Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

A nuż... może jutro, które jest dziś...

Przeszło mi już trochę wiosen, nie marudząc bagaż niosę,
Nisko patrząc mijam dziurę, czasem dźwignę prawie górę,
Bez proszenia - na ratunek, kiedy trzeba - stawiam trunek,
Jedno hasło raz rzucone - chmurki ciemne odpędzone,
Rozweselić umiem łatwo - składną myślą nad zagadką,
Podam rękę, dam buziaka, sok z Pietruszki ?  Z … DEBEŚCIAKA !

Hm..., Pietruszko, przecież Ty wiesz, ze ludzie podobnie się potykają, ktoś może mieć sensowną odpowiedź... tak tylko mi się pomyślało, gdyby jednak Cię naszło...

Niedziela...
Niech będzie dobra dla Was wszystkich!

Chodzi za mną, przede mną i obok mnie : - ))) od dobrych paru dni: https://youtu.be/hLPe_jGmxq0

Prawda to, niestety
Ale jaka przy tym będzie nauka dla wielu, czy i co warto poważać, szanować i pielęgnować ZAMIAST traktować jako prawo nabyte, niezbywalne i niepodważalne. Mam nadzieję tylko, że obecni psuje i szkodniki, mimo zaciekłości, z jaką walczą o to, żeby nie ponieść konsekwencji swoich dzisiejszych działań, to jednak w przyszłości dotknie ich ręka sprawiedliwości, bo to też będzie miało wymiar edukacyjny.
Ale miało w tym wątku nie być polityki, więc już więcej się tym tutaj nie zajmujmy.

Dziękuję. W ślad za życzeniami powodzenia Twoja aura Auroro pomogła mi przebrnąć przez sesję zanim zawitał lipcopad i obecny skwar, który ma zostać z nami przez czas długi. Cieszy mnie to niezmiernie, bo właśnie urlop zaczynam

a już myślałam, że nie uda się zlinkować a to tylko moja pomyłka

No co Ty? To byłoby jak strzał w kolano

Dobrze, że niektóre rzeczy się nie zmieniają :-)

dzieńdobrywieczór wszystkim

Dokładnie ten sam John Anderson i muzyka się w zasadzie też nie zmienia...
Tu przykład:

Ostatnie w tym wcieleniu... Później, jak jeszcze będą, zobaczymy jako inni ludzie... Lepsi?

Czuwaj Wiaro!

Zaćmienie srebrnego globu, tak jak pisze Excop, jest podobnie do zaćmienia umysłu stanem pospolitym : - ))) Tyle, że to drugie nie jest tak zjawiskowe, choć można byłoby pewnie z tym  polemizować...

Pozdrawiam wszystkich przebywających na wakacjach w tropikach: Augustowie, Sopocie, Kaliszu, Jaśle i Kraśniku ; - )))
Dziś zamiast muzycznego linku wstawiam szklankę zimnej wody z sokiem z limonki i dużą ilością kruszonego lodu...

Cytuję, bo po północy już.
Dacie wiarę, że do czasu wykonania pięknej piosenki Czesława Niemena "Sen o Warszawie" przez jego kopię, Filipa Lato, nie skupiałem się nad sensem jej treści?
To nie jest piosenka o Warszawie. To pochwala lokalnego patriotyzmu. Dumy z okolic, które każde z nas uważa za swoje miejsce. Swój dom.
I ta duma oraz poczucie przywiązania, każe nam zapraszać do siebie tych, którzy piękna naszych miast i wsi - tych dużych i tych maleńkich, nie widzieli.
Przepiękne przesłanie.
Taka to, mała dygresja.

Wpadłem na chwilę... zostawiam swoją ostatnią muzyczną fascynację...

Dzień dobry.

Dopadła Cię nostalgia, Szefie.
Piękne to jest. Wczesny Quinn przypomina.

  przybiegają do mnie tego typu wstawki

Echem powtórzę: Ciemno wszędzie, głucho wszędzie...
Gdzie Wy, azaliż?!

Jak wspomniałem, wołam na puszczy.
"Gdzie Wy, azaliż", to nie spodziewająca się odpowiedzi, skarga.
Pytanie retoryczne do tego, co powyżej.
Echo dotarło do Ciebie jednak.
Czyli, wciąż tu żyjemy, Random.

Żyjemy
Lato powoli się kończy...
Miejmy nadzieję, że i Starrowicze nadciągną w jesienne wieczory.

Dwudziesta, a nawet lekko po.
Tradycja upada...

Witaj Braciszku.

Coś w tym jest. Zatem mam nadzieję, że Wielcy Nieobecni maja się dobrze w realu.

Oczywiście, że mają.
Niektórym wszak udało się spotkać. Nie wiem wprawdzie czy nadal to czynią.
A inni - mam nadzieję, że jeszcze się spotkają...

Bardzo dobry wieczór Państwu!

Ścieżyna do Starrówki trawą wysoką zarosła, wrzosem rozkwitła, dzwoneczkiem ostróżki pochyliła...
Jednak widać ją jeszcze. Ten i ów na nowo przetrze szlak. Sakiewkę pozdrowień przyniesie, gramofon nastawi, sypnie perłami uśmiechu, kołacz wspomnień wypiecze...

---
W noc taką jak ta, ukazała mi się nagle Biała Dama i ukołysała wzburzony świat: https://youtu.be/0ZDoui4c5e8

Ojej Okruszynko , zajrzałam po-wakacyjnie zobaczyć tylko , czy tutaj jeszcze ktoś bywa , bez zamiaru zostawiania śladów bytności , ale Twój wpis zmusił mnie do wytężenia umysłu ( przypomnienia sobie hasła ,co za trzecim razem się powiodło) i zalogowania się .
Nie wiem oczywiście co przeżywasz ale rozumiem tę niemoc....że ani rozumem ani modlitwą nie da się ogarnąć .
Przytulam mocno , otulam dobrymi myślami
i czekam z Tobą na naprawienie tego , co się popsuło
.... i na kolejne radosne pstryknięcia :*

Chciałem wspomóc naszą O'drobinkę jakimś dobrym słowem, ale znając jej historię, nie potrafiłem, bez wejścia w strefę banałów.
Ty, Minze, masz świeże spojrzenie i (chyba) podobne doświadczenia.
Ze swojej strony mogę tylko prosić Dzwoneczka o ubarwianie, co raz inaczej, tej naszej, zaniedbanej przez Szefa, oazy spokoju i rzeczywistej refleksji okraszonej wspaniałą muzyką.
I o pstrykanie!

Nie daj się, Dzwoneczku, że za Rzadko Widzianą na południowym zachodzie, powtórzę.
Wszyscy mamy problemy. Niektóre konsekwencją błędów wcześniej popełnionych są, wyborów nietrafionych, ale i te, wydumane są. Ja wolę myśleć, że sam sobie wymyślam przeszkody.

Witaj, Tunbergio.
Zdać sobie sprawę z tego, co piszesz w ostatnim zdaniu, jest największym wyzwaniem. Nie znaczy, że nieosiągalnym celem.

Witajcie wieczorową porą,

Podrawiam Was serdecznie! To, co mam do zaproponowania to kubek gorącej herbaty z miodem, imbirem i cytryną oraz paczka chusteczek higienicznych na wykończeniu. Jesień przeszła szumnie przez park, a ja zaniemówiłam z wrażenia i z wirusa ; - ))) Zadziwiające są w obecnej chwili moje zdolności wokalne - raz przemawiam głosem Jana Himilsbacha, by za chwilę wejść w tonację zapowiadającej pociągi na stacji Warszawa Zachodnia...

Tak sobie myślę, że bakterie to przynajmniej tworzą jakieś kultury, zaś wirusy, to wiodą człowieka tylko na zatracenie... głosu ; - )))

A jak Wy się miewacie, Drodzy? Wrzućcie, proszę, jakąś nutę do posłuchania, bo póki co, hipnotyzuje mnie w kółko i na okrągło ten sam aksamit dźwięku emitowanego przez tego pana i cudowne symfoniczne "przeszkadzajki" w tle: https://youtu.be/WSIUX7eLMFA
Obawiam się, że nie wyjdę z transu ; - )))

Dzięki Przyjaciółko Poetycko - Muzyczna! I Tobie dobrego dnia i dobrej nocy...

Dobry wieczór, w pajęczyną ozdobionej Starrkawiarni.

Witaj, Siostrzyczko Stoliczna, jak najserdeczniej.
Ballada ku zadumie, pokrzepieniu. Wierze i nadziei.
Nie znałem. Bliskie nastrojem i formą do "Pod Biudą".
Aurorko, co z Szefem się dzieje?

Droga Przyjaciółko, co nas nie zabije, co zatem, z nami zrobi?
Trochę późno, ale zadąłem w róg!
Zobaczymy, jak daleko poniesie jego wołanie.

Edit.
Coś pokićkałem przy.cytowaniu, Tunbergio. Ufam jednak, że odsiejesz Twoje od mojego?

Piękne to jest. Pan Marian Opania, Artysta i "młody wilk", z rokowaniem.
Puściłem ten klip moje Pani. Bez obrazu. Po dwóch taktach go rozpoznała. Popłakała się za chwilę,  wzruszona.
Cohen, to jej ulubiony pieśniarz, a tu, polscy artyści we wspaniałej, polskiej wersji. Dziękuję, Siostrzyczko.

Święto Niepodległości, a taka pustka!
Witajcie.
Wróciliśmy z leśnej, dwudniowej wędrówki z noclegami po drodze.
Przygotowuję się do kolejnej - tym razem z bratankiem mojej Pani, jego żoną i przychówkiem.
Oraz "złem koniecznym" bo bliskim, jego teściami.
Grzybowo ma być.
W międzyczasie, bo po drodze, odwiedzę moją córkę, która w lesie praktycznie, zamieszkała z mężem jakiś czas temu.
Syn kazał mi spadać, gdy zaproponowałem mu wyprawę. Bo zmęczony jest moimi wnukami. I własną.żoną. Wyspać się chce.

Dzień dobry, środowo.

Przez chwilę sądziłem, że Danię cywilizowałaś, ale od tej "konfederacji",  Tell'a Wilhelma czerwono-białe lub odwrotnie (bo po równo jednak, nie jest) przyjąłem -
Szwajcarzy.
Zgodni, wbrew naszym, durnym uprzedzeniom.
Nie antysemityzmem wszakże, żyjemy, bo z tym - mimo wszystko się nie zgodzę (monolog "rozmowa z tatą" Roberta Górskiego z koncertu "Trasasasa" z piękną panią Kasią jeszcze) to oddaje znakomicie.
Może przez to, że i Hannibal Rzymu nie opanował, bo Helwetów ziemiami musiał kroczyć?
No, bo Meissner, to Niemiec z pochodzenia, Włoch z wychowania, a Szwajcar jednocześnie?
Przecież nie z wyboru!?
Co prawda, Jezioro Badeńskie nie leży w rejonie Wielkiego Łuku Wisły, ale pewne analogie czas zacząć stosować.
A kurki drogie, bo ich, od kilku miesięcy już w lasach nie ma, Siostrzyczko! U nas, nie tańsze jak sądzę.
Są jeszcze za to podgrzybki.
Zaraz grudzień, a te śliczne brązowe łebki mnożą się, jak prątek Kocha sprzed penicyliny.
Banany hodować nam przyjdzie niebawem.

Dla utrzymania pierwszej strony tylko, zagajam?

A podasz mi ten link na niebiesko, Random, bo w tym małym gówienku moim, nie dam rady odtworzyć?

Piękne, nostalgicznie niepokojące. Pory na to,  właściwej nie ma, według mnie.
To, co w nas siedzi, pór dnia i roku nie wybiera.
Sami wybieramy, kiedy to na wierzch wyjąć i znów schować.
Dzięki, Random.