Nienawidzę mężczyzn - Netkobiety.pl

Niekoniecznie. Tyle samo uprzedzeń, o ile nie więcej, wynika z własnych doświadczeń - czy to nieudanych związków, czy ogólnego niepowodzenia w relacjach damsko-męskich, co nawet nasze forum wyraźnie pokazuje.

Każdy ma jakieś problemy, ale fakty są takie, że najlepiej stawić im czoła samodzielnie. Ja w terapeutów nie wierzę.

Terapia nie oznacza, że nie trzeba włożyć w to swojej pracy. Czemu uważasz, że nie warto korzystać z pomocy terapeuty? Sądzisz, że żadna terapia nie ma sensu?

Nawet jak z terapeutą to i tak stajesz samodzielnie przed problemem ,a bez sensu jest wywalać otwarte drzwi.

O "płaskiej ziemi" pewnie też można znaleźć książkę. Szerzysz chłopie niebezpieczne bzdury i najwyraźniej masz słabe pojęcie na temat psychoterapii.

Ok. Tylko, że niestety jesteś w tym temacie trochę jak "antyszczepionkowiec" i gadanie, że psychoterapia jest niepotrzebna, szkodliwa, zła może przynieść naprawdę sporo szkód.

Znam szereg osób, które dopiero ruszyły na przód dzięki terapii. Ale trzeba liczyć się z tym, że to:
-ogromna praca z naszej strony a nie oczekiwanie gotowych rozwiązań
-skonfrontowanie się z samym sobą co może sprawić, że przez pewien okres czasu będziemy czuć się ze sobą beznadziejnie będziemy podważać niemal wszystko co znamy, pogłębi się nasze uczucie zagubienia... a wielu by chciało by jak za sprawą czarodziejskiej różdżki nasze problemy się rozwiązały No nie...

Także Grasse- nie wiem czy Twoja opinia to własne doświadczenia bo źle trafiłeś, czy jesteś jakimś cenionym autorytetem w tym zakresie stąd śmiałość do podważania tej formy pracy nad sobą czy co... ja też dużo czytałam o szkodliwościach terapii, przeciwprzeniesieniach, o tym, że babranie w umysłach ludzi donikąd nie prowadzi... ale jednak bardziej cenię sobie świadectwa szeregu ludzi (w tym moim), którzy ruszyli z miejsca właśnie dzięki nim.

Grasse- Same rozważania co do mizoandrii i mizoginii szanuje- to totalnie mój zakres zainteresowań i w takich dywagacjach czuję się jak ryba w wodzie

Zaproponowałbym nawet założenie jakiejś grupy wsparcia dla takich osób. Mam pomysł na wstępny kształt ankiet personalnych.

Jest wiele racji w tym co napisałaś. Nie zgodzę się tylko z tym, żeby za jakiś czas spróbować. To chyba definitywny koniec z mężczyznami i już nawet nie jest mi z tego powodu przykro.

Beaciu, jak tam przemyślenia o terapii?

Żaden czas niczego nie zmieni. W moim przypadku na pewno nie. Zrobiłam głupotę bo wznowiłam znajomość z tamtym. Męczyłam się podczas tej znajomości i teraz po zakończeniu czuję się tak samo beznadziejnie. Podtrzymuję to co napisałam wcześniej, że nienawidzę mężczyzn bo jedyne co potrafią przynosić to cierpienie. Nie życzę sobie by jakikolwiek facet z tego forum mnie pocieszał czy pisał na mojego prywatnego maila. Pocieszenia z Waszej strony to czysta kpina

Myślę, że gówno to idealne określenie opisujące relacje damsko- męskie

Ciężko się z tym nie zgodzić..

Można mieć pretensje do wszytkiego, nawet do efektu cieplarnianego albo wiatru słonecznego..Prawda jest taka, że im bardziej ktoś złorzeczy czy też wyraża swoją nienawiść, tym bardziej należy brac poprawkę na takie zwierzenia. Równie dobrze pierwszy z brzegu mąż czy facet, który nie może znależć kobiety, mógłby narzekać na cały damski ród.
Tak samo, jak jedni narzekają na księży pedofili na podstawie kilku przypadków czy lekarzy na podstawie pojedynczych błędów. Jeśli ktoś zmarł na stole operacyjnym to jednak nie zawaham sie przed przyjęciem do szpitala, jeśli potrzebna mi operacja.

nie można pokochać kogoś jak się go nienawidzi, taka postawa do niczego nie prowadzi, jeżeli kolejny raz zdarza się ten sam scenariusz to problem jest niestety w Tobie, sam to przerabiałem, nie potrafiłem stawiać granic i nadskakiwałem, skorygowałem zachowania i nagle wszystko się zmieniło, z niektórymi przestałem się lubić ale relacje z innymi znacząco wzrosły, powód tkwił we mnie

No i nie ma o czym mówić. Amen.

Mam wrażenie, że powyższe wyznanie ma na celu wywołanie tylko bezproduktywnego gównoburza. Jeśli beacia ma na temat facetów takie zdanie jakie ma, to uszanujmy to Zawsze można zostać lesbijką, mniszką, kociarą, psiarą itd. itd. Nie ma obowiązku posiadania faceta i tego się trzymajmy.

Ja bym się symetryzmu nie doszukiwał. Faceci mają bardzo wiele za uszami. Nie da się ukryć, że pewne społeczne przyzwolenie było od dawna na to, że facetom uchodziło więcej. Facet robi skok w bok - no cóż, przecież to facet. Kobieta robi skok w bok - dziwka, jak ona może itd. Ale czasy się zmieniają.

mamy obecnie totalne równouprawnienie w zdradzaniu i wykorzystywaniu, za przeszłość nie odpowiadamy, ja nie zamierzam dawać się kobiecie krzywdzić bo może jakiś mój pradziadek był kobieciarzem, każdy zasługuje na szacunek, zasada jest prosta: JA jestem OK, TY jesteś OK, albo nie jesteśmy razem, zasada obustronna

nikt Ci nie karze, ale coś dla siebie zrobić możesz, terapia to świetne spojrzenie na siebie innymi oczami i zrozumienie czemu pewne doświadczenia nas spotykają, polecam tylko to, dla własnego rozwoju

To nie szukaj, przymusu nie ma.
Wolność rządzi.
Tylko nie prowokuj już więcej proszę, sama zobacz - odnosi to skutek odwrotny od zamierzonego.

Jak możesz nazywać victim blaming to, że sama z własnej woli nawiązałaś ponownie relację z facetem, który nie obiecywał Ci niczego poza seksem i doskonale o tym wiedziałaś?
Nie no sorry, ale to jest absurdalne. Sama sobie to zgotowałaś na własne życzenie.

No cóż, ostatni post mówi juz bardzo dużo...

Loka, nic dodać, nic ująć...

Beaciu96, wszystko ma swoje granice, dlatego uprzedzam, że jeżeli forum ma być miejscem, które w dalszym ciągu będziesz uznawać za właściwe do uporczywego, bezrefleksyjnego wylewania własnych frustracji i nieuprawnionego obrażania wszystkich mężczyzn, a kiedy od swoich rozmówców dostajesz tak potrzebną Ci uwagę plus rady, to również ich w niewybredny sposób obrażasz, w dodatku w wątku innej osoby, który sobie w pewnym momencie zawłaszczyłaś, to będziemy zmuszone się pożegnać. Nic bowiem nie usprawiedliwia takiej postawy, jaką nas tu uraczyłaś.

Aby nie było wątpliwości, w tym miejscu otrzymujesz swoje I ostrzeżenie - za łamanie punktu 9 i+k Regulaminu Forum. Dalsze naruszanie obowiązujących na Netkobietach zasad skutkować będzie ogólnie przyjętymi tutaj konsekwencjami.

Z pozdrowieniami, Olinka

Zaczyna się znowu..
Reaktywacja wylewania frustracji i żalów na całą populację. Żeby tylko kobiety były takie nieskazitelne, we wszystkich zarzucanych kwestiach, szczególnie w przypadku dwóch pierwszych..
Matkowanie? - z drugiej strony oczekiwanie wiecznej uwagi, zabiegania i emocji
Niewolnica - z drugiej strony bankomat, czasoumilacz i gwarancja wygodnego życia
Do wszystkiego można zlaeźć drugą stronę.

Dajcie już spokój z tym, bo to się robi nudne i niesmaczne. Naprawde mamy się tutaj przerzucać oskarżeniami?

Nie wybielam kobiet. Piszę o sobie. Wiem ze niektore kobiety traktują facetow jak bankomat . Mam kolegów ktorzy mają w domu zołzy i wiem jak się czują. Bardziej lubię facetow jako kolegòw bo zycue z nimi jest trudne.

Jesteśmy składnikiem ekosystemu a płeć generują hormony wytwarzane przez gonady męskie i żeńskie.  Bez hormonòw jestesmy obojniakami tak naprawde. A zycie jest trudne bo kierujemy się emocjami tymi złymi jak zazdrość czy nienawiść

Otóż to. Przykładowo ja w życiu zgarniam niemal same złe doświadczenia z kobietami, począwszy od matki po koleżanki prywatnie, w pracy, kobiety w rodzinie, otoczeniu itd. Swoje doświadczenia mogłabym śmiało podsumować hasłem "Boże, chroń mnie przed kobietami, z mężczyznami sobie poradzę"... ale czymże jest kilkadziesiąt przypadków wobec całej populacji kobiet? Wiadomo, że czasem ciężko zapanować nad jakimiś urazami czy uprzedzeniami, ale kurczę, każdy człowiek jest inny, więc warto z większą otwartością podchodzić, a nie generalizować. No to ten, o oczywistościach popisane.

Myślę Loka, że jeszcze trochę wody musi upłynąć by się w końcu niektóre połapały, że zmiany powinny zacząć od siebie. W końcu w życiu mamy to, na co sobie pozwolimy. Więc niech jęczą.

Moim zdaniem w ogóle najpierw trzeba nauczyć się stawiać granice, potem można liczyć na stworzenie związku opartego na zdrowych zasadach. Jeśli jednak ktoś rezygnuje z siebie, robi coś wbrew sobie i głównie po to, by "zasłużyć" na czyjąś uwagę, miłość (nie wiem czy nie wziąć tego w cudzysłów), to nie powinno zaskakiwać, że staje się sfrustrowany, a ostatecznie po prostu nieszczęśliwy.
Mało tego, nawet szacunku trudno oczekiwać, jeśli ktoś godzi się na rolę, która mu kompletnie nie odpowiada.
Że nie wspomnę jak można nawet usiłować tworzyć z kimś normalną relację, kierując się przy tym wspomnianą wcześniej nienawiścią?