Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

a teraz trzeba będzie zabezpieczyć Twój teren przed latającymi Niesiołami...

Kiedyś w ramach corocznego przeglądu instalacji gazowej, Pan zapytał mnie gdzie jest zawór gazu w mojej kuchni. Poprosiłam go najgrzeczniej jak umiałam, aby zapytał mnie raczej o główne bóstwa starożytnego Egiptu, gdyż prawdopodobieństwo prawidłowej odpowiedzi znacząco by się zwiększyło ;-)))

Excop napisał/a:

starr napisał/a:

Czyli szczaw już jest, a zapytam jeszcze o mirabelki... Rosną tam gdzieś koło Ciebie?...

Pewnie, że rosną!
W lecie, po jednej burzowej nocy, wokół drzewka pojawia się żółty dywan maleńkich śliweczek. One są najsmaczniejsze, te opadłe, bo wiadomo, że dojrzałe.:)

Moje pytanie było z tych politycznie niebezpiecznych...  a teraz trzeba będzie zabezpieczyć Twój teren przed latającymi Niesiołami... Przetrzebią do gołej ziemi ze szczawiu i mirabelek...
W moim rejonie te śliweczki nazywają - ałycze...

Excop napisał/a:

starr napisał/a:

Moje pytanie było z tych politycznie niebezpiecznych...  a teraz trzeba będzie zabezpieczyć Twój teren przed latającymi Niesiołami... Przetrzebią do gołej ziemi ze szczawiu i mirabelek...
W moim rejonie te śliweczki nazywają - ałycze...

Dałem się złapać, jak sztubak, ale na moje usprawiedliwienie powiem, że byłem przekonany, że odniosłeś się do nadzienia moich porannych naleśników i do głowy mi nie przyszło odfrancuskie znaczenie tego słowa.

Ale celność zestawienia z Naczelnym Entomologiem Kraju znakomita.:D

A ja sądziłam, że to jakaś "grypsera" między Wami ;-)

Jestem bardzo ciekawa czy parlamentarzyści sami sprawdzają urodzaj szczawiu na nasypach kolejowych i liczbę mirabelek, czy też posyłają umyślnych?

Ów radosny głosiciel dobrobytu zapomniał o zachęcie do rozwoju tzw. małej przedsiębiorczości, którą może przecież uprawiać dziatwa szkolna. Po skończonych lekcjach skubać szczaw i w pęczkach sprzedawać go Warszawce unikając w ten sposób śmierci głodowej...

Przedszkolaki zaś, mogłyby w ramach zajęć poobiednich zamiast przez dwie godziny brykać po podwórku, napełniać słoiki mirabelkami, a panie wychowawczynie pasteryzować powstałe kompoty :-)

Dzień dobry wszystkim Lwom, Tygrysom i Smokom Starrowiczom! ;-)

Wybacz Excop, ale znajomość wypowiedzi Niesioła nie przysparza mądrości, a jedynie (czasem) dobrej zabawy, więc nie bądź dla siebie taki krytyczny, bo to słowo, którego użyłeś, wcale a wcale do Ciebie nie pasuje?
Zafiksowaliśmy się na tym szczawiu, a Starr, bardzo inteligentnie ?zmienił wajchę??

Twoje menu dnia jest wyśmienite! Ostatni raz w życiu jadłam taki gulasz jakieś 10 lat temu na żywiecczyźnie po caluteńkim, kolejnym dniu wędrowania z plecakiem. Byłam skonana, ale bardzo zadowolona, że trafiła mi się tak wspaniała nagroda za trudy wspinaczki, że zapamiętałam i danie i okoliczności konsumpcji ;-)

Dziękuję Ci, Excop, że razem z Twoją kulinarną propozycją przypomniałeś mi, iż byłam kiedyś przez chwilę w pełni szczęśliwym człowiekiem :- )

Tym razem jednak zrobimy wymianę, bo karmisz nas tu po królewsku i też zasługujesz na poczęstunek. Mam jeszcze trochę Twojej-mojej zupy szczawiowej i bitki wołowe. Deseru niestety nie zdążyłam przygotować, ale mam mały zapas nugatu. Do kawy w sam raz ;-) https://youtu.be/SSp832mR_xg

Proszę tylko uważać, bo w tej kawie są mocne dodatki ;-)))

Ufam, że Luc też się dołączy, bo ona lubi caffe italiano. Nie wiem, jak inni znoszą "włoszczyznę". Jeśli źle, to proszę o wybaczenie...

Ja dzisiaj już za kierowcę nie robię, mogą być "mocne dodatki"... nawet góralskie

Starr, Gwiazdo Niebiesiech,

Nie szukaj, proszę, ukrytych znaczeń w prostocie serdeczności. Już drugi raz mnie posądzasz o złe zamiary... A ja tu z najszerszym z moich uśmiechów posyłam fale alfa ku Saskiej Kępie :-)

Ależ Auroro! to były tylko żarty... Wybacz grubianinowi mieszkającemu na wsi... bo w niczym złych zamiarów nie upatruję...

A swoją drogą za "Starrowiczów" odpowiedzialna jest Luc. To ona jest "południowcem" i od niej pochodzi ta aura ;-)))
Howgh!

Co racja, to racja...

"Dzień dobry wszystkim Lwom, Tygrysom i Smokom Starrowiczom! ;-)" No aż takim ekspertem nie jestem... czyżbym wyczuł delikatną nutkę ironii?

Ale celność zestawienia z Naczelnym Entomologiem Kraju znakomita.:D

Dziś, kto ma ochotę, gulasz po "węgiersku" z podanymi osobno młodymi pieczonymi ziemniaczkami i sałatką z zielonych pomidorów. Zapraszam!:D

Hej.
Donoszę Stop.
Elka powróciła do żywych Stop.
Właśnie zamieściła wpis w wątku Piotra. Stop.
Super Stop.

/.../
To dla mnie świetna wiadomość Może się w końcu przemogę i odważę na przygodę z namiotem w tle.
Oczywiście zapewne oka nie zmrużę i będę nasłuchiwać każdy najdrobniejszy szelest,
ale wtedy sobie przypomnę Wasze słowa. Doświadczonych namiotowców

To dla mnie świetna wiadomość Może się w końcu przemogę i odważę na przygodę z namiotem w tle.
Oczywiście zapewne oka nie zmrużę i będę nasłuchiwać każdy najdrobniejszy szelest,
ale wtedy sobie przypomnę Wasze słowa. Doświadczonych namiotowców

Dziewczyny! Oznacza to, że linie trzymamy do momentu, aż ustrzelimy sobie naszego kijołowcę,
a potem wedle życzenia rozbudowujemy własną powierzchnię erotyczną. haha żeby to tak działało

Madowa napisał/a:

/.../
To dla mnie świetna wiadomość Może się w końcu przemogę i odważę na przygodę z namiotem w tle.
Oczywiście zapewne oka nie zmrużę i będę nasłuchiwać każdy najdrobniejszy szelest,
ale wtedy sobie przypomnę Wasze słowa. Doświadczonych namiotowców

Najlepsza metoda na pozbycie się strachu do czegoś, jest polubienie tego...
Polecam zacząć od świnki morskiej... Młoda też pewnie będzie zachwycona...
No tylko z kotami wtedy trzeba ostrożnie... bo nie będzie wiedział czy to nie przypadkiem dla niego kolacja...

Madowa napisał/a:

Starr, Twoja teoria z kijem od szczotki i powierzchnią erotyczną bardzo mi się podoba
Oby to była prawda.
/.../

Pisałem z własnego doświadczenia

I będzie to lampka oliwna panien roztropnych ;-)

Madowa napisał/a:

To dla mnie świetna wiadomość Może się w końcu przemogę i odważę na przygodę z namiotem w tle.
Oczywiście zapewne oka nie zmrużę i będę nasłuchiwać każdy najdrobniejszy szelest,
ale wtedy sobie przypomnę Wasze słowa. Doświadczonych namiotowców

Chcesz powiedzieć, że nigdy pod namiotem nie spałaś???

Dźwięki w nocy faktycznie mogą (przynajmniej na początku) trochę straszyć (?). Zwłaszcza odgłosy zwierząt w głuszy. Ale zwierząt się raczej nie boję. W takich sytuacjach bardziej boję się ludzi
Choć ten bociek, który nam wyjadł masło, to mnie wtedy nieźle wystraszył Wydawał się taki wielki...

Na obozach żeglarskich..

Witaj Auroro

aurora borealis napisał/a:

I będzie to lampka oliwna panien roztropnych ;-)

Widzę, że czuwasz, nie znając dnia ani godziny

Wstyd się przyznać, ale nie. Jako dziecko, moim jedynym wakacyjnym miejscem wypoczynkowym był dom kuzynki.
Wioska obok

Rodziców nie było stać na fundowanie nam wakacji.

Ale przede wszystkim brakowało im pomyślunku, bo sami wiemy, że taka wyprawa nie musi wiązać się z dużymi kosztami.

Za to teraz realizuję tą drzemiącą we mnie potrzebę obcowania z naturą. Stosunkowo od niedawna. Za czasów
mojego małżeństwa również ani razu nie potrafiliśmy się zorganizować. Brak kasy, brak chęci i brak mądrości przede wszystkim.

luc napisał/a:

Madowa napisał/a:

To dla mnie świetna wiadomość Może się w końcu przemogę i odważę na przygodę z namiotem w tle.
Oczywiście zapewne oka nie zmrużę i będę nasłuchiwać każdy najdrobniejszy szelest,
ale wtedy sobie przypomnę Wasze słowa. Doświadczonych namiotowców

Chcesz powiedzieć, że nigdy pod namiotem nie spałaś???

Dźwięki w nocy faktycznie mogą (przynajmniej na początku) trochę straszyć (?). Zwłaszcza odgłosy zwierząt w głuszy. Ale zwierząt się raczej nie boję. W takich sytuacjach bardziej boję się ludzi
Choć ten bociek, który nam wyjadł masło, to mnie wtedy nieźle wystraszył Wydawał się taki wielki...

Wstyd się przyznać, ale nie. Jako dziecko, moim jedynym wakacyjnym miejscem wypoczynkowym był dom kuzynki.
Wioska obok

Rodziców nie było stać na fundowanie nam wakacji. Ale przede wszystkim brakowało im pomyślunku, bo sami wiemy,
że taka wyprawa nie musi wiązać się z dużymi kosztami. Jako dzieciak nie miałam dużych wymagań, gdyby tata lub mama
zaproponowali mi wypad choćby 1dniowy, powiedzmy wycieczka rowerowa.. Byłabym zachwycona.
Za to teraz realizuję tą drzemiącą we mnie potrzebę obcowania z naturą. Stosunkowo od niedawna. Za czasów
mojego małżeństwa również ani razu nie potrafiliśmy się zorganizować. Brak kasy, brak chęci i brak mądrości przede wszystkim.

starr napisał/a:

Madowa napisał/a:

Starr, Twoja teoria z kijem od szczotki i powierzchnią erotyczną bardzo mi się podoba
Oby to była prawda.
/.../

Pisałem z własnego doświadczenia

Ale nie zawsze tak jest

ja kiedyś na obozie spalam w szałasie i obudzialm się z jaszczurka na twarzy. To tak a propo obcowania z natura

aurora borealis napisał/a:

Należę do tej grupy naiwnych, że jeżdżąc pod namiot nawet do głowy by mi nie przyszło, że jakieś stworzonko mogłoby wejść do środka. Na obozach żeglarskich najczęściej wchodził do namiotu druh Olek i robił sajgon, albo nocny alarm...

Takim członkiem grupy naiwnych to się chyba trzeba urodzić. Bo choćbym nie wiem jak się starała to nie stanę się nim, a chciałabym
To mi się musiało skądś wziąć. Zdarzenie z dzieciństwa, z myszą w roli głównej, którego nie umiem sobie dokładnie przypomnieć sprawiło, że tak panicznie reaguję na te zwierzę. Dosłownie jak wariatka.

Navigare necesse est! ;-)))

Zazdroszczę Ci i brata i żeglowania.

Madowa napisał/a:

luc napisał/a:

Chcesz powiedzieć, że nigdy pod namiotem nie spałaś???

Dźwięki w nocy faktycznie mogą (przynajmniej na początku) trochę straszyć (?). Zwłaszcza odgłosy zwierząt w głuszy. Ale zwierząt się raczej nie boję. W takich sytuacjach bardziej boję się ludzi
Choć ten bociek, który nam wyjadł masło, to mnie wtedy nieźle wystraszył Wydawał się taki wielki...

Wstyd się przyznać, ale nie. Jako dziecko, moim jedynym wakacyjnym miejscem wypoczynkowym był dom kuzynki.
Wioska obok

Rodziców nie było stać na fundowanie nam wakacji. Ale przede wszystkim brakowało im pomyślunku, bo sami wiemy,
że taka wyprawa nie musi wiązać się z dużymi kosztami. Jako dzieciak nie miałam dużych wymagań, gdyby tata lub mama
zaproponowali mi wypad choćby 1dniowy, powiedzmy wycieczka rowerowa.. Byłabym zachwycona.
Za to teraz realizuję tą drzemiącą we mnie potrzebę obcowania z naturą. Stosunkowo od niedawna. Za czasów
mojego małżeństwa również ani razu nie potrafiliśmy się zorganizować. Brak kasy, brak chęci i brak mądrości przede wszystkim.

Nie Ty jedyna, Madowa, wakacje spędzałaś o rzut beretem od domu, na wsi. I nie widzę tu powodów do wstydu.
Ja przez kolejne kilka lat spędzałem je tak samo, pomagając wujowi przy sianokosach i żniwach. I to były najlepsze wakacje mojego życia. Noce spędzane w stodole na sianie to było coś!
Na koloniach letnich byłem raz, gdy rodzice, korzystając z pomocy przedsiębiorstw, w których pracowali, wysłali mnie i brata do Kotliny Kłodzkiej.
O obozach, czy wypadach pod namiot mogłem zapomnieć.

aurora borealis napisał/a:

Zazdroszczę Ci i brata i żeglowania.

Jesteś jedynaczką?

Starszy brat to fajna rzecz. I jego koledzy

Spartańskie warunki mi nie przeszkadzają, ale niemożność umycia się - bardzo.

/.../
Dziś potrzebuję do życia odrobiny ciepłej, bieżącej wody, więc pod namiot już nie pojadę... To se nevrati! ;-(

/.../
Podziwiając cierpliwość i łagodność mojej Matki, będę jej wdzięczny (Ojcu oczywiście również) do końca życia, że urodziła i wychowała naszą szóstkę.:)