Ratować żonę z toksycznej miłości czy sobie odpuścić? - Netkobiety.pl

Piotr,
Sęk w tym, że Twoja żona nie ma najmniejszej ochoty na pracę nad sobą. To takie ludzkie, nieprawdaż? Doskonale to rozumiesz, bo sam także nie chcesz dostrzec swoich słabości, aby zacząć nad nimi pracować.

Konsekwentnie ignorujesz moje posty, ale póki co nie zniechęcam się
Weź pod uwagę fakt, że czym dłużej będziesz przeciągał obecną sytuację, kiedy to oboje uważacie, że "to, co było złego minęło i już nie wróci", tym gorzej dla Ciebie. Z biegiem czasu, ona będzie odczuwała coraz mniejszą <wybierz sobie> presję/motywację/potrzebę dotarcia do swoich słabości, a Ty przecież nie pogonisz z domu matki swoich dzieci.
Będziecie tylko współlokatorami bez żadnej głębszej więzi. Może ona znowu kogoś spotka, przy kim poczuje pożądane emocje, a może nikt już jej nie będzie chciał, bo opinię w otoczeniu sobie już wyrobiła, no i latka lecą.
Ale gdzie w tym wszystkich jesteś TY? Jakiej chcesz relacji i związku?

Moim okiem, wytłumaczenie jest proste - Piotr pisze coś czego sam nie rozumie , często jego wypowiedzi i deklaracje były wynikiem naszych porad/ pouczeń... a brak konsekwencji w tym co pisał a czynił...świadczy że jego słowa nie mają większej wartości... on ich nie ceni.
Dlatego też, takie hasła , że kocha po tygodniu od nie kochania - są dla niego prawdziwą deklaracją... jemu również łatwo się mówi.
Ja bym większej uwagi do słów Piotra nie przywiązywała. Jak poczytacie jego wpisy - to widać wyraźnie jaka chorągiewka z niego.. jest bardzo podatny na manipulacje żony... a jej zachowanie tłumaczy w taki sposób, że ona nigdy nie jest winna.
Reasumując- za co ma go przepraszać żona, co mu wynagradzać  , skoro to nie jej wina że kochanek sku..wiel ją omotał i siłą z domu wyrwał.
Piotr jest rycerzem co zabił smoka i uratował księżniczkę . wystarczy że ona będzie ..i oby żyli długo i szczęśliwie .

Bardzo trafna była wypowiedź Mańka o konsekwencjach Piotra, a dokładniej o ich brak. Pamiętam jak Piotr deklarował, że nie puści zdrady żony pod dywan, tym czasem widzę, że on tą zdradę sam wciąga jak odkurzacz.

noo..wydawał się .:)

Przykro mi, że uważasz, że ignoruję Twoje posty. Czytam wszystkie, ale nie na wszystkie odpowiadam. Fakt od dwóch tygodni włączył mi się jakiś system samoobrony po tej fali krytyki dotyczącej mojej zgody na powrót żony. Nie jest to chyba dziwne, każdy normalny człowiek by się w tej sytuacji bronił i odpowiadał argumentami na argumenty.
Rozumiem co masz na myśli, ale uwierz mi, że ja nie zapomniałem o tym co zrobiła i nie zamierzam jej pozwolić o tym zapomnieć, doputy, dopuki nie usłyszę jasnej odpowiedzi z jej strony dlaczego to zrobiła. Jeżeli jak twierdzi nie wie, to sory ale psychologa nie uniknie. Nie chcę być złośliwy w stosunku do niej, ale codziennie nawiązuję w różnych sytuacjach do tego co zrobiła. Nie emocjonalnie, bez jakiejś złośliwości, ale robię to celowo, tak aby wiedziała, że ja pamiętam i nie odpuszczę.
Ona też się na swój sposób stara. Dzwoni do mnie po kilka razy w ciągu dnia, zawsze odbiera telefon kiedy ja zadzwonię, praktycznie nie zdarza się, żebym natrafił na jej zajęty numer, a nawet jeśli już, np. wczoraj, to oddzwania i nawet bez mojego pytania tłumaczy z kim rozmawiała. Ja nie pracuję stacjonarnie, jestem mobilny w ciągu dnia, przejeżdżałem wielokrotnie kolo jej sklepu i nie zdarzyło się, abym zobaczył tego pajaca w okolicy jej pracy.
Ona nie powiedziała mi po powrocie, że mnie nie kocha, powiedziała, że myśli o nim jeszcze i ja wolę taką prawdę niż obłudne kłamstwo, że już po wszystkim. Zresztą jak by to wyglądało gdyby powiedziała coś innego. W niedzielę jeszcze z nim była a w poniedziałek już ma go w d...e? Kto by w coś takiego uwierzył?
Pytasz gdzie w tym wszystkim jestem ja. Powiem Ci, że nie wiem. Nie byłem przygotowany na jej powrót, nie spodziewałem się go, a już na pewno nie tak szybko.
Wiem, że sporo z was przeszło podobne historie, że dobrze mi życzycie, ale zrozumcie to jest moje życie i chcę je przeżyć wedle własnych zasad i na podstawie własnych doświadczeń. Nie chcę sytuacji kiedy będę sie z tym światem żegnał, że pomyślę a może jednak źle zrobiłem? To, że ona wróciła zmieniło pewnie tylko tyle, że jeśli dojdzie do rozwodu, to trudniej będzie mi uzyskać go z jej winy i walczyć o dzieci. Ale droga do rozwodu nadal jest otwarta, pozew nie został wycofany.
Jakiej chce relacji? Takiej jaka była przed zdradą, kiedy rozumieliśmy się bez słów, kiedy byliśmy wzajemnie dla siebie wsparciem, kiedy czułem, że jestem dla niej kimś wyjątkowym. Bo tak było i mam nadzieję, że będzie.

Piotr, jakieś to wszystko smutne. Z jednej strony zadowolenie z powrotu do status quo rodziny a z drugiej taka masakra piłą mechaniczną. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że Ciebie nie ma. Piszesz tutaj nadal i mimo wyrażania zadowolenia z powrotu żony, deklaracji powrotu do "dawnego pożycia" po prostu jakoś znikasz. Z wszystkich myśli, rozterek, którymi się tutaj dzieliłeś została jedna - pozwoliłem na powrót bo nie chcę żałować kiedyś, że może źle zrobiłem. I tyle. Poza tym chaos, wiele sprzeczności. A poświęciłeś samemu sobie trochę czasu, żeby to zgłębić i odpowiedzieć sobie na pytania po co i dlaczego tak postąpiłeś? Ty sam. Dałeś sobie samemu czas na  "nie wiem co mam zrobić"? Odnoszę wrażenie, że przeskoczyłeś ten etap. Od razu wpakowałeś się w kolejny pt pozwalam wracać i odbudowujemy i to też bez konkretnego ustalenia jak to ma się odbyć, na jakich zasadach. Oczekiwania, że wrócisz do stanu sprzed września są przyjemne ale raczej mało realne i to nie dlatego, że żona to czy tamto, ale z uwagi na Ciebie, którego w tym wszystkim zgubiłeś. No chyba, że masz jakiś cudowny przycisk :reset albo należysz do osób, które potrafią funkcjonować w układzie a nie w związku. Na dziś sam jesteś zaskoczony swoimi reakcjami, bo na zdradę i radzenie sobie z nią nikt nie jest przygotowany. Chyba w pierwszej kolejności przed zajmowaniem się żoną i jej ewentualną terapią powinieneś zająć się sobą i poukładaniem sobie w głowie wartości, zasad, wyobrażeń, oczekiwań, marzeń i realiów, z którymi się mierzysz. Może sobie zafunduj jakąś terapię. W obecnej relacji z żoną nic nie musisz, możesz jej powiedzieć, że potrzebujesz czasu i niczego deklarować nie będziesz póki co i znajdź siebie, i poukładaj. Jak pisałeś to Twoje życie i możesz chcieć z żoną dalej żyć. Bez sensu jakieś docinki w jej kierunku. Lepsza rozmowa, jedna, druga, setna, tyle ile potrzebujesz. To żona musi przyjąć i jej smutek, niechęć do wałkowania tematu, łzy są bez znaczenia. Rozmowa nie o szczegółach pożycia ale o tym dlaczego, co się stało, skąd decyzja o powrocie, co z dziećmi i ich emocjami. Czekanie aż sama opowie lub dojdzie do tego, bez sensu. Z czasem ona sama mniej będzie wiedziała, bo to po prostu wyprze lub ułoży opowiastkę na potrzebę ratowania sytuacji. Te rozmowy są ważne, bo wielokrotne wałkowanie tematu pokaże żony motywacje, rozjaśni się Tobie, co się rozmyło, poznasz ją. Mimo wszystko, przed powrotem do współżycia chyba jednak chciałabym wyników badań. To wbrew różnym deklaracjom poważne sprawy. Spała z innym mężczyzną, który sam również mógł nie mieć świadomości przenoszenia paskudnych, śmiertelnych wirusów. Jedna z moich znajomych współżyła tylko z mężem, on ją zdradził, wrócili do siebie, zaczęli współżyć po ok 2 latach od zdrady i dziewczyna zachorowała na raka - wirus hpv. Wyobrażasz sobie? A zaczęli sobie wszystko układać po zdradzie... Kolejna sprawa: jeżeli żona faktycznie zrozumiała co zrobiła, żałuje, etc, to taki powrót bez konsekwencji dla niej może z czasem również stać się nie do zniesienia. Jakaś kara, forma zadośćuczynienia i jej też jest potrzebna, bo patrzeć Ci w oczy, odbierać telefony, obrać ziemniaki czy wyprać koszulę to za mało. Wiele małżeństw po zdradzie nie dało rady nie dlatego, że zdradzony nie wybaczył, czy, że doszło do powtórki ale że zdradzający był jednym wielkim poczuciem winy. Póki co, to, że wróciła nie oznacza, że trudniej będzie na uzyskanie rozwodu z jej winy. Zawsze można powiedzieć, że chciałeś i próbowałeś wybaczyć ale to co zrobiła przerosło Twoje możliwości. A i tak to wszystko temat rzeka. Pamiętaj o sobie.

Wiem , ze cokolwiek napiszemy, nic nie zmieni twojego zdania o niej. Jestes teraz w takiej fazie, ze nie  widzisz , nie slyszysz....
Popatrz wokolo, czy wszyscy moga sie mylic?
*jej rodzina nie chce miec z nia nic wspolnego,
*jej kolezanki wyraznie okreslily ja , jak sam pisales mianem k....
*szkoła wydała negatywna opinie
*my tutaj probujemy ci otworzyc oczy, jako osoby postronne
*nawet corka kochanka, wyraznie nazwala ja k....
A Ty  dalej w zaparte. Jakbys mial klapki na oczach....

Rodzina to kochajacy sie rodzice plus dzieci...
Powiedz tak szczerze w oparciu o to co dzialo sie przez ostatnie   pol roku, wierzysz, ze ona cie kocha?????
Wierzysz, ze wrocila z milosci, nie ze strachu, bo miala dosc potepienia jakie na nia  spadlo,  z zalamania(nawet stosunek jej rodziny do niej).
WIERZYSZ ze kocha cie , tak jak powinna?

Ona bedzie teraz mowila to co chesz,  bedzie grac role dobrej zonki...
Ale z jej strony nie ma juz milosci, ona juz cie nie kocha, teraz zrobi wszytko bys uwierzyl, ze tylko Ty. Ale jak emocje opadna, bedzie jak z kochankiem, pojdziesz w odstawke. Jak byliscie oddzielnie, mowila, ze juz nigdy nie chce byc z toba.

Piszesz, ze dzwonisz i ona zawsze odbiera,  telefon nigdy nie jest zajety...ale przeciez ona ma drugi, ktorego uzywala do kontaktu z ukochanym, moze miec i kolejny....

Wierzysz, ze sie nie kontaktuja, nie probuja wyjasnic calej sytuacji??? NAPRAWDE w to wierzysz???

Ty,  nie jestes wyjatkowym mezczyzna w jej zyciu, ty jestes facetem, ktory pomoze odbudowac jej swoja opinie w oczach  innych, odzyskac co stracila.
To standard w takich sytuacjach, ze  zdradzony po powrocie zdradzacza, czuje sie jakby drugi miodowy miesiac przezywal. Jest cudnie, milosc kwitnie, poczytaj na forum , setki takich przypadkow. Zdradzony mysli, ze wszystko odbudowali, ze bylo tak pieknie, ze jest znow kochany, a za chwile bummm,,
Okazije sie ze zdradzacz , mimo tej milosci, wciaz kontaktuje sie z kochanka/iem. Odchodzi  mowiac, ze byl caly czas nieszczesliwy...
Ty jestes teraz w fazie drugiego miesiaca miodowego, za chwile, przyjdzie znow faza  szarej rzeczywistosc, ktora ostatnio sklonila zone by robic co zrobila...

Nie widze u niej checi pracy nad soba, np wizyta u psychologa, poradni malzenskiej,
Nie wide tu skruchy i walki o powrot , o rodzine....
Wszytsko miala podane na tacy, bez konsekwencji.

Mam nadzieje w glebi seraca, ze wszyscy sie  mylimy, ze nie stanie sie jeszce wieksza katastrofa. Pamietaj Piotrze musisz myslec  o synach, bo jak wiadomo, zona tego nie zrobi. Pomysl co bedzie jak zona znow sie zakocha spakuje i odejdzie, ile  bedziesz wybaczal. Nie nie pisz nam, ze wtedy to juz koniec, wiemy ile warte sa twoje deklaracje. Poprostu pomysl, gdzie jest twoja granica wytrzymalosci.....

nie gaśnij Piotr(ku) ... nie gaśnij...

Według mnie to są marne szanse, żeby ona się opamiętała. Nawet jak teraz wróci znów skruszona, to za jakiś czas na 100% powtórzy swoje zachowanie. Zresztą zobacz na [spam] - tam są  artykuły i  cała masa wiedzy z "życia wziętej" jak takie historie się kończą, gdy zdrada dotyczy kobiety :-/

W watku http://www.netkobiety.pl/t83182.html #38 zacytowałem odpowiedz Piotra co kopiuje bo jest to istota problemów w tym związku:

"Maniek zauważ tylko jedną rzecz, że brak przyzwolenia przez partnera na kontakt z kimś znajomym nie świadczy jeszcze o tym, że się tego partnera zdradza"

Chlopie otrzeźwiej! Bo to co zacytowałem z Twojej wypowiedzi jest KLASYCZNA DEFINICJA ZDRADY EMOCJONALNEJ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jest nawet przyczyna rozwodow, bo nie tylko zdrady fizyczne sa ale również emocjonalne bo niszczą relacje między małżonkami!!!! ma wpływ na relacje w związku, niszczy zaufanie, które jest fundamentem małżeństwa. Brak zaufania w swoich następstwach stwarza poczucie zagrożenia kolejną zdradą i utratę poczucia bezpieczeństwa w związku. Niejednokrotnie pojawia się agresja i chęć podjęcia podobnych działań odwetowych ? chęć zdradzenia z zemsty, za doznaną zdradę. Rodzą się pytania o jakość funkcjonowania małżeństwa i kryzys w sferze wyznawanych wartości.

100% zgodności z tym co się dzialo u was

Nie twierdze tutaj ze jest jedna strona winna, gdyż do zdrady emocjonalnej dochodzilo zarówno ze strony zony Piotra (2 krotnie) jak i samego Piotra (1 krotnie), tylko geneze tego, wpływ na relacje. Wczesniej opisywałem to szczegolowo, definiowałem pojecie zdrady emocjonalnej.

Dla Piotra bowiem "brak przyzwolenia przez partnera na kontakt z kimś znajomym" (dokładnie z Ex dziewczyna) jest czyms "normalnym".

Normalnie rece opadają.

Nie widzac tak oczywistych rzeczy jak chce się ratować swoje malzenstwo?

Witaj Piotrze. Przeczytałam całą historię i muszę się podpisać .
Naprawdę jesteś zaslepiony i to bardzo.. żona przez miesiać się wybawila w łóżku z innym facetem , wróciła jak by nnigdy nic i Ty ją na dodatek bronisz!

... aż ciężko w to uwierzyć. Koszmar

Cześć, Piotr, jak tam na froncie? Jak święta? Jak małżonka szanowna się sprawuje?

Świeta zleciały, za szybko, żonka na razie się stara.

Dokładnie nie ma sie co tego wątku ex czepiać tymbardziej że nawet gdyby to z tego co Piotr pisał i tak by z tego nic nie wyszło bo jest na maxa u niej we friendzonie i obawiam się że wcześniej czy później usłyszałby magiczne" zostanmy przyjaciółmi"
Szkoda Pitera bo zastanawia sie nad powodami odejscia kobity a jest on jeden , gdbyby Piotr ją kręcił to by została. Szkoda że fajni, kumaci, zaradni faceci często mają o związkach zerowe pojęcie o intuicji nie mówiąc.

Przeciez sie nie zgadzala a Ty robiles swoje. Dla mnie to tak wyglada jakbyscie oboje nie szanowali siebie.

Dokladnie. Do sytuacji zdrady emocjonalej dochodzi rowniez w sytuacji "dyskomfortu" zwiazanego z niechcianym kontaktem partnera z osoba plci przeciwnej. Piotr jednak tutaj zaklina rzeczywistosc jak jakis rasowy zaklinacz. Jest madrzejszy od psychologow, ktorzy problemem zdrady zajmuja sie zawodowo.

"ona mogła to odbierać zupełnie inaczej!" - autor wspominal cos o wulgaryzmach ze strony zony w kierunku jego ex

"A tak poza tym, ona miala juz kontakt wirtualny trzy lata temu z jakims facetem," - i to jest powod do takiego samego kontaktu (nawet bardziej rzeczywistego) z ex?

Tak jak pisalem, tu jest problem relacji, ktory trzeba rozwiazac.

Witaj Madowa.
Sam nie wiem, czas pokarze. Dużo się teraz w moim życiu dzieje, dużo zmian, wątpliwości czy z tej mąki będzie jeszcze chleb.
Żona stara się zachowywać tak jak przed zdradą, ale dla mnie to już nie jest to co było.
Najbliższe miesiące wszystko zweryfikują.
Pozdrawiam wszystkich.
Piotr.

Cześć, czytam ten wątek od początku. I popieram Mańka w tej kwestii.
Z tego co pisał Piotr o ex, to nie jest zwykła znajomość. Nie wiem czy dobrze pamiętam, bo tyle tych stron, ale te rozmowy na facebooku były codziennie, a jeśli nie codziennie to jakoś bardzo często. Zamiast ten czas poświęcać żonie, on go spędzał z ex przed kompem. I nie ma wytłumaczenia, że żona też z kimś tam rozmawiała, bo to znaczy, że żyliście obok siebie.
To ex się zwierzał, opowiadał jak mu minął dzień i rozmawiali o pierdołach- bo o czymś trzeba rozmawiać. Śmiał się do ekranu i do ex. Sam pisał, że kiedyś ex była mu bardzo bliska i kiedyś napisał, że nie wiadomo czy to z nią nie powinien być, a nie z żoną.
Ja sama będąc w związku mam znajomych i mam kolegów, ale byłoby to dziwne, że kilka razy w tygodniu rozmawiam z kolegą, już nie mówiąc o ex i się zwierzając, bo od tego mam partnera. A tym bardziej bym się nie zwierzała z problemów w związku, bo taka osoba potrafi nieźle namieszać.

Chlopie mylisz sie. Zdanie ktore tutaj prezentuje a wlasciwie podejscie jest wyrazem tego, ze tego typu problemy powinny byc rozwiazywane na poziomie relacji parterskiej. To w zaden sposob nie jest kwestia bycia pantoflem (oj usmialem sie tutaj z tego) tylko zrozumienia ze nie robie w zwiazku przykrosci partnerowi jesli sie on na to nie zgadza ale kategoria rzeczy musi byc adekwatna. Emocjonany kontakt z plcia przeciwna do takiej kategorii sie zaliczna. Juz lepiej ukrywac to przed partnerem albo go w te relacje wciagnac. Ale jesli partner wyraza negatywne zdanie w takim przypadku a ja postepuje inaczej, to jest to wyrazem mojej nielojalnosci wobec pratnera, z ktorym buduje relacje partnerskie, ktory ma prawo do obaw, obserwacji. I nie mowie tutaj o sytuacji sporadycznego kontaktu, ale takiego stalego, ktory ma okreslony wplyw na zwiazek, co obserwuje zarowno moj partner, jak i ja moge obserwowac. Autor nie traktowal tej relacji w czysty sposob, na co ktos zwrocil uwage, bo napisane bylo to w innym watku, zona tez raczej sie ostro na to nie zgadzala. Mnie sie wydaje raczej ze Ty podobnie jak autor, jestescie w mysleniu na takim etapie "walki" o dominacje w zwiazku, gdzie odpowiedzia na czyjes dzialanie jest swoje dzialanie (na zasadzie skoro ona to i ja) bez zrozumienia ze skoro czyjes dzialania powodowaly efekt destrukcyjny u mnie, to takie same dzialania beda powodowaly efekt destrukcyjny u tegoz tez partnera. I to nie jest kwestia tresci rozmow, gdzy te zaleza od plci, charakteru, itd. Jezeli o mnie chodzi to ja ten etap mam juz za soba, dominowalem kiedys i mnie to juz zmeczylo. Zawsze moge robic co chce ale po co? Wtedy jestsem tak naprawde ze soba sam. Zauwaz ze zrozumienie czesci kobiet opiera sie na czyms innym, niz klasyczny program "ulegania dominantowi" ale jest to program identyfikacji siebie (i przez to oddania) z osoba partnera, ktory wtedy musi przejawiac pewna tozsamosc ze mna (takie sa oczekiwania) i rozdzwieki w tym powoduja dysonans. Jest to jakis etap w historii zwiazku, ktorego nie potrafie nazwac. Podejrzewam ze dalej bedzie to zycie w zrozumieniu ale i prawdziwej odrebnosci - w sensie poszanowania czyjejs odrebnosci, aktywnego bycia obok. Rowniez tego nie potrafie nazwac.

Tego typu relacje powoduja powstanie wiezi emocjonalej, glownie ze strony kobiety. W tym kontretnym przypadku bylo to w rzeczywistosci wytwarzanie takiej relacji ale ze strony Ex autora, co bylo tez pewnym wiklaniem jej w jakas chora relacje i to przy ciekawej konfiguracji, ze nie jest to osoba zdolna do zdefiniowania swoich uczuc, podobnie jak i zona autora. I wlasnie tylko po to zeby "pokazac zonie" kto tu rzadzi.

Pewnie ze wg. tego schematu mozna budowac relacje ale chlopie "wrzuc na luz". Jesli ktos inny potrafi swiadomie i chce budowac relacje na innych zasadach to pozwol mu na to. Dzieki temu bedzie mu sie zylo lepiej i spokojniej.

Piotrze jeśli szczerze i twierdząco możesz odpowiedzieć na pytanie "gdyby moja żona miała kontakt z ex NIC, A NIC by mnie to nie ruszyło, szczególnie gdybym widział ją pdczas rozmowy z nim" to w sumie miałeś prawo rozmawiać z ex. Bardzo ważnym jest, aby zasięgnąć opinii Swojej drugiej połówki przed pogłębianiem tego typu znajomości. Jak będzie czuła się w zaistniałej sytuacji? Przecież ex była dla Ciebie bardzo bliską osobą, musisz o tym pamiętać i troszkę pomyśleć o osobie, która jest teraz najważniejsza i nie warto pogarszać relacji z tego powodu . Ty wiesz co czujesz, Ona nie czyta w Twoich myślach i polega na czynach.
Sama mając na względzie zaufanie mogłabym "olać" niektóre sygnały męża w stosunku do pewnych osób - jednak na pewno mąż jest najbliższą mi osobą i zawsze muszę mieć na względzie Jego uczucia, tym bardziej, że nie jest chorym zazdrośnikiem za co Mu szczerze dziękuję . Nie warto pogarszać relacji z powodu ex. Moim zdaniem dobre intencje ex mogłeś udowodnić poprzez zapoznanie dam ze Sobą . Zobaczyłaby, że Ona może Ci ufać.

Piotrze czy z żoną rozmawiałeś już o Twojej Ex. Moze warto ?? A nie domniemywać jak ona sie czuła co myślała??

No to jak widać Twoja żona z jakiś powodów stworzyła zazdrość z niczego . Niektórzy bardzo szybko ulegają innym tzn. podczas rozmowy w towarzystwie pada, że osoby zdradzające noszą zielone ubrania (specjalnie wymyśliłam bzdurę, aby pokazać jakiś przykład ), bo u wszystkich zdradzonych w tym gronie partner/partnerka nosili zielone rzeczy. Wówczas ta osoba widząc męża/żonę w tych ubraniach tworzy już domysły. Obecnie mamy czasy, że naprawdę mało co jest szablonowe jak było za PRL, gdzie wręcz było to wymagane . Najlepiej dwa razy się zastanowić oraz dobrze sprawdzić pewne rzeczy zanim stworzy się we własnej głowie osąd i na nim zacznie dokonywać opinii/wyborów. Moim zdaniem XXI wiek jest epoką bardzo dużych zmian poglądowych/kulturowych.

Kiedyś po ubiorze można było mniej więcej określić kto kim był z zawodu. Obecnie jest to prawie niemożliwe.

Dobry wieczór Piotrze,
uważam że problem zdrady tj żony i powodów dla których to zrobiła, co ją ku temu skłoniło, jak to sugerują niektóre osoby- twoje kontakty z ex narzeczona, niechęć/zazdrość/twojej żony/twoja zdrada emocjonalna- TO NIE JEST TO POWÓD do zdrady, ale to moja opinia.
Ale... gdy partner nie jest w pełni dojrzały to może być to "odwet" w jego mniemaniu na "niewiernym", próba podniesienia swojej samooceny, zwrócenia na siebie- relację uwagi. Niestety to żałosna postawa partnera/partnerki gdy tak się dzieje w związku.
Zamiast szczerze ze sobą rozmawiać, zastanawiać się nad rozwiązaniem problemu, pracować nad relacją, wyjasniac sobie wątpliwości, wspierać się i szanować, nawet kosztem rezygnacji/rozluźnienia kontaktów z ex, bo mógł to być warunek żony. Natomiast  zaborczość partnera "zabija relację". Tak samo to działa w drugą stronę, gdy nie ma zainteresowania ze strony partnera.
Teraz jest to gdybanie...
Dlaczego twoja żona nie lubi twojej ex narzeczonej, ano prawdopodobnie dlatego że ona była "przed" żoną, ano dlatego że ciebie z ex łączy przyjazn, że masz sentyment do przeszłości, że kiedyś musiała usłyszeć od ciebie/od innych- np.twojej mamy, jaka fajna parą byliście...
Przy zaniżonej samoocenie, przy braku doświadczenia seksualnego /niewielkim doświadczeniu bycia w związkach z innymi facetami, gdy na "widoku" zjawia się "atrakcyjny", zainteresowany, schlebiający men - mogło to podziałać na żonę.
To nie jest już ważne, co ona... aczkolwiek zrozumienie mechanizmów które nia kierowały mogą być dla ciebie w twoim zdrowieniu przydatne. Natomiast to nie zwalnia ją z ponoszenia konsekwencji jej wyborów.

Zostałes Piotrze przez nią okrutnie skrzywdzony, doświadczony, ponieważ nie było/ nie ma w niej empatii w stosunku do ciebie, ale też nie dojrzała do małżeństwa.
Może teraz gdy jest w domu możesz z nią szczerze o tym porozmawiać.

Terazniejszość- jaka ona jest dla ciebie, jak się czujesz w obecności żony, o czym myślisz gdy ją widzisz...

Przyszłość- jest przed tobą, czy już wiesz jak i z "kim" chcesz żyć, czego nie chcesz, nie możesz, co zrobisz...
Szczere odpowiedzenie sobie na te pytania mogą zająć tobie trochę czasu.
Jeżeli spotykasz się z psychoterapeutą to zapewne pojawią się te pytania.

Nie wydaję mi się by którejś kobiecie łatwo przyszło przyznać się do zazdrości o inna kobietę - to by znaczyło że uważa się sama za gorszą od niej!
Myślę że nie zerwałeś kontaktu z ex bo czerpałeś z tego jakąś satysfakcję ... dowartościowywałeś się tym ... a nie że miałeś jakieś tam zasady . Pozwoliłeś nam tu poznać siebie... Twoje zasady są raczej płynne...mówi się na to że ktoś robi co chce.. nie patrzy na emocje innych.

Mówiłeś ex że zona ma coś przeciwko waszym relacjom ?

Piotr, radzisz sobie?

Piotr,
Niby masz już to, do czego dążyłeś przez ostatnich kilka miesięcy, żona w domu, dzieci zadowolone, a tu taka...lipa
Smutne to przerzucanie piłeczki, od Ciebie do niej.
Piszesz, że zrobiłeś, co mogłeś żeby ratować Wasze małżeństwo a to jeden z podstawowych błędów u osób, które mierzą się ze skutkami zdrady., że ratują związek. Bo zdrada ten związek zakończyła, przerwała więź, zniszczyła dotychczasową relację.
Po zdradzie nie ma już czego ratować.
Można co najwyżej spróbować zbudować relację i związek od nowa, na nowych zasadach, bo i Ty i Twoja żona jesteście już innymi ludźmi i dlatego Wasz związek musi być inny. Ale zanim zacznie się budować nowy związek, najpierw trzeba zamknąć przeszłość i pogrzebać ten poprzedni i tamtą kobietę, która była Twoją żoną.
Już tu tyle Tobie napisaliśmy wcześniej, że nie będę się powtarzała - myślę, że najlepiej jak przeczytasz swój wątek od nowa i spojrzysz na wpisy z nowej perspektywy.
Cieszę się, że ktoś Ciebie wspiera. Trzymaj się

#1483 2015-04-01 00:12:36

12 dni ...... Ciekawi mnie co wymyślisz

A Ty Piotr, wiesz jak ona powinna się zachować, co zrobić, by naprawić krzywdę, o jaki żal i pokutę chodzi? Wiesz, jak powinna okazać, że rozumie co zrobiła?
Uważasz, że jakby poszła do psychologa to by coś poprawiło? Emocje opadły, żona wróciła i pojawiło się to co najtrudniejsze - krajobraz po zdradzie. Bo się tego Piotr nie da wymazać, nie da "odpracować". Pewnie sam nie potrafisz wypunktować, co ma teraz zrobić żona, byście nie żyli obok siebie. Przestałeś walczyć i w Tobie dopiero teraz zaczyna pracować to co tu czytałeś. I Ty idziesz w kierunku obojętności, a to sfinalizuje Wasz związek, może dla Ciebie lepiej, bo nie Ty zostaniesz zostawiony, a Ty zostawisz. Wiesz teraz, po co były te pytania do Ciebie o motywację "tej walki"? Czytaj Przyszłość, bo w jej wypowiedziach jest przyszłość. No chyba, że już Ci kompletnie na relacji z żoną nie zależy, bądź żona uważa, że skoro wróciła to wszystko ok. To, że pozwoliłeś jej wrócić nie oznacza, że wybaczyłeś, i że nie masz prawa nie dać rady, i to wiesz, prawda? Też napiszę, że dobrze, że masz w tym wszystkim wsparcie.

Piotrze punkt po punkcie sprawdza się scenariusz, który był tutaj spisany wielokrotnie.
Nie zazdroszczę.

Witam. Przeczytałam wszystkie wpisy. Ktoś napisał  o zabezpieczeniu materialnym i bardzo słusznie. Rozdzielność majątkowa  by wystarczyła, jeśli nie dążysz do rozwodu. Piszę o tym, bo wypadałoby zabezpieczyć synów. Jeśli żona dała się omotać, a ty jej wybaczasz, to chociaż pomyśl o  stronie materialnej, bo dalszy ciąg może być dużo gorszy. Prezenty dla dzieci niby od żony? Nie rób, proszę, tego błędu. Ktoś napisał, że czas dopuścić rzeczywistość do głosu i miał rację.

Popieram niestety..Twoja żonka doskonale wiedziała co robi, pobawila się Z kochankiem, a gdy uświadomiła sobie że trzeba gdzieś mieszkać, żyć , że kochanek chciał tylko pobzykac a nie szukać związku szybko wróciła do Ciebie.

Zero skruchy, wstydu ...nie widzisz jak ona Cię traktuje?

Ona nie poniosła ŻADNYCH konsekwencji a  Ty za zaslepione oczy już ponosisz...

Byłoby bardzo cenne, gdyby wypowiedział się tu ktoś, kto był takim powracającym. Jak się zachowywał i dlaczego? Jak odbierał zachowanie drugiej strony? Czy się udało?