moje cudowne życie po rozwodzie - Netkobiety.pl

A tam Pietruszka, biorę Ją na siebie. Mam już wprawę w bitwach na forum.

Dziękuję Ali
Mnie też nie rajcują samochody. Zapominam nawet jaką markę mamy, nie mówiąc już o numerze rej. raz nawet wepchałam się do innego, bo też był czerwony.

Ja to juz się pogubiłam , kto z kim ma bitwy forumowe, nawet nie pytam juz dlaczego ???

A u nas jest najfajniej,see tak gadamy o do....e marynie
Prawda ??

Noo o ładnych d....ch

Aż monitor zaplułam, bo tez mam podobnie z tymi samochodami
cos Wam napiszę, raz jak bylismy z moim synem w ktorymś z C H w Wawie, miał wtedy nowy samochod
ja jako,, znawczyni'' samochodów , zrobiłam sobie fotkę samochodu zeby pamietać ktory to jego, aby tarafić.
Bo łaziliśmy osobno i mieliśmy się spotkać pozniej przy samochodzie,
Taka ze mnie samochodziara

Nie ma za co Lili, prawdę napisałam

aha, no fakt Lili, nie wypada
Kaju , jak to nie wiesz,daje Ci znak żebyś się np. pozapinała jak cuśśśs

Ja bardzo chętnie,ale wirtualnie, w robocie jestem nie mogę
Ale moze Kaja  się napije ??

A ja se popatrzę  

No przykro mi, ale tak jest ,turboooo co  ??

Jestem tez za tym ,żeby Kaja nas przewiozła swoim, nowym, niebieskim autkiem, ale sorry nazwy nie pamietam  

Mają ludziska wyobraźnię.

Zabierzemy Al'a, niech się chłopak rozerwie. Jak będzie niegrzeczny, to damy mu się przejechać.

Dobra dziewczyny , zmykam pod prysznic i palulu
Dzięki za miłą zabawę
Dobranoc, kolorowych snów

nioooo Lili,  fajniusi ten kierowca    

papatki

No ja myślę, że bardzo, bardzo.

I ja dziękuję, dobranoc Dziewczęta. Oj będzie mi się dzisiaj śnić, koronki, szaliki, harleye, faceci z brodą...:D

Konopnicka Znałam kiedyś ten wiersz na pamięć.

Wieczorny upominek ode nie dla tych, którym miła poezja:

https://www.youtube.com/watch?v=EL7OpRMwwEA

I jeszcze takie "cosik" dla tych, co marzą o miłości (właśnie playlista z Yt, uraczyła mnie taką niespodzianką:

https://www.youtube.com/watch?v=EL7OpRMwwEA

Piegowata te maki i chabry w łanach zboża skojarzyły mi się z ładną reklamą pewnej sieciówki

P.S. żałowałam, że sobie jej nie kupiłam

Rolety fajowe
A co do takich facetów... warto na lepsze trochę dłużej poczekać, więc sobie poczekam na takiego, jakiego chcę

Brrr! Ja tam nie chcę dzikich emocji. Wolę te ciepłe, pogodne i solidne. Od namiętności wolę subtelność.

De gustibus...

Jasne, że można
Ale mnie się jakoś namiętność kiepsko kojarzy. Do przemocy tylko krok.

Ja mówię tylko o moich skojarzeniach. Wiem też, co to seks, który boli i męczy. Nie mam najmniejszej ochoty więcej tego przeżywać.

Artykuł poczytałam. Cóż... ja nie jestem poszukiwaczką wielkich wrażeń i adrenaliny. Poruszają mnie najzwyklejsze rzeczy i drobiazgi, więc mocne stymulacje nie są mi potrzebne. Na dotyk też jestem bardzo wrażliwa i gdy mnie ostatni niedoszły (Meczowy) głaskał po plecach, miałam dreszcze. Na samą myśl je mam

Nie znam seksu, który boli i męczy - choć fakt ja potrafiłam rozdzielić seks i miłość - były takie chwile, że mnie to ratowało.
Czy ja potrzebuję adrenaliny - podobno jestem "emocjonalna" cokolwiek to znaczy - może to, że nic nie robię na pół gwizdka - to też niedobrze, bo za bardzo się spalam, lecz inaczej nie potrafię, nie chcę się zmieniać bo to nie będę ja.
Faceci się takich kobiet boją - bo szukają cichych i uległych - ja taka nie jestem - ja nie wymagam nic więcej niż wymagam od siebie - a że wymagam od siebie dużo to cóż .....
Rh72 pytał się czy w pracy gryzę - nie nie gryzę - podobno mocno trzymam za m...ę.
W moim związku było dużo emocji i tych dobrych i tych złych Ale nie było na pewno stagnacji.
Jednakże ostatnio poczułam motyle w brzuchu (odrzuciłam zdroworozsądkowo - czyjegoś małżeństwa nie chcę rozbijać)- więc przypomniało mi się jaki to przyjemny stan.
Ja już nigdy żadnemu człowiekowi do końca nie zaufam, więc może dlatego też nastawiam się, że wystarczy mi pożądanie - wiem że ono może przeminąć - więc nie będzie rozczarowań i zawodu, może tak mi łatwiej. Nie znam Twej historii z Meczowym, ale mniemam, że nie zakończyła ona się zbyt dobrze

Edith. Tak. Scarlett podkochiwała się w Ashleyu (który jej się bał - wolał swoją "nudną" vel spokojną żonę) choć do niego totalnie nie pasowała - bardziej jej było do Retta. Czyli jak to jest przeciwieństwa się przyciągają czy podobne ku podobnych?

Nr kwietniowy z 2017 roku

P.S. ja jestem bardzo dotykowa - uwielbiam dotyk

Dziękuję, kaja, to miłe.

Ja też zastanawiam się, co u "nieobecnych", jednak nauczyłam się nie zakładać czarnych scenariuszy. Tak jak wspominałam wcześniej, ludzie odchodzący z forum zaczynają żyć realnym życiem.

Każda grupa, czy to realna, czy wirtualna, w jakimś momencie się rozpada. To naturalny proces. Zdarza się to najbardziej "zgranym paczkom". Podkreślałam już, że piszemy na forum, dopóki mamy taką potrzebę.

Moja aktywność tutaj uzależniona jest od tego, co się dzieje po drugiej stronie ekranu. Mam ochotę pisać, bo lubię, ale ...chwilami mam wrażenie, że jestem za bardzo przyklejona do komputera czy tabletu. Od zawsze wyznaję zasadę, że FORUM JEST DLA MNIE, NIE ODWROTNIE.

Moja pisemna aktywność również odzwierciedla "mój real". Na początku pisałam dużo i intensywnie w dziale "Zdrada", ale również innych. Potem skupiłam się na tej netkafejce i włożyłam dużo serca w nią.

Teraz chętniej WAS czytam, bo ile można tak ciągle oglądać nick I_see_beyond. I piszę po sąsiedzku, bo czuję pisarski "flow" w tamtej tematyce. "Nie zdradzam" Was.

Piegowata , fajnie, że "u nas" piszesz. Łapię się na myśli czytając Ciebie, że to bym zacytowała i napisała, "też tak myślę". Na niektóre rzeczy patrzę inaczej, wiadomo, ale to dobrze na forum, jak ludzie mają odmienne zdanie. Bez tego cały ten zamysł nie ma sensu.

Uważam, że niedobrze jest, kiedy świat wirtualny zbyt mocno wkrada się w nasze życie realne, w tym emocjonalne, zdrowe proporcje muszą być zachowane. Dlatego też czasem w cudzysłowie piszę "nasz", czy "moja osoba".

Mam nadzieję, że to, co napisałam, odczytacie właściwie. Dość już klarowania odbioru. Jednak rozumiem, iż każdy chce, aby jego przekaz został właściwie przyjęty. Ale to w połowie zależy również od odbiorcy.

Kameleonik Uważaj do jakiego auta wsiadasz bo włosy mogą nie przejść jakiejś metamorfozy... Dziś auto niebieskie, włosy niebieskie... Ciekawe jaki efekt będzie po tej podróży samolotem?

Przyglądam się czasami z boku temu, co ludzie piszą o sobie. Nauczyłam się, że najwięcej jest wtedy prawdy o nich samych. Szanuję to, co piszą. Bywa, że patrząc z boku widzę coś więcej czy rzuci mi się w oczy jakiś szczegół, który okazuje się być znaczący.

Ten fragment mnie poruszył z kilku powodów.

Większość ludzi tym wymaganiom nie sprostuje.
Ja też nie.

Dobranoc.

Hmmm... Zastanawiająca kwestia z tymi wymaganiami.
Na pewno wymagam od siebie, trzymam się pewnych standardów, ale też mocno podpisuję się pod tym, co powiedziała kiedyś moja koleżanka: "Nauczyłam się być dla siebie dobra, bo to mi daje siłę".
A od innych? To zależy... Wiem, że od pewnych osób nie sposób pewnych rzeczy wymagać, więc nie stwarzam nierealnych oczekiwań... ale niekoniecznie mi z nimi po drodze.
Zresztą od słowa "wymagam" chyba wolę - "oczekuję". Nie jest tak kategoryczne.

Jeśli spotkam mężczyznę na swojej drodze, który tak wobec MNIE sformułuje pytanie, to nie będę się długo się zastanawiać.

Ja też chcę kogoś podobnego do mnie. Tylko wtedy to się uda.
Z prawie byłym mężem też byliśmy na początku bardzo podobni do siebie.
Tylko ...."z czasem te różnice stały się nie do pogodzenia".

Mój ulubiony zwrot z internetowych pozwów rozwodowych.

*W kwestii dóbr materialnych już złożyłam deklarację na forum.
Nigdy nie dałabym się "kupić". To nie ja.

Wracam z komórki bo spać nie mogę

Rh72 - chyba dobrze zrozumiałam Twoje "Acha" tj. że Ci się podobają, choć to było skierowane do dziewczyn, czy są dla nich wygodne, no a skoro się Tobie podobają to i Jelenie się łatwiej omami, aby je potem pac między oczy, jak już te swoje "Arrr" będą mruczeć - to one wydają takie dźwięki hm....ciekawe - całe życie człowiek się uczy

Mag - Lily już mnie poznała, że za dużo przede wszystkim od siebie wymagam, uczę się że czasami warto sobie odpuścić - być dla siebie dobra. To że za dużo wymagam też od innych - to zdanie tych innych ponadto wypowiedź moja ma sens całościowo.

A tak naprawdę znamy się na tyle na ile nads sprawdzono. Ja myślałam, że jestem cicha i nieśmiała, no taka ofiara losu, to było moje zdanie o sobie - a podobno jestem ... no inna.

Edit. A myślę tak sobie, że to co dla jednego u człowieka jest wadą dla drugiego może być zaletą i odwrotnie - wszystko zależy czego potrzebujemy i oczekujemy. Również do różnych ludzi przyjmujemy różne role i jest to niezależne od nas - instynktownie wpasowywujemy się w czyjeś oczekiwania i dane sytuacje.

Kaja, a ja mam dwoistą naturę Uchodzę za spokojną i zrównoważoną, ale bliżsi znajomi dobrze wiedzą, że bywam zdrowo szurnięta, wybuchowa i narwana. Moja przyjaciółka mówi, że jestem harda, a pewna starsza bliska mi kobieta - uważa, że mam dużo wrażliwości.
Same sprzeczności

Piegowata ja teraz nie wiem co mogłabym dać tej drugiej osobie - chyba siebie po prostu siebie - siebie taką jaka jestem - jaka będę - bo ludzie też się zmieniają - życie ich zmienia oraz drugi człowiek ich zmienia. Co oczekuję od drugiej osoby - tego abym była dla niego ważna.....chyba tego co każdy z nas tak naprawdę potrzebuje - poczucia bezpieczeństwa, zrozumienia, szacunku, uczciwości,  lojalności - bycia kochaną cokolwiek dla kogokolwiek to znaczy - miłość ma różne określenia i definicje, każdy z nas inaczej ją opiszę, ale każdy z nas tak samo jej potrzebuje - tak naprawdę niczym się od siebie nie różnimy choć tak różni jesteśmy.

Jedna uwaga. Znam jedną niedogodność która się mści. Nie reagując na pewne sytuacje dajemy swój milczący akcept do takich zachowań. Nie reagujemy czyli 'na zewnątrz' nasza granica nie przekroczona a ona już 'wewnętrznie' podeptana. Co dzieje się dalej? - pozwalamy na kolejne przesunięcia granicy albo to jedno ciągłe kumuluje w nas jakąś złość, gorycz, negatywną energię... Potem prosto - nagle wybuchamy i pewnie sami się nie orientujemy kiedy. Środowisko potraktuje to zdziwieniem! Co jest? Tyle czasu nie przeszkadzało a nagle problem i to tak wyolbrzymiony?! Wychodzimy na 'dziwnego człowieka'. Więc jedna złota zasada: asertywność w momencie wystąpienia problemu ewentualnie przy jego ponowieniu. Wtedy się nauczymy prawidłowo reagować, stawiać granice i spokój będzie do tego aby 'obsłużyć' ewentualne wątpliwości drugiej strony i my będziemy panowali nad sytuacją a nie sytuacja nad nami... Reagujemy więc w czas!

Tia... żartowniś!

Och, och, och... i łoś a nie jeleń pogalopował do lasu... uciekł Wam w las... Taaa... powiążą, z futerka obedrą i będzie wstyd na golasa wracać! Acha O futerko tylko Wam chodzi, o futerko!

Widzisz Piegowata choć mówimy różnymi językami to jesteśmy tacy sami tylko do innych poczujemy to coś a do innych nie - dotyczy to relacji damsko męskich jak i relacji damsko damskich tj. przyjaźni. Ja przebywając z moją jedną czy drugą przyjaciółką "ładuję" amumulatory, lubie z nimi byc ot tak po prostu Kocham je Są  one dla mnie bardzo ważne. Choć czasami się ranimy jak to bywa w każdym związku czasami świadomie czasami nieświadomie. Wiem, że zawsze będą mogła na nie liczyć - ale chcę przede wszystkim móc liczyć na siebie. Są też osoby, po kontakcie z którymi ja jestem jakby wypompowana z sił - kłania się tu teoria wampirów energetycznych. Ale od nich też coś dostaję - coś daję. Dla mnie każdy człowiek ma wielką wartość - każdy może nam coś dać - choć niektórych musimy unikać -ale tu wchodzimy już w relacje typowo patologiczne - wykorzystywanie jednej osoby przez drugą jedostronne - nie tak nie można.
Co do zakochania się w np. pijaku albo narkomanie - o nie - mam jednakże silny instynkt samozachowawczy - i bardzo złe doświadczenia,  które mnie naznaczyły na całe życie Pociąga mnie całokształt