Życie mi się wali na łeb - Netkobiety.pl

Tyle w temacie, Kosta.

Słuchaj to nie mógł być pierwszy raz gdy ona spytała o coś A Ty ja oszukałes prawda?
Musiałeś to robić częściej, że ona uspila twoją czujność i wróciła wcześniej i zaskoczyła Cię w tym pubie.
A pomyśleć że wystarczyło powiedzieć że jestem tu i tu z tym i tą... takie proste prawda..?

Jeszcze jedno:
Smallangel Ciebie zdradził mąż, po iluś latach wspólnych i pewnie macie dzieci.. sama wiesz ile Cię kosztowało wybaczenie. Gdybyś tak jak dziewczyna Kosty miała szansę zacząć wszystko od nowa a miała podstawy wątpić w jego szczerość  wybaczylabys i przechodziła przez to wszystko... ?

Owszem, nie ma, bo do Ciebie nic nie dociera. Nikt Ci tu nie przyzna racji, ani nie da złotych rad.

Jak wolisz sam siebie oszukiwać, to proszę bardzo.
Nikt Ci nie broni.

Problem w tym, że Ty z tego ochoczo korzystasz i najwyraźniej nie zamierzasz przestać.
Już raz zawiodłeś zaufanie swojej dziewczyny, jednak dostałeś szansę.
Szkoda, że nie zdajesz sobie sprawy z tego, że po takiej wpadce, większość kobiet ma ograniczone zaufanie do nielojalnego faceta, bo zdrady nigdy się nie zapomina.
I nie mam tu na myśli tamtej nocy u panienki, o której Twoja dziewczyna rzekomo  nie wie, tylko o prowadzeniu podwójnego życia, bo tak właśnie było, skoro mając narzeczoną spotykałeś się równolegle z inną - pokazałeś na co Cię stać.
Dostałeś więc kredyt zaufania i co z nim zrobiłeś?
Nadal świetnie się bawisz z innymi dziewczynami, utrzymujesz zażyłe kontakty (sms-y itp.), spotykasz się z nimi za plecami swojej narzeczonej, bo lubisz takie życie, kręci Cię zainteresowanie innych kobiet i to raczej się nie zmieni, bo nie widzisz w tym nic złego.
Gdy nastąpi proza życia małżeńskiego, a Twoje rzekomo gorące uczucie do narzeczonej/ żony zastąpi rutyna dnia codziennego, Ty będziesz pierwszym kandydatem do skoków w bok.
I Twoja dziewczyna zdaje sobie z tego sprawę.
Miejmy nadzieję, że nie jest aż tak zdesperowana, żeby dawać Ci kolejną "ostatnią" szansę, a następnie zmarnować sobie życie.

Kosta, na podstawie tego, co napisałeś wnioskuję, że z ciebie to taki babski sołtys. Taka twoja natura, taki masz styl bycia, taki jesteś i niestety żaden z ciebie materiał na dobrego i co najważniejsze mądrego męża- ja nie chciałabym takiego chłopa. Zaręczyłes się, a przecież dalej latasz do bab i co najgorsze kłamiesz. Mam nadzieję, że twoja była narzeczona nigdy do ciebie nie wróci.

a po co chcesz ją odzyskać? By wiernie czekała na ciebie w domu z gotowym obiadem, kolacją i śniadaniem gdy ty w najlepsze będziesz umawiał się na piwko z "koleżankami" i zostawał u nich na noc?

Ojjj daruj jej wolność, zostaw ją w spokoju. Widać nie głupia dziewczyna!

Wcale się nie dziwię że nie chce Ci uwierzyć. Kłamstwo = stratę zaufania. A zaufania ot tak się nie odbudowuje o ile w ogóle człowiek jest w stanie odbudować zaufanie.

Koleżanki mieć można. To kwestia zaufania. Ale nazeczona, żona czy dziewczyna powinna znać taką kezanke. Wtedy czuję się pewniej. No jak raz zaufania straconego nie odzyskasz.

No a ja powinnam rzucić mojego faceta już z trzydzieści razy - nie dość że pracuje w środowisku, gdzie sporo jest kobiet (muzyka), to jeszcze często spotyka się z nimi 1 na 1 w celach zawodowych. I ma koleżanki. Jedna nawet mieszka z nim drzwi w drzwi. A ja mieszkam przynajmniej dwa tygodnie w miesiącu 250km dalej, czyli kontroli mam zero.

Różnica jest jednak zasadnicza - ja o jego koleżankach i spotkaniach z nimi (sam na sam czy w większych grupach) wiem. Zawsze. Bo jak się ma czyste sumienie, to nie ma powodów do kłamstwa. A już najbardziej idiotycznym argumentem jest "nie powiedziałem, żeby się nie martwiła". Ja się nie martwię - bo mój facet mi mówi. Jakby przestał, to miałabym powody do obaw.

Dla mnie najlepsze w tej historii jest to zdanie... taki z Ciebie chojrak Kosta:)

Skoro z koleżankami z pracy nic cie nie łączy, to dlaczego powiedziałeś że jesteś z kumplem ??? Kłamiesz i to jest problem.

Was dwóch i dwie laski...
Faktycznie to coś innego.

Kosta, Ty nadal niczego nie rozumiesz. W poprzednim poście wyłożyłam Ci prosto i na temat.
Lubisz towarzystwo kobiet, jarasz się nim, imponuje Ci, że laski na Ciebie lecą i wykorzystujesz to, nie widząc nic złego w swoim postępowaniu.
Przecież cały czas się bronisz, że nie zrobiłeś niczego złego. Twoja dziewczyna widzi to inaczej, a Ty nie rozumiesz dlaczego?
Nie potrafisz postawić granic i dlatego marny z Ciebie materiał na męża.

Kosta nie pisalam o waszych relacjach, tylko o tym ze jestes egoista, bo gdyby tak nie bylo, to uszanowal bys szanse ktora ci dala po twojej aferze, a nie nadal zabawial  panienki.
Siebie mozesz oszukiwac, nas ci sie nie uda.
Tu fakty sie licza, czyny...
a nie twoje ,,wyssane z palca" brednie o tym jaki to ty bys byl gdyby wrocila.
Moze i bys chcial i byl, ale tego nie wiesz nawet ty.

Popracuj nad soba, daj sobie czas dorosnac do zwiazku, bo tylko unieszczesliwisz nastepna kobiete.
Mysle, ze bardzo mlody jestes, potrzebujesz sie wyszalec to zrob to, a pozniej pomysl o malzenstwie.

Podaj nam jakiś kontakt do Twojej byłej narzeczonej, trzeba ją uświadomić żeby Ci przypadkiem nie wybaczała bo Ty i tak będziesz dalej robił jak robiłeś. Masakra, brak mi słów.

Mam wrażenie, że autor uczepił się myśli, że wyjście z koleżankami na piwo to jest normalna sprawa, więc on nie ma sobie nic do zarzucenia. Nie dość, że nic nie zrobił - to jeszcze chciał oszczędzić swojej dziewczynie stresów, więc jej o tym piwie nie powiedział. I tu tkwi problem.

Wyjaśnijmy więc coś sobie, Kosta. Chodzenie na piwo z koleżankami - to nie jest przestępstwo przeciw związkowi. Kłamanie o tym - to przestępstwo. Chęć oszczędzenia dziewczynie stresów jako motywacja do kłamstwa - to żadna okoliczność łagodząca, to coś, co cię dodatkowo pogrąża. Raz, bo potraktowałeś ją jak naiwną idiotkę, która się niczego nie domyśli - a tu niespodzianka, ona jednak umie kojarzyć fakty. Dwa, bo naturalnym ludzkim odruchem jest myśleć, że jak ktoś kłamie, to ma ku temu powody - jakby był niewinny jak niemowlaczek, to byłby szczery.

I tu dochodzimy do clue programu - twoja dziewczyna ma pełne i niepodważalne prawo uważać, że za twoimi kłamstwami stoi coś więcej niż niewinne piwo w mieszanym towarzystwie. Bo już raz taka sytuacja miała miejsce. Zdradziłeś swoją dziewczynę (nadal jesteś taki pewny, że się nie domyśliła - może po prostu nie powiedziała ci wszystkiego, co wie, chciała się przekonać czy stać cię na poprawę), prowadziłeś za jej plecami podwójne życie, ona się dowiedziała. Zamiast cię wykopać, dała ci "wyrok w zawiasach" i szansę na udowodnienie poprawy. A ty jej udowodniłeś, że wciąż kłamiesz w kwestii kontaktów z kobietami (bo przecież nie wyjście na piwo ukryłeś, a koleżankę).

Podsumowując. Spieprzyłeś, dostałeś drugą szansę - zamiast ją wykorzystać, spieprzyłeś ponownie. I trzeciej szansy dziewczyna już nie chce ci dać. Co jest kompletnie zrozumiałe.

No dobra, zakładając na chwilę że to jednak nie trolliszcze:

1. Okłamałeś ją odnośnie towarzystwa koleżanek nie po to, żeby jej nie martwić, tylko po to, żeby nie musieć konfrontować się z jej reakcją, która by nastąpiła gdybys powiedział jej prawdę. (prawdopodobnie gniew i żal). Taka reakcja byłaby przykra dla Ciebie, więc skłamałeś, żeby uniknąć przykrości. Zrobiłeś to DLA SIEBIE a nie dla niej. Pomyśl o tym przez chwilę. Ile w decyzji o kłamstwie było autentycznej troski o nia, a ile zwykłej niechęci do potencjalnej afery?

2. Czy masz najmniejsze pojęcie jak to jest żyć w ciągłej niepewności czy najbliższa osoba Cię nie zdradzi? Bez zaufania? Dzień za dniem? Jak bardzo to jest wyczerpujące psychicznie? Bo to jest cena, którą za Twoją przyjemność kręcenia z inną laską płaciła Twoja dziewczyna PRZEZ TEN CAŁY CZAS od kiedy zdała sobie z tego sprawę. Ty miałeś przyjemność, a ona za to zapłaciła. Nawet jeśli nie dowiedziała się, że się z puściłeś z tamtą laską, to wiedziała że coś jest na rzeczy. I że ją okłamywałeś. Wybaczyła, wróciliście do siebie, ale nadwyrężona zaufanie pozostało. Ona nie siedzi w twojej głowie, nie wie co Cię tak naprawdę łączy z tą czy inną koleżanką, a na Twoim słowie, skoro kłamiesz nawet w tak banalnych sprawach jak spotkanie z koleżankami, nie może polegać. To na czym ma oprzeć zaufanie? Jak ma się czuć bezpieczna w związku z Tobą? A przeciez poczucie bezpieczeństwa w związku to jest jeden z jego filarów. Podkopałeś go, ZARÓWNO kręceniem z inną JAK I kłamstwami, więc związek się posypał. W tej chwili powrót do Ciebie byłby dla niej powrotem do wyczerpującej psychicznie, toksycznej sytuacji, w której ona wkłada siły i zaangażowanie w związek z facetem, któremu czuje że nie może zaufać. Do życia w ciągłym zagrożeniu. Może sobie wyobraź jak Ty byś się czuł na jej miejscu, gdyby to ona kręciła z innym, a potem Cię okłamywała. Jak to by było gdybyś to Ty musiał żyć miesiącami zastanawiając się czy właśnie nie wyrwała za Twoimi plecami jakiegoś faceta, bo przeciez jak ją zapytasz, to prawdy nie powie.

Możesz się teraz zarzekać i bić w piersi że nie będziesz tego i owego a będziesz to i tamto, to nic nie pomoże, bo JESTEŚ NIEWIARYGODNY. Twoje słowo nie jest warte więcej niż kawał brudnej ściery. Sam na to zapracowałeś. To konsekwencja Twoich własnych wyborów, którą teraz ponosisz.

Ha, ha, ha . Cóż za wielka miłość i oddanie. No ale rozumiem nastolatków . Znając twój charakter zaraz z koleżanką z pracy coś wysmarujesz . Daruj sobie.

Zaraz, jest kilka określeń na takich osobników w słowniku kobiecym, np. staromodne "bawidamek" .

Autor to osoba nie godna zaufania. Dostał już jedną szansę a ją zaprzepaścił. Ma na co sobie zasłużył. Jeśli mój chłopak by mnie okłamał tak jak to zrobił autor nie chciałabym go już oglądać, a nawet o nim słyszeć. Nienawidzę takich ludzi, którzy okłamują, zdradzają i oszukują.

Mam nadzieje, że dziewczyna autora znajdzie sobie faceta z którym będzie szczęśliwa, a Ty autorze patrz na to z boku i niech Cię zżera zazdrość, że mogłeś być na Jego miejscu ale nie byłeś w stosunku do niej uczciwy i szczery.

Nie jestem święta i nieomylna. I ja nie wytrwałam w małżeństwie, ale opisywanego tu problemu akurat między nami nie było. Mój mąż spotykał się z kim chciał, ja także. Oczywiście nigdy nie spoufalałam się z mężczyznami innymi niż on, ale porozmawiać, a nawet razem kawę gdzieś wypić to jeszcze nie zbrodnia. Nigdy nie ukrywałam przed mężem, że np. spotkałam w mieście kolegę i poszłam z nim na lody. Moim koleżankom, tym zaufanym "wypożyczałam" męża na wyjazdy poza miasto, ponieważ miał prawo do zniżek w PKP wraz z osobą towarzyszącą. On nieraz się wygłupiał i żartował, jak to mu się jedna czy druga podoba, więc odpowiadałam kpiarsko: "Uważaj, bo niektórzy twoi koledzy też są całkiem do rzeczy". Na tym się kończyło, nie czułam się zagrożona. Raz tylko "opitoliłam" pewną znajomą za zbytnie spoufalanie się z mężem (zdrobnienia i propozycja wspólnego wyjścia na basen) i uspokoiła się.
Nie szpiegowałam, nie śledziłam. Mężowi powiedziałam, że o ewentualnej zdradzie nie chcę się nigdy dowiedzieć, bo w przeciwnym razie nie ręczę za siebie (dziś sądzę, że byłby to koniec - albo się czegoś trzymamy i sobie ufamy albo szkoda głowy zawracać).
No i po co kłamałeś, Autorze tematu? Nie lepiej byłoby uprzedzić dziewczynę: "Nie gniewaj się, ale na spotkaniu z kolegą będzie jeszcze nasza koleżanka"?. Może by i pomarudziła, ale okazałbyś jej szacunek i zaufanie.
A z drugiej strony - dziękuję za bycie z kimś, kto szpieguje, kontroluje i... też kłamie (ten "nalot" na spotkanie). Oboje jesteście siebie warci.
Nie wiem, czy warto walczyć o ten związek. Ewidentnie brak w nim szczerości i uczciwości.

Co się śmiejesz?Normalna reakcja ludzi którzy spory kawał czasu ze sobą przeżyli.Ja szczerze sobie nie wyobrażam takiej sytuacji i aż mnie skręca na samą myśl,że mogłaby się z kimś spotykać.
No i to właśnie jest dowód na to że uczucie nie wygasło.Dla mnie to była/jest kobieta na całe życie i nie wyobrażam sobie innej.Ona też bardzo się cieszyła z tych zaręczyn,była bardzo szczęśliwa.

Nie da się Ciebie czytać Kosta. Nadal nie widzisz nic niewłaściwego w swoim zachowaniu czy jesteś po prostu głupi?
4 strona i nadal jak grochem o ścianę..

Ja uważam ze ten związek nie ma sensu.. Nie można okłamywać swojej drugiej połówki bo to na szczerości opiera się związek..jesli twoja dziewczyna zazdrosna jest o koleżanki to jeśli ci na niej zależy po co ja okłamujesz /ranisz i spotykasz się z innymi.

O, ja rozumiem doskonale - jak się kogoś kocha, to się go szanuje, traktuje uczciwie i nie okłamuje. W innym wypadku tu nie jest miłość - to manipulacja. Ale ty widocznie masz inną definicję miłości niż osoby na tym forum.

I sam przyznajesz, że te kłamstwa miały chronić twój tyłek - a nie jej serduszko. Kłamałeś, bo bałeś się ją stracić. A straciłbyś, bo robiłeś coś, co się jej nie podobało. Jakby ci naprawdę zależało na dziewczynie, a nie na tym by mieć ciastko (narzeczoną) i zjeść ciastko (czy też wypić piwo z koleżankami), to byś nie robił tego, co jej się nie podoba. Na piwo z koleżankami chodziłbyś w towarzystwie narzeczonej (żeby się bidula nie musiała stresować domyślankami), a sam byś wychodził z kumplami.

Ależ my Ciebie doskonale rozumiemy, chciałbyś zjeść ciastko i jednocześnie je mieć.
Chcesz mieć swoją dziewczynę, jednocześnie zabawiać się z innymi.
Oczywiście kontakty z innymi bagatelizujesz (kłamiesz, zdradzasz po pijaku, spotykasz się za jej plecami) i nie jesteś w stanie pojąć, że Twoja dziewczyna odbiera to jako nielojalność.

...i w tym miejscu widać Twój brak wyobraźni, dlatego śmiałam się z Twojej ślepoty, bo sam sobie odpowiedziałeś.
Powinieneś jeszcze dopisać "...i okłamywać".

Gdyby moja dziewczyna dała taki warunek to chyba bym zmienił.Dla niej to mogę zrobić teraz wszystko,byle tylko dała mi jeszcze jedną szansę.
Piszecie,że jestem egoistą.A myślicie,że mnie serce nie boli jak sobie pomyślę co teraz przeżywa i jak cierpi?Ona jest dobrą i wrażliwą kobietą.
Popełniłem błędy i mam tego świadomość ale taka próba może tylko wzmocnić bo wiem że jakbym otrzymał szansę to już bym jej z rąk nie wypuścił.Nie będzie żadnych kłamstw,koleżanek itd.

Jak każdy chłop po prostu lubię spędzać czas z kobietami,rozmawiać z nimi,pożartować.Po prostu może nie zdawałem sobie sprawy że już samo to wzbudza zazdrość partnerki.Ja nie mam żadnych złych zamiarow i może dlatego nie dostrzegam tego.

Masz rację Kosta.
Jesteś jedynym na tym forum, który wie, jak to jest kogoś kochać.
A my tutaj nie jesteśmy w stanie zrozumieć, że nielojalność, oszustwa, zdrada, kłamstwa i ogólnie nieuczciwość wobec osoby, którą się kocha jest wyrazem czystej miłości.
Dzięki, że tu napisałeś, teraz już wiemy, jak okazywać prawdziwą miłość.

Zauważ Słońce że dałem znak zapytania na końcu.Nie było to więc twierdzenie a pytanie.