mąż mnie nie szanuje w ciąży - Netkobiety.pl

Kolejny chłopczyk z serii pt "Zrobiłem sobie dziecko, więc jestem zły na cały świat".

Podejść za bardzo nie ma jak, bo jak nie ma szacunku, to i nie kocha, także zostaje straszenie rozwodem i alimentami.

ta w 9 miesiącu ciąży, straszenie kogoś

think

sądzę że byłeś w ciąży skoro wiesz że to dobre będzie

Nie mieszkaliśmy razem przed ślubem.
Przed ciążą było tak samo.
No może pierwszy rok po ślubie coś tam się starał i pomagał, ale szybko się to skończyło.
Często mówię mu że np. dzisiaj ty odkurzasz - ale on na wszystko ma jedną wymówkę, że on chodzi do pracy a w domu jest po to żeby odpoczywać! Ja mam to zrobić bo ja nie pracuję przecież...

nie widzisz innych rozwiązań, tylko podejmowanie potencjalnego zagrożenia dla dziecka i matki??

gary można odstawić, aż się "same" umyją, a uwierz mogą się same umyć

tu nie chodzi o siedzenie cicho, tylko o stan kobiety w ciąży

to trwa a walczenie teraz jest najmniej rozsądnym działaniem według mnie

kobieta już i tak ma dość

a gdzie te teściowe, zadzwonić do matki męża, powiedzieć ze chłopak nie wyrabia i dokłada jeszcze
jak tak wychowany niech korygują, sobie syna

prosto bez nerwów

Dla mnie to wygląda jak dwa osobne gospodarstwa domowe. Męża koledzy to męża syf, on sobie gotuje to niech posprząta. Do tego pracuje, potem pewnie ma gotować i sprzątać i wtedy będzie w porządku. Jeżeli wcześniej nie jest ustalony podział obowiązków to ciężko później coś egzekwować.Jeżeli w jeden dzień czujesz się źle bo ciąża Ci dokucza to posprzątaj to w drugi. Nie jestem zwolenniczką tego żeby facet w domu nic nie robił ale jeżeli facet umie coś zgotować , pracuje przynosi pieniądze a ty jesteś w domu to prędzej czy później możesz posprzątać .

W tym konkretnym przypadku kiedy ledwo stoję na spuchniętych nogach, męczy mnie przejście po schodach, boli kręgosłup, a mąż w tym czasie LEŻY, uważasz że ja to powinnam zrobić? Byla niedziela, nie miał nic innego do roboty....Co najlepsze jeszcze się obraził dzisiaj, rozłaczając telefon gdy mu powiedziałam że mam dość sprzątania po jego imprezach i to był ostatni grill...

Dodam że jeszcze kilka miesięcy temu kazał mi dzwigać takie rzeczy że w mojej głowie to się nie mieści czy on jest taki tępy czy tak leniwy. Oczywiście nic nie dzwignęłam bo nawet nie dałam rady...

Kwestia wcześniejszego dogadania się bo jak się urodzi dziecko to będzie więcej obowiązków a sprzątać dalej nie będzie. Jeżeli dwie strony nie ustępują jest opcja Pani sprzątającej raz w tyg przynajmniej. W Rzeszowie brałam 10 zł za godz u niektórych sprzątanie z praniem i zmywaniem wykonywałam za 60 zł to naprawdę się tej rodzinie opłacało. Stawki idą w górę teraz ale to jest jakieś rozwiązanie, pomoc domowa.Swoją drogą facetowi jak prosto z mostu nie powiesz" dźwigaj" czy " umyj" to się sam nie domyśli

Jeżeli Autorka tematu ma rodzinę, która zgodzi się ją "przygarnąć" do siebie na jakiś czas, to na jej miejscu olałbym człowieka na kilka miesięcy i niech sobie sam gnije we własnym syfie.

Wynajęcie osoby, która sprząta, to też dobry pomysł, niech Autorka pogada z mężem, czy by się na coś takiego zgodził, jak nie, to patrz opinia powyżej.

Nie ma takiej opcji żeby wynajmować kogoś do sprzątania. Mąż jest 3-4 dni w tygodniu w domu przez 24 godziny i to wtedy jest najwięcej brudu. Nie wyobrażam sobie sytuacji że on leży te 4 dni a ktoś przychodzi posprzątać bo jemu się nie chce... Może zrobić to sam. Nawet nasi znajomi zwracają mu czasem uwagę aby pomógł mi w danej sytuacji a nie tylko ciągle się mną wyręcza...

Koleżanka też takiego męża miała. Jeszcze jegomość prania powiesić nie potrafił czy sprzątnąć czegokolwiek, więc wszystko sobie poczekało, aż ona z porodówki z dzieckiem wróci... Jej mama u nich sprzątała, bo wiadomo, koleżanka w połogu potrzebowała nieco odpoczynku, a książę się nie poczuł. I wiesz co? Nie jest już jej mężem. Jej obecny facet wzorem może nie jest, ale pewnych granic nie przekracza i całkiem fajnie sobie żyją, on z jej dziećmi też ma się w porządku. A "pracowity" tatuś ma dzieciaki na weekendy co 2 tygodnie, kiedy to zajmuje się nimi... jego matka. Ot, taki to odpowiedzialny typ. Twój niestety może być podobny.

Moim zdaniem takie problemy wynikają z tego, że kobiety - w większości, wiadomo, że są wyjątki - maja większe poczucie odpowiedzialności. Facet ma na coś wyj.... i tego nie ruszy.
Masz rację, Wielokropek, że ona się na to zgadza, ale jakie ma wyjście? Ja tez jak się nie mogę doprosić o naoliwienie zawiasów w drzwiach czy umycie naczyń to w końcu robię to sama. I w syfie też bym nie siedziała.
Chyba że autorka ma opcję pojechać na miesiąc do rodziców Ale po powrocie może znaleźć się w takiej samej sytuacji jak opisana wyżej koleżanka Nany po powrocie ze szpitala.

Mam możliwość pojechać do rodziców. (jednak mąż jest rzadko w domu więc tylko czekam kiedy wróci na te kilka dni), tylko czy to miało by jakiś sens? - musiałabym sprawdzić bo na 99% jestem przekonana że wróciłabym do brudu i syfu czekającego na mnie...

i obrazi się po raz kolejny zapewne

Zbliża się również poród...każdy mówi że po porodzie na pewno twój mąż się zmieni.....głupszej głupoty nie słyszałam. Czy już teraz powinnam mu jakoś wytłumaczyć że będę potrzebowała pomocy w każdej sytuacji przed powiedzmy 2-3 tygodnie? Ale jak?

Padlo tu pytanie czy mąż szanowal autorkę  PRZED ciąża... W innym wypadku to widzialy galy co braly...

Moim zdaniem juz nic nie zdziałasz.  Takiego go wzięłaś,  zgodziłas się na swoją podrzedna rolę zapewne z lenistwa (bo jakiż to moze być powód ze nie pracujesz?) I tak będziesz miała.
Jak się wyprowadzisz to on się ucieszy,  zwłaszcza jak się wyniesiesz z dzieckiem.

Powiedź tylko dlaczego mąż do grillowania używał garnków i talerzy? Ci kumple to, Vipy jakieś ? Każdy kto nie chce syfu po takiej imprezie, kupuje naczynia jednorazowe, tacki i worki na śmieci. Goście po najedzeniu i napiciu się, mogą sami za sobą sprzątnąć. I tego powinnaś się domagać. Wyrzucenie tacki, butelki czy kubka, nie powinno być dla nikogo trudne.

Wiem że, nie każdy lubi plastik ale jeśli nie ma komu potem zmywać garów, chyba jest lepszy. Szczególnie jeśli impreza jest w męskim gronie, a Pani Domu jest w zaawansowanej ciąży. Po porodzie, przy niemowlęciu, też sobie nie wyobrażam, sprzątania po męża imprezach.
Dla mnie proste, nie chce chłop zmywać porcelany, je z pasiku.

Do zmywarki to też trzeba chęci ,żeby wstać , wsadzić i wyciągnąć te naczynia.Może facet nie cierpi sprzątania( są takie osoby)ale jak by mu zależało to by nie słuchać tego mamrania żony wstałby i posprzątał. Wiele nawyków wynosi się z domu. U moich teściów wszyscy robią śniadanie ale nie ma komu sprzątać tych rzeczy zostawionych, butelki puste papierki walają się wszędzie dopóki jakaś ofiara losu się nie zlituje i nie posprząta. Mój chłop też tak robił u nas na mieszkaniu ale tak się darłam i też tego miałam dość ,że teraz wystarczy ,że się dziwnie na niego popatrzę to sprząta po sobie. Nie rozmawiałam z nim o sprzątaniu ale wyszło to w trakcie naszego wspólnego mieszkania ,że musiał się zmienić

Autorka wspomniała, że jej mąż strzela na nią focha, jak zwraca mu uwagę.
Moim zdaniem nic tu już nie zrobisz.

Nie. Nie musisz za niego robić. Decydujesz się na to, by robić za niego.
Leżenie należy się (należy się????) wam obojgu. Oboje macie prawo do leżenia. Ty z tego prawa nie korzystasz, bo decydujesz sie robić za niego różne rzeczy.

Bo wie, że takie zachowanie robi na Tobie wrażenie.

Ja sobie generalnie nie wyobrażam takich podziałów moje-twoje.  Wszyscy goście naszego domu są naszymi gośćmi, porządku pilnujemy oboje, chociaż zmywarki nie mamy.  Zazwyczaj zmywa mąż, bo ja gotuję,  sam zaproponował taki podział.  Czasem wszystko robię ja,czasem on, ale zawsze się dogadujemy.   Ale przede wszystkim szanujemy siebie i swoją pracę. Autorka męża też nie szanuje, co widać po sposobie w jaki o nim pisze.  Czas chyba dorosnąć, usiąść i porozmawiać,  jeśli nie sami,  to z mediatorem.  I poustalać pewne rzeczy. Bo inaczej tylko rozwód to rozwiąże.

to nie problem
jednak tak jak pisałam nie chodzi tylko o tą jedną sytuację
czy w sytuacji - jeśli zaraz urodzi się dziecko, też mam wołać sąsiadów i znajomych bo mąż w tym czasie leży przed tv?

Droga Sze2,
Nie przejmuj sie komentarzami typu "widziały gały co brały", " masz to na co sobie zapracowałaś". Skoro tu napisałaś to już wiesz, że jest źle i że gdzieś popełniłaś błąd.
Po 1, czy ktoś jeszcze wie o tych problemach? Rodzice, rodzeństwo, koleżanki? Co oni o tym myślą? I kto jest taki mądry, że wmawia Ci że jak urodzi się dziecko to będzie lepiej?
Po 2, czy Ty spotykasz się ze znajomymi? Wychodzisz z domu? Zapraszasz ich do siebie? Bo to przecież Wasz dom a nie jego, a Twoje miejsce pracy?
Po 3, czy zamierzasz już przez resztę życia zostać w domu? Nie chcesz iść do pracy, szkoły, realizować się? Nie mówię, że to źle, tylko pytam. Niektóre kobiety marzą o tym aby sprzątać, gotować, opiekować się dziećmi i czuwać nad wszystkim. Ale czy Ty chcesz takiego życia? Bo jeśli nie to obudzisz się w wieku 40 lat i będziesz wypominać mężowi, że dla niego zostałaś w domu, a on będzie mówił że całe życie na Ciebie pracował. Nie zapominajmy tez o roli mężczyzny jako głowy rodziny. Bo porządny ojciec i mąż wraca do domu i pomaga żonie. Dlaczego obowiązki faceta mają się kończyć w momencie kiedy on wróci z pracy a kobieta ma jeszcze potem podać obiad/kolację, pomóc dzieciom w lekcjach, przygotować je do snu, położyć spać i potem jeszcze ogarnąć kuchnię? Dobry facet wraca do domu, całuje żonę w policzek i zajmuje się dziećmi, żeby ona mogła w tym czasie ogarnąć kuchnię. Dobry mąż wolne dni poświęca na zabawę z dziećmi,naprawę pralki czy skoszenie trawy a nie na imprezkę z kolegami. Sze2 jeżeli Twój facet uważa, że on ma tylko chodzić do pracy a Ty masz robić wszystko inne to zginiesz dziewczyno. Mało tego, bo jeżeli w końcu pójdziesz do jakiejś pracy to nadal Ty sama będziesz musiała robić wszystko w domu i tak po prostu będzie u już.
Chciała bym napisać jeszcze więcej ale najpierw Ty się wypowiedz.
Wspomnę jeszcze tylko o tym, że okropne jest to, że jak traktuje Cię teraz. Ja rozumiem, że kochasz go i że on potrafi być taki kochany... ale jak może nie pomasować Ci opuchniętych stóp albo nie podać jakiejś przekąski, na którą właśnie teraz masz smaki? Czy może on uważa, że Ty masz mu urodzić dziecko, bo przecież jesteś do tego stworzona a on raz na jakiś czas weźmie je na ręce a jak dzidziuś zrobi kupę to Ty je przewiniesz? Może niech trzyma Cie za rękę przy porodzie. Może niech zobaczy jak to boli, najwyżej zemdleje :) Ale dziecko to nie takie hop siup. Ciąża tak samo. To jest wspaniałe "nosić w sobie dziecko i pomóc przyjść mu na świat" ale albo Twój facet spał na biologii albo jest typowa męską świnią, która uważa, że kobieta w ciąży ma jeszcze targać mu świeże pieczywko.

"1. Rodzice nie wiedzą, właśnie zastanawiam się czy jest sens wogóle o tym mówić, bo akurat moja mama ma starodawne myślenie i uważa że to kobieta ma się zająć wszystkim, no i tak właśnie to wygląda... nie sądzę aby mnie zrozumiała jeśli sama robi za dwoje, a męża swego traktuje jak dziecko do niańczenia"

Moim zdaniem powinni wiedzieć, że nie jest dobrze. Mów im też o  tym, że powinni Cię wspierać. Co do Twojej mamy to nie ma co jej się dziwić bo takim przeświadczeniem żyje jeszcze wiele kobiet. Co innego kiedy kobieta jest świadoma tego, że jest źle i nic z tym nie robi. Wsparcie rodziców powinno polegać też na tym, że choćby nie wiem co powinni wspierać swoje dziecko. Czy gdyby zaszła taka potrzeba mogłabyś się do nich wprowadzić?

"To właśnie moi znajomi, koleżanki zaczęły/zaczęli zwracać uwagę mojemu mężowi na to jak się zachowuje wobec mnie, że się mną wyręcza "

I bardzo dobrze. Znajomi są nam potrzebni. Ktoś "z zewnątrz" potrafi zauważyć znacznie więcej niż my sami.

"2.Mamy wspólnych znajomych, przychodzą do nas, my do nich. Sama nie wychodzę niestety nigdzie. Mąż tak bo mieszkamy u niego na wsi więc ma paru kolegów do picia wokoło. "

Po 1 źle, że nie wychodzisz sama. On wtedy czuje, że jesteś od niego zależna. Urodzisz dziecko, na pewno poznasz wiele innych matek. Wychodź z nimi poplotkować, ponarzekać. Każdy potrzebuje jakiejś zdrowej odskoczni od życia codziennego. Co do ZDROWEJ odskoczni to jego do takich raczej nie należy. Facet lubi sobie wypić prawda? I pewnie uważa, że to jest jego święte prawo bo on się napracował.
Twojemu facetowi potrzebny jest zimny prysznic. Nie docenia tego co ma. Zapewne ma znajomych, którzy utwierdzają go w przekonaniach, że Ty masz sprzątać i biegać do sklepu. Swoją drogą mógłby robić zakupy po drodze z pracy.

"3. Chcę iść do pracy. Nie zamierzam siedzieć w domu."

I super. Mam nadzieję, że Twój Panicz o tym wie

Kwestia porodu widzę jest jasna, chce być i niech będzie. Napisz więcej o jego piciu. Przesadza z ilością i częstością picia?
Mieszkacie w jakiejś małej miejscowości? My możemy sobie tu pisać i jakoś to może Ci ulży ale uważam, że dobrze by Ci zrobiła wizyta u terapeuty. Oni pomagają ludziom otworzyć oczy, Ty już to zrobiłaś ale co dalej? Bo przecież nie chcesz tak w TYM tkwić?

Dokładnie ! teraz wiadomo czemu jest mu wszystko jedno i nie chce sprzątać. Alkohol wypacza mózg. Dobrze przynajmniej ,że jemu jest wszystko jedno niż idzie w agresje. To jest jedyny argument pocieszający

Gdybyś to napisała na początku to nikt by nie debatował czy sprzątanie to Twoja wina czy jego.Skoro nie jest agresywny rozmawiałaś z nim, prosiłaś ,żeby nie pił, robił jakiekolwiek próby ,żeby coś dla Ciebie zrobić. Jeżeli nie to nie masz wyjścia musisz odejść od niego. Wyprowadź się nich się otrząśnie albo niech spadnie na dno ,żeby tam się otrząsnąć. Kiedyś rozmawiałam z alkoholikiem uczęszczającym na aa 10 lat to co on opowiadał to można było łapać się za głowę.Nie był agresywny ale stracił dzieci, miał kupę długów, pił już ten płyn z dezodorantu dziurkę robił w nim żeby się napić, w końcu groziła mu amputacja nogi bo kości były z wapna wypłukane.Historia jego to koszmar kilka godz to opowiadał. Tobie potrzebna jest opieka, stabilizacja, kasa przecież alkohol kosztuje i rujnuje finansowo.

Zobacz sobie na internecie i poczytaj o alkoholizmie i jego fazach. Od razu nie jest się lumpem pijącym denaturat. Myślisz,że brak szacunku albo to ,że komuś jest wszystko jedno nie ma powiązania z alkoholem to jak wytłumaczysz matki , które walą całymi dniami i nie obchodzi ich to czy dzieci mają co jeść czy są ubrane i nic im nie jest. Nawet jak on ma kaca lub do niego nie dopuszcza to liczy się i tak jego samopoczucie i jego zły dzień po bo przecież nie ma sił jak główka boli. A chodzi normalnie do pracy? chodzi mi o to czy się pilnuje przed pracą z piciem ,że musi wstać, jechać autem itp czy na kacu chodzi do pracy lub pijany?

Aha czyli jeszcze się pilnuje więc na razie wg niego alkohol to przyjemność po pracy i mu się należy.Może tak pić latami i nie stać się alkoholikiem co nie zmienia faktu ,że jest mu łatwiej olać to co mówisz i mieć to gdzieś bo tak jak wspomniałam alkohol wypacza mózg.Jeszcze takie pytanie o finanse.Te piwka i imprezy pewnie rzutują  na wasz budżet? Policz jakiś tydzień tych butelek i papierosów jak pali i przedstaw mu obliczenia ile traci na picie. Może to go ruszy!Do dodatkowo będzie dziecko , jak on wyobraża sobie opiekę nad nim będąc pod wpływew bo przecież będą też okazje pępkowe, chrzciny odwiedziny rodzinki itp.Musisz z nim poważnie pogadać

Na szybkiego licząc to około 400 zł miesięcznie- mam na myśli samo piwo, bo czasem (ze znajomymi) dochodzi wódka czy coś.
Na szczęście nie pali.
Nie wiem jak wyobraża sobie codzienną opiekę nad dzieckiem? Pewnie tak jak teraz. A więc że to moje zadanie....
A zastanawiam się też czy będzie w stanie mnie zawieźć do szpitala gdy zacznę rodzić, bo nie wiadomo kiedy to nastąpi...

Przepraszam ale nie rozumiem nad czym ty sie jeszcze zastanawiasz?

Niestety mam identyczne doświadczenie, ale jeszcze nie z mężem. Na początku też tego nie zauważałam bo on akurat raz na jakiś czas mi pomagał w domu. Ale potem zaczęły się problemy. Kłótnie, jak jeździłam do rodziców to nie trzeźwiał, wieczorem czy w weekendy jedynym zajęciem był alkohol, jak jeździł do siebie to nawet nie wracał na noc tylko spał u kolegi. Wspomnę tylko, że miał różne fazy. Czasem miał ciąg, że nie trzeźwiał parę dni, czasem tylko 2/3 piwka, czasem wytrzymał nawet tydzień bez picia ale wracał do tego.
Twój mąż jest alkoholikiem bez wątpienia i na pewno sam sobie z tym nie poradzi. Ty tez sobie z tym nie poradzisz. Ja swojemu wiele razy groziłam, że go zostawię. Zrywałam, on przestawał na jakiś czas i później znów to samo. Nie jest to jednak sytuacja bez wyjścia bo jesteśmy razem i to nie prawda, że ludzie się nie zmieniają.
Ja swojego faceta zostawiłam na prawdę. On sam powiedział mi, że wcześniej nie traktował moich gróźb poważnie, wtedy natomiast wiedział, że nie żartuję. Powiedziałam mu, że to koniec i że być może kiedyś będziemy razem ale musi pójść na leczenie. Długo zwlekał ale poszedł. Podobno nie każdemu to pomaga, on nie chodził do AA, ponieważ uznał, że się wstydzi. Poszedł do psychologa/terapeuty, później do lecznicy ale też chodził indywidualnie a nie meetingi. Ja widzę, że się zmienił, zupełnie inny człowiek, mój facet ale lepszy. Słucha mnie i  stara się zrozumieć. wiadomo, zawsze są jakieś lepsze i gorsze chwile ale jest dobrze
Mam nadzieję, że i Ty się odważysz i zrobisz ten pierwszy krok bo będąc z nim teraz zwyczajnie dajesz mu pozwolenie na picie. Ja poszłam tez sama do psychologa, który wyjaśnił mi jak wygląda życie z trzeźwym alkoholikiem.
Trzymam za Ciebie kciuki. Powodzenia

Musi komuś zależeć na rodzinie i żonie żeby się zmienić. Być może Twoja wyprowadzka mu coś uświadomi

Tak sie zastanawiam, czy rozmawialaś tylio z jednym alkoholikiem, ktory po 10 latach trzeźwości mogl sie tylko wyczynami za czasow picia pochwalic??
Bo sobie trochę obraz tym zakłucasz, wedlug mnie

Stąd moze tez przesąd/pewność że Twoj partner nie bedzie, a tym to mnie rozmawiłaś, naprawdę "bo go strasznie męczy"

Strasznie go meczy bo pije ponadmiare!! Jedyna oznaka jest tego ze wprowadza taka dawke ze organizm sie buntuje, czytaj podnosi tolerancję
Dalej sadze ze juz wiesz o co kama

Albo inaczej co robi czlowiek jak go cos boli, np jakas czynnosc sprawia mu ból

Generalnie jej nie powtarza, naturalne co?
Wiec po co sie powtarza cos co boli
Bo wieksza przyjemnosc chwilowa niz koszt/ból/kac