w domu. Przywozi kwiaty itp. Kiedyś w kłótni ona powiedziała że będzie taka zimna jak ja ją nauczyłem dla wszystkich. Znowu niektóre smsy mi nie pasują, są za czułe.

I teraz czy ona próbuję wzbudzić zazdrość ? Czy robi mu nadzieję żeby się odegrać na świat ? Koleś napewno jest napalony i niewiadomo co sobie już wyobraża. Ona mi mówi, że w żadne związki się nie pakuje i że z dużą ilością kolegów rozmawia. I że chce być sama. Z nikim nie uprawia seksu itp Myślicie, że naprawdę ma jakiś problem ze sobą i teraz będzie robiła nadzieję mężczyznom i nic z tym dalej nie robiła ? O CO CHODZI ?

Kiedy pytam wprost czemu sie nie chce przyznac i to ukrywa ? I czy do wszystkich kolegow tak pisze ? wybucha agresja ze to tylko kolega, ze nic ich nie laczy i ze jak mam tak mowic to zebym wyszedl - O CO CHODZI ?

Rano dostalem smsa "Dziekuje za pamiec" - znalazla prezent pod poduszka, ale nie odpisze nic...

Dużo w tym wszystkim zaczęła mieszać jej przyjaciółka...

Co do stosunku ze mną itp - stwierdziła i wybroniła się tym, że nic nie pamięta... powiedziałem jej tylko tyle żeby się zastanowiła nad sobą i nad tym czego od życia chce, bo w taki sposób może doprowadzić do jeszcze większej tragedii ( niechciana ciąża z kimś innym itp )

Dzisiaj spedzam czas z dzieciakami.

Chce to wszystko odbudować i walczyć o to - to jest wiadome. I może już dawno bym się "ostudził" ale ona cały czas daje znaki... Ok uznajmy, że nie pamięta co wydarzyło się w nocy bo była pijana... ale czemu cały kolejny dzień kiedy ją obejmowałem, tuliłem, całowałem - nie odrzucała mnie i nie odtrącała ? Czemu jak powiedziałem żeby dała mi buziaka to mi go dała ? Dwie sroki za jeden ogon ? Czy chęć tego żebym walczył ?
Już Cię nie kocham, nie zaufam Ci, nigdy nie będziemy razem, daj mi spokój = przytulam, całuję, obejmuję - jest ok ???
Kilka godzin wcześniej dostałem od niej życzenia urodzinowe i prezent więc pomyślałem że miło będzie jeżeli jej też wręczę na mikołaja...

Ale to tylko prezent od niedzieli mam naprawdę inne podejście - nie rozmawiam z nią, kiedy zabieram i oddaje dzieciaki to już nawet na nią nie patrzę... oczywiście widać w niej tą złość że tak robię... ale staram się teraz tylko i wyłącznie skupić na dzieciakach

IsaBella77 myślę, że masz rację, bo to jest jedyne wytłumaczenie tego "lewo/prawo" To jest ten czas kiedy trzeba się skupić przede wszystkim na dzieciach a ją poprostu zlewać. Trochę ten okres mnie boli... święta, sylwester, urodziny synka... Myslę, że mogę sobie założyć takie działanie na miesiąc i zobaczyć jak to będzie wszystko wyglądało.

IsaBella77 tego najbardziej się boję. Zastanawiam się jeszcze nad jej stanem psychicznym - ona pochodzi z rozbitego domu gdzie była przerzucana z konta do konta. Może myśli, że tak ma być ? Może chce się odegrać na całym świecie ? Może brakuje jej tego żeby ktoś o nią walczył ? Może chce wzbudzić sobą zainteresowanie większości osób ? Ze znajomych ma tylko jedną przyjaciółkę która wyjeżdża za granicę i jedną koleżankę.
Próbuje ją jeszcze wyczuć psychicznie