moje cudowne życie po rozwodzie - Netkobiety.pl

Lou, owszem, jest to portal randkowy, ale oprócz kont użytkowników znajdują się na nim różne rady i porady   między innymi publikuje swoje artykuły psycholog Joanna Godecka którą bardzo lubię.  Ja nie mam konta na Sympatii.
Agata Wilska też Udziela porad na Sympatii.

Piegowata, miło czytać, że jest Ci lepiej. dobrze, że trafiłaś na tę grupę ne fb, myślę, że powinnaś się łagodniej oceniać i nie wymagać tyle od siebie.
Ja w tym roku jestem lepiej przygotowana do świąt niż w zeszłym, okna mam pomyte, firanki się piorą, urządzam też wielkanocne śniadanie dla rodziców i rodzeństwa, to wyszukałam jakieś smaczne przepisy na tę okazję, oczywiście będzie żurek i kiełbasa swojska, do tego dwa rodzaje jajek faszerowanych i tak się zastanawiałam jeszcze nad pasztetem, problem taki, że muszę zrobić to co będę potem mogła dojeśc, a że jestem na diecie, to nie wszystko pakuję do buzi,
p.s. nie chciałabym być niemiła, ale Joanna Godecka kojarzy mi się z wróżką telewizyjną sprzed lat i sądząc po zdjęciach jest to ta sama osoba. Widocznie się przekwalifikowała.

Dzień dobry Ekipo

Dziś nutka od Adele, lubię jej głos i jej piosenki. Tylko jej stroje i fryzury mi się nie podobają.
Pani prawnik, z którą współpracujemy czasami, jest jej postury i powiem Wam, że to babeczka z klasą.
Byliśmy kiedyś u niej na nieformalnym spotkaniu, miała sukienkę letnią na ramiączkach i lekki makijaż. Wyglądała pięknie.
Jest sympatyczna, wesoła i na luzie. Daje się lubić. A jej mąż to szczupły przystojniaczek.
Myślę, że piękno człowieka zaczyna się w jego duszy.

Ja nie odmawiam sobie kulinarnych pyszności. Uwielbiam domowe pasztety.

Piotrek nie narzekaj na kilogramy, powiem Ci coś w sekrecie. Na ostatnim babskim spotkaniu w Warszawie obgadałyśmy równo net-facetów.
No wiec jak temat był o Tobie, to my trzy które Cię widziałyśmy opisując Ciebie tej czwartej, wszystkie stwierdziłyśmy, że jesteś przystojny.
Tak więc możesz śmiało podbijać babski ród, co jak sama obserwuję nie jest łatwe. Dobrze, że nie jestem facetem.

Hej, hej! Dzień dobry, choć szary i zimny!
Symbi, Godecka rzeczywiście bawiła się w astrologię, ale uważam, że jako psycholog wypowiada się całkiem do rzeczy. Mnie pomogła zrozumieć to i owo.
Lilko, a mnie styl Adele nawet się podoba. Lubię długie kiecki i artystyczne konotacje, ciągnie mnie do strojów hippisowskich, etnicznych itp. Ja zresztą lubię rożnorodność w ubiorze, chętnie ponoszę i elegancką garsonkę, i wielkie swetrzysko z dżinsami. Zdecydowanie jednak nie jestem kobietą, która nie schodzi ze szpilek, lubię wolność i swobodę
Piotrze, choć lubię ludzi rozmownych, nie cierpię tzw. taniego bajeru. Jeden taki bajdurzył mojej sąsiadce, jak to się widzi u jej boku za lat kilkadziesiąt... Bajdurzył tak po tygodniu może znajomości, a ja choć lubię ją ogromnie, dziwię się, że prawie 50-letnia babka dała się na to złapać. Adorator szybko się rozmyślił, a jej został żal. Nie miał nawet na tyle przyzwoitości, żeby wyjaśnić, przeprosić, urwał kontakt jak śmierdzący tchórz. Tak to bywa z bajerantami - krowa co dużo ryczy, mało mleka daje.

A ja dzisiaj zgłosiłam komornikowi postanowienie sądu o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec mnie. Nie będę już płacić byłemu! Zapadło też postanowienie zabezpieczenia finansowego na czas toczenia się sprawy o alimenty od kochającego tatusia. No i oczywiście syn postanowieniem sądu zostaje ze mną!!!

No to Piegusie chyba dzis polewasz? Ja juz  awansem sobie winka z lodowki skosztuje - za twoj spokojny byt piję.

Dzień dobry!
Piegowata, to ja tu czytam dobre wiadomości od Ciebie. Gratulacje, a najbardziej z tego miejsca zamieszkania syna.
Ja dzisiaj jeszcze do pracy idę, ale może skończymy wcześniej, jeśli uporamy się z terminowymi zadaniami.
Piotrze, gadka załatwia wstęp, ale to czyny świadczą o człowieku. Jeśli jest duża rozbieżność między słowami mężczyzny a jego działaniami, to mogą rodzić się duże rozterki u kobiety.
Ja wstawiam piosenkę, której nałogowo słuchałam w kwietniu zeszłego roku

Miłego dnia!

A ja myślę Piotrze, że grunt to trafić na swojaka. Miałam tak kiedyś, że na pierwszym spotkaniu gadałam z nieznajomym, jakbyśmy znali się od lat, bez skrępowania i sztucznego zadęcia od razu. I wcale się przede mną nie popisywał, żadnych tanich gadek, ani ja przed nim. Niestety dzieliło nas 300 km, do tego moja niechęc do wiązania się.

I tak trzymać! To, że ciężko się dopasować, myślę, że wynika po części z tego, że z wiekiem i doświadczeniem życiowym stajemy się bardziej świadomi własnycyh oczekiwań od drugiej osoby. Młody człowiek z reguły nie ma doświadczenia, to pisze się na nieznane, a potem czytamy o końcu z dziale "Rozstania"

Wiecie, zauważyłam że najlepszy bajer to mają właśnie dziadki w wieku emerytalnym   Nic nie mają do stracenia, nie nastawiają się na konkretny cel i to im daje swobodę oraz elokwencję.  Mam w sąsiedztwie takiego jednego pana W. i lubię się z nim przekomarzać.

Dokładnie tak ale to działa też dlatego że kobiety inaczej ich traktują. Taka sytuacja - Wisła łódeczka spacerowa -  płyną ludzie. Kapitan (ok 75lat) nawija do kobitki (45lat) "ależ pani piekna , a skąd to panią przywiało w te strony,  córeczka też śliczna ale Pani śliczniejsza. A ona się śmieje odpowiada i żartują. No jak ja bym wyskoczył z takimi tekstami to by mnie pogoniła! Macie tak kobitki ?

Ja tak mam. Mam takiego klienta, pan 75 lat, ciągle mi mówi, żebym kogoś znalazła do seksu, to on załatwi grę wstępną, a potem  ktoś musiałby dokończyć. Albo przed Wielkanoca teraz powiedział, że on pocałuje mnie w szyneczkę, ja go obok jajka i będziemy mieli piękną Wielkanoc. Traktuje go ulgowo, ze śmiechem i aseksualnie, bo widzę, że w tym wieku to już tylko pogadać sobie może - w myśl zasady "krowa która dużo ryczy, mało mleka daje.  "

Hahaha tekst o szyneczce i jajku to ma dobry Chyba przedwojenny, ale dobry.

Dziecko można upchać w "Okno życia"

Moge starszym ludziom pomóc- chwalebna rzecz to przeciez

Albo mieć już samodzielne, studiujące dzieci. Czas by się na pewno znalazł gdyby zamienić życie wirtualne na realne. A od czasu chęci ważniejsze.

Ale to przecież tylko mała fantazja.

Nigdy! Dziecko to najlepsze co możemy stworzyć, jest w tym tworzeniu coś boskiego. Dla mnie jest to zachwycające i niepojętego zarazem. Uwielbiam dzieci.

Jak to na co? Do seksu przecież I jeszcze do kasy.

Pieniężne złote zasady mojego męża:
1. Pieniądze to ostatnia rzecz jaką będę się przejmował.
2. Pieniądze zarabia się po to żeby wydawać je na przyjemności.

Na co jest mąż? Ciekawe pytanie.

Mąż jest do kochania, do całowania, do przytulania, do pocieszania, do głaskania, do mówienia że jestem piękna, do pomagania, no i przede wszystkim do posiadania dzieci.

Tego nie da Ci przyjaciel, nawet najlepszy.

Gdyby zabrakło mojego męża nie chciałabym już drugiego, ani nikogo kto miałby zająć Jego miejsce.
Za to chciałbym mieć wielu przyjaciół i znajomych. Miło spędzać z nimi czas, a także rozwijać się na różnych płaszczyznach.
A wielu, bo w ten sposób nie nadwyręży się czasu i zaangażowania żadnego z nich.

Smacznego jajeczka!

Ja zakupy już uskuteczniłam wczoraj, a jak czego braknie, to do wtorku dam radę; dzisiaj leżę i piję kawusię, domek posprzątany, zbieram się powoli do święconki.

Drodzy, moje święta jeszcze niegotowe, ale zmierzam zwolna ku mecie. Walczę ze zniżką nadal, ale nie będę Wam o tym przed świętami truć.
Syn mi napyskował i dostał za to w ucho. Pobeczałam się
Życzę Wam spokoju i radości w te święta, a przede wszystkim zdrowia, zdrowia, zdrowia!

Przyjechała moja sąsiadka, planujemy wieczorny spacer po kościoła i Bożych grobach.

Miejcie się dobrze.

Och ta Lilka- normalnie czarna owca jakas na watku! Powiem ci Aga w zaufaniu -z trudem ja my rozwodnicy tolerujemy 

Obudzili -wielkanocni kolednicy mszy rezurekcyjnej. Bylem przed rozwodem uczestnikiem ( tak to dobra nazwa) tych rytualow i dobrze mi z tym bylo. Teraz to sie skonczylo a w zamian...w zamian wierze w czlowieka. Potrzeba bylo az smierci sasiada zeby odwiedzic sasiadke (80 lat) i pogadac o ich zyciu a i umowic sie na wspolna kawe na działce.  Choc mozna bylo przeciez wczesniej...

Aga -powaznie to dla mnie wazne jest owszem szczesliwe zycie i nawet wolalbym przed niz po rozwodzie no ale tak wyszlo. Generalnie mam duze problemy ze wskazaniem kto zyje szczesliwie w moim otoczeniu. Także kazdy rodzynek znaleziony w tym smutnym ciescie jest najpierw podddawany w watpliwosc czy rzeczywiscie istnieje a potem smakowany z rozkoszą.  I zaryzykuje jeszcze zdanie ze czasem juz nawet nie drążę ich prawdziwosci i nawet fikcyjne rodzynki biore za dobra monetę.

Fikcyjne - no właśnie.

To się nazywa kredyt zaufania
Aga, nie każde szczęście jest fikcyjne przecież.

A poza tym nie znam nikogo bez przerwy, permanentnie szczęśliwego. Przecież to byłoby nieludzkie.
Moim zdaniem można jednak do pewnego stopnia pokierować swoimi emocjami. Właśnie nad tym pracuję, bo ostatnie moje dni też nie były łatwe.

O, ja pitolę, ale tekst znalazłam!

Wykonanie piosenki trochę mi się nie widzi, ale właśnie jej słów szukałam.

A o jaką? Bo mnie o szczęście udawane i na pokaz.
Piotrze, a Tobie?

Witajcie!
Piegowata, ciężko być mamą nastolatka, ale nastolatki powiedziałyby, że też mają ciężko. Mój syn twierdzi, że za moich czasów łatwiej miałam, bo się urodziłam w innym wieku.
Ja jestem mamą z poniższego filmiku

A tego obecnie słucha mój syn:


Co do dyskusji o szczęściu, to ja widziałam Aga Twój wczorajszy post, który usunęłaś po pół godziny, a w którym napisałaś, że Lilka ci przeszkadza na tym forum i że sobie tu spijamy z dziubków. Pytanie dlaczego Ci Lilka przeszkadza? Bo pisze o szczęściu małżeńskim? Bo pisze w ogóle? Już ona się kiedyś tłumaczyła. Chcesz, przyjdź i Ty popisać tu, mnie atmosfera bardzo odpowiada właśnie dzięki pogodnemu tonowi, który ma ten wątek.
Co do szczęścia, ja napisałam kilka tygodni temu, że jestem szczęśliwa i podtrzymuję tę opinię i nic mnie nie obchodzi, czy ktoś uważa, że to szczęście fikcyjne, na pokaz czy udawane, bo to ja je czuję, a nie ktoś za mnie, nie obchodzi mnie, czy mi inni wierzą czy nie, jest to ich sprawa. Byłam szczęśliwa w małżeństwie, potem byłam krótko nieszczęśliwa, ale się odnalazłam w nowej sytuacji i uważam swoje życie za ułożone, a szczęście samo przyszło. Ja po prostu lubię być sobą i lubię swoje życie, dlatego nie przeszkadza mi szczęście małżeńskie Lilki, nie kłuje mnie ono w oczy i nie uważam, że miałabym czego zazdrościć.

Piegowata, tak myślę, że Aga nie miała nic złego na myśli, zwłaszcza, że opatrzyła swoje wypowiedzi puszczonym "oczkiem". Tym niemniej jednak to napisała. gdyby nie Lilka, to tu w zasadzie czasem odezwałabyś się Ty, Piotr i ja, taka prawda. Ty jesteś szczęśliwa, ja jestem szczęśliwa, napawa to mnie optymizmem.

No cóż, moi Drodzy, cieszę się, że znaleźliście tu sobie jakąś przystań i że Wam dobrze w tym wątku. Osoba Lilki zainteresowała mnie ze stricte psychologicznych względów - po prostu zastanawiam się jakie korzyści czerpie z przebywania na takim forum osoba, która nie ma nic wspólnego z dochodzeniem do równowagi po  rozstaniu, ani z problemami w związku. To taka moja naukowa ciekawość Tak już mam, że czasem muszę, bo się uduszę Natomiast zazwyczaj żałuję, gdy cokolwiek tu napiszę.

ale są różne wątki.

Wątek, już zedytowałam, żeby nie wprowadzać zamieszania interpretacyjnego

Ale -zeby byc zgodnym z cala prawda to z moich ust tez kiedys padlo pytanie co tu robi Lilka . Pytanie padlo z powodu koniecznosci uporzadkowania sobie w glowie kto jest kim. Fakt ze pelni Lilka nieco rolę kaznodziejska lecz nie przeszkadza mi to w ogole o ile nie zmusza mnie do przyjecia swoich prawd -a nie zmusza. Zas z czlowiekiem ktory ma cos sensownego do powiedzenia zawsze warto pogadac chocby i rozmowa dotyczyla czego innego niz bylo planowane .

P.S. Aga, problemy w związku Lilka miała,  wspominała o tym, i też musiała zawalczyć o swoje.

Nie potwierdzam, nie zaprzeczam