Kontrolowac, zaufać, czy odpuścić?.. - Netkobiety.pl

(...) dosłownie umieram z zazdrości i strachu... (...)
powiedziałam ze ma prawo wychodzić gdzieś ze znajomymi ale żeby nie pił, to wtedy będę spokojniejsza, ale to na nic. (...)
za każdym razem gdy mówi mi ze gdzieś idzie wpadam w jakieś histerie, zaczynam się trzasc, pocic, wymiotowac, zdaje sobie sprawę ze to wszystko jest na tle nerwowym ale nie umiem się uspokoić dopóki nie mam pewności ze jest już w domu. (...)
Nigdy nie dał mi żadnych większych powodów żebym mu nie ufala (raz powiedział ze idzie spać a poszedł na imprezę ale powodzial ze po prostu się mnie bal, że będą znowu jazdy....) (...)

podczas jednej z poważnych rozmów powiedział mi że zaczął postępować w taki sposób dlatego że boi się mówić prawdę. Boi się powiedzieć że chce iść do baru z kolegami, albo że ma ochotę się napić, bo wie ze zrobię mu jazdę, będę się wściekac, stawiać mu warunki. (...)
dobra impreza + alkohol często = zdrada... Może właśnie tego się boje i stąd te przesadne i chore kontrole... (...)

U mojego faceta jest to jedynie kwestia wyjść ze znajomymi lub wypicia więcej niż obiecał.. Nic innego zarzucić mu nie mogę, ponieważ traktuje mnie dobrze, wszyscy wokół mówią że taki mężczyzna to skarb... (...)

sam tłumaczył zataja takie rzeczy bo boi się afery, że znowu będzie musiał słuchać wyrzutów, podczas gdy w jego mniemaniu on nic złego nie robi wychodząc z kolegami do klubu i siedząc przy barze.. (...)

rozmawialam z psychologiem  który trochę otworzył mi oczy, że to moja podejrzliwosc i totalny brak zaufania niszczy ten związek... Ze on będzie kłamał bo inaczej ze mną się nie da. Muszę popracować nad sobą... (...)

mam jakąś obsesję na punkcie jego nie wierności wobec mnie. (...)
widzę jak bardzo zależy mu na mnie to ciągle czuje ten lęk i strach w środku.. Cały czas zastanawiam się co robi, czy na pewno jest w domu tak jak mi pisze, myślę nad tym z kim pisze smsy jak mnie nie ma, czy przypadkiem z kimś nie rozmawia a potem nie kasuje.. Wystarczy jakaś głupota a ja już mam czarny scenariusz w głowie. Ostatnio jego ex polubiła jego zdjęcie na Facebooku, a ja już dopisałam sobie całą historię  że na pewno znów utrzymują kontakt, że pewnie się spotkali za moimi plecami itp.. Zdaje sobie sprawę z tego ze moje podejrzenia są irracjonalne ale mimo to nie potrafię ich wrzucić ze swojej głowy! A co za tym idzie bardzo odbija się to na naszych relacjach, jestem dla niego oschla, nie czuła, podejrzliwa.. Doszukuje się czegoś w jego każdym słowie, żarcie.. (...)

Mój lek wynika raczej z samego poczucia bycia oklamana. Tego ze wtedy będę czuła się ponizona bo zaufałam komuś a on wykorzystał to. Poza tym wszędzie na każdym kroku zdrady, w serialach, wsrod znajomych, wchodzę na netkobiety i znowu czytam o zdradach w idealnych związkach.. Przez to wszystko zaczynam panicznie bać się tego ze tez zostanę oszukana.. (...)

Z jednej strony czuje się dla niego ważna, wiem ze mu zależy na mnie, ze mnie kocha, nie mam żadnych większych podstaw żeby podejrzewac go o brak szczerości, bo każda wolna chwile spędza ze mną, widzę z kim rozmawia przez telefon, z kim pisze. A mimo to mam milion natretnych myśli, lęki... (...)

Mój problem jest następujący. Jestem z chłopakiem ponad dwa lata. Jesteśmy razem szczęśliwi. Owszem zdarzały nam się kryzysy, gorsze okresy, ale to jak w każdym związku. Niestety moim dużym problemem jest to, że nie mogę zaufać swojemu partnerowi w 100%. Na każdym kroku doszukuje sie kłamstw z jego strony, na wszystko co mówi muszę mieć dowody, zdarza mi się go kontrolować, a wiem że go to wykancza, bo mówił mi o tym nie raz..
Przez ostatnie tygodnie byłam wyjątkowo nerwowa, czułam dziwny niepokój,widziałam że on kręci. Kilka dni temu zostawił swój telefon w pokoju, długo walczyłam ze sobą, żeby do niego nie zajrzeć. Ale ta niepewność wygrała. Z początku nie znalazłam tam nic podejrzanego. Dopiero w rejestrze połączeń zobaczyłam  że pisał ze swoją była dziewczyna.. Wyszła z tego ogromna awantura. Wyjaśniał mi, że to ona do niego napisała, że rozmawiali po przyjacielsku, że dziewczyna wychodzi za mąż nie długo i nie mam powodów do zazdrości,a nie wspomniał mi o tym, bo uznał ze.... To mało istotne. Byłam wściekła. Tak samo jak i on ze na każdym kroku go sprawdzam. Od tego momentu poczułam tylko potwierdzenie swoich podejrzeń. Nie wiem już co mam zrobić. Mam sprawdzać codziennie jego telefon i portale? Dzwonić upewniac sie gdzie jest? Wiem, że to do niczego nie prowadzi. Moi znajomi mówią mi, że to ja jestem sama sobie winna. Ze swoimi ciągłymi podejrzeniami w końcu popchne go w ramiona innej.. Wiem, że powinnam trochę wyluzowac, skupić się bardziej na sobie, może wtedy przestaną pojawiać się te czarne scenariusze. A druga kwestia, czy powinnam martwić się o ten kontakt z była dziewczyna? Wczoraj zapytałam go czy chce z nią rozmawiać raz na jakiś czas, on zaprzeczył i zapewnił że to była jednorazowa sytuacja. Ale czy tak było rzeczywiście? Chyba się nie dowiem.. Czy ktoś z was miał podobna sytuacja? Jak zmienić podejście? Przestać popadać w paranoje? Serdecznie pozdrawiam i proszę o odp.