Co ostatnio oglądałaś ? - Netkobiety.pl

TRON: Legacy bardzo fajny remake.

Ostatnio oglądałam Shelter, z Meyersem:-) Myślałam, że to taki troszkę thriller, ale to normalnie horror z prawdziwego zdarzenia! Ale ja uwielbiam Meyersa więc i tak obejrzałam:-) świetnie tam zagrał, tak normalnie przerażająco, że aż ciary przechodziły...!!!

W sobotę obejrzałam film "Przeszłość". To film reżysera "Rozstania", które na pewno wkrótce obejrzę. Co do "Przeszłości" to na początku zastanawiałam się o co chodzi, pewien czas niejasne były relacje między bohaterami, jak dla mnie trochę za długi. Początkowo przez nawet też dłuższy czas film wyglądał jak wycinek z życia rodziny po prostu, bez większej fabuły, potem jednak to się zmieniło. Na pewno aktorzy zagrali całkiem dobrze. Film według mnie pokazuje konsekwencje wyborów, to jak przez nieodpowiedzialność dorosłych cierpią dzieci. Nie polubiłam głównej bohaterki, nie umiała zupełnie panować nad swoimi emocjami i krzywdziła tym innych. Trzeba przyznać, że zagrała swoją rolę bardzo dobrze, więc jej postać jest realistyczna, ciężko ją polubić. Właściwie jedynym normalnym jak dla mnie był jej były facet i bardzo go polubiłam. Być może brakowało mi trochę bardziej złożonych osobowości, może bohaterkę mogli pokazać bardziej z różnych stron, byłaby ciekawszą postacią, a nie tylko po prostu tak antypatyczną, w sumie jej facet obecny tak samo. Niemniej, film skłania do refleksji.

Jest dosyć trudny w odbiorze, ale warty obejrzenia. Pokazuje też jak czasem ludzie za swoje wybory obwiniają innych, zamiast wziąć za nie odpowiedzialność, jak swoim postępowaniem egoistycznie zabierają dzieciom szansę na stabilny dom, liczy się dla nich tylko "ja", a dzieci mają się dostosować. Okropna postawa. Film nie jest jakiś świetny, ale słyszałam, że inne reżysera lepsze. Niemniej jest na niezłym/dobrym poziomie. Nie ukrywam, że jest dołujący, mało tutaj jakiejś nadziei czy akcentów, które by przełamywały to co dzieje się w filmie i to też pewien minus, ale ogólnie warto obejrzeć. Zakończenie trochę dla mnie średnio wyszło jeszcze. No ale ogólna ocena 7/10. Myślę, że mogę polecić, ale tak, z nastawieniem, że jest trudniejszy w odbiorze i przez pewien czasem ciężej oglądać, ale warto mimo tego dalej oglądać, bo moim zdaniem film ogólnie wartościowy.

Obejrzałam ostatnio "Rozstanie". Film dobry, ale w sumie spodziewałam się więcej, przyznaję. Początkowo więc uznałam, że średni. Tutaj też reżyser podejmuje tematykę rozstania, jak w "Przeszłości" (w wszystkich jego filmach w sumie podobno jest ten wątek), gra aktorska świetna, film zrobiony bardzo dobrze. Film pokazuje postępowanie ludzi w trudnych sytuacjach, niemniej nie do końca mogłam zrozumieć bohaterów i ich poczynania. Także widzimy podejście do religii jednej z bohaterek, gdzie jest ona bardzo ważna w jej życiu, co często prowadzi do sytuacji, które mogą nas dziwić. Za to główny bohater i jego rodzina jest bardziej liberalna. Jest zderzenie obu rodzin, całość opiera się na wielu dialogach, trzeba się skupić. Muzyki w sumie ten reżyser nie używa w filmach, więc tym bardziej siłą są dialogi. "Przeszłości" w sumie dałam 7, a tutaj ten film jednak lepszy, ale to ostatecznie mogłabym "Przeszłości" dać 6, a temu filmowi 7, ale moje oceny chyba zostawię już takie jakie są "Przeszłość" najwyżej mogę powiedzieć, że to taka słabsza 7, a "Rozstanie" ta 7 jest mocniejsza. Film dobry, ale po prostu do bardzo dobrego czegoś mi zabrakło, przedstawiona historia nie do końca mnie przekonała. Moja ocena 7/10, niemniej mimo że spodziewałam się trochę więcej polecam.

Aha rozumiem, obejrzałaś inne filmy Farhadiego?

Obejrzałam ostatnio:

"Co wiesz o Elly" - już trzeci obejrzany film Fahadiego. Jak pisałam filmy jego co widziałam uznałam za dobre, ale też spodziewałam się więcej, aż tak nie zachwyciłam się. Niemniej chciałam i tak zobaczyć inne filmy, więc tak zobaczyłam w krótkim czasie. Ten uważam za najlepszy na razie, bardzo mi się podobał. W sumie pokazuje na pewno wiele rzeczy np jak różne kłamstwa mogą doprowadzić do pewnych sytuacji, my tutaj tego możemy do końca nie zrozumieć, ale wiadomo kultura irańska jest inna i myślę, że reżyser po prostu chce nam ją pokazać, szczerze mimo, że sam jest z Iranu przekazać co jego zdaniem jest niezbyt dobre w tej kulturze. Mamy Irańczyka, który wrócił z Niemiec, po nieudanym małżeństwie z Niemką właśnie, mamy grupkę przyjaciół i Elly, którą na to spotkanie zabrała jedna z bohaterek filmu. Dobrze też pokazane jak czasem dużo nie wiemy o kimś, kto jest niby uśmiechnięty, ale tak naprawdę mało o nim/o niej wiemy. Uważam też, że film pokazuje też, jak mimo wszystko pozycja kobiety jest gorsza, mimo że wiadomo, że pewnie Iran trochę też się zmienił. W grze aktorskiej bohaterów widać wiele emocji, klimat filmu dobry. Moja ocena 8/10, bardzo dobry film, polecam.

Ostatnio obejrzałam też "It follows". Kiedyś obejrzałam już zwiastun tego thrillera. No klimat jest, chociaż czasem miałam wrażenie, że muzyki za dużo czy za bardzo dominuje, co jednak dla mnie mogliby bardziej "stonować". Niemniej ogólnie klimat dobry, aktorzy średni w sumie, ale nie najgorsi, historia ciekawa, ale fakt, może niepotrzebnie oglądałam ten zwiastun, spodziewałam się więcej. Nie jest dla mnie to jakiś super film, mimo innowacyjności pewnej w sumie, ciekawego tematu, ale po prostu niezły. Moja ocena 6/10, polecam, ale też ja osobiście spodziewałam się trochę więcej.

Kwiat pustyni, podoba mi sie i ksiazka i film

Wczoraj obejrzałam "Come back to me" (2014) - thriller. Samo wykonanie filmu dosyć dobre dla mnie tak na 6, gra aktorów już gorzej, kiepscy byli moim zdaniem, czasem ich zachowania były sztuczne, no może prócz Dale'a, który ciekawie odegrał swoją rolę, ale pomysł na tyle dobry i nieźle zrealizowany, że nie przeszkadzało mi to tak bardzo. Sam pomysł jest moim zdaniem właśnie dosyć oryginalny, sama amnezja, zaniki pamięci nie, ale to co czego dowiadujemy się później już tak. Można trochę przerażenia i napięcia odczuć z główną bohaterką. Właśnie pomysł sprawia i niezłe wykonanie, że mimo gorszych aktorów film niby też nie powala, ale jest czymś innym i daję 7. Trochę mu brakuje, ale na tyle mnie zaciekawił i jest to coś nieco nowego, że oceniam go dobrze. Polecam.

Ostatnio obejrzałam "Noi albinoi" (2003) - oglądałam z 3 dni "na raty", bo i nie do końca miałam czas i film jest cięższy, więc owszem na raz nie było tak łatwo. Niemniej mimo tego moja ocena będzie wysoka 7, bo całościowo wart jest uwagi, mimo że tak łatwo to się nie ogląda. Na pewno świetny jest klimat, bo Islandia, jest to film islandzki, fascynuje mnie ten klimat, te widoki itp i to, że jest tam zupełnie inaczej, tutaj niby rok podobno 2001 jak gdzieś czytałam, a faktycznie jak ktoś napisał wszystko wygląda tam biednie, jak z PRL-u. No, ale podobno te małe miasta w Islandii mogą tak wyglądać. Zupełnie jakby to było dość dawno, trochę inny świat. Dużo też śniegu, piękne widoki, film trochę z niebieską poświatą jak też ktoś pisał. Historia młodego buntownika Noi, który różni się od innych rówieśników, olewa szkołę, mimo że głupi nie jest i czuję się tam trochę uwięziony, jakby nie mógł rozwinąć skrzydeł. Do tego jego relacje rodzinne, które są dosyć kiepskie i chłopak nie ma tam prawie nikogo, kto byłby mu bliski. Akcja toczy się powoli, sennie, są też wstawki zabawne, ale na pewno jest to zdecydowanie bardziej dramat, więc zadziwiające, że na zalukaj, gdzie oglądałam dali kategorię komedii. Film nie jest też wybitny, ale warty uwagi, zakończenie wydawało się niepasujące do całości, ale chyba znaczenie ma, podobno trzeba tutaj odnieść się do literatury, podobno ktoś na filmwebie ma artykuł, który może wiele co do filmu, motywów wyjaśniać, więc napiszę do tej osoby, by mi wysłała. No bo wiadomo bez tych odniesień mogę film rozumieć słabiej. Niemniej, na pewno jest to historia o buncie, ale też dojrzewaniu, trudnych relacjach, trudności w odnalezieniu się w świecie. Moja ocena 7/10, generalnie polecam.

Truskaweczko z tych wymienionych przez Ciebie widziałam wszystkie. Wydaje mi się, że z jego filmografii nie widziałam chyba tylko jednego filmu. Pamiętam, że swego czasu miałam spory problem z jego znalezieniem.
Kilka lat temu kino irańskie stało się dość "modne", ponieważ było często i chętnie nagradzane na prestiżowych festiwalach filmowych.Wielkim plusem tej mody stał się fakt zdecydowanie łatwiejszego dostępu do produkcji stamtąd pochodzących. Dla wielu osób kino irańskie jest synonimem nudy   ale mnie akurat ten rodzaj narracji w kinie bardzo odpowiada. Lubię kiedy reżyser traktuje widza jak inteligentnego człowieka, któremu nie trzeba wszystkiego "łopatologicznie" wyjaśniać, gdy do końca seansu nie wiadomo, do czego doprowadzi nas odkrywanie kolejnych warstw opowiadanej historii...

Z thrillerów/horrorów obejrzałam ostatnio:

"The Culling" (2015) - zaczyna się dosyć ciekawie, grupa przyjaciół spotyka dziewczynkę, która podobno była z dziadkiem i nie może go znaleźć, prosi o podwiezienie do domu. Niemniej potem moim zdaniem sporo napięcia pada, film robi się sztampowy, chyba też w dużej mierze przez to, że bohaterzy mnie naprawdę mocno irytowali. Potem trochę też namieszali w tej fabule, dla mnie niepotrzebnie, wychodzi takie nie wiadomo co, nie wiem jak to określić. Dla mnie film co najwyżej średni, ale raczej nawet poniżej średniej, oceniam na 4/10.

Oglądałam też coś z filmu z wątkiem animowanym:

"Paddington" (2014) - tak czytałam, że w tej animacji nie ma za wiele humoru, niektórzy podobno byli zawiedzieni, znudzeni, tak czytałam w niektórych komentarzach. Dlatego wiedziałam, że nie będzie to kolejna animacja z dużą dozą humoru, szkoda, lubię go w animacjach, ale mimo wszystko i tak ten humor w pewnym stopniu jak dla mnie tu był. Zresztą Paddington to angielska bajka akurat, więc nawet angielski humor jest inny, jakby nawet tak porównywać. Niemniej w paru scenach się pośmiałam, a większą część seansu uśmiechałam się, bo fabuła prosta, taka jak na film familijny, ale i taki film czasem lubię obejrzeć, więc ok. Nie ma tutaj żadnych zaskoczeń, wszystko prosto, gładko, ale idealnie jak np ma obejrzeć tę animację dziecko moim zdaniem. A i mi jak pisałam dorosłej też się nawet podobało. Bajka ma też niewątpliwie przesłanie, miś jest uroczy i miło się ogląda, film pozostawia dobry humor Podobnie miałam po "Pan Popper i jego pingwiny" - też film familijny, więc tutaj nie będzie żadnych zaskoczeń, jest prosto, spokojnie, ale i tak dobrze się ogląda. Moja ocena 7/10, polecam na poprawę nastroju, właśnie jako taki spokojny, ciepły film

"Paranorman" (2012) - całkiem dobra animacja, lekko mroczna, klimatyczna, po prostu inna od wszystkich w pewnym stopniu i nieźle mi się ją oglądało. Początkowo mnie interesowała podczas oglądania, ale jakoś nie wciągała, więc myślałam nad 6/10, ale ostatecznie daję jednak 7/10. Zrobiło się ciekawiej, fabuła nieźle wymyślona, postacie interesujące, dubbing też mi pasował, trochę zabawnych momentów też - chociaż nie jest to animacja taka bardzo zabawna moim zdaniem. No i morał, który według mnie jest bardzo wartościowy, animacja na pewno pokazuje jak często ludzie obawiają się inności, a zazwyczaj nie ma czego A także mówi o wybaczeniu, które choć jest trudne, to możliwe, bo nie ma co nosić w sobie złości i chęci zemsty, bo to nic nie daje. Moja ocena 7/10 jak pisałam, dobrze się ogląda, polecam jak też lubicie animacje.

Obejrzałam ostatnio parę filmów:

Pusty dom" - zaczęłam oglądać z 2 lub 3 tygodnie temu i wtedy obejrzałam jego godzinę, a jakiś czas temu dokończyłam pół godziny. Nie dlatego, że film mi się nie podobał, ale jakoś tak wychodziło. Niemniej ten film też bardzo mi się podobał, jest bardzo oryginalny, oszczędny w dialogach, główni bohaterowie prawie nic nie mówią poza sceną pod koniec, a jednak widać ich emocje bardzo dobrze i początkowo nie byłam przekonana jak to wyjdzie jak tak mało dialogów, ale jednak wyszło według mnie bardzo dobrze. Może nie pasowała mi tylko chwilami muzyka, widzę, że ktoś na filmwebie napisał podobnie, chodzi mi o tę indyjską bodajże, poza tym film bardzo mi się podobał. Intrygujący film, a przede wszystkim dzięki sposobowi ukazania, bardzo dobry klimat Ma bogatą symbolikę i daje do myślenia. Po prostu inne spojrzenie, świetni aktorzy i dające do myślenia zakończenie, dosyć zaskakujące, dobrze zrobione. Bardzo dobry film, moja ocena 8/10.

"Magical girl" - oryginalny film, czegoś tak wymyślonego jeszcze nie oglądałam. Ktoś napisał na filmwebie, że film jak układanka puzzli i coś w tym jest. Nie powiem, akurat dosyć ciężko mi się oglądało, ale klimat sprawiał, że mimo ciężkości filmu obejrzałam do końca. Nawet jak jest ciężej, a mi chwilami było, to warto obejrzeć do końca, film niełatwy, ale ogólnie też uważam, że bardzo dobry. Początkowo wydawało mi się, że będzie to ciekawa historia, ale taka jakich wiele, że ojciec zrobi wszystko dla córki, by spełnić jej marzenie i tyle, a tutaj tak naprawdę jest wiele innych ważniejszych wątków jak się okazało, które mocno zmuszają do myślenia. Mam tylko małe zastrzeżenie, bo jednak dla mnie tych niedomówień jest trochę za wiele, nad czym się głowiłam, trochę sama dopowiedziałam, ale to chyba właśnie chyba też chodzi, by sobie dopowiedzieć... Niemniej, obejrzę film jeszcze raz któregoś razu, bo może wtedy więcej rzeczy będzie dla mnie jasnych. No bo trochę za dużo niedomówień, ale mogłam też czegoś nie dostrzec, a jak nie, to jednak trochę ich za dużo dla mnie, ale całość oceniam pozytywnie, a film interpretować można na pewno na wiele sposobów, dużo po nim myślałam po seansie i na pewno jeszcze będę myśleć. Intrygujący bohaterowie i cała fabuła. Zakończenie zaskakuje i wręcz szokuje - takie miałam odczucia, takie zaskoczenie i pewien szok, że tak to się zakończyło. Trudny film, ale polecam też, moja ocena 8/10.

We are still here" (2015) - małżeństwo przyjeżdża w nim do takiego domku po stracie dorosłego syna, jest zima, nadaje to pewnego klimatu. Zaczyna się właśnie klimatycznie, gra aktorów czasem miałam wrażenie, że lekko przerysowana, ale poza tym całkiem dobra. Klimat jest, pewne napięcie, ciekawość przy oglądaniu, film nieźle zrobiony. Później tylko zepsuły dla mnie klimat pewne sceny, po prostu twórcy jakby potem trochę odeszli od klimatu, zrobiło się krwawo, a przy tym lekko właśnie absurdalnie, tzn te sceny jakby nie były dopracowane. Brakowało mi tego wcześniejszego klimatu, moim zdaniem źle, że od niego odeszli i jakby poszli w inną stronę. Niemniej film niezły, uważam też, że mimo że niczym nie zaskakuje to fabułę ma ogólnie ciekawą, nieźle się oglądało. Moja ocena 6/10, żaden szał, ale nawet ok. Polecam, można obejrzeć według mnie, pomijając te właśnie sceny, które moim zdaniem odeszły od klimatu, były trochę absurdalne i za to minus, a tak to ok.

"Ani drgnij" (2014) - po opiniach spodziewałam się gorszego filmu. Nie ma tutaj praktycznie krwi, jest za to klimat, aktorstwo w sumie dosyć słabe moim zdaniem i początkowo śmiałam się z ich dialogów, były dla mnie dosyć głupie, ale potem i tak wciągnęłam się w film. Fabuła jest tajemnicza, intryguje, można powiedzieć, że jak chodzi o fabułę, to pomysł jest oryginalny, bo podobny może był w jakimś serialu chyba, ale w filmie chyba nie. Nieźle mi się oglądało mimo jakichś wad, zakończenie widziałam na filmwebie, że wielu osobom się nie podobało, dla mnie było akurat niezłe. Może powód dla jakiego mogło się to dziać i był jakby na końcu podany też do końca mnie nie przekonał, ale jakby nie patrzeć jest też ciekawy, to widocznie taka metafora, tylko może nie przedstawiona tak do końca, niedopracowana. Po prostu jest pewien klimat mimo wszystko jak dla mnie i film intryguje, moja ocena będzie 6/10, było nawet nieźle, spodziewałam się właśnie mniej po ocenie. Nawet polecam, mimo gorszej gry aktorów itp.

"Gallows hill" (2013) - ten film też obejrzałam, miałam oglądać już dawno, ale jednak dopiero wczoraj. Aktorzy nawet grają w porządku, a najlepsza gra myślę tej dziewczynki, na pewno lepiej niż w filmie wyżej, ale cały film oceniam podobnie. Z tym, że tutaj klimatu jest mniej niż w "Ani drgnij" i historia jest jak w wielu innych horrorach po prostu. Straszny też nie jest, mimo motywu opętania. Niemniej jest ciekawy, zachowania bohaterów dosyć głupie, ale nie jest jeszcze bardzo źle. Dobrze się mi oglądało. Do końca byłam ciekawa jak film się zakończy, zakończenie może średnie, ale nie jest też złe. Moja ocena tutaj też 6/10. można obejrzeć.

Big Love - polski film:-)
Szesnastoletnia Emilia poznaje o osiem lat starszego Maćka, który otwiera przed nią świat namiętności oraz młodzieńczego buntu.
Skutek oglądania? Mizerny, ale dla ciekawości mozna zobaczyć:-)

Dzisiaj obejrzałam "Zaginioną dziewczynę". Wiedziałam już jaki będzie przebieg akcji, bo czytałam książkę, na podstawie której właśnie jest film. No i wiadomo, to nie to samo jak oglądać bez czytania książki i nie wiedzieć co dalej będzie, ale jednak wiele przyjemności z oglądania mi to nie zabrało. Średnio w sumie lubię Afflecka, ale do tej roli mi pasował. Rosamund Pike wcześniej nie kojarzyłam, ale zagrała tu świetnie, jestem pod wrażeniem. Fabuła jest bardzo ciekawa, film jak dla mnie jest gorszy od książki, której dałam ocenę 8, czyli bardzo dobra, ale nadal dobry - dam 7. Intryguje, ciekawi, ma dobrze dobraną muzykę, zwłaszcza pod koniec, gdzie bardzo ta muzyka pasuje do mocnego zakończenia, które owszem w realnym życiu nie byłoby tak prawdopodobne, ale w filmie pasuje. Zakończenie przeraża swoją wymową, pamiętam dreszcz jaki poczułam, gdy czytałam książkę i te zakończenie. Autorka bardzo dobrze to wymyśliła. Bardzo dobrze pokazała też manipulację, jak można udawać, a jak wielu ludzi ocenia po pozorach. Żadna z postaci ani w książce ani w filmie nie jest jednoznaczna. Książka lepsza, bo po prostu więcej przekazuje emocji postaci, jest jeszcze bardziej intrygująca, ale film też warto obejrzeć. Po prostu warto i przeczytać książkę, i obejrzeć film. Polecam.

"Królowa przedmieścia" z Aleksandrem Żabczyńskim i Helena Grossówną oglądałam ostatnio. A filmów, które mi się podobały jest cała masa...

Zapomniałam napisać, że wcześniej już jakiś czas temu obejrzałam film dokumentalny "W cudzej skórze". Jestem pod jego dużym wrażeniem. Prawdziwa historia, smutna i przerażająca o zaginionym chłopcu i o tym jak to się potoczyło dalej - nie pisze więcej, by nie było spojlerów. Smutne jest, że w pewnych sprawach może nigdy się nie dojdzie do prawdy. Tyle spraw zaginięć, a tyle niewyjaśnionych. Dokument bardzo dobre zrobiony, wstrząsa, skłania do przemyśleń. Bardzo dobry, moja ocena 8/10.

Wczoraj obejrzałam "Reversal" (2015) - thriller o porwanej i więzionej dziewczynie, której udaje się uciec i zemścić. Jednak nie jest to tak do końca takie jak inne filmy tego typu. Nadal jest przewidywalnie, ale jest jednak trochę inaczej. Całkiem mi się film podobał, dosyć dobry klimat, aktorstwo moim zdaniem całkiem ok, trochę nielogiczności raczej też, ale takie, że mogę jeszcze przymknąć oko, skoro cały film ogólnie nawet mi się podobał. Zakończenie dobre, niby nic takiego wielkiego w nim się nie zdarzyło, ale też jest pewne zaskoczenie i szkoda głównej bohaterki, jak dowiadujemy się pewnej rzeczy na końcu, to jest jeszcze bardziej smutno z powodu tego co jej zrobił ten psychopata. Zakończenie po prostu dobrze zrobione moim zdaniem. Całościowo daję 6/10, bo czegoś może mi zabrakło do oceny 7, no i brakuje jeszcze może jakiegoś mocniejszego akcentu w trakcie filmu i już by było dobrze, ale i tak jest całkiem dobrze. Polecam, całkiem dobry thriller, nie jest do końca taki jak inne, motywy się powtarzają, ale są na tyle dobrze zrobione, że ogląda się dobrze według mnie.

Wczoraj obejrzałam "Yumę" (2012) - wiem, że ten film pokazywał takie środowisko, więc w nim przekleństwa, patalogia są "normalne"/ No  i nie obawiam się takich filmów, nie jestem jakaś przesadnie delikatna, niemniej miałam wrażenie, że tutaj poza przekleństwami itp jest niewiele więcej, a to już dla mnie wada. Pokazano kradzieże, przewożenie towarów z Niemiec, łapówki i ok, a także zachwycanie się zachodem itp co akurat dobrze w sumie pokazali, za to plus, mogło to tak kiedyś wyglądać, ale to jeszcze nie sprawia, że film jest dobry. Gra aktorska nie do końca też mnie przekonała. Klimat filmu też. Można jednak obejrzeć film w miarę bez nudy, czasem pośmiałam się z ich tekstów. Daje trochę też do myślenia, ale nie na tyle, bym oceniła ten film jakoś dobrze. Ogółem średni czy nawet poniżej średniej dla mnie, ale dam 5. Nie jest najgorzej, obejrzeć można, ale dla mnie średni film.

Złap mnie, jeśli potrafisz, z moim ukochanym Tomem Hanksem:-)
Oparta na faktach historia młodego fałszerza, który w latach 60., podając się za pilotów, lekarzy i profesorów, wyłudził z banków ponad 2,5 mln dolarów. Zabawa w kotka i myszkę:-)

Jakoś w lutym planowałam obejrzeć "Still Alice". Obejrzałam dwa dni temu. Film świetny, oglądałam przy świadkach i musiałam mocno się wysilić, by nie było fontanny łez. Od dawna nie wczułam się tak bardzo w film, bardzo mnie poruszył. Ktoś może oglądał?

Zobaczyłam też najnowszego "Kopciuszka", całkiem przyjemna bajeczka. Co nie zmienia faktu, że Richard Madden o wiele bardziej podobał mi się w " Grze o Tron".

Czy łatwo się wzruszam, to nie wiem. Albo raczej tak: wzruszam się bardzo łatwo, ale całkiem nieźle nad tym panuję. W kinie może bym jeszcze pochlipała, ale to było w samolocie pełnym ludzi, więc stwierdziłam, że nie będę robić sceny.

truskaweczko, widziałaś "Powstanie warszawskie" (nie mylić z "Miasto 44"!)? Rety, chyba jeszcze nigdy tak nie płakałam na filmie.

Wczoraj byliśmy w kinie na "randce z królową" jak ktoś lubi komedie romantyczne to polecam zobaczyć. Myśmy się bardzo uśmiali

"Wykolejona" i nie polecam. Totalna szmira. Szkoda kasy na bilety.

"To nie jest kraj dla starych ludzi" - momentami długawy ale i tak świetny. Javier Bardem zagrał niesamowicie tego psychopatę <3

Szybcy i wściekli 7

"Chappie", gdzie główne role grają Yolandi i Ninja z Die Antwoord. Cudowny film.

Ja się na przykład na Interstellarze strasznie wynudziłem. Oglądałem jakiś czas temu i do tej pory nie rozumiem ani hype'u ani szumu ani ochów i achów nad tym tytułem. Ale jak komuś się podobał to spoko.

Widziałem oba, ładne, widowiskowe ale jak w nich nie widziałem ani głębi ani przekazu ani nic wartego uwagi. Bo z obu pamiętam nader niewiele więc to znaczy tylko tyle, że mi nie podszedł. Ani jeden ani drugi.

Właśnie obejrzałam "Księgę życia" (2014) - bardzo dobra animacja. Początkowo po prostu niezła/dobra, ale z czasem coraz lepsza. Ta grafika, postacie, stroje, a opowiadana przez panią dzieciom w tej animacji historia dzieje się w Meksyku. Magia barw, świetna muzyka, jak Manolo śpiewa, to byłam jak zahipnotyzowana, piękny głos w tych piosenkach, słowa piękne, idealnie Fabuła prosta, ale też bardzo ciekawa, piękne przesłanie, dużo w tej animacji jest miłości, głównym wątkiem jest miłość jakby nie patrzeć między Manolo a Marią, a ja lubię takie wątki, niemniej jak ktoś lubi mniej, to i tak pewnie klimat animacji go porwie Jest tutaj też walka ze złem, odwaga, radość z życia, no po prostu wspaniała animacja. Drobna wada tylko właśnie, że początkowo było tak nieco gorzej, dlatego nie będzie 9/10, a 8/10, ale i tak bardzo dobra ocena, niewątpliwie warto obejrzeć i bardzo polecam. Te animacje i piosenki będę mieć bardzo długo w pamięci. Piękna animacja, z wspaniałą warstwą wizualną, ciekawie stworzonymi postaciami, gamą wielu barw

Obejrzałam wczoraj "Skok przez płot". Lubię animacje, wiele z nich nie jest tylko dla dzieci, a można poprawić sobie nastrój. Ta może wydaje się początkowo bardziej dla dzieci, ale moim zdaniem dla dorosłych też bardzo fajna. Prosta, ale ciekawa fabuła, fajne postacie i niezły dubbing, trochę można też się pośmiać, przesłanie też proste, ale urocze, fajne też Myślałam nad 7/10, bo jakieś wady tam pewnie są, ale jednak 8, bardzo dobra animacja, warto obejrzeć

Wiek Adaline - wyjątkowy, klimatyczny film i ciekawa odsłona Harrisona Forda.
W głowie się nie mieści - najnowsza animacja Pixara, mistrzostwo, i dla dzieci i dla dorosłych - najmądrzejszy film animowany jaki powstał.
Whiplash - nie bez powodu nominowany do Oscara - genialny dramat muzyczny!

Ostatnio obejrzałam:

"White settlers" (2014) - ten film nie jest niczym nowym, jest raczej takim średnim, standardowym thrillerem, gdzie małżeństwo jest atakowane w domu przez intruzów i niektóre sceny są głupie. Niemniej źle też nie jest i w miarę z ciekawością obejrzałam, maski jak w tym filmie były już w innym, ale no niech będą. Moim zdaniem fajnie, że było trochę zabawy w kotka i myszkę, przez to jak dla mnie jest pewna doza napięcia. Zakończenie trochę dziwne, wydaje się początkowo absurdalne, ale jakby nie patrzeć raczej zaskakuje  Jest średnio, ale obejrzeć można, trzyma w napięciu trochę, nie jest najgorzej zagrany, tylko nawet ok, moja ocena 5/10. Nie jest super, ot standardowo, ale można obejrzeć bez poczucia zmarnowanego czasu, bo średnio zawsze lepiej niż słabo, zwłaszcza jak lubi się thrillery jak ja, to każda dawka napięcia w filmie mile widziana

Wzięłam się też za starsze filmy, bo jak z nowych nie ma już za bardzo co ciekawego oglądać, to pomyślałam, że fajnie obejrzeć jakieś stare horrory, niektórych nie oglądałam, po prostu obawiałam się, że stare, to i klimat nie będzie mi odpowiadał, jak takie naprawdę stare. No, ale znalazłam dwa, stare, jeden sprzed ok 40, drugi sprzed 50 lat, a mimo obaw było naprawdę dobrze  Także takie będę też wyszukiwać.

A dokładniej obejrzałam "Alicjo słodka Alicjo" (1976) i "Krzyk ciszy" (1961). Pierwszy film, klimatyczny, raczej thriller niż horror i straszny nie jest, ale jest wciągający, nieśpieszna akcja, ale ogląda się z zainteresowaniem, podobno pierwszy morderca w masce w historii kina, a maska ciekawie zrobiona, charakterystyczna, charakterystyczny jeszcze żółty płaszcz, początkowo wygląda to dziwnie, ale jednak intrygująco i fajnie to wymyślili. Aktorzy zagrali całkiem dobrze, chociaż nie wszyscy, ale poziom jest całkiem ok, a dziewczynka, która zagrała Alicję była świetna, aż dziwne, że jak patrzę na jej filmweb, to nie grała chyba potem nigdzie, szkoda. Zagadka jest ciekawa, skomplikowana nie jest i nie ma wielkich zaskoczeń, ale i tak ogląda się dobrze. Zakończenie mnie zaskoczyło, coś czego się nie spodziewałam, dając sporą dawkę adrenaliny na koniec. Film ma też wady, nie jest idealny, np trochę za szybko dowiadujemy się kto jest mordercą, ale poza tym jest dobry, a postacie jeszcze dodam, że spójne moim zdaniem, ciekawie przedstawione też ich relacje. Moja ocena 7/10, polecam.

Drugi film za to czarno-biały, bo jeszcze starszy, skoro 1961 rok, nie powiem, ale samo to też moim zdaniem nadaje ciekawego klimatu. Niepełnosprawna kobieta tutaj przyjeżdża do posiadłości swojego ojca i zdaję sobie sprawę z tego, że mógł on zostać zamordowany, chce poznać prawdę. Wszyscy wydają się bagatelizować to co mówi, twierdząc, że to tylko problem z jej nerwami, po jej stronie jest tylko szofer. Akcja jest gęsta, powolna, ale taka duszna, klimatyczna. Nie ma też czegoś strasznego, ale klimat jeszcze lepszy niż w poprzednim filmie, niepokojący, trzyma w napięciu, po prostu ciężko się oderwać. Gra aktorska bardzo dobra, główna bohaterka piękna, urocza, inni bohaterowie niejednoznaczni i ciekawie skonstruowani. Fabuła niby prosta, ale potem są dwa niezłe zaskoczenia, coś czego wcale nie brałam pod uwagę, mimo wielu scenariuszy w głowie. Jest wiele właśnie zwrotów akcji, domysłów, gdy oglądamy ten film. Wspaniały, bardzo dobry, moja ocena 8/10, polecam!