Czy zabieranie psa do pracy to dobry pomysł? - Netkobiety.pl

U mnie to chyba mało prawdopodobne.Pies rozpraszałby uczniów.
Ale kto wie,może po czasie,gdyby się wszyscy przyzwyczaili, mój pies zrobiłby dużo dobrego w mentalności wiejskiej.
Może dzieciaki same traktując psy dobrze motywowałyby rodziców do tego by psa nie trzymać na łańcuchu,by szczepić go i po prostu kochać?
Może nauczyłyby się jak obchodzić się z psem,czego pies nie lubi,jakie wysyła sygnały?
Marzy mi się taka szkoła,gdzie spokojny pies leży pod stolikiem jakiegoś ucznia,ewentualnie podchodzi spokojnie i wita się z każdym.Gdzie dzieciaki tratują to jak normę i każdy rozumie sygnaly wysyłane przez psa.

Co do kotów, to pewnie trudniej byłoby uzyskać zgodę pracodawcy, ale np. są kawiarnie z kotami, gdzie można przyjść, pogłaskać je i pobawić się z nimi.

Psy w szkole to byłby świetny pomysł. Niestety w przypadku dużych klas chyba bardzo ciężko byłoby coś takiego wprowadzić. Musieliby się zgodzić wszyscy rodzice, a żadne dziecko nie mogłoby być uczulone ani bać się psa. I jeszcze to rozpraszanie. Dla mnie fajnym pomysłem byłoby za to wychowanie fizyczne połączone z jakimiś zabawami z psem itp. Trzeba by to było mądrze zorganizować, ale mogłoby pozytywnie wpłynąć na chęć uczniów do ćwiczeń.

Czysta teoria ...
biedny pies

Ja bym powiedziała wprost - to byłoby zwykłe okrucieństwo dla psa! Proponuję wejść do szkoły w czasie przerwy, osoby nieprzyzwyczajone ogłuchną po chwili. Do tego banda dzieciarni, która musi zagłaskać pieska na śmierć.(A gdy pies zareagowałaby na zbyt bolesne "głaskanie", to pewnie zrobiłaby się debata, po której uznałoby się, że pies jest agresywny i trzeba go uśpić). NIE, nie w szkole, zwłaszcza podstawowej.

Kiedyś widziałam psa u weterynarza. Zwierzak był mega spokojny, mój pies nie reagował na niego, nie wiem jak koty i inne zwierzaki, ale myślę, że musiało to dobrze funkcjonować, skoro pies towarzyszył weterynarzowi przez wiele lat. Jest wiele zawodów, gdzie zwierzak nie jest żadną przeszkodą, zwłaszcza jeśli jest dobrze wychowany, przyjazny, ale też wiele zawodów, gdzie nie byłoby to bezpieczne dla zwierzaka, ani dla innych.

Prawdę mówiąc nie bardzo widzę ogólny sens zabierania psów do pracy. W pracy się pracuje, a pies skupia na sobie uwagę, rozprasza. Pod lupę wezmę na przykład branżę finansową, w której podczas dokonywania analiz, wypełniania dokumentów czy wykonywania przelewów bardzo łatwo można się pomylić, a skutki mogłyby okazać się bardzo dotkliwe. Między innymi dlatego nie chciałabym, aby współpracownicy nagminnie przyprowadzali ze sobą swoich pupili, pupile klientów zupełnie wystarczają .

No tak, w branży reklamowej, gdzie cenna jest kreatywność, psy jak najbardziej mogą się sprawdzić, choćby wpływając na wspomniane wcześniej rozluźnienie atmosfery. Niemniej jest to dosyć specyficzna branża.

Nigdy nie pracowałam w takim molochu,moje dziecko też nie uczy się w kombinacie więc po prostu myślę innymi kategoriami.Obecnie pracuję w malutkiej szkółce i myślę,że gdybym miała choć jedną przerwę spędzić w "standardowej"szkole to bym po prostu w psychiatryku wylądowała.
Ja mam na myśli oczywiście małe szkoły i klasy maksimum 16 osobowe.

Ja mam awersję do psów koty za to bardzo lubię więc nie życzyłbym sobie psa w pracy. Zauważyłem tez ze jak się czymś stresuję a w pracy to się znacznie częściej nieraz zdarza to pies odbiera to jak coś złego atak na niego  warczy i nieraz się rzuca.

No nie mów, Kamilko, że nie oglądałaś "Legalnej blondynki"?!
Precedens ma siłę wodospadu. Podobnie, jak kolejne durnowate mody z wykorzystaniem zwierząt. Vide, nasza Olga "Maryśka" prezentująca się w swoim czasie niemal, jako kobieta - demon ze"101 dalmatyńczyków" (świetna skądinąd Glenn Close).

Zalezy od psa (jego rasy i charakteru) i rodzaju działalności. Jeżeli piesek jest maly i nie nie ma silnego instynktu terytorialnego, to nie widze problemu. Jednak większy pies, szczególnie taki, który potrzebuje dużo ruchu, będzie ciaglym rozpraszaczem uwagi w biurze, zarówno wobec pracowników jak i klientów.

Nie wyobrażam sobie, żeby mój pies był w pracy Misia czy w moim kontakcie z klientami, z prostej przyczyny, ze jest to pies strozujacy, duzy, ciezki, który nie tyle potrzbuje ciaglej uwagi, wybiegania się, zabawy, ale tez zle reaguje na obcych. Tzn, reaguje poprawnie jako stroz, szczekajac i ostrzegając, ale jest to upierdliwe w kontaktach w pracy.

No a do tego wiecznie zaśliniony
Taki klient może sobie nie życzyć mieć zafuflane nogawki.

Ano, tez wiadomo. Poza tym nie każdy jest fanem bycia obskakiwanym i oszczekiwanym, co mój psiak robi nagminnie. Ja wiem, ze on tylko jest podekscytowany, ale obca osoba ma wizje potężnych zebow i glowy jak wiadro 10 cm od swojej twarzy

Ty może nie widzisz, ale zapewniam Cię, że większość ludzi jednak dostrzega różnicę pomiędzy małymi psami a dziećmi. Pewnie gdybyś sama miała sklep to byś wywiesiła kartkę 'zakaz wprowadzania małych dzieci'.

Nic to nie ma wspólnego z tematem - to raz.
Dwa - chodziło o schemat zachowania i zachowanie w sklepie - zakłócanie porządku czy możliwość NISZCZENIA rzeczy, bo chyba o to w sklepach chodzi.

Nie,po prostu niektórzy traktują swojego psa jako członka rodziny.Nieistotne,że kudłaty i ma cztery łapy.Serce się liczy
Przyznam,że mój pies potrafi się lepiej zachować w miejscu publiczny niż niejeden trzylatek,mimo,że moja sucz ma inteligencję trzylatka właśnie.

Nie bardzo jest nad czym się zastanawiać.Ale jakby taki sprzedawca wyprosił rodzica z niewychowanym dzieciakiem i powiesił karteczkę,że rodzice z dziećmi są oczywiście mile widziani pod warunkiem,że mają DOBRZE WYCHOWANE dzieci.

Podobnie  psami-jak nie umiemy wychować psa by nikomu nie przeszkadzał to go sobie trzymajmy w domu.Wyłącznie na swoje utrapienie.

Co do sklepów, to kiedyś byłam z psem w Ikei. Nie była to zamierzona akcja. Zapytałam najpierw czy mogę wejść z psem, ale nie było większego problemu. Raz widziałam, że pies zostawiony pod centrum handlowym wszedł sobie do środka i biegał po całym parterze. Ochrona nie mogła go złapać, a jemu chyba się to podobało, bo sądził, że wszyscy się z nim bawią. O dziwo nikt z kupujących nie zareagował i nie złapał psa. Ogólnie nie zabierałabym psa do takich miejsc, nawet gdyby było można. Szkoda zwierzaka.

Też bym nie zostawiła nigdzie psa przed wejściem. Nawet jeśli miałabym tylko 5-minutową sprawę do załatwienia. Świat jest pełen nienormalnych ludzi.

Podałam jedynie przykład prostej sytuacji, gdzie pies może zachowywać się lepiej niż człowiek.
Troublemaker - chcesz się czepiać to się czepiaj, ja nie zamierzam z Tobą dyskutować w takim tonie (wyraźnie czepialskim).

Gojka to najlepiej podsumowała - pies jest przez wiele osób traktowany jak członek rodziny, i niejednokrotnie psy zachowują się lepiej od dzieci. Nie widziałam jeszcze psa, który wprowadzony do sklepu wyrywałby się z rąk, brał towary z półki bez powodu, odkładał nie na miejsce albo zgniótł wydmuszki wielkanocne (sama widziałam). A dziecko i owszem.

Musisz się bardziej postarać

Mam 3 yorki i nie żebrzą i nie śmierdzą

Ja niestety znam psy, także te domowe, które śmierdzą w taki specyficzny, psi sposób i są irytujące (zwykle im mniejszy, tym więcej robi hałasu ). To jest oczywiście winą ich właścicieli, którzy w odpowiednim momencie nie zadbali, aby czworonoga wychować, a potem w należyty sposób nie dbają o jego regularną higienę. Pies to pies, takim go stworzyła natura, to człowiek nie stanął na wysokości zadania.

To nie głupie rzeczy stały się modne.
Od zawsze są ludzie epatujący brakiem kultury i emaptii.
Są tacy co palą w miejscach niedozwolonych,tacy co parkują na miejscach dla niepełnosprawnych,tacy co śmierdzą w miejscach publicznych i tacy co pozwalają w takich miejscach swoim dzieciom na wszystko i tacy co pozwalają na wszystki swoim pieskom.

A propos dzieci przypomniała mi się sytuacja sprzed paru lat.Siedziałam z dzieckiem w poczekalni u lekarza.Wzięłam pudełko z kredkami i malowanki.Moje dziecko siedziało grzeczni i kolorowało.Był też z rodzicami chłopiec około lat pięć-mocno nieogarnięty-piszczący i biegający.
Moja córka zatykała uszy bo przeszkadzały jej wrzaski.
W pewnym momencie chłopiec podszedł do córki i wziął sobie jedną kartkę z kolorowanką.
Córka spojrzała na mnie i szepnęła bym zabrała kartę chłopcu.Powiedziałam,że ok,niech sobie weźmie.Ale kiedy chłopiec zabrał kredki odebrałam je mu i powiedziałam,że to kredki mojej córki i trzeba przyjść i zxapytać.
Na to córka powiedziała głośno,że chłopak jest niegrzeczny.Na co wpatrzony w niego tatuś rzucił,że moja córka jest niegrzecza bo nie chce dać swoich kredek.
Powiedziałam więc panu,że moja córka nie ma obowiązku dzielenia się z każdym swoimi rzeczami tak jak ja nie muszę się dzielić z tatusiem moją zawartością torebki.No ale tatuś był przekonany,że jego dziecko to ósmy cud i powiedział mi,że ja mam nauczyć dziecko,że musi ustępować młodszemu.
Nie ma sensu dyskutować,trzeba jedynie egzekwować swoje prawa.Jak ktoś przychodzi w publiczne miejsce z niegrzecznym dzieckiem czy psem to my mamy prawo powiedzieć,że sobie NIE ZYCZYMY.

Przecież nikt Ci nie każe porównywać psy do dzieci, ani nie każe znosić psów, gdy tego nie chcesz. Są po prostu ludzie, dla których pies jest na równi z innymi członkami rodziny (oczywiście w granicach rozsądku) oraz tacy, którzy lubią zabierać psa np. do pracy. Już wcześniej pisałam, że w takich sytuacjach musi być zgodna innych osób przebywających w tym pomieszczeniu. Raczej nikt nie postuluje tutaj zmuszania współpracowników do przebywania z cudzy psem.

Nikt mi nie każe ale padały w tym temacie takie porównania. 
I tylko przeciw temu padł mój sprzeciw.
Co do niechęci niektórych ludzi do zwierząt w miejscach publicznych typu sklep, praca- jestem to w stanie zrozumieć.
Kammiś, już pisałam że omijam takie miejsca. Zauważ jednak, że nie próbuje wymusić na właścicielach zmiany polityki firmy- co notorycznie robią ludzie wchodząc do sklepów z psami, jeśli jest zakaz ich wprowadzania.
A i co do tego kto jest istotniejszy. Nie pytałam personalnie (uwierz już dobrze wiem kto jest takim dla Ciebie). Chodziło mi o to kto się bardziej powinien liczyć w miejscach publicznych: człowiek czy zwierzę?

Jasne, że ma prawo robić takie porównania co nie znaczy, że nie są one błędne. A ja mam prawo się sprzeciwiać, co też uczyniłam. Poza tym to, że ktoś traktuje zwierzę jak dziecko nie oznacza, że wszyscy inni też muszą.

Do 99% restauracji, kawiarni, muzeów, bibliotek, zakładów usługowych, sklepów, szkół, urzędów nie wejdziesz ze zwierzęciem, z dzieckiem owszem.
Co do osobistych przytyków: w każdym wątku w którym się udzielasz, nie ważne na jaki temat by on nie był, można przeczytać o Twoim życiu, począwszy od spodni jakie ostatnio kupiłaś na porannej kupie kota kończąc. Skoro sama uważasz to za tak istotne w temacie to i ja mogę się do tego odnosić.

Zgadzam się. Dlatego też nie zabieram mojego dziecka w miejsca gdzie sobie tego nie życzą, proste prawda?  i nie płaczę pod drzwiami, że przecież mój synek jest taki maleńki i grzeczny i w ogóle to będę go trzymać na rękach....

Nie. Jak dla mnie to sobie może pani Ala nawet psiakowi urodziny wyprawiać. Mnie również mało obchodzą obce dzieci, zresztą tak samo jak obce psy. Co nie znaczy, że nie widzę pomiędzy nimi różnicy.
I nie, to stwierdzenie nie dotyczy subiektywnych odczuć. Dotyczyło by ich, gdybym stwierdziła, że   dla Ciebie ważniejsze powinno być czyjeś dziecko, a nie Twój kot. Ja mówię po prostu, że bez sensu są takie porównania bo to dwie różne kategorie

Ja nie mam problemu ze zwierzętami, psy kocham.  Uważam jednak że wszystko ma swoje granice. Wyraziłam swoje zdanie. Nie będę z Tobą więcej dyskutować bo mam wrażenie, że w ogóle nie rozumiesz sensu moich wypowiedzi. Każdy Twój post sprowadza się tylko do tego, że małe dzieci są gorsze niż psy, a jako, że nie jest to temat wątku to ja pasuje.
Nadmienię tylko, że rozumiem, że ktoś nie chce mieć dzieci ale Ty chyba masz jakiś większy problem z tym.
Edit: zresztą problem psów w sklepach też jest off top'em. Co do ich obecności w pracy: jeśli wszyscy, z którymi pies miałby styczność nie mają nic przeciwko a także taki pobyt nie miał by negatywnego wypływu na zwierzaka to jestem za.

Temat jest o zabieraniu psa do pracy, a nie do sklepu, restauracji czy muzeum. No chyba, że ktoś pracuje w tych miejscach Osobiście parę razy zetknąłem się z takim problemem, bo zdarza mi się kontaktować z ludźmi, dla których miejscem pracy jest mieszkanie, dom czy wydzielone miejsce w nich. W innych miejscach jakoś nie spotkałem. Problemów z tym nie mam, bo nie mam jakichś uprzedzeń do zwierząt, a zwierzęta mnie lubią Nie trafiło mi się więc spektakularne obszczanie butów czy poszarpanie nogawek spodni. Może jakaś mała próba molestowania Nie do końca akceptuję za to zabierania psów przy okazji odprowadzania dzieci do szkoły. Rodzic zostawia psa pod szkołą, a niektórzy robią to nie przywiązując psa do jakiegoś stałego elementu. Nie mówiąc o tym, że psy nie mają kagańców. Niektóre dzieci się psów boją, a taki szwendający się swobodnie pies to dla dziecka może być nic fajnego. W tym przypadku tępiłbym jak najbardziej, bo nie ma, że "ale Reksiu taki spokojny". Niech będzie spokojny ale uwiązany na te 5 minut co najmniej, a na pewno w kagańcu.

Co nie jest powodem, żeby czepiać się tego na innych wątkach i w ogóle o tym wspominać, jeśli nie jest to związane z tematem - i moderatorki zdecydują, nie Ty.
Każdy jest postrzegany przez pryzmat całokształtu.
Wątek dotyczy JEDNEJ NASTOLATKI, chyba nie tak trudno to zrozumieć, nie?

Według MNIE są miejsca, w które psa można zabrać, według mnie są też miejsca, gdzie pies jest niemile widziany.
Przykład - teatr - od razu poszłabym na "skargę" do dyrektora, gdyby PRACOWNIK zabrał ze sobą rozszczekanego psa albo rozdartego bachora, choćby nie miał jednego albo drugiego z kim zostawić z powodu niespodziewanej sytuacji (siły wyższej).
Przykro mi, tam się chodzi w celu obejrzenia sztuki, a nie słuchania wrzasków - niezależnie czy ludzkich czy zwierzęcych.

O, czep się Snake'a, przecież szkoła to też nie miejsce pracy dla rodziców. Czy tylko mnie lubisz się czepiać?

Aaaa, rozumiem!
Off top można pisać, jeżeli jakaś Troublemaker się z nim zgadza. Heheheheeheh.

Zostawianie psów pod szkołą TAK SAMO DOTYCZY ZOSTAWIANIA PSÓW W MIEJSCU PRACY jak i wprowadzanie ich do sklepów.
Jeżeli wprowadzanie do sklepów jest off topem, to i zostawianie pod szkołą jest nim RÓWNIEŻ.
Widzisz teraz swoją stronniczość?
Wytykasz że coś nie dotyczy tematu (mimo że jest z tematem związane), bo TY się z czymś nie zgadzasz, z kolei jak się zgadzasz to TAKIE SAMO odstępstwo od tematu Ci się podoba i mu przyklaskujesz.
Szczyt... nie powiem czego

Off top jest ponoć zabroniony BEZ WZGLĘDU NA TO CZEGO DOTYCZY, kapujesz?

A moderatorki proszę o małą interwencję w tamtym wątku I z góry dziękuję

To je sobie wyrażaj.
Powodzenia.
Biegnij na "skargę", to jakiś porządek przynajmniej będzie.

Zabieranie psa i zabieranie dzieciaka do pracy może być bardzo podobne w SKUTKACH - rozproszenie, przeszkadzanie w pracy. Często zabieranie tego drugiego może być zresztą w skutkach o wiele gorsze niż zabieranie psa.
Porównanie jest zasadne.