Co ostatnio oglądałaś ? - Netkobiety.pl

Wczoraj oglądałam "Wielkie piękno". Trudny, w stylu Felliniego. Jak ktoś lubi takie filmy, to polecam. Ja lubię .

dzis obejrzany "atlas chmur" piękny film przekazujący znana nam prawdę od lat :-)

O tak,genialny film, też lubię do niego wracać - ta muzyka <3

Ja ostatnio widziałam Hobbita - lepiej późno niż wcale. Film bardzo mi się podobał, idealne zakończenie trylogii oraz całej historii ekranizacji Tolkiena (choć może coś jeszcze zrobią, na co liczę )

"47 roninów".
Wzruszyłam się - wątkiem o miłości, która rozdzielona przez śmierć daje obietnicę spełnienia w przyszłym życiu. Oooch. Któż by nie chciał takiego uczucia przeżyć...
Piękne sceny walki, animacje, czary, duchy i wiedźma plus wątek obyczajowo-kulturowy i melodramatyczny, ale coś się to wszystko razem kupy nie trzyma. Jakby czegoś brakowało. Jakiegoś pazura, mocnego uderzenia, wyrazistej postaci. A tu wszystkie takie nijakie. No ale jak to w hollywoodzkiej produkcji łezka musi popłynąć .

Ostatnio oglądałam:

"Lektor" (2008)- film porusza kontrowersyjny temat np romansu nastolatka z dorosłą, dojrzałą kobietą i trochę obawiałam się czy nie będę mieć przez to pewnego niesmaku, ale nie. Film jest tak zrobiony, że mnie to wręcz nie raziło i z zaciekawieniem śledziłam ich losy. W końcu różne są koleje losu, a reżyser bardzo ciekawie przedstawił relacje dwójki tych ludzi. W kontekście całości jest to dla mnie wiarygodne, bo gdy poznajemy kim jest Hana, to ja w sumie wtedy zaczynam rozumieć czemu weszła z nim w romans. Była po części chyba kobietą, która nie rozumiała co jest dobre a co złe, dlatego tak mało było w niej refleksji po tym co zrobiła, a czego dowiadujemy się później. No bo później film porusza bardzo ważny temat, czego może lepiej nie zdradzę, bo warto obejrzeć, choć zdaję sobie też sprawę, że wiele osób już na pewno obejrzało ten film, a ja tak z opóźnieniem Cały film mnie zaciekawił, jest świetnie zrobiony, muzyka, dialogi, gra aktorska - to wszystko dla mnie łączy się w bardzo dobrą całość. To dobrze, że Kate Winslet za swoją postać otrzymała nagrody, jest bardzo wiarygodna.

Tak samo podziwiam grę nastoletniego Davida Krossa. Nie znałam wcześniej tego aktora, ale widzę, że film był jednym z jego pierwszych, miał 18 lat, a zagrał rewelacyjnie, a rolę miał jakby nie patrzeć trudną, bo romans z dużo starszą kobietą, musiał pokazać też całą paletę emocji. Jestem pod dużym wrażeniem. Film ani trochę mnie nie nudził, a ciekawił, nie mogłam się oderwać od niego, mogę to spokojnie powiedzieć. Oprócz tego wyzwolił we mnie sporo emocji, raz wzruszył, raz chciałam potrząsnąć bohaterami. No, ale emocji było wiele. Historia niby całościowo nie jest bardzo rozbudowana, ale dla mnie bardzo ciekawa. Ciekawie skonstruowana. Dobrze pokazane jaki Hana miała wpływ na dalsze życie Micheala i z jakim obciążeniem musiał się zmagać tyle lat. Może jedynie zmieniłabym coś w zakończeniu, ale poza tym wszystko bardzo mi się podobało. Jeden z najlepszych oglądanych ostatnio przeze mnie filmów. Na pewno przeczytam też książkę, na podstawie, której powstał. Film też nie moralizuje, ale też nie usprawiedliwia nikogo. Dlatego też jest taki świetny moim zdaniem, pozostawia pole do wielu własnych refleksji, które ja cały czas mam. Dla mnie film rewelacyjny, bardzo polecam, oceniam go spokojnie na 9/10. Zdecydowanie warty obejrzenia, będę go pamiętać bardzo długo. Niepotrzebnie obawiałam się kontrowersyjnej tematyki, bo film jest po prostu rewelacyjny. No, ale czasem tak mam, że jestem sceptycznie nastawiona, a potem bardzo miło się zaskoczę, tak jak teraz Polecam raz jeszcze.

"Cyberbully" (2015) - znalazłam w kategorii dramat, ale moim zdaniem ma sporo elementów thrillera. Trzyma w napięciu i przeraża tym, jak można dzięki technologii zniszczyć komuś życie. Pokazuje też jak wiele może haker, co nie jest raczej nieprawdopodobne, istnieją podobno takie programy, dzięki którym ktoś może zrobić to co widzimy na filmie. Trzeba uważać. Jak pisałam trzyma w napięciu, zaciekawia, czuć poczucie zagrożenia, chwilami tez byłam bliska wzruszenia się. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że film jest wyjątkowo krótki - trwa godzinę, no i zakończenie jest dla mnie kiepskie, bo zmienia trochę konwencję filmu, na coś innego liczyłam i czegoś brakuje, trwa jak dla mnie za krótko po prostu. Dlatego niezły z plusem, ale lepiej jakby go rozbudowali, dlatego dałabym 6,5, ale może i dam 7, bo film naprawdę warty uwagi. Polecam Na filmweb nie widziałam go, chyba nie ma go jeszcze, ale na stronach online jak najbardziej i właśnie tak go oglądałam.

Ostatnio oglądałam film "Nigdy nie mów żegnaj", kilka razy się popłakałam, wzruszyła mnie ta historia. Muzyka OK. bardzo mi się podobała piosenka "Kabhi Alvida Naa Kehna". Aktorstwo świetne. Shah Rukh Khan to bardzo przystojny i utalentowany aktor. Dev Saran ma wszystko: wspaniałą karierę piłkarską i cudowną, kochającą go żonę. Maya właśnie ma wyjść za Rishiego, którego zna prawie całe swoje życie. Kocha go jak brata, a ten nie widzi poza nią bożego świata. Kiedy jednak Dev i Maya spotkają się, przeznaczenie nabierze ostatecznego kształtu, przynosząc całej czwórce wiele bólu.
Kilka lat później znów się spotkają. Maya nie znalazła szczęścia w ślubnym kompromisie. Nie potrafi odwzajemnić wielkiej miłości Rishiego. Im bardziej stara się to uczynić, tym mocniej się od niego odsuwa. Rishi czuje, że coś jest nie tak, lecz woli kryć się za rolą małego chłopca, niż spojrzeć prawdzie w oczy i przyznać, że jego miłość jest w tym związku osamotniona. Riya, żona Deva, robi zawrotną karierę. Pnie się po kolejnych stopniach kariery i tylko tam, w pracy może odnaleźć namiastkę szczęścia. W domu czeka ją chłód (jeśli będzie miała szczęście) lub ostentacyjna gburowatość Deva (jeśli akurat szczęścia zabraknie). Ten bowiem po wypadku, który przekreślił jego karierę i uczynił kaleką (w jego oczach), odtrącił miłość żony i zamknął się w cynicznej warowni, do której nie dopuszcza nikogo. Choć czasem czuje wyrzuty sumienia, jego dawna miłość do żony coraz bardziej przypomina odrazę balansującą na granicy jawnej wrogości.
I w tych okolicznościach Dev i Maya spotykają się. Początkowo zwierzają się sobie ze swoich smutków, z czasem poznają się coraz bliżej, a przyjaźń przemienia się w uczucie. Jednak to oni są zdradzającymi, a nie zdradzanymi i sumienie nie pozwoli im cieszyć się szczęściem. Nie można jednak w nieskończoność żyć iluzją.

Oglądałam to Gone Girl, bardzo fajny film. No i Ben się aktorsko wyrabia

Ja od paru dni....codziennie nocami Zakochaną Jane.... ech

Snajper jest cholernie nudny i to jakaś kpina z kina wojennego. Leży i kwiczy pod chyba każdym względem.

Hehe Reese też w sumie niezła aktorka, ale chyba jednak do Juliane Moore się nie umywa

Ja wczoraj byłam z mężem na Wkręconych 2 - powiem szczerze, że można się uśmiać. Zwykle chodzimy na filmy cięższe, bo najbardziej je cenimy, ale od czasu do czasu można sobie zrobić komediowy wieczór. Dziś planuję obejrzeć Wenus w futrze, bo znajomi mi polecali:)

No ok rozumiem, racja

GetReal, według mnie warto. Nie jest co prawda filmem trzymającym w napięciu przez cały seans. Jednak daje do myślenia i moim zdaniem może się podobać.  Mi się podobał. Nawet muszę powiedzieć, że coraz bardziej lubię Channinga Tatum. Powoli zaczyna się "aktorsko rozkręcać".

Mnie on strasznie wynudził. Ani to kino wojenne, ani to dramat a i od strony biograficznej jest taki sobie.

Jak ktoś szuka kina wojennego to się wynudzi, jak szuka scen snajperskich to też dostanie straszną bidę, historyjka jest tak nudna i tak dęta że aż zęby bolą. Bradley nie robi szału mówiąc delikatnie jak i cała reszta zresztą. Bohater jest płaski, sztuczny i miałki, patrzenie jak skromnymi gestami gęby kwituje jakieś 70-80% swoich reakcji jest w pewnym momencie irytujące i ma się głęboko gdzieś co się z nim stanie w tym całym bajzlu jaki widzimy na ekranie.

Coś tam można było z tego ugrać bo niektóre, bardzo nieliczne motywy cieszą ale w ogólnym rozrachunku jest to kolejna nędza w gatunku kina dramatyczno-amerykańsko-patetyczno-wojennego.

Przyznam sie ze nie jestem fanka Channinga Tatum ale moze tak jak piszesz warto dac mu szanse ))

Ja nigdy nie byłam jego fanką i nadal nią nie jestem. Jednak muszę przyznać, że pomału wychodzi poza "przystojniaczka z romansideł dla nastolatek"
Bardzo fajną rolę zagrał w filmie "Magic Mike" (2012) (film poniekąd zainspirowany historią z życia Chaninnga) i "Stop loss" (2008). Obydwa polecam.

Wczoraj zaś obejrzałam "Boyhood"(2014). Na prawdę niezły film. Pomysł pokazania życia rodziny, która z biegiem lat zmienia się i dojrzewa był wręcz genialny. Świetnie to wyszło. Jedynie końcówka filmu mogła być trochę inna. Czułam lekki niedosyt. No ale nie będę przecież opowiadać co i jak. Warto samemu obejrzeć. Ogólna ocena, dobra.

Teraz przymierzam się do filmu "Wolny strzelec"(2014). W roli głównej Jake Gyllenhaal.
Po obejrzeniu twierdzę, że film jest dość mocny i wzbudza dużo emocji. Kierując się tymi emocjami, ma się ochotę wejść do filmu i przywalić głównemu bohaterowi. Aż strach pomyśleć, że takich ludzi jest więcej.

Taką komedię z 2012 roku widziałam w tv ostatnio o nauczycielu, który aby pomóc uczniom postanowił spróbować sił w UFC.

Niestety nie obejrzałam The Wild i w najbliższym czasie nie będe miała okazji, więc nie podpowiem jak to z tym podobieństwem jest

Ja dzisiaj oglądałam film pod tytułem "Teoria wszystkiego" (2014). To film biograficzny, opowiadający o życiu, małżeństwie i chorobie (stwardnienie zanikowe boczne) genialnego naukowca Stephena Hawkinga. Polecam wszystkim bo film jest naprawdę świetny. Pokazuje jak bezradny jest nawet geniusz w starciu z chorobą.

I jakie są Twoje wrażenia? Mnie film bardzo przypadł do gustu. Bałam się, że pójdę i zrobią z tej historii typowy wyciskacz łez, a główne postacie będę jednowymiarowe. Jednak moje obawy nie były słuszne. Odniosłam wrażenie, że w postać Jane "przyćmiła" Hawkinga. Ogólnie, bardzo podobało mi się ukazanie całej sytuacji i walka wewnętrzna bohaterów.

truskaweczko, też zamierzam obejrzeć "Still Alice". Podobno świetna główna rola.

"Uprowadzona 2" - nawet ok, jednak wolę zdecydowanie inne filmy z Neesonem np "Non stop" który jest moim zdaniem rewelacyjny. Rozumiem, że w filmach akcji wiele rzeczy idzie gładko, ale tutaj dla mnie w "Uprowadzonej 2" czasem tego za dużo. Jedynkę chyba tez oglądałam, dlatego wzięłam się za część 2. No i Neeson jest świetny, uwielbiam go, ale mam wrażenie, że ta żona w filmie i córka są średnio dobrane, ta córka to taka płaczliwa w tej części, no trochę mnie irytowała, a czasem było zbyt cukierkowo właśnie. Poza tym tak idzie wszystko gładko, że brakowało mi trochę takiego napięcia co będzie dalej. No, ale poza tym oglądało się przyjemnie. No i sporo takich naciąganych, przesadzonych scen, gdzie ja to często akceptuję w filmach akcji, czasem nawet nie zauważam, ale tu były aż zbyt widoczne i trochę kłuły w oczy. Dlatego oglądało mi się nieźle, ale bez rewelacji. No pierwsza część lepsza była, ciekawsza dla mnie. Moja ocena 6/10.

"Respire" (2014) -nad tym filmem chciałabym się pochylić, sporo o nim myślę. Jest naprawdę intrygujący. Opowiada historię Charlie, która pewnego dnia poznaje nową koleżankę, która dołącza do jej klasy. Ich relacje są naprawdę ciekawe, intrygujące. Gra aktorska jest dobra, a film faktycznie jest kręcony trochę jak taki dokument jak ktoś napisał na filmweb. Widzimy jak spokojna dziewczyna zmienia się pod wpływem koleżanki. No i tę koleżankę, która manipuluje nią w pewien sposób. Co mnie dosyć zaskoczyło to zakończenie, bo spodziewałam się czegoś nieco odwrotnego, że tak ujmę, ale to dobrze, że zaskoczyło. Moim zdaniem w pewnym stopniu Charlie była ofiarą koleżanki, ale i koleżankę pod koniec możemy nieco zrozumieć. Film skłania do przemyśleń. Oszczędny w formie, ale ciekawy. Gdyby relacje były tak jeszcze bardziej zgłębione, to dałabym 8, a tak tutaj nieco zabrakło i dopiero potem dla mnie te relacje są pokazane "głębiej", wiarygodniej, ale poza tym to dobry, porządny, skłaniający do myślenia film, który zostanie w głowie. Moja ocena 7/10, więc tak czy siak film dobry, warty obejrzenia, polecam!

Wczoraj z koleżanką obejrzałam "Słowo na M". No przyjemna komedia romantyczna, nie jest przesadnie ckliwa, ma też trochę fajnych ironicznych, dosyć zabawnych tekstów. Znam też lepsze komedie romantyczne, ale ta myślę też plasuje się wysoko. Koleżance też się podobało. Radcliffe zagrał całkiem fajnie i wbrew obawom nie widziałam w nim czarodzieja, tylko tego Walace'a, którego grał Myślę więc, że chyba z niego całkiem dobry aktor. W "Kobiecie w czerni" np - horror też mi się nawet podobała jego rola, ale tutaj jeszcze lepiej chyba wypadł w takiej lekkiej komedii właśnie, pasował mi A Zoan Kazan urocza, ciężko uwierzyć, że ona ma 31 lat, dla mnie wygląda jak świeża dwudziestolatka, dałabym jej prędzej 22 czy 25. A nawet może 20 Urocza, śliczna. Film oglądało się lekko, przyjemnie, poprawia humor Moja ocena 7/10, polecam

Potem obejrzałam już sama horror "Starry eyes". Choć lepiej może można powiedzieć "horror psychologiczny", że tak to ujmę, bo więcej mamy pokazanej psychiki bohaterki i powolnej jej przemiany. Jest taki mroczny, psychodeliczny, pozornie się nic nie dzieje, tzn nic wielkiego, nie ma dużo akcji, powoli po prostu zmienia się psychika bohaterki, więc trzeba lubić takie filmy, ja lubię. Muzyka dobrze dobrana, główna bohaterka muszę powiedzieć, że bardzo dobra, nie ma chyba dużego doświadczenia, tzn niedużo filmów na koncie, a zagrała moim zdaniem bardzo dobrze, co widać moim zdaniem najbardziej pod koniec filmu. Chyba to też sprawiło, że pod koniec miałam trochę ciarki i mimo że nie raz oglądałam sceny gore, to tutaj były one pokazane tak, że lekko odwróciłam wzrok. Całkiem dobrze ukazali co dzieje się z psychiką bohaterki. Interpretacji filmu może być chyba kilka, taka najważniejsza chyba jedna, ale nad paroma się zastanawiam. Chociaż jakiś trudny film też to nie jest, ale po prostu parę rzeczy w nim jest ciekawych i nurtują. Film ma też swoje wady, ale myślę, że 7/10 mogę dać i mogę go polecić, jeśli lubicie tak jak ja filmy w tym stylu.

Turystę-dramatyczny dramat.
Ale więcej napiszę później.

Wczoraj oglądałam "Love, Rosie" w domu na Internecie z chłopakiem. Tzn ta przewidywalność to mi jeszcze nie przeszkadza, ale miałam wrażenie, że zrealizować ten film mogliby sporo lepiej. Po prostu przy innych bardzo dobrych romansach wypada dla mnie gorzej. Nie czułam tej specyficznej atmosfery jaka czasem jest na romansach. Trochę też Ci aktorzy mi nie pasowali, tak jakby ta chemia między nimi nie była zbyt mocna, a to ważne, by aktorzy byli wiarygodni pod tym kątem. Niemniej cały film niezły, jest chwilami zabawny, nie nudzi jakoś, muzyka nawet dobrze dobrana, niczym się nie wyróżnia, mnie nie wzruszył, mimo że łatwo się wzruszam na takich filmach, ale widocznie tutaj w realizacji zabrakło. A trochę przesadzili też, że Rosie ciągle wyglądała tak młodo, nic ją nie postarzyli chyba, średnio to wyglądało jak była z córką nastoletnią. No jednak to się zwraca uwagę. Jestem praktycznie przekonana, że książka Ahern, na podstawie której powstał film jest sporo lepsza, lepiej napisana itp, a tutaj pewnie średnio zrealizowali. Myślę tak bo przeczytałam 2 książki Ahern i nimi akurat jestem zachwycona, bardzo mi się podobają. Dlatego na pewno wezmę się za książkę. A filmowi dam 6/10 - ogląda się bez bólu, ale we mnie nie wzbudził wielu emocji, jak często wzbudzają we mnie romanse, aktorzy dla mnie średnio coś do siebie pasowali, ma on przesłanie, sama fabuła ciekawa, ale czegoś zabrakło w realizacji. Jednak na obejrzenie w domu czemu nie, na seans w kinie nie trzeba jak dla mnie, bo moim zdaniem nie jest aż tak zachwycający, mimo że jak pisałam sama takie romanse lubię, to tu czegoś dla mnie brak.

"The canal" (2014) - całkiem dobry thriller psychologiczny, motywy w nm występujące owszem już były, ale ciężko jednak uciec od pewnych schematów, a tak czy siak klimat uważam, że na wysokim poziomie. Oglądałam parę dni na raty, bo inaczej nie miałam jak akurat. Bardzo dobra gra aktorska głównego bohatera, realizacja też dobra. Nie straszy może, ale zaciekawia klimatem, fabuła. Moja ocena 7/10, polecam

Polecam film The Philosophers który ostatnio oglądałam, bardzo fajne połączenie fantastyki z thrillerem z domieszkom innych gatunków filmowych.

Przy całym moim praktycznie bezkrytycznym uwielbieniu dla Michałkowa, muszę obiektywnie stwierdzić, że... o ile "Spaleni słońcem" jest obrazem wybitnym ... o tyle kontynuacja tej historii w następnych częściach jest moim zdaniem wyraźnie słabsza W mojej ocenie te filmy zdecydowanie artystycznie się ze sobą kłócą i nie ma  chyba opcji, żeby jakiegoś widza zachwyciły wszystkie części...

Mnie trochę zmęczył.Ale może dlatego,że spodziewałam się czegoś innego.Poszłam na film za namową nauczyciela córki.Spotkałam go po feriach a on mówi,że był na Turyście i nawet wtedy myślał o nas:)- córka wysłała mu pozdrowienia z feryjnego wyjazdu na narty.
Widoki-owszem,klimat taki jak to na stoku.Najbardziej podobał mi się freeride i przyznam,że cały czas czekałam kiedy spadnie lawina-czy spowodują ją ci dwa jeżdżący na nartach czy może ich krzyki w górach...
A tu nic! Jedna scenka strasznie wyglądająca a potem przeżywka,odmienianie tego przez przypadki,osoby,jednym słowem międlenie do granic znudzenia.
Właściwie to nie wiem czy bym się przejęła gdyby mój facet tak zrobił.
Chyba bardziej bym się przejęła,że najpierw zaklina rzeczywistość a potem  jojczy jak to on siebie nienawidzi i smarka w piżamkę dziecka.

Dwie sceny mnie rozbawiły: kiedy feralny tatuś zostawia dzieci na stoku we mgle i próbuje ratować mamusię,która to następnie zeskakuje z rąk tatka i idzie po swoje narty:)- wykazał się chłopina i odkupił swe winy:)
oraz ta,która nam często się zdarza-gdy zasypiają wszyscy na jednym łóżku w bieliźnie termicznej bo nie dają rady się przebrać:)

To w "Turyście" jest ta lawina (co sugeruje opis, że chyba prawdziwa lawina będzie) czy metaforyczne to jest tylko? Ja myślałam o obejrzeniu.

Ludzie, ja was proszę - zaznaczajcie w swoich wypowiedziach spoilery.

Oczywiście, że "proste" ale jednocześnie jakie "życiowe"  
Na tym forum praktycznie codziennie czytam historie osób, które w bardzo podobny sposób unikają weryfikacji z oczywistymi faktami... On udaje, że wciąż jest tak samo zaangażowany uczuciowo, ona natomiast udaje, że w owo zaangażowanie święcie wierzy, chociaż jego czyny ewidentnie temu przeczą. I tak farsa goni farsę byle tylko nie trzeba było zmieniać, tego w miarę wygodnego układu.  Żadne z tych dwojga już od dawna nawet nie myśli o potrzebie realizacji swoich autentycznych potrzeb...

Osobiście po seansie odniosłam wrażenie, że film prowokuje do pytań na wielu płaszczyznach. W tym o kondycję współczesnej rodziny również. W każdym razie ja polecam i daje mocne  7/10