Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

Ogniem tylko u nas smok zionie, a i to nie permanentnie.
Krakowski oczywiście.

Ja też nie wierzę w żadne horoskopy.
Skoro AnnaJo dała linka, to sprawdziłam
Co ciekawe, od zawsze uważam tygrysy za najpiękniejsze ze zwierząt.

Bo znalezienie sensu samemu nie jest proste, a niestety rzadko spotykamy "tłumacza", który nam to objasni w sposób dla nas zrozumiały.
Religię reprezentują kapłani.............najczęściej od tego co i jak nam powiedzą zależy moc naszej wiary.

Ja też nie wierzę w nasze horoskopy, ale wątek religii wschodu obliguje to samoświadomości, bo znak zodiaku jest jej integralną częścią. Na szczęście ich horoskopy dotyczą nas co 12 lat.

No chyba nam wszystkich mostów nie spalą?

Oczywiście, ale ja tylko sparafrazowałem inne znane powiedzenie

piękne Anno
DOBRANOC

ale tez mówią, że nadzieja to matka... yyyy...  a matki dbają o swoje dzieci

To nic dziwnego, że wieki temu Kościół nie dopuszczał do szerszego oświecenia najliczniejszej warstwy społecznej, czyli chłopstwa. Bo inaczej już wtedy poszukiwania takie, jak Twoje, byłyby nagminne.:)

edytowałam mój post
bo po co nam religia...
miałam bardzo, prawdziwie wierzącą ciocię
pamiętam moja irytację ...
a ona łagodnie mówiła - dziecko wiara to wielki DAR
zrozumiałam, pojęłam mądrość jej słów, kiedy JEJ już nie było
a ja musiałam pogodzić się ze swoim odejściem, wtedy tak naprawdę  wszystko jest inaczej
i żałowałam - braku Daru

Dobranoc moi mili.
Tydzień się dopiero zaczął.

Dobranoc, Anno.
Ja ostatnio podarowałem młodszemu wnukowi "Akademię Pana Kleksa".
Już czyta samodzielnie.:)

Tak jest. Wredny poniedziałek mamy z głowy.
Dobranoc, Luc.:)
Dobrej nocy życzę wszystkim i każdemu z osobna.
Dobranoc.;)

Tak... wredny poniedziałek mamy za sobą... O'kruszynka, też się nie pojawiła... Może jutro tu zajrzy?
To i ja znikam
Dobranoc <papa>

Wieloznaczne, ale piękne.
Podzięka dla Najwyższego za piękno otaczającego świata albo wyraz miłości, tej ludzkiej, która otwiera oczy na rzeczy dotąd niby zwyczajne i każe widzieć je tak, jak powinny być dostrzegane.

Dzień dobry!

Niestety, leje od samego rana, więc wizyta O'kruszynki jak najbardziej pożądana!:)

A teraz do deszczu dołączył śnieg...:(

Witaj, Luc.
Waligórski potrafi poprawić  humor!
Uwielbiam jego Dreptaka w przeróżnych wcieleniach.
A "Studio 202" i  słuchowisko cykliczne "Rycerze trzej" to klasyka satyry kabaretowej.
Dobrze, że przypomniałaś tę wspaniałą postać.:)

Jakżeby inaczej

Excop - Waligórski poprawia humor zawsze.
"Rycerze trzej" - och
Pamiętacie "sześćdziesiątkę" czyli "60 minut na godzinę"?

Najuprzejmiej dziękuję!

Móc uczestniczyć w rozmowach Waszych, to dla mnie wielki zaszczyt, bo to już Pancerni, już skala jasności gwiazdowej, już eksplozja kambryjska, wymieranie permskie i człowiek pędzi na złamanie karku byle tylko móc dziób umoczyć w aromatycznej Starrbucks Caffee i wiedzy o świecie łyk upić, ku powieściom Ludów Południa ucho nakłonić, podczas gdy Szef pióro inkrustowane własnym życiem w atramencie wspomnień zanurza i słów z pamięci dobywa... :-)

U mnie się nie otwiera, ale ja często miewam problem z otwieraniem linków.

Proszę więc, wyszukaj "Wiosennego Epitafium" Andrzeja Poniedzielskiego, jeśli oczywiście zechcesz ;-)

Dobry wieczór wszystkim
Wczoraj zakończyłem w tym miejscu i mam nadzieję skończyć dzisiaj watek religijny, bo w płynny sposób przechodzi to w doznania zupełnie innego kalibru, ale mające swój początek w podstawowych dogmatach religijnych - dusza i ciało...

To co poniżej, to tylko moje ówczesne przemyślenia:
--------------------------------------------------------------
Nie sięgałem już więcej do innych religii, bo w tych z którymi zapoznałem się, w wystarczający dla mnie sposób dostrzegłem jedno: bóg jest bogiem i nie ma znaczenia jak go nazywamy. Każda z poznanych religii charakteryzowała się tym, że żeby w pełni uczestniczyć w obcowaniu z Bogiem koniecznie potrzebny jest pośrednik. W kościele katolickim, u Bhaktów, u Muzułmanów, nie ma pełnego uczestniczenia w obrządku, jeśli nie prowadzi go kapłan.

A kim jest kapłan? - człowiekiem, takim samym jak wszyscy pozostali, tylko ma mieć w nas autorytet z powodu bliższego bycia z bogiem, niż my.  Czy aby na pewno bliższego?
Co tak spowodowało, że może myśleć o sobie w taki sposób? Czy bóg rzeczywiście upoważnił kapłanów do takiego myślenia? Czy oni  rozmawiali z Bogiem, czy tylko stworzyli taka iluzję i zmanipulowali nas, żebyśmy tak właśnie myśleli?
Czyli mamy ten sam schemat. Wymyślamy sobie, że najwyższa energetyczna istota istnieje, nadajemy mu imię, obieramy sobie mit, o tym jak został stworzony jego pierwszy wyznawca i proszę - mamy religię. A co teraz? a teraz trzeba zebrać jak największą ilość wiernych. Najlepiej przekonać ich dobrowolnie, najlepiej obiecując raj, złote góry, życie wieczne i siedem dziewic... ale po śmierci.
A za życia? A za życia mają pracować wpłacać datki i krzewić "wiedzę" zyskując następnych wyznawców. A tych opornych, najlepiej zabić i nie zawracać sobie nimi głowy... Majątki zabitych przejma kapłani... oczywiście nie dla nich samych, ale dla Boga...
Czyli w zasadzie o co chodzi? o rozwój duchowy wiernych?
Nie, nie, nie i nie...
Jak nie wiadomo o co chodzi, to znak, że chodzi o pieniądze albo seks... Albo o jedno i drugie razem...
--------------------------------------------------------------
Z takim myśleniem stałem się trudnym do rozmowy dla wszystkich przedstawicieli i krzewicieli rożnych odłamów i sekt... Rozmawiałem wielokrotnie z emisariuszami: od wyznawców Marsjan na ziemi, po sławetne Niebo...
We wszystkich identyczny schemat, który opisałem powyżej.
Gościłem w swoim domu Badaczy Pisma Świętego, którzy starali się mnie nawrócić na jedyną prawdziwą ścieżkę wiary, a którym opowiadałem o hinduizmie. Byli naprawdę wytrwali, ale w końcu sami stwierdzili, że nie wszystko jest w Biblii wyjaśnione... a Ghita opisuje to z taka prostotą...
Jak jest teraz?
To trochę skomplikowane. W każdym razie uznaję, że istnieje najwyższa Energia, zwana Bogiem. Nie ma znaczenia, jakie nadamy jej imię w danym momencie. Może być Jahwe, Siwa, albo Allach... Ona ma swoje Prawdziwe imię, a te wymienione, oraz wszystkie inne, są nadanymi jej przez ludzi.
Jestem małą cząstką podobną do tej najwyższej Energi, która dostała do dyspozycji fizyczne ciało. Teraz obie te formy stanowią moje ja...
Nie ma znaczenia w jakiej formie, zawsze mogę z nią nawiązać energetyczny kontakt, poprzez myśl, medytację albo modlitwę.  Nie jest mi potrzebny do tego żaden pośrednik.

Nie za dużo na jeden raz?

CDN...

Za dużo? - nie.
Ale zastanawia mnie ten c.d.
W końcu doszedłeś do punktu, w którym wydaje się być koniec poszukiwań. A może się mylę.

"Kolegium redakcyjne" Jacka Fedorowicza, "Para-męt pikczers kulisy srebrnego ekranu" z legendarnym już: Zaorski - "Fajny film wczoraj widziałem" - Kociniak - "Momenty były?".
Poza tym makabreski Marcina Wolskiego, np. "Matriarchat", czytane przez nikczemnej postury, lecz obdarzonego wspaniałym, głębokim barytonem Włodzimierza ... zapomniałem nazwiska.
To były "złote czasy radia".:)

Skecze Federowicza z cyklu "Dyrekcja Cyrku w Budowie" to był majstersztyk... tym bardziej, że na co dzień widziałem budowę stałego cyrku w Warszawie, na Powiślu...
potem powieści Marcina Wolskiego... "Świnka" była rewelacyjna... i ten "ciąg dalszy" który siedział gdzieś cichutko i tylko czekał kiedy będzie mógł nastąpić...

Teraz szarooki

Jeszcze uzasadnię z przykładami...:)

Ale ja nie szukam już... dla własnych potrzeb duchowych, znalazłem w takiej formie. Uznaję dekalog i zasady, do których doszedłem, a które są zgodne z dekalogiem. 

Nie szukałem imienia boga, bo w tym świecie go nie znajdę. Mogę używać każdego z ziemskich, albo zwracać się bezimiennie. Nie szukam religii, bo w każdej obowiązują ceremoniały narzucone przez kapłanów - ludzi.
" (Celowo piszę - serca, jako siedliska miłości, prawdy i dobra)" i duszy... Nasze dusze maja swoje miejsce w naszych ciałach, w okolicy serca...

Mnie skojarzyła się inna, w zupełnie innym klimacie.
Kaczmarski i Gintrowski towarzyszyli mi przez całe studia.
I jeszcze ulubiony (obok Boscha) malarz. https://www.youtube.com/watch?v=clr9gqqZ6jg

Dobranoc Państwu.

Dobranoc, Krakowianko Jedna! ;-)))

Dobranoc Wszystkim.

A do podusi: https://youtu.be/rc5gpjIVsyw  ;-)

Niech deszcz Was ukołysze do snu...

Pa!

Nie wszystkie, ale ja najpierw muszę sto razy przeczytać, aby dobrze zrozumieć, zwłaszcza, że piszesz o czymś, na czym się nie znam, a są też słowa - Imiona, o których czytam pierwszy raz w życiu...

Śpij smacznie!
Znowu widziałam dziś Twoje migdałowce...

O' Kruszynko,

O którejkolwiek porze byś nie przyszła, na stoliczku Szefa czekają na Ciebie świeżutkie brioszki i kubek gorącego kakao z płatkami migdałów. Smacznego! :-)

Nie wiem, jak Ty to robisz, Auroro, ale zawsze dobierasz cytaty z Goethego tak, bym zinterpretował wieszcza po swojemu.:D

Ten bowiem brzmi tak, jakby Goethe rozmyślał o ewolucji, zanim Darwin pofatygował się na Galapagos albo przewidywał rozwój wiedzy o ruchach górotworu i tektonice na długo przed odkryciem struktury geologicznej naszej planety.:)

Dobry wieczór wszystkim

Chyba nie wszystkim spodobał się zapach nowego kadzidełka.
Dziwne, kupuję je u Bhaktów... no wiem... pachnie trochę jak trawka...
dzisiaj w takim razie będzie "drzewo sandałowe"

Nie będę starał się już zachowywać chronologii zdarzeń. Nie ma potrzeby. Czyli jestem nieśmiertelną duszą, która na potrzeby tego życia otrzymuje śmiertelne ciało. Przekonanie to stało się trwałe po jednym zdarzeniu. W wyniku niespodziewanej dla mnie niewydolności krążenia, która potem została zdiagnozowana jako zatorowość zakrzepowa pochodzenia żylnego, zostałem zawieziony do szpitala. Była to niedziela, dość późno w nocy, z braku wolnych łóżek zostałem położony na korytarzu. Założono mi wenflony, podłączono kroplówki, dodatkowo podłączono mnie do jakieś aparatury i zostawiono mnie na resztę nocy. Następnego dnia musiałem tylko wstać z łóżka i usiąść na wózku, na którym miałem być zawieziony do sali, gdzie zwolniło się jedno miejsce. Próbowałem wstać, ale tylko poczułem, jakby zsuwała się ze mnie piżama. Chwilowy brak widzenia powrócił po chwili i ze zdziwieniem zauważyłem w sobie niezwykłą lekkość. Otaczała mnie cisza, ale nie taka dzwoniąca w uszach... była inna... Zwróciło coś jeszcze moja uwagę... Byłem powyżej łózka, na którym leżał ktoś bardzo, ale to bardzo, podobny do mnie. Wokoło zaczął się gorączkowy ruch, po chwili wbiegł na korytarz lekarz w białym kitlu i widziałem jak zaczyna robić masaż serca...
Pierwsza myśl - umarłem? A gdzie tunel i jego jasne światełko w oddali?
Nie miałem czasu na zastanawianie się, bo łózko ruszyło, pchane w jakimś kierunku i ja musiałem ruszyć za nim, ale nie wiedziałem jak. Wtedy poczułem, że ktoś mówi do mnie - wracaj! Ale nie były to słowa w tym znaczeniu, jakie słyszy się na odzień. Te słowa było we mnie, ale nie były moje... Chciałem zapytać, jak to zrobić, ale nie umiałem...
Jak można przeczytać, żyję czyli jakoś wróciłem.
Czy to był stan określany jako śmierć kliniczna? podobno nie, przynajmniej tak wynikało z karty...
Czy moje płaty skroniowe zrobiły sobie żart ze mnie i nafaszerowały mnie fałszywymi wspomnieniami...  Pewnie wie ET...
Co usłyszałem od bardziej zaawansowanych w sprawach duchowych?
Tylko tyle, że dusza bardzo przestraszona potrafi ewakuować się na jakiś czas z ciała, jak również są tacy, którzy potrafią robić to na zawołanie...

Niezależnie od tego, jak mogło być w rzeczywistości, dla mnie moje doznanie stanowi wystarczający argument na potwierdzenie teorii człowiek =dusza+ciało.
Do zastanowienia się jeszcze pozostało: po co dusza przychodzi tutaj, obleka się w ciało i jest w nim do momentu, aż to ciało umrze. Odpowiedź jest w Bhakti i nie tylko... zdobywa "wiedzę i kształci się" aby poprzez swój emocjonalny rozwój, zakończyć proces umierania i narodzin.
Ma też swoisty "dzienniczek" w którym zapisywane są oceny z "nauki"... tym dzienniczkiem jest Karma.   

Wracając do początku mojej historii: to co mi przytrafiało się w tym życiu jest wynikiem moich wyborów w poprzednich życiach... Sam sobie zapracowałem na te emocje jakich doznałem. To nauka, jakiej na pewno nie zapomnę. Ta świadomość pozwoliła mi na to, że inaczej spojrzałem na Ann, Marysię i Ivę... to pozwoliło mi na zupełnie inne spojrzenie na wszystkie sprawy, jakie dzieją się wokoło mnie.

No i to by było na tyle... To koniec...

Raz byłem w szpitalu w 2005r

Względy poza medyczne nie wchodziły w rachubę. Nic nie działo się jeszcze takiego, co skłoniło by mnie, czy mój organizm do gwałtownych reakcji...